ဆရာ၀န္ဆိုတာ ...

ဆရာ၀န္ဆိုတာ ...

မိုးေအးေအးနဲ႔ ဒီေန႔ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕ကိုေတြးမိတယ္ ။ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့အရာေတြကိုပါ ..
ေအာ္ .ျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ ..ေဆးေက်ာင္း၀င္ဖို႔အေရး ၾကိဳးစားလိုက္ၾကတာ
လူေတြဘာလို႔ ဆရာ၀န္ဘ၀ကို ဒီေလာက္လိုခ်င္ေနၾကလဲ မသိ ..က်ဳပ္ကေတာ့ နည္းနည္းမွ မလိုခ်င္တာအမွန္ပဲ
ငယ္ဘ၀ကတည္းကျဖစ္ခ်င္တာက ေလယာဥ္ပိုင္းေလာ့သို႔မဟုတ္ သေဘၤာကပၸတိန္ . .
အခုေတာ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ဘ၀ . . က်ဳပ္စဥ္းစားၾကည့္တယ္

ရုပ္ရွင္ေတြ ဗီြဒီယိုဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာဆိုရင္ မင္းသမီးနဲ႔မင္းသား ရွိတယ္ဆိုပါေတာ့
မင္းသမီးကို အိမ္ကသေဘာတူတဲ့လူေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ဆရာ၀န္ေတြျဖစ္ေနတတ္တယ္
ျပီးေတာ့ အဲဒီေကာင္ေတြက ဗီလိိန္ေတြျဖစ္ျဖစ္သြားေရာ မင္းသားက ေနာက္ဆံုး မိဘသေဘာတူထားတဲ့ ဗီလိန္ကိုေက်ာ္ျဖတ္ျပီးမင္းသမီးကို ရရသြားတဲ့ ဇာတ္ထုပ္ေတြမ်ားတယ္
ကဲ ဆရာ၀န္ဆို ရြံ႕ရွာစရာၾကီးဘာမ်ားေကာင္းလို႔တုန္း

ေနာက္ျပီးက်ဳပ္နဲ႔အတူတူ ဆယ္တန္းကတည္းကေက်ာင္းတက္လာတဲ့က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္
စင္ကာပူထြက္သြားတာ အခု အိမ္ကိုတစ္လ ၁၅ သိန္း သိန္း ၂၀ ေလာက္ျပန္ပို႔ႏုိင္သတဲ့
က်ဳပ္လား မေျပာခ်င္ေပါင္ဗ်ာ ဆရာ၀န္ဆိုရင္ လူေတြကဘာလို႔မ်ား တိုက္နဲ႔တာနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ကားၾကီးစီးျပီး ေဆးခန္းကိုလာ
ျပီးေတာ့ ရွိဳးနဲ႔စမိုးနဲ႔လို႔မ်ားထင္ေနၾကသလဲမသိ
က်ဳပ္နဲ႔သိတဲ့ဆရာ၀န္ေတြ အမ်ားစုကေတာ့ သူလိုကိုယ္လိုပါပဲ ဘာတိုက္နဲ႔တာနဲ႔မွမရွိ တခ်ိဳ႕ဆုိနယ္ကေနလာတက္ရတာဆိုေတာ့
ပိုေတာင္ခ်ိဳ႕တဲ့ရွာေသး . . က်ဳပ္တို႔လည္းေဆးေက်ာင္းတက္တုန္းကဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္းေလး အသုပ္စံုေလး ထမင္းခ်ိဳင့္ထဲထည့္ထည့္သြားရတာပါပဲ
ဘာေၾကာင့္မ်ား လူေတြကဆရာ၀န္ဆိုရင္ သိပ္ခ်မ္းသာျပီး အားလံုးျပည့္စံုတဲ့လူလို႔ထင္ေနၾကသလဲဆိုတာကို အံ့ၾသမိတာ

ၾကည့္ ... အေကာင္းေျပာခံရလား . . ဆိုေတာ့ ဘယ္ကလာ အေကာင္းေျပာခံရမွာတုန္း
ဆရာ၀န္ေဖ့ဘုတ္သံုးေတာ့ အေတာ္အခ်ိန္အားေနတယ္ဟုတ္လား ေဖ့ဘုတ္မွာခ်ည္းပဲဆိုျပီး ေျပာတဲ့သူေတြကရွိေသး
ေဆးခန္းထိုင္တယ္ဆိုတာက တခ်ိဳ႕က တေနကုန္ထိုင္ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က ဂ်ီပီခ်ိန္လို႔ေခၚတဲ့ ညေနမွထိုင္တာေတြလည္းရွိတယ္
ဥပမာ က်ဳပ္တို႔လိုေပါ့ .. ဒီေတာ့ကာ . .က်ဳပ္တို႔က ညေနေဆးခန္းခ်ိန္မတိုင္ခင္မွာ တျခားအလုပ္ေတြလည္းလုပ္ရသဗ်
အင္တာနက္ကလည္း၀ါသနာပါေတာ့ သံုးသဗ် စာကလည္းေရးခ်င္တဲ့ပိုးက ထၾကြေနေတာ့ကာ ေဖ့ဘုတ္မွာလည္း ေရးသဗ်
ဒီေတာ့လည္းအေျပာခံရတာေပါ့ဗ်ာ ..ကဲ ဘာမ်ား ေကာင္းလို႔တုန္း ဆရာ၀န္ဘ၀က

၀က္ျဖစ္မွေတာ့မစင္မေၾကာက္နဲ႔လို႔က်ဳပ္ဆရာတစ္ေယာက္ေျပာတာၾကားဖူးတယ္ . .. က်ဳပ္ကေတာ့ အဲ့စကားၾကားျပီးကးတည္းက
ဘာမွကို မရြံ႕ရွာတတ္ မေၾကာက္တတ္ေတာ့တာ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ ဆရာ၀န္ဆိုတာ ဒုတိယႏွစ္ကတည္းက လူေသေကာင္ေတြကိုင္ရတြယ္ရ ..
ျပီးေတာ့ ေအာ္ ခ်စ္သူနယ္ေျမ တကၠသိုလ္ဆိုတာ က်ဳပ္တို႕ အဖို႔ေတာ့ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္းစာအုပ္နဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔မခြာ .. က်ဳတိုရီ႕ရယ္ test ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့
ေထာင္ၾကီးသဖြယ္ျဖစ္ေနေတာ့ကာ ..ဘယ္မွာလာေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမွာတုန္း
ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တာပဲ ဒီေလာက္ေတာ့ရင္းရမွာေပါ့ ..လို႔ ေျပာၾကမွာေပါ့ ..ေအးဗ်ာ သေဘာေျပာျပတာပါ ဒါေတြကလည္းက်ဳပ္ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးပါျပီ

ေဆးရံုဆင္းေတာ့လည္း ကိုင္လိုက္ရတဲ့ အညစ္အေၾကးနဲ႔ေသြးေတြ OG ဆိုပိုဆိုးေသး က်ဳပ္တို႔မွာ မရြံႏိုင္ရွာ ဒါေပမယ့္က်ဳပ္၀န္ခံခ်င္တာတစ္ခုေတာ့ရွိသဗ်
ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ဓါတ္တိတိပပ ေပၚလာတာ ဟာ ေဆးရံုမွာ အလုပ္သင္ဆင္းမွ ေပၚလာတာ ..
အရင္ကေတာ့ ဒီေလာက္ၾကီး ျပင္းျပင္းျပျပ မျဖစ္ဖူးဘူး ..
လူနာေတြနဲ႔ထိေတြ႔ရတယ္ ေအာ္... သနားဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ .. အဖိုးအိုေတြအဖြားအိုေတြ ညည္းညဴေနရွာတာ ..
က်ဳပ္တို႔ေဆးထိုးေပးလိုက္ရင္သူတို႔ခမ်ာ သက္သာသြားတာ .. ဒီေတာ့လည္းက်ဳပ္တို႔မွာ ေန႔မအား ညမအား လူနာေတြနဲ႔ထိေတြ႔ဆက္ဆံရသေပါ့ ..

ဆရာ၀န္ေတြအားလံုးရဲ႕အေၾကာင္းကိုေတာ့က်ဳပ္ တိတိက်က်မသိပါဘူးဗ်ာ ..အဲ ..က်ဳပ္ ခံယူထားသေလာက္ေတာ့ကေတာ့
က်ဳပ္လည္း အရမ္းၾကီး ၀ါသနာအပါၾကီးမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ္ဟာ ဒီဘြဲ႕ကိုယူထားျပီးျပီ ဒီလမ္းကိုေလွ်ာက္ေနျပီဆိုမွေတာ့ smart က်က်ေလး အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္တာပါပဲ
ဒီေနရာမွာ လူနာေတြရဲ႕အသက္နဲ႔ သက္ဆိုင္ေနေတာ့ကာက်ဳပ္တို႔ဟာ ေခတ္နဲ႔အမွီ ေဆး၀ါးေတြကိုလည္းအျမဲေလ့လာေနရေသးတယ္
အိုဗ်ာ ..သူမ်ားေတြ ညဖက္ဂစ္တာတီးျပီးသီခ်င္းဆိုခ်ိန္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ခ်ိန္ ဘီယာဆိုင္ထိုင္ခ်ိန္ က်ဳပ္တို႔လား ... ဂ်ီပီမွာ လူနာေတြနဲ႔ အဲဒါေတြအကုန္လံုးလက္လႊတ္လိုက္ရသဗ်ာ
ဟင္ ..ဆရာ၀န္ပဲ ဒါေတြ မက္ေနရသလား ..လူနာပဲကုေပါ့ လို႔ေျပာဦးမယ္ ..
ေအးဗ် ဆရာ၀န္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔လည္းတျခားသူေတြလို အသက္၃၀ ေအာက္လူငယ္ေတြပဲဆိုေတာ့ကာ ..
တခါတခါေတာ့လည္း လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ သာမန္လူငယ္တစ္ေယာက္ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခ်င္တာေတာ့အမွန္ပဲဗ် ..
က်ဳပ္ေဆးခန္းထိုင္ရင္းခဏခဏ စဥ္းစာမိတယ္ ..
ေအာ္.. အိမ္ေရွ႕က အုတ္ခံုေလးမွာ ဂစ္တာ တီးရင္ေကာင္းမွာပဲ ..အခုခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔မိုးေအးေအး ညဖက္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ လူငယ္သဘာ၀ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာေနရရင္ေကာင္းမွာပဲ စသျဖင့္ေပါ့ေလ ..
ဆိုေတာ့ကာ ..က်ဳပ္တို႔ဟာ အားလံုးကို ဆံုးရွံုးေနရတဲ့ ေကာင္ေတြပါ
ဘာမွ လည္းအထင္ၾကီးစရာမရွိ ..ဘာမွလည္းမက္ေမာစရာမရွိ

လူနာကို လူလို႔ျမင္တဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ေတာ့က်ဳပ္အျမဲၾကိဳးစားတယ္
လူနာကို ေဆးကုရင္ ကိုယ့္မိဘလို႔သေဘာထားကုလို႔ က်ဳပ္ဆရာတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတယ္ .. သူတို႔ကိုေပးမယ့္ေဆး ကို ကိုယ္ဆိုရင္ေရာေသာက္မွာလားလို႔ အျမဲေတြးပါတဲ့ မွန္လိုက္တာ ..
က်ဳပ္လား ..အရမ္းၾကီးေတာ့မခ်မ္းသာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ ..ဘ၀ဆိုတာကလည္း ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀ ေနလို႔ေကာ စိတ္ခ်မ္းသာေနရတဲ့အရာမွမဟုတ္တာ ..
က်ဳပ္စားဖို႔ေသာက္ဖို႔လွဴဖို႔တန္းဖို႔ ေလာက္ေလးရေနရင္ပဲ မဆိုးပါဘူး
လူနာေတြ...ဟာ သိပ္သနားဖို႔ေကာင္းတယ္ .. ေဆးခန္းတစ္ခါျပရဖို႔အေရးကို သူတို႔ေရာဂါကို ၾကိတ္မွိတ္ခံစားျပီး ပို္က္ဆံျပည့္တဲ့အခ်ိန္အထိေစာင့္
ေငြေလး ေထာင့္ငါးရာ ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ရွိမွ ေဆးခန္းကိုေရာက္လာၾကတယ္ .. တကယ္ေတာ့ ေဆး၀ါးေတြရဲ႕တန္ဖိုးကို သိေနတဲ့က်ဳပ္အဖို႕ေတာ့
မတန္တဆၾကီးယူဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ့္ကို မသတီစရာေကာင္းတဲ့ကိစၥပါ ..က်ဳပ္ အဖို႔ တျခား စီးပြားေရးနဲ႔သာ ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္ ဆရာ၀န္အလုပ္နဲ႔ေတာ့ တစ္သက္လံုးခ်မ္းသာေအာင္မလုပ္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားသဗ်

က်ဳပ္ဟာ ရည္မွန္းခ်က္သိပ္ၾကီးၾကီးမားမားလည္းမရွိပါဘူး အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီးေတြလုပ္ျပီး (က်ဳပ္မၾကိဳးစားခ်င္တာ အပ်င္းၾကီးတာလို႔စြပ္စြဲခ်င္လည္းလြတ္လပ္စြာစြပ္စြဲႏိုင္ပါတယ္ေလ ) လူနာသီးသန္႔ေတြ႔ဆံုကုရတာထက္
အေျခခံလူတန္းစားေတြနဲ႔ နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ေတြ႔ရတဲ့ ဂ်ီပီ ဘ၀ကိုပဲ က်ဳပ္မက္ေမာသဗ် ..
က်ဳပ္ဟာ professional ၾကီးလည္းမဟုတ္ပါဘူး .. ဒါေပမယ့္က်ဳပ္အျမဲေတြးေနမိတာက ဆရာ၀န္ဘ၀ဟာ က်ဳပ္တို႔ငယ္ငယ္က ၾကားေနသလို ျမင္ေနရသလို ဘာမွ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ ဘ၀ၾကီးလည္းမဟုတ္ပါလားလို႔ ..
တခါတခါေတာ့လည္း ကိုယ္ဟာ ဒီဘဲြ႕ၾကီးကိုင္ထားျပီးမွ တျခား စီးပြားေရးနယ္ပယ္ေတြမွာကိုယ့္ထက္ေအာင္ျမင္ခ်မ္းသာတာေတြေတြ႔ရေတာ့ အားက်မိတာေတာ့အမွန္ပါပဲ ..
ေအာ္ ...ဆရာ၀န္..ဆရာ၀န္ ...
လူနာေတြဆီကရတဲ့ ပီတိကလြဲလို႔
လူနာနဲ႔ ရင္းႏွီးစြာ အားကိုးယံုၾကည္မႈရတဲ့ဘ၀ကလြဲလို႔
ဘာမ်ား ေကာင္းလို႔လည္းဗ်ာ ..။

မိုးေအးေအးနဲ႔ အေတြးမ်ားသြားတယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
၂၆ ေမ ၂၀၁၃
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................