ရထားတြဲကား အရွိန္ပိုၿမန္လာ၍ Ghost City ႏွင့္ တစ္စ တစ္စနီးကပ္လာေခ်ၿပီ ။ ထိုအခိုက္ ေဒါက္တာ ႏိုင္ေဇာ္က
" ဟိုက္ ကိုသက္တန္႔ေရ ဒုကၡပဲဗ်ိဳ႕ ရထားေခါင္းတြဲက အရွိန္မ်ားလြန္းလို႔ ဘရိတ္မမိေတာ့ဘူး "
ဟုလွမ္းေၿပာေလသည္ ။ ဤမွ် အရွိန္ၿပင္းၿပင္းတြင္ ရထားေခါင္းတြဲေပၚမွ ခုန္ဆင္းဖို႔လည္း မၿဖစ္ႏိုင္ေပ ။ Ghost City ၏ ရထားဘူတာရံုတြင္ ရထားသံလမ္းမ်ား ေကာင္းေနေစရန္ႏွင့္ ရထားဘရိတ္ဖမ္းေပးေသာ Railway Brakers မ်ားသာ တပ္ဆင္ထားပါေစဟု ဆုေတာင္းရန္သာ ရွိေပေတာ့သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖြဲ႔လည္း ၾကံဳေတြ႔ ရမည့္ အႏၱရာယ္ မ်ားကို အသင့္ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ၿပင္ဆင္ထားၾကေလသည္ ။ ရထားကား Ghost City ထဲသို႔ စတင္ ၀င္ ေရာက္လာေခ်ၿပီ ။
Ghost City ကား သက္ရွိမ်ားေနထိုင္သည္ဟု မထင္ရေလာက္ေအာင္ တိတ္ဆိတ္ ေၿခာက္ေသြ႔ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ ေကာင္းကာ ဖုန္းဆိုးေၿမဆန္ေလသည္ ။ ၿမင္ၿမင္သမွ် မီးေရာင္မွိန္ၿပၿပေအာက္တြင္ ေသြးအခ်ိဳ႕ ေပစြန္း ေနေသာ အုတ္နံရံမ်ား က ေၿခာက္ၿခားဖြယ္ရာအတိပင္ ။ Dr.Thomas သည္ လူသူကင္းမဲ့ေသာ Ghost City အား ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကို လိမ္ညာရဲ႕ ေခၚခဲ့ၿခင္းေပေလာ ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဤသို႔ ရင္ခုန္ဖြယ္ရာအတိ ပတ္၀န္းက်င္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အဖြဲ႔အဖို႔ စိတ္လႈပ္ရွားစူးစမ္းလိုဖြယ္ရာ ပင္ၿဖစ္ေနေလေတာ့သည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လည္း မိမိတို႔၏ ေသနတ္မ်ား ဓါးေၿမွာင္မ်ားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ၾကရင္း အရွိန္ၿပင္းလွေသာ ရထားေပၚတြင ္လိုက္ပါခဲ့ၾကသည္ ။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ၍ Ghost City ထဲသို႔ အတန္အသင့္ ၀င္ၿပီးေသာအခါတြင္ ေသြးၿဖင့္ေရး ထားေသာ အေဆာက္အ အံုေဟာင္းၾကီး တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရေလသည္ ။
" Ghost City Railway Station "
ရထားကားဘရိတ္မမိေတာ့သၿဖင့္ ထိုဘူတာရံုပ်က္ၾကီးဆီသို႔ ဦးတည္ေနေလသည္ ။ ကံဆိုးဖြယ္ရာပင္... ၿမင္ကြင္း က ထိတ္လန္႔ဖြယ္အတိ ။ လဲက်ေနေသာ ရထားတြဲအေဟာင္းမ်ားက ဘူတာရံုပ်က္ထဲတြင္ ကန္႔လန္႔ခံ ကာဆီးကာေနေပသည္ ။ ရထားတြဲကား ထို တြဲပ်က္မ်ားအား ၀င္တိုက္ရန္ က်ိန္းေသေနေပၿပီ ။ ထိုအခိုက္
" ၀ုန္း "
လူခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးေၿမာက္တက္သြားကာ ဦးေခါင္းကို တစ္စံုတစ္ခု ထိရိုက္မႈေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္မွာ ေခတၱေမ့ ေၿမာသြားခဲ့သည္ ။ နာရီ၀က္ခဲ့အၾကာ ၿပန္သတိရလာေသာအခါတြင္ ေဘးတြင္ မီးေလာင္ၿပီး အပိုင္းပိုင္း ပ်က္ေနေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ စီးလာေသာ ရထားတြဲ ။ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားက ေနရာတိုင္းတြင္ ၿပည့္ႏွက္ေနေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း ဦးေခါင္းကိုစမ္းၾကည့္ရာ ေသြးမ်ားစို႔ေနသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္ ။ ၾကီးၾကီးမားမား ဒါဏ္ရာ မရရွိခဲ့ၿခင္းက ကံေကာင္း သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္ ။ ယခုမွၿပန္စဥ္းစားမိသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ စီးလာေသာ ရထားတြဲ သည္ တြဲပ်က္မ်ားအား တိုက္မိခဲ့ၿခင္းမရွိခဲ့ေပ ။ တစ္စံုတစ္ခုေသာ လက္နက္ (ဥပမာ ေလာင္ခ်ာ) လိုအရာမ်ိဳးၿဖင့္ ပစ္ခတ္၍သာ ရထား ေခါင္း တြဲပ်က္စီးၿပီး ကၽြႏ္ုပ္မွာ လြင့္စင္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္၏ ။ ကၽြႏ္ုပ္မွာသတိရရၿခင္း ရထားတြဲ အပိုင္းအစမ်ား မီးေတာက္ မီးလွ်ံမ်ားအၾကားတြင္ ကၽြႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြမ်ားအား လွည့္ပတ္ရွာ ေဖြေနမိေလသည္ ။ သို႔ေသာ္ အစအန ပင္ေတြ႔ရွိခဲ့ၿခင္းမရွိေပ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရထားတြဲအား လက္နက္ၿဖင့္ ပစ္ခတ္၍ အေသ လုပ္ၾကံခဲ့ေသာ သူမွာ မည္သူနည္း ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ပင္ ၿဖစ္ေနေလသည္ ။
ထိုအခိုက္ ညည္းသံလုိလိုအသံမ်ားကို တစ္စတစ္စ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားလာရ၍ ပတ္၀န္းက်င္သို႔ ၾကည့္လုိက္ ရာ ကၽြႏု္ပ္ရွိရာသို႔ ဒယီးဒိုယိုင္ၿဖင့္လာေနေသာ လူသားသက္ရွိမ်ား ၊ တနည္းဆိုရေသာ္၄င္းတို႔၏ ပါးစပ္မ်ား တြင္ေသြး မ်ား ေပက်ံလွ်က္ မ်က္လံုးမ်ားက နီရဲလွ်က္ရွိေပသည္ ။ ဘုရားေရ.. ကၽြႏ္ုပ္တို႔ Cape Town တြင္ Willian ေၿပာခဲ့ေသာ စကားမ်ားက အမွန္ၿဖစ္ေနၿပီေလာ ။ ဤေနရာတြင္ ဆက္လက္ရပ္ေနရန္ မသင့္ေလ်ာ္ သၿဖင့္ ေဘးဘီကိုၾကည့္ လိုက္ရာ ဘူတာရံုေဘးတြင္က်ဥ္းေၿမာင္းေသာ လမ္းၾကားေလးကိုေတြ႔လိုက္ရာ ကၽြႏ္ုပ္လည္း တရွိန္ထိုးေၿပး ထြက္ လာခဲ့ေလ ေတာ့သည္ ။ အေနာက္မွ မေကာင္းဆိုး၀ါး လူသားမ်ားကလည္း ကၽြႏ္ုပ္၀င္သြားရာ လမ္းၾကားေလးထဲသို႔ လိုက္၍ ၀င္လာေလသည္ ။
ယခုအခ်ိန္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ပါလာသည္မွာ ခါးတြင္ပတ္၍ ခ်ည္ထားေသာ အူဇီက်ည္ဆံငါးကပ္ႏွင့္ ေသနတ္တစ္လက္ ။ ေၿခေထာက္တြင္ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ၍ စိုက္ထားေသာ ၁ ေတာင္ခန္႔သာသာရွိေသာ ဓါးႏွစ္လက္ သာ ပါရွိေလသည္ ။ က်န္ေသာ မည္သည့္ပစၥည္းမွ ပါလာၿခင္းမရွိေပ ။ ေၿပးေနေသာလမ္းက က်ဥ္း ေၿမာင္း လွသည္ ။ လမ္းခြဲမ်ားစြာကိုလည္း ေတြ႔ရေလသည္ ။ ကၽြႏု္ပ္သည္ စဥ္းစားေနရန္အခ်ိန္မရေတာ့သၿဖင့္ ေရွ႕ တည့္ တည့္သာအားစိုက္၍ ေၿပးခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ေၿပးလႊားေနရင္းမွာ ရုတ္တရက္ေထာင့္ခ်ိဳးတစ္ခုမွ ထြက္ေပၚ လာေသာ အရိပ္ ၃ ခုေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေၿခလွမ္းတို႔ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ရသည္ ။ မေကာင္းဆိုး၀ါး.. ၃ေကာင္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေရွ႕တြင္ပိတ္ဆို႔လွ်က္ရွိေပသည္ ။ ေနာက္တြင္လည္း ညည္းညဴသံမ်ားႏွင့္ မေကာင္းဆိုး၀ါး အုပ္စုၾကီးက လိုက္လာလွ်က္ရွိေခ်ၿပီ ။ ေရွ႕သို႔ဆက္သြားႏိုင္ရန္ ဤ မေကာင္းဆိုး၀ါး ၃ ေကာင္အား တိုက္ခိုက္မွ ရေပ ေတာ့မည္ ။ မတတ္ႏိုင္.. လက္ထဲမွေသနတ္ၿဖင့္ ဆြဲခ်က္လိုက္သည္ ။
" ဒက္... ဒက္....ဒက္..."
"အူး....၀ူး.........."
၃ေကာင္စလံုးပစ္လဲသြားက်ေသာ္လည္း ၿငိမ္သက္သြားၿခင္းေတာ့မရွိေသးေပ ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း ၄င္းတို႔အေပၚမွ ေက်ာ္ခြ၍ ဆက္လက္ေၿပးထြက္လာခဲ့သည္ ။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ၿမိဳ႕ေလးတြင္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေသနတ္သံက က်ယ္ေလာင္ စြာ ေပၚထြက္လာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဆက္၍ လိုက္လာေသာ မေကာင္းဆိုး၀ါးတို႔၏ အသံမ်ားကိုမႈ မၾကား ရ ေတာ့ေပ ။ ေၿပးလႊားေနရင္းမွ ေရွ႕တြင္ ကားလမ္းမက်ယ္ၾကီးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရေလသည္ ။ နံနက္ေ၀ လီေ၀လင္းအခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ရွင္းလင္းစြာၿမင္ရေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း သတိၾကီး စြာထား၍ လမ္းမေပၚသို႔ တက္ခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ထိုစဥ္လမ္းေဘးတစ္ေနရာ၌ ေတြ႔ၿမင္လိုက္ရေသာ ၿမင္ကြင္းကား မေကာင္းလွေခ် ။ ေသဆံုးေနၿပီၿဖစ္ေသာ အေလာင္းတစ္ေလာင္းအား ၀ိုင္း၀န္းစား ေသာက္ေသြးစုပ္ ေနၾကေသာ မေကာင္ဆိုး၀ါးမ်ား ။ တစ္နည္းအားၿဖင့္ " ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ား........" ။
အပိုင္း (၈ ) ေမွ်ာ္.......။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
29 July 2010
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
" ဟိုက္ ကိုသက္တန္႔ေရ ဒုကၡပဲဗ်ိဳ႕ ရထားေခါင္းတြဲက အရွိန္မ်ားလြန္းလို႔ ဘရိတ္မမိေတာ့ဘူး "
ဟုလွမ္းေၿပာေလသည္ ။ ဤမွ် အရွိန္ၿပင္းၿပင္းတြင္ ရထားေခါင္းတြဲေပၚမွ ခုန္ဆင္းဖို႔လည္း မၿဖစ္ႏိုင္ေပ ။ Ghost City ၏ ရထားဘူတာရံုတြင္ ရထားသံလမ္းမ်ား ေကာင္းေနေစရန္ႏွင့္ ရထားဘရိတ္ဖမ္းေပးေသာ Railway Brakers မ်ားသာ တပ္ဆင္ထားပါေစဟု ဆုေတာင္းရန္သာ ရွိေပေတာ့သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖြဲ႔လည္း ၾကံဳေတြ႔ ရမည့္ အႏၱရာယ္ မ်ားကို အသင့္ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ၿပင္ဆင္ထားၾကေလသည္ ။ ရထားကား Ghost City ထဲသို႔ စတင္ ၀င္ ေရာက္လာေခ်ၿပီ ။
Ghost City ကား သက္ရွိမ်ားေနထိုင္သည္ဟု မထင္ရေလာက္ေအာင္ တိတ္ဆိတ္ ေၿခာက္ေသြ႔ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ ေကာင္းကာ ဖုန္းဆိုးေၿမဆန္ေလသည္ ။ ၿမင္ၿမင္သမွ် မီးေရာင္မွိန္ၿပၿပေအာက္တြင္ ေသြးအခ်ိဳ႕ ေပစြန္း ေနေသာ အုတ္နံရံမ်ား က ေၿခာက္ၿခားဖြယ္ရာအတိပင္ ။ Dr.Thomas သည္ လူသူကင္းမဲ့ေသာ Ghost City အား ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကို လိမ္ညာရဲ႕ ေခၚခဲ့ၿခင္းေပေလာ ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဤသို႔ ရင္ခုန္ဖြယ္ရာအတိ ပတ္၀န္းက်င္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အဖြဲ႔အဖို႔ စိတ္လႈပ္ရွားစူးစမ္းလိုဖြယ္ရာ ပင္ၿဖစ္ေနေလေတာ့သည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လည္း မိမိတို႔၏ ေသနတ္မ်ား ဓါးေၿမွာင္မ်ားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ၾကရင္း အရွိန္ၿပင္းလွေသာ ရထားေပၚတြင ္လိုက္ပါခဲ့ၾကသည္ ။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ၍ Ghost City ထဲသို႔ အတန္အသင့္ ၀င္ၿပီးေသာအခါတြင္ ေသြးၿဖင့္ေရး ထားေသာ အေဆာက္အ အံုေဟာင္းၾကီး တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရေလသည္ ။
" Ghost City Railway Station "
ရထားကားဘရိတ္မမိေတာ့သၿဖင့္ ထိုဘူတာရံုပ်က္ၾကီးဆီသို႔ ဦးတည္ေနေလသည္ ။ ကံဆိုးဖြယ္ရာပင္... ၿမင္ကြင္း က ထိတ္လန္႔ဖြယ္အတိ ။ လဲက်ေနေသာ ရထားတြဲအေဟာင္းမ်ားက ဘူတာရံုပ်က္ထဲတြင္ ကန္႔လန္႔ခံ ကာဆီးကာေနေပသည္ ။ ရထားတြဲကား ထို တြဲပ်က္မ်ားအား ၀င္တိုက္ရန္ က်ိန္းေသေနေပၿပီ ။ ထိုအခိုက္
" ၀ုန္း "
လူခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးေၿမာက္တက္သြားကာ ဦးေခါင္းကို တစ္စံုတစ္ခု ထိရိုက္မႈေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္မွာ ေခတၱေမ့ ေၿမာသြားခဲ့သည္ ။ နာရီ၀က္ခဲ့အၾကာ ၿပန္သတိရလာေသာအခါတြင္ ေဘးတြင္ မီးေလာင္ၿပီး အပိုင္းပိုင္း ပ်က္ေနေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ စီးလာေသာ ရထားတြဲ ။ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားက ေနရာတိုင္းတြင္ ၿပည့္ႏွက္ေနေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း ဦးေခါင္းကိုစမ္းၾကည့္ရာ ေသြးမ်ားစို႔ေနသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္ ။ ၾကီးၾကီးမားမား ဒါဏ္ရာ မရရွိခဲ့ၿခင္းက ကံေကာင္း သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္ ။ ယခုမွၿပန္စဥ္းစားမိသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ စီးလာေသာ ရထားတြဲ သည္ တြဲပ်က္မ်ားအား တိုက္မိခဲ့ၿခင္းမရွိခဲ့ေပ ။ တစ္စံုတစ္ခုေသာ လက္နက္ (ဥပမာ ေလာင္ခ်ာ) လိုအရာမ်ိဳးၿဖင့္ ပစ္ခတ္၍သာ ရထား ေခါင္း တြဲပ်က္စီးၿပီး ကၽြႏ္ုပ္မွာ လြင့္စင္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္၏ ။ ကၽြႏ္ုပ္မွာသတိရရၿခင္း ရထားတြဲ အပိုင္းအစမ်ား မီးေတာက္ မီးလွ်ံမ်ားအၾကားတြင္ ကၽြႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြမ်ားအား လွည့္ပတ္ရွာ ေဖြေနမိေလသည္ ။ သို႔ေသာ္ အစအန ပင္ေတြ႔ရွိခဲ့ၿခင္းမရွိေပ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရထားတြဲအား လက္နက္ၿဖင့္ ပစ္ခတ္၍ အေသ လုပ္ၾကံခဲ့ေသာ သူမွာ မည္သူနည္း ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ပင္ ၿဖစ္ေနေလသည္ ။
ထိုအခိုက္ ညည္းသံလုိလိုအသံမ်ားကို တစ္စတစ္စ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားလာရ၍ ပတ္၀န္းက်င္သို႔ ၾကည့္လုိက္ ရာ ကၽြႏု္ပ္ရွိရာသို႔ ဒယီးဒိုယိုင္ၿဖင့္လာေနေသာ လူသားသက္ရွိမ်ား ၊ တနည္းဆိုရေသာ္၄င္းတို႔၏ ပါးစပ္မ်ား တြင္ေသြး မ်ား ေပက်ံလွ်က္ မ်က္လံုးမ်ားက နီရဲလွ်က္ရွိေပသည္ ။ ဘုရားေရ.. ကၽြႏ္ုပ္တို႔ Cape Town တြင္ Willian ေၿပာခဲ့ေသာ စကားမ်ားက အမွန္ၿဖစ္ေနၿပီေလာ ။ ဤေနရာတြင္ ဆက္လက္ရပ္ေနရန္ မသင့္ေလ်ာ္ သၿဖင့္ ေဘးဘီကိုၾကည့္ လိုက္ရာ ဘူတာရံုေဘးတြင္က်ဥ္းေၿမာင္းေသာ လမ္းၾကားေလးကိုေတြ႔လိုက္ရာ ကၽြႏ္ုပ္လည္း တရွိန္ထိုးေၿပး ထြက္ လာခဲ့ေလ ေတာ့သည္ ။ အေနာက္မွ မေကာင္းဆိုး၀ါး လူသားမ်ားကလည္း ကၽြႏ္ုပ္၀င္သြားရာ လမ္းၾကားေလးထဲသို႔ လိုက္၍ ၀င္လာေလသည္ ။
ယခုအခ်ိန္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ပါလာသည္မွာ ခါးတြင္ပတ္၍ ခ်ည္ထားေသာ အူဇီက်ည္ဆံငါးကပ္ႏွင့္ ေသနတ္တစ္လက္ ။ ေၿခေထာက္တြင္ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ၍ စိုက္ထားေသာ ၁ ေတာင္ခန္႔သာသာရွိေသာ ဓါးႏွစ္လက္ သာ ပါရွိေလသည္ ။ က်န္ေသာ မည္သည့္ပစၥည္းမွ ပါလာၿခင္းမရွိေပ ။ ေၿပးေနေသာလမ္းက က်ဥ္း ေၿမာင္း လွသည္ ။ လမ္းခြဲမ်ားစြာကိုလည္း ေတြ႔ရေလသည္ ။ ကၽြႏု္ပ္သည္ စဥ္းစားေနရန္အခ်ိန္မရေတာ့သၿဖင့္ ေရွ႕ တည့္ တည့္သာအားစိုက္၍ ေၿပးခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ေၿပးလႊားေနရင္းမွာ ရုတ္တရက္ေထာင့္ခ်ိဳးတစ္ခုမွ ထြက္ေပၚ လာေသာ အရိပ္ ၃ ခုေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေၿခလွမ္းတို႔ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ရသည္ ။ မေကာင္းဆိုး၀ါး.. ၃ေကာင္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေရွ႕တြင္ပိတ္ဆို႔လွ်က္ရွိေပသည္ ။ ေနာက္တြင္လည္း ညည္းညဴသံမ်ားႏွင့္ မေကာင္းဆိုး၀ါး အုပ္စုၾကီးက လိုက္လာလွ်က္ရွိေခ်ၿပီ ။ ေရွ႕သို႔ဆက္သြားႏိုင္ရန္ ဤ မေကာင္းဆိုး၀ါး ၃ ေကာင္အား တိုက္ခိုက္မွ ရေပ ေတာ့မည္ ။ မတတ္ႏိုင္.. လက္ထဲမွေသနတ္ၿဖင့္ ဆြဲခ်က္လိုက္သည္ ။
" ဒက္... ဒက္....ဒက္..."
"အူး....၀ူး.........."
၃ေကာင္စလံုးပစ္လဲသြားက်ေသာ္လည္း ၿငိမ္သက္သြားၿခင္းေတာ့မရွိေသးေပ ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း ၄င္းတို႔အေပၚမွ ေက်ာ္ခြ၍ ဆက္လက္ေၿပးထြက္လာခဲ့သည္ ။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ၿမိဳ႕ေလးတြင္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေသနတ္သံက က်ယ္ေလာင္ စြာ ေပၚထြက္လာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဆက္၍ လိုက္လာေသာ မေကာင္းဆိုး၀ါးတို႔၏ အသံမ်ားကိုမႈ မၾကား ရ ေတာ့ေပ ။ ေၿပးလႊားေနရင္းမွ ေရွ႕တြင္ ကားလမ္းမက်ယ္ၾကီးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရေလသည္ ။ နံနက္ေ၀ လီေ၀လင္းအခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ရွင္းလင္းစြာၿမင္ရေလသည္ ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း သတိၾကီး စြာထား၍ လမ္းမေပၚသို႔ တက္ခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ထိုစဥ္လမ္းေဘးတစ္ေနရာ၌ ေတြ႔ၿမင္လိုက္ရေသာ ၿမင္ကြင္းကား မေကာင္းလွေခ် ။ ေသဆံုးေနၿပီၿဖစ္ေသာ အေလာင္းတစ္ေလာင္းအား ၀ိုင္း၀န္းစား ေသာက္ေသြးစုပ္ ေနၾကေသာ မေကာင္ဆိုး၀ါးမ်ား ။ တစ္နည္းအားၿဖင့္ " ေသြးစုပ္ေကာင္မ်ား........" ။
အပိုင္း (၈ ) ေမွ်ာ္.......။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
29 July 2010
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
No comments:
Post a Comment