Thursday, August 5, 2010

ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ေသြးဆာေနေသာၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ (အပိုင္း ၁၄)

ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ေသြးဆာေနေသာၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ (အပိုင္း ၁၄)


“ ဒီလိုဆို ဒီဗိုင္းရပ္စ္ကို တိုက္ထုတ္ႏိုင္တဲ့ ကုစားႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းမရွိဘူးလားဗ် ”

“ ရွိတာေပါ့ကိုသက္တန္႔ရယ္ အဲဒီနည္းကို ေဒါက္တာေသာမတ္စ္ကိုယ္တိုင္က ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ၿပီးၿပီေလ ဒါေပမယ့္ ဒီလူက ေသြးေသာက္ရတဲ့အရသာကို ခံုမင္သြားၿပီေလ ဒါေၾကာင့္ တစ္ကမၻာလံုးကို သူ႔လို ၿဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ၾကံစည္ထားတာေပါ့ သူရွာေဖြေတြ႔ရွိထားတဲ့ေၿဖေဆးကိုလည္း မထုတ္ေတာ့ဘူးေလ ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီစာရြက္စာတမ္း စမ္းသပ္မႈအေၿဖကို ခုိးယူထားၿပီးၿပီေလ ဒါေၾကာင့္ ဒီလူက က်ေနာ့္ကို သတ္ပစ္ခ်င္ ေနတာေပါ့ ”

“ ေအးဗ်ာ အေတာ္ယုတ္မာတဲ့သူပဲ သူတတ္ထားတဲ့ပညာေတြကေတာ့ႏွေမ်ာစရာၾကီးေနာ္ ”

“ ဒါေပါ့ဗ်ာ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလည္း အခု က်ေနာ္တို႔ ဒီၿမိဳ႕ထဲကလြတ္ေအာင္ၾကိဳးစားရမယ္ ၿပီးရင္ Cape Town ကိုၿပန္ၿပီး အဲဒီကတဆင့္ ( Africa Health Ministry ) အာဖရိကက်န္းမာေရးဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ဆက္သြယ ္ရမယ္ ၿပီးေတာ့ Ghost City အေၾကာင္းကို က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔သိေအာင္လုပ္ရမယ္ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္တိုက္ထုတ္တဲ့ နည္း ၊ ေၿဖေဆးကို တာ၀န္ရွိသူေတြကို အပ္ၿပီး Ghost City ကလူသား ေတြကို ကယ္တင္ရမယ္ဗ် ”

“ ဟုတ္တယ္ကိုႏိုင္ေဇာ္ရ ဒီတစ္ၿမိဳ႕လံုးကို ႏွိမ္ႏွင္းမွာထက္စာရင္ အဲဒီအၾကံအေကာင္းဆံုးပဲဗ် ”

ဟု ကၽြႏ္ုပ္က ေထာက္ခံစကားေၿပာလိုက္ေလသည္ ။ကၽြန္ုပ္တို႔ ႏွစ္ဦးစကားေကာင္းေနၾကစဥ္ သီတာ ၊ ထြန္းလ ူႏွင့္ ညိဳေမာင္တို႔မွာ အသီးသီးအိပ္ေပ်ာ္ေနၾကၿပီၿဖစ္၏ ။ သို႔ႏွင့္ ထိုတစ္ညလံုး အခန္းအား ေလာ့ခ္ခ်ထားကာ ေကာင္းမြန္ စြာ တစ္ဖြဲ႔လံုး အိပ္စက္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္ ။ ညက ေကာင္းမြန္စြာ အိပ္စက္ထားသၿဖင့္ အဖြဲ႔သား အားလံုးမွာ လန္းဆန္းတက္ၾကြေနၾကေလေတာ့သည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လည္း အေပၚထပ္ေလွကားသို႔တက္ခဲ့ရာ အခန္း ေပါင္းမ်ားစြာကို ထပ္ေတြ႔ရေလသည္ ။ ထို႔ေနာ္ကအခန္းမ်ားအတြင္းသို႔အၿပင္မွၾကည့္ရာ ေသဆံုး ေနၿပီၿဖစ္ေသာ အေလာင္းမ်ားမွအပ ထူးၿခားမႈမ်ားမေတြ႔ရေပ ။ အခန္းတိုင္းလိုလို ေလာ့ခ္က်ေနသၿဖင့္ မွန္ၿပတင္း ေပါက္မွသာ အတြင္းကိုေတြ႔ၿမင္ႏိုင္ေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖြဲ႔လည္း ဆက္ေလ်ာက္ခဲ့ၾကရာ လမ္းခ်ိဳး တစ္ေနရာ သို႔အ ေရာက္တြင္ ရိပ္ကနဲ အရိပ္တစ္ခုကိုေတြ႔ရလိုက္ရသၿဖင့္ အဖြဲ႔သားမ်ားအာ ခဏေစာင့္ရန္အခ်က္ေပးၿပီး ေၿပးလိုက္ခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ထိုလူမွာ တစ္နည္းအားၿဖင့္ ေဒါက္တာေသာမတ္စ္လူယံုသို႔မဟုတ္ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ေနာက္မွ လိုက္လံေခ်ာင္းေၿမာင္းၾကည့္ရွူေနသူတစ္ဦးၿဖစ္တန္ရာ၏ ။ ကၽြႏ္ုပ္လိုက္လာသည္ကိုေတြ႔၍ ထြက္ေၿပး ေလရာ ကၽြနု္ပ္လည္း ထြန္းလူဆီမွ ယူထားေသာ ေသနတ္ၿဖင့္လွ်ပ္တစ္ၿပက္ ပစ္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္ ။

“ ဒိုင္း ”

“ အူး....”

ထိုလူမွာ ေၿခေထာက္သို႔ထိသြားဟန္ရွိ၏ ။ ဒူးေခါင္းေကြးညြတ္သြားကာ ယိုင္နဲ႔ယိုင္နဲ႔ၿဖင့္ အခန္းတစ္ခုအတြင္း ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း အႏၱရာယ္မ်ားလွသည္ၿဖစ္၍ဆက္မလိုက္ေတာ့ပဲ အဖြဲ႔ဆီ သို႔ ၿပန္ခဲ့ေလသည္ ။ ထို႔ေနာက္ အက်ိဳးအေၾကာင္းေၿပာၿပၿပီး ဆက္လက္၍ ေလ်ာက္ခဲ့ရာ တစ္ေနရာတြင္ သံတံခါးၾကီး တစ္ခုက ဆီးကာထား ၿပီး လမ္းကားဆံုးေနၿပီၿဖစ္၏ ။ တံခါးက Electronic ၿဖင့္ၿပဳလုပ္ထားၿပီး နံပါတ္မ်ား ပါရွိေလသည္ ။ ထိုနံပါတ္မ်ားအေပၚတြင္ Ghost City Hospital No. ဟုေရးထားသည္ ကိုေတြ႔ရ ေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လည္း ေဆးရံုအမွတ္အား မမွတ္ခဲ့မိ၍ လြန္စြာ ေနာင္တရမိေလေတာ့သည္ ။ ဤတြင္သီတာက

“ အကို အဲဒီခလုတ္က ေဆးရံုနံပါတ္ကို ရိုက္ခိုင္းတာထင္တယ္ က်မမွတ္မိတယ္ AD 980 ပါ”

ဟုေၿပာေလ၏ ။ ထိုအခါ မွကၽြႏ္ုပ္မွာ သီတာ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းပံုႏွင့္ အရာရာကို အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့မ ေန တတ္ပံုမ်ားကို ခ်ီးက်ဴးရေလသည္ ။ သို႔ႏွင့္ နံပါတ္မ်ားရိုက္ထည့္လိုက္ရာတံခါးၾကီးမွာ ပြင့္သြားေလေတာ့သည္ ။

“ ေ၀ါ....ေ၀ါ...”

တံခါး ပြင့္ပြင့္ၿခင္းၿမင္ လိုက္ရေသာၿမင္လိုက္ရေသာၿမင္ကြင္းေၾကာင့္ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖြဲ႔မွာ ၾကက္ေသေသ သြားမိ ေတာ့သည္ ။ ထိုအခန္းထဲ တြင္ လြန္စြာမ်ားၿပားလွေသာ ေသြးစုပ္ေကာင္အုပ္ၾကီးပင္တည္း ။ မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖြဲ႔မွာ ေသြးစုပ္ေကာင္အဖြဲ႔ၾကီးႏွင့္ ႏႊဲရေပေတာ့သည္ ။ တိုက္ပြဲကား ၿပင္းထန္လွ၏ ။ အပြဲပြဲႏႊဲလာေသာ လက္ရည္မ်ား က ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ားကို အၿပိဳၿပိဳ အလဲလဲ ၿဖစ္ေစ၏ ။ ေဒါက္တာႏိုင္ေဇာ္၏ အားပါလွေသာ အဆင့္ၿမင့္တိုက္ကြက္မ်ား ၊ သီတာ၏ ဖ်က္လက္ရဲရင့္ေသာ ကင္တိုဓါးခ်က္မ်ား ၊ ထြန္းလူ၏ လွ်င္ၿမန္လွေသာ ဓါးခ်က္မ်ား ၊ ညိဳေမာင္၏ ၿပင္းထန္ေသာ လက္သီးတံေတာင္တိုက္ကြက္မ်ားေၾကာင့္ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ားမွာ ၿပိဳလဲက်ကုန္၏ ။ ၂၀ မိနစ္ခန္႔တိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္တိုက္ပြဲအား လက္စသိမ္းလိုက္ေတာ့သည္ ။ ၾကမ္းၿပင္ေပၚတြင္ အတံုးအရုန္း ေသဆံုးကုန္ေသာ ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ားက ၿပန္႔က်ဲလွ်က္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လည္း အခန္းအတြင္း ဆက္၀င္ခဲ့ရာ ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ေအာက္ထပ္သို႔ တြယ္ဆင္းေသာပိုက္လံုးကိုေတြ႔ရေလသည္ ။ က်န္အခန္းမ်ားမွာမူ ေလာ့ခ္က်ေနၿပီး တစ္ဖက္ပြင့္ေလာ့ခ္မ်ား ၿဖစ္ဟန္တူသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လည္ းပိုက္လံုး အေပၚ မွ တစ္ဦးခ်င္းတြယ္ဆင္းခဲ့ရာ ပန္းၿခံလိုလို ေၿမၾကီးေပၚသို႔ ေၿခခ်မိၾကေလ၏ ။ ေဘးဘီကို ေသခ်ာ ၾကည့္မိေတာ့မွ ေၿမပံုမို႔မို႔မ်ား အုတ္ဂူမ်ားႏွင့္ သခၤ်ိဳင္းတစ္ခုၿဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အဖြဲ႔လည္း ထိုသခၤ်ိဳင္းအား ၿဖတ္ေလ်ာက္မည္အၿပဳတြင္ သီတာက

“ ခဏေနဦး မသြားၾကနဲ႔ဦး”

ဟု လွမ္းတားေလ၏ ။

အပိုင္း ၁၅ ေမွ်ာ္.....။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
5 August 2010

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

No comments:

Post a Comment