ဗလာသက္သက္
မေပးခဲ့ပါနဲ႔ကြယ္...
မင္းရဲ႕အမုန္းတရားေတြကို....
ဒီရင္ဘတ္ထဲ......
ခံႏိုင္ရည္အားမဲ့ခဲ့လို႔ပါ......
မထားခဲ့ပါနဲ႔ကြယ္....
မင္းရဲ႕ၾကင္နာၿခင္းေတြကိုလည္း........
အၿပံဳးတစ္ပြင့္နဲ႔ရစ္တုန္း......
ငါ..မရွံုးခ်င္ခဲ့လို႔ပါ.......
ေကာင္မေလးေရ....
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း...
မာနေတြမင္းခင္း.......
ငါ့ကိုနင္းသြားခဲ့တာ........
ၿပန္မထႏိုင္ခဲ့ေအာင္ေပါ့.....
ေအာ္...ဒီလိုနဲ႔ပဲ.....
ငါ့အတၱေတြငါၿပန္သတ္.....
အမွတ္မရွိခဲ့တဲ့ငါ.......
အခုထိလြမ္းတုန္း.....
အိမ္မက္မက္တုန္း......
တမ္းတတုန္းေပါ့ကြယ္....
သက္တန္႔ခ်ိဳ...(၁း၃၃..မနက္..၂၂.၈.၀၉)
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteအားပါး လြမ္းလွခ်ီလားကုိသက္တန္ ့ခ်ဳိရ
ReplyDeleteအိပ္မက္ခြင့္ရွိတယ္ဆရာေရ မက္သာမက္ :D
ေကာင္းတယ္ ကဗ်ာေလး ဂြတ္ရွယ္ပဲ
ရန္ကုန္
ေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲေဝ့။ သိခ်င္ပါဘိေနာ္။ ခင္လို႔ စ တာ ေနာ္။ (သိခ်င္သားပဲ) လြမ္းေနတာက ဒီဘက္စာဖတ္သူဆီပါ ေရာက္ေအာင္ ေရးနိုင္တယ္။ ေကာင္းတယ္ ဆက္လုပ္
ReplyDelete“ငါအတၱေတြ ငါျပန္သတ္” တဲ့လား သက္တန္႔ခ်ိဳေရ။ အခ်စ္က ဒီလိုပဲ အတၱေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသဆံုးေစတာပါပဲ...
ReplyDeleteအင္း ကိုသက္တန္ ့ေရ ကဗ်ာေလးခံစားသြားတယ္ေနာ္။ အိမ္မက္ကေန ႏိႈးထႏိုင္ပါေစရွင္။ :~)
ReplyDeleteကဗ်ာေလး...ခံစားသြားပါတယ္...၀တၱဳတိုေလးေတြကုိေတာ့ အခ်ိန္ေပးၿပီးမွ...အားရပါးရ ဖတ္ပါဦးမယ္....
ReplyDeleteတံုးတယ္လို႔ပဲဆိုဆို..စီဘံုးရွာမေတြ႕ဘူးဗ်ာ....:p
အမွတ္မရွိတဲ့ ေဟာဒီအသဲကုိ ေနာင္ခါခ်စ္ဦးမလားလို႔..တုတ္ကေလးနဲ႕ေမးေမးရိုက္ခ်င္တယ္.....
ReplyDeleteတြံေတးသီခ်င္းေလး သြားသတိရမိသြားတယ္
အခုထိလြမ္းတုန္း...
အခုထိအိမ္မက္တုန္း...
အခုထိတမ္းတတုန္း...
အင္း..................
အခုထိရွံဳးေနုတုန္းေပါ့ေနာ္...............................။