အိမ္ေထာင္ၿပဳၿခင္း အႏုပညာ

အိမ္ေထာင္ၿပဳၿခင္း အႏုပညာ

အဲဒီ တစ္ည---အရာအားလံုးဟာ ေမွာင္နဲ႔ မည္းမည္း ေကာင္းကင္ဟာ မလင္းမရွင္းသလို ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ခံစားေန ရပါတယ္ ။ အိမ္ကို ၿပန္ေရာက္ေရာက္ၿခင္း အိမ္ရွင္မ ၿငိမ္း က ညစာ ၿပင္ထားတာကိုေတြ႔ရတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ညစာစားခ်င္စိတ္လည္းမရွိဘူး ။ ဒါနဲ႔ ၿငိမ္းရဲ႕ လက္ကို ကိုင္ၿပီး “ ငါနင့္ကို ေၿပာစရာရွိတယ္ ” လို႔ ေၿပာ လိုက္တယ္ ။ သူမက ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး တိတ္ဆိတ္စြာပဲ ညစာကို စၿပီးစားပါေတာ့တယ္ ။ ၿငိမ္း မ်က္၀န္းထဲ နာက်င္ေနမႈ အရိပ္အေရာင္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ေနရတယ္ ။ ရုတ္တရက္ခ်က္ခ်င္းပဲ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို ဟၿပီး စကား လံုးေတြ ဘယ္လို သြန္ခ်ရမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ဘူး ။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေတြေတြးထားသလဲဆိုတာကိုေတာ့ ၿငိမ္းကို ေၿပာေတာ့ေၿပာရမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား ။ ကၽြန္ေတာ ္ၿငိမ္း နဲ႔ကြာရွင္းခ်င္တာပါ ေသြးေအးေအးနဲ႔ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုလည္းၿဖစ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ေၿပာ တဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ၿငိမ္းမွာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ၿဖစ္သြားတဲ့ပံုေတာ့မေပၚပါဘူး ။ ၿငိမ္းက ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုသာ တိုးတိုးေလးကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသ အေတာ္ ထြက္သြားတယ္ ။ ေမးတာကိုမေၿဖပဲ ကၽြန္ေတာ္ေနေတာ့ ၿငိမ္းက ႏွုတ္ ခမ္းနီေတာင့္ေတြ နဲ႔ တၿခား သူမအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ကို ဆြဲယူလႊင့္ပစ္ခဲ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ကို ေဒါသ တၾကီးေဟာ္ဟစ္ခဲ့တယ္ ။ “ ရွင္ ေယာကၤ်ားမဟုတ္ဘူး ” အဲဒီညက ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကားမေၿပာၿဖစ္ခဲ့ၾကဘူး ။ ၿငိမ္း တစ္ည လံုးငိုေကၽြးေနခဲ့တယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေၿပၿဖစ္ရသလဲဆိုတာကို သူမ အေနနဲ႔ အေၿဖရွာ ခ်င္ေနတဲ့ပံုပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ခက္ခဲ ၿပင္းထန္တဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔ ၿငိမ္းကိုေၿပာခဲ့တယ္ ။ “ နင္ ငါ့ႏွလံုးသားထဲမွာမရွိေတာ့ဘူး ” ဒီထက္ပိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကို မခ်စ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ ၿငိမ္းကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြ က ခင္ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးဆို ေရာက္ေနခဲ့ရပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကို သနားဂရုဏာ သက္ခဲ့တာ ပါ လိပ္ၿပာမသန္႔သလိုလည္းခံစားေနရတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္အၾကမ္းထဲမွာ အိမ္ရယ္ကားရယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကုမၸဏီရဲ႕ ၃၀ % ကိုပါ ၿငိမ္းပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေၾကာင္း ထည့္ေရးထားခဲ့တယ္ ။ ၿငိမ္းက အဲဒီစာခ်ဳပ္ ကို တစ္ခ်က္ပဲ ၾကည့္ၿပီး အကုန္လံုး အစိတ္စိတ္အမႊာအမႊြာ ၿဖစ္ေအာင္ ဆုတ္ၿဖဲပစ္ခဲ့တယ္ ။ အခုဆို ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ ၿဖတ္သန္းလက္တြဲ လာခဲ့တဲ့အ မ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူစိမ္းေတြလို ၿဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ ။

ၿငိမ္းရဲ႕ ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ ၊ ခြန္အားေတြ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါလို႔ေၿပာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကာလေတြကိုေတာ့ အခု ပစၥဳပၸန္ကို ၿပန္လည္ မသယ္ေဆာင္ လာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ မ်ား ေၿပာင္းသြား မလားဆို တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ၿငိမ္း က်ယ္ေလာင္စြာ ငိုေၾကြးေနခဲ့တယ္ ။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ၿငိမ္းငိုေၾကြးေနတာဟာ ေရာဂါတစ္ခုကို ခံစားေနရသလိုပါပဲ ။ ဟိုးယခင္ ရက္သတၱပတ္ေတြထဲက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကြာရွင္းလိုမႈ အၾကံအစည္ဟာ ယခုအခ်ိန္မွာ ပိုၿပီး ၿပတ္ သားၾကည္လင္လာသလိုပါပဲ ။ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကို ေနာက္က်ၿပီးမွ ၿပန္ေရာက္ခဲ့တယ္ ။ စာေရးစားပြဲေပၚ မွာၿငိမ္းဟာ ၿငိမ္သာစြာ စာရြက္ၿဖဴၿဖဴေလးတစ္ရြက္ေပၚ စာေရးေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ လြတ္လပ္ေတာ့မယ္ ဒီအရိပ္ဆိုးၾကီး(အိမ္ေထာင္ေရးမေၿပလည္မႈ) ၾကားထဲက ေန ထြက္ရေတာ့ မယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ၊ တစ္ေန႔လံုးလည္း ပင္ပန္းလာတဲ့အတြက္ ညစာေတာင္မစားႏုိင္ေတာ့ပဲ အိပ္ရာကိုပဲ တန္း ၀င္ၿပီး ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးလာတဲ့အခါ အဲဒီစားပြဲေပၚမွာ ၿငိမ္းဟာ စာေရးေနတုန္းပါပဲ ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿငိမ္းကို ဂရုမစိုက္ခ်င္တာေၾကာင့္ တစ္ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး ၿပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္ ။ မနက္ေရာက္ တဲ့အခါမွာေတာ့ ၿငိမ္းက သူမရဲ႕ ကြာရွင္းလိုတဲ့အေၿခေနကိုေၿပာခဲ့တယ္ ။ သူမ ဖက္က ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ဘယ္လို အရာကိုမွ မလိုခ်င္ပါဘူးတဲ့ ဒါေပမယ့္ မကြာရွင္းခင္မွာ တစ္လ ေလာက္ ပံုမွန္ ( ၿဖစ္ႏိုင္သေလာက္ ) ႏွစ္ဦးစလံုး ၾကိဳးစားၿပီး ေနၾကရေအာင္တဲ့ ။ ၿငိမ္းရဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္ကေတာ့ ရိုးရွင္းပါတယ္ ။ သားေလးရဲ႕စာေမးပြဲက တစ္လလိုပါေသးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရး ၿပိဳကြဲမႈေၾကာင့္သားေလးရဲ႕ စာေမးပြဲမွာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္တစံုတရာ မၿဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါတဲ့ ။

ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ သေဘာတူခ်င္စရာပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ၿငိမ္းက ဒီမွာတင္မရပ္ပါဘူး ။ မဂၤလာေဆာင္ တဲ့ေန႔က လို မဂၤလာသတို႔သမီးၿငိမ္းကို ကၽြန္ေတာ္ က ေပြ႕ခ်ီၿပီး မဂၤလာကုတင္ေပၚကို သယ္ေဆာင္သြားေပးဖို႔ ၿငိမ္း က ေတာင္း ဆိုခဲ့တယ္ ။ ဒီတစ္လအတြင္းမွာ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း အိပ္ခန္းထဲကို ကၽြန္ေတာ္ကေပြ႕ခ်ီသြားၿပီး မနက္ခင္းတိုင္း မွာလဲ အိပ္ခန္းထဲကေန အၿပင္ဖက္ကို ေပြ႔ခ်ီေပးသြားဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ ။ သူမ ရူးသြားၿပီလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ ။ အင္းေလ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းခြဲရေတာ့ မယ့္အခ်ိန္ေရာက္ လာေတာ့မွာပဲ ၿငိမ္းရဲ႕ ထူးဆန္းတဲ့ ဒီေတာင္းဆိုမႈကို ကၽြန္ေတာ္လက္ခံခဲ့ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ခင့္ ကို ၿငိမ္းရဲ႕ ဒီလိုအေၿခအေနေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေၿပာၿပခဲ့တယ္ ။ ခင္က က်ယ္ေလာင္စြာ ရယ္ေမာေနခဲ့ၿပီး ဒါဟာ အေတာ္ကိုး ယို႔ကားယားႏုိင္ၿပီး ရီစရာေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ပဲလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္ ။ ဆက္ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းရဲ႕ အူေၾကာင္ေၾကာင္ လုပ္ရပ္အေပၚ အထင္ေသး ရွံ႕ခ်တဲ့စကားလံုးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ပ်က္ရယ္ၿပဳခဲ့တယ္ ။

ကၽြန္ေတာ့္အ မ်ိဳးသမီးေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ကြာရွင္းလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ၿပည့္ၿပည့္စံုစံု ၿဖစ္သြားၿပီးကတည္းက ဘယ္သူနဲ႔မွ ဆက္သြယ္မႈမရွိခဲ့ပါဘူး ။ ပထမဆံုးရက္ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္း ကို ေပြ႕ခ်ီ ခဲ့တယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ေလးလံေနသလိုခံစားရၿပီး တိတ္ဆိတ္မႈေတြက ေနရာယူထားၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔အေနာက္မွာ သားေလးက ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လက္ခုပ္တီးအားေပးေနခဲ့တယ္ ။ သူ႔ ေဖေဖက သူ႔ေမေမကို ခ်စ္စႏိုးနဲ႕ ေပြ႕ခ်ီထားတယ္ေပါ့ ။

သားေလးရဲ႕ တီတီတာတာ စကားလံုးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ကို နာက်င္ေစခဲ့တယ္ ။ အိပ္ရာကေန ၿပီးေတာ့ ဧည့္ခန္း အဲဒီေနာက္တံခါး အစရွိသၿဖင့္ ဆယ္မီတာေလာက္ကို ကၽြန္ေတာ္က ၿငိမ္းကို ေပြ႕ခ်ီၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ လာခဲ့တယ္ ။ ၿငိမ္းက မ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို တိုးတိုးကေလးေၿပာတယ္ ။ “ သားေလးကို ကၽြန္မ တို႔ ကြာရွင္းေတာ့မယ့္ အေၾကာင္းမေၿပာပါနဲ႔ေနာ္ ” တဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္ၿပခဲ့ၿပီး ရင္ထဲမွာ အမ်ိဳးအမည္ မေဖာ္ၿပႏုိင္တဲ့ ခံစားမႈတစ္ခုက ၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကို အိမ္ေရွ႕မွာ ခ်ေပးခဲ့တယ္ ။ ၿငိမ္းက ဘတ္စ္ကားေစာင့္ဖို႔ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္ ။

ရံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္သ လိုခံစားေနခဲ့ရတယ္ ။ ဒီလိုနဲပ ဒုတိယ ရက္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ပထမရက္တုန္း ကေလာက္ေတာ့ မခက္ခဲေနၾကေတာ့ပါဘူး ။ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ၿငိမ္းကိုကၽြန္ေတာ္ေပြ႕ခ်ီခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ခြင္ ထဲမွာ ၿငိမ္းက မ်က္ႏွာကို ၀ွက္ထားတယ္ ။ ၿငိမ္းရဲ႕ ဘေလာက္စ္အက်ီၤက ေရေမႊးရနံ႕က ကၽြန္ေတာ့္အာရံုေတြကို ႏွိဳးဆြေနၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ လိုက္တာ က ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ ၾကာေအာင္ ၿငိမ္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုတစိုက္မၾကည့္မိခဲ့ဘူး ဆိုတာပါပဲ ။ ၿငိမ္းအသက္ အရြယ္မငယ္ေတာ့ ဘူးဆိုတာလည္း ကၽြန္ေတာ္နားလည္လုိက္တယ္ ။

ၿငိမ္းရဲ႕ မ်က္ႏွာၿပင္မွာ အေရးအေၾကာင္းငါးခုကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔လိုက္တယ္ ။ ဆံပင္ေတြက မီးခိုးေရာင္ သမ္းေနပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတဲ့အရာက ၿငိမ္းအေပၚ ဒီေလာက္ၾကီး ဖိစီးေစခဲ့သလား ။ တစ္မိနစ္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းအေပၚ ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ ေတြးေနမိတယ္ ။ ေလးရက္ေၿမာက္ေန ႔မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္တဲ့အခါ ဟိုးယခင္ကလို ၿငိမ္းရဲ႕ ရင္းႏွီးသြားသလို ခံစားလာရတယ္ ။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ကို ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ဘ၀ ကိုပံုၿပီးေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ေပါ့ ။ ငါးရက္ေၿမာက္နဲ႔ေၿခာက္ရက္ေၿမာက္ေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရင္းႏွီးမႈက တၿဖည္းၿဖည္းတိုး လာတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားလာမိတယ္ ။ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ခင့္ကို မေၿပာၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး ။ တစ္လၿပည့္ဖို႔ ရက္ေတြ ေလ်ာ့လာေလေလ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကို သယ္ေဆာင္ရတာ ေပြ႕ခ်ီရတာ လြယ္ကူ လာေလေလပါပဲ ။ ေန႔တိုင္းမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ သန္မာလာသလို ခံစားလာရတယ္ ။

တစ္မနက္မွာေတာ့ ၿငိမ္းက ဘာ၀တ္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုၿပီး သူမ အ၀တ္အစားေတြကို ေရြးေနပါတယ္ ။ ၿငိမ္းရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ရွာေဖြေနေပမယ့္လည္း သူမနဲ႔ သင့္ေတာ္မဲ့ ၀တ္စံုကို ၿငိမ္းက ရွာမေတြ႔ခဲ့ဘူး ။ ၿပီးေတာ့ အ၀တ္ေတြ မေတာ္ေတာ့ဘူး အ၀တ္ေတြက ၾကီးလာတယ္ လို႔ ၿငိမ္းက သက္ၿပင္းခ်ၿပီး ညည္းတြားေနခဲ့တယ္ ။ ရုတ္တရက္ခ်က္ခ်င္းပဲ ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္တာက ၿငိမ္းဟာတ စ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ ပိန္ပါးလာခဲ့လို႔သာ ကၽြန္ေတာ္ ေပြ႕ခ်ီရတာ ေပါ့ပါးလာတယ္လို႔ ထင္မိတယ္ဆိုတာကိုေပါ့ ။

အိုး ... ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ၾကီးကို ထိခိုက္ေစခဲ့တယ္ ။ ၿငိမ္းကို ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ နာက်င္မႈေတြ ခါးသက္မႈေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၿမွဳပ္ႏွံထားခဲ့မိတယ္ ။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းအနား ကိုေရာက္သြားၿပီး ဦးေခါင္းေလးကို ကိုင္ၾကည့္မိတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သားေလးက အခန္းထဲ ၀င္ေရာက္ လာခဲ့ၿပီး “ ေဖေဖ ေမေမ့ကို ေပြ႕ခ်ီရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ၿပီေနာ္ ” လို႔ေၿပာခဲ့တယ္ ။ သားေလး အတြက္ေတာ့ သူ႔ အေဖက သူ႔အေမကို ေပြ႕ခ်ီတာကို ၿမင္ရတဲ့ၿမင္ကြင္းဟာ သူ႔ဘ၀အတြက္ အလြန္ကို အေရးၾကီးတဲ့အ စိတ္အပိုင္း တစ္ခုၿဖစ္ပါတယ္ ။ ၿငိမ္းက သားေလးကို ရီေ၀စြာၾကည့္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲ တင္းၾကပ္ စြာ ေပြ႕ဖက္ထားခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္ လွည့္ေနခဲ့တယ္ ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ အက်မွ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြကို ေၿပာင္းလဲပစ္ရမွာ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္ ။ အဲဒီေနာက္ ၿငိမ္းကို ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ေပြ႕ခ်ီၿပီး အိပ္ခန္းထဲကေန ဧည့္ခန္းထဲကို ထြက္လာခဲ့တယ္ ၿပီးေတာ့ ေတာ့ အိမ္ေရွ႕တံခါးဆီကိုေပါ့ ။ ၿငိမ္းရဲ႕လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္လည္ပင္းကို ၿငင္သာစြာ သိုင္းဖက္ထားၿပီး တကယ့္ကို သဘာ၀ အတိုင္းပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကို တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ခ်ီထားတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာဦးေန႔တုန္းက အတိုင္းလိုပဲေပါ့ ။

ဒါေပမယ့္ ၿငိမ္းတၿဖည္းၿဖည္းပိန္လာခဲ့တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အလြန္ပဲ၀မ္းနည္းေစခဲ့တယ္ ။ ေနာက္ဆံုးတစ္ ရက္ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကို ေပြ႕ခ်ီရမွာ အလြန္ကို ခက္ခဲေနခဲ့တယ္ ။ သားေလးက ေက်ာင္း ကိုသြားပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္းကိုတင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားၿပီးေၿပာခဲ့တယ္ ။ “ ငါတို႔ ဘ၀ေတြဟာ ရင္းႏွီးမႈေတြ ယုတ္ေလ်ာ့ေန ခဲ့ တာ ငါ သတိမထားမိခဲ့ဘူး ” ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရံုးသြားခဲ့တယ္ ။ ကားထဲကေန ခုန္ဆင္းၿပီးတံ ခါးေတာင္ေသခ်ာမပိတ္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္ရံုးေပၚတက္ခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ၾကန္႔ၾကာမႈေတြေၾကာင့္ တစံုတခုေၿပာင္းလဲသြားမွာ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ေနမိတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ အေပၚထပ္ေလွကားေတြေပၚ တက္လာ ခဲ့တယ္ ။

ရံုးမွာ ခင္က တံခါးကို ဖြင့္ေပးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ေရာက္ၿခင္းပဲ ခင့္ကိုေၿပာခဲ့တယ္ “ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ခင္ ငါ မကြာရွင္းခ်င္ေတာ့ဘူး ” ခင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး ႏွဖူးေပၚ လက္တင္ၿပီးစမ္းခဲ့တယ္ ။ “ ေနမေကာင္းဘူးလား ” ကၽြန္ေတာ့္ႏွဖူးေပၚက လက္ကို ကၽြန္ေတာ္ဖယ္ခဲ့တယ္ ။ “ ေဆာရီး ခင္ ငါ မကြာ ရွင္းေတာ့ဘူး ငါ့ အိမ္ေထာင္ေရးသက္တမ္းဟာ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္ေကာင္းတာမွန္ေပမယ့္ ငါတို႔ ဘ၀ေတြရဲ႕ အစစ္အမွန္တန္ဖိုးေတြ ကို ငါတို႔ မသိခဲ့ၾကတာပါ ငါတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မခ်စ္ဘူးမ ခ်စ္ႏိုင္ေတာ့ေလာက္ဘူးလို႔ လည္းထင္ခဲ့မိၾကတယ္ အခု ငါတို႔ လက္ထပ္တဲ့ေန႔တုန္းက ၿငိမ္းကို ေပြ႕ခ်ီလာခဲ့ သလို ေပြ႕ခ်ီခဲ့မိေတာ့ ငါနားလည္လိုက္တာက ငါ ေသတဲ့အထိ ဒီလို ေပြ႕ခ်ီသြားႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိတာပါပဲ ” ခင္ဟာ ရုတ္တရက္က အိပ္မက္က ႏိုးလာခဲ့သလိုၿဖစ္ေနခဲ့တယ္ ။

ခင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿပင္းထန္စြာ ပါးတစ္ခ်က္ရိုက္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့တံခါးကို ၀ုန္းကနဲ ဆြဲ ဖြင့္ၿပီး ထြက္သြားပါေတာ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလွကားထစ္ေတြကေန ေအာက္ကို ၿပန္ဆင္း လာခဲ့ၿပီး ကားကိုေမာင္းၿပီးအိမ္ၿပန္လာခဲ့တယ္ ။ လမ္းမွာ ပန္းေတြေရာင္းတဲ့ဆုိင္တစ္ဆိုင္ရွိပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္း အတြက္ သူမ ႏွစ္သက္တဲ့ ပန္းစည္းတစ္စီးလက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ၀ယ္လာခဲ့တယ္ ။ ကဒ္ၿပားေပၚမွာ ဘာေရးေပးရမလဲလို႔ အေရာင္းစာေရးမေလးကေမးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးၿပီး

“ နံနက္ခင္းတိုင္းနင့္ကို ေပြ႕ခ်ီသယ္ေဆာင္ေပးပါ့မယ္ ငါတို႔ ေသဆံုးသြားၿပီး မခြဲခြာရခင္အခ်ိန္အထိေပါ့ ”

ဆိုတဲ့စာတန္းေလး ေရးခဲ့ပါတယ္ ။ ၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ေရာက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ပန္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပံဳးတစ္ပြင့္ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေလွကားေတြေပၚ ေၿပးတက္ခဲ့တယ္ ။ ရုတ္တ ရက္ ေကာင္းကင္ တစ္ခုလံုး မိုက္ကခဲ ၿပာထြက္သြားသလိုပါပဲ ။ အိပ္ရာေပၚမွာ အသက္ကင္းမဲ့ေနၿပီၿဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ခဲ့ရတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီး ၿငိမ္းဟာ “ ကင္ဆာ ” ေရာဂါ ဆိုးၾကီးကို လေပါင္းမ်ားစြာ တြန္းလွန္ရင္ဆိုင္ေနရသူေလးၿဖစ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူ႔ကို သတိမထား မိေလာက္ေအာင္ ရံုးက ခင္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားကေနခဲ့မိတယ္ ။ ၿငိမ္းက သူမ မၾကာခင္ ေသ ဆံုးေတာ့မယ္ဆိုတာ ၾကိဳသိေနခဲ့တယ္ ။

ၿငိမ္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို သားေလးက အဆိုးၿမင္ေစမယ့္ အရာ ၊ သားေလးက ဖခင္မပီသဘူး ဆိုတဲ့အေတြး အၿမင္မ်ိဳးကေန ကၽြန္ေတာ့္ကို တကယ္ေတာ့---ကယ္ဆယ္သြားေပးခဲ့တာပါ ။ အခုေတာ့သားေလး မ်က္၀န္းထဲ မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဖခင္ေကာင္း ဇနီးသည္အေပၚ ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးလွတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ လို႔ ထင္သြားေအာင္ ၿငိမ္းဟာ လုပ္ေဆာင္ေပးသြားခဲ့တာပါ ။ အရာအားလံုးဟာ--- တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ သက္စြာနဲ႔ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါၿပီ ။

တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ အေသးအဖြဲေလးကအစ ဘ၀ဆိုတဲ့ အရာထဲမွာ အလြန္အေရးၾကီးလွပါတယ္ ။ ဘဏ္တိုက္ထဲက ေငြေတြမဟုတ္ဘူး ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စည္းစိမ္ေတြမ ဟုတ္ဘူး အိမ္ၾကီးအိမ္ေကာင္းေတြမဟုတ္ဘူး ။ အဲဒီအရာေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဖန္တီးေပးႏိုင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ကိုေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြမေပးႏုိင္ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ ခင္ပြန္း ၊ သင့္ ဇနီး ၊ သင့္သူငယ္ခ်င္း ေတြအတြက္ ပိုမိုရင္းႏွီးခိုင္ၿမဲတဲ့ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္ေပးဖို႔လိုပါတယ္ ။ ဘ၀မွာ ဘယ္လို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္ နဲ႔ ဘာေတြ ကို ေပးဆပ္ရမလဲဆိုတာ မသိတဲ့ လူေတြကေတာ့ ဘ၀မွာ အရွံုးဆိုတဲ့အရာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကရတာခ်ည္းပါပဲ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
ဇန္န၀ါရီ ၂၃ ရက္

Ref : http://www.inspireme.worldofwisdom.asia/2011/11/marriage-lesson.html

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................