သစ္စိမ္းခ်ိဳး

သစ္စိမ္းခ်ိဳး

အရာရာကို တြယ္ၿငိၿပီးကာမွ...
မိုးရာသီဟာ...အံု႔အံု႔မႈိုင္းမႈိုင္းနဲ႔
ေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးတယ္....
ေနာက္က်ိေနတဲ့...သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမွာ
မွင္နီခပ္ရဲရဲနဲ႔...
သူမ ရိုက္ႏွိပ္ခဲ့တဲ့ ၾကက္ေၿခခတ္ေတြ..
ရုတ္တရက္နဲ႔...ၿပိဳပ်က္ခဲ့တဲ့ေကာင္းကင္
ဟိုးအေ၀းၾကီးက ေနၿခည္ဟာ...
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးနဲ႔ ....ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့
နင္သင္ေပးခဲ့တဲ့အခ်စ္ရယ္...
ငါရရွိခဲ့တဲ့ အမွန္တရားရယ္...
ေၿပာင္းၿပန္အခ်ိဳးက်ခဲ့တဲ့ သီအိုရီ...
မနာက်ည္းရက္ခဲ့ဘူး..
ဒီလိုခ်စ္တတ္ခဲ့သူမွာမွ..
ဘာေၾကာင့္မ်ား....
ဘာရယ္ေၾကာင့္မ်ား...
“ သစ္စိမ္းခ်ိဳး ” ခ်ိဳးခဲ့ရသလဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ ေနၿခည္ဟာ...
ကန္ေရၿပင္ထဲက ၀ိုးတ၀ါးအရိပ္လား....
ဓါးထက္ထက္အလား
ခၽြန္ၿမစူးရွတဲ့
ငါ့အတြက္...က်ိန္စာ
မယံုႏိုင္ခဲ့ဘူးကြယ္..
မသိလိုက္မသိဘာသာနဲ႔ပဲ
ငါ့ကိုယ္ငါ သၿဂၤိဳလ္မယ္..
နင္....ေက် နပ္ ပါ ေစ ကြ ယ္ . . . .

သက္တန္႔ခ်ိဳ

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................