သို႔
ညီမေလးေရ...
မိုးေတြကလည္း အံု႔အံု႔သည္းသည္း ေကာင္းကင္တခြင္လံုး ေမွာင္မိႈင္းညွိဳ႕လို႔....။ မိုးစက္သံေတြ တေၿဖာက္ ေၿဖာက္ကိုေငးရင္း ညီမေလးအတြက္ စာတစ္ပုဒ္ကို ေရးလိုက္ပါတယ္ ။ တို႔ေတြေနထိုင္တဲ့ ေလာကၾကီးက တခါတ ခါေတာ့လည္း ရီခ်င္စရာ အေကာင္းသားကြဲ႔ ။ ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀မွာထက္ ၿဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀မွာပဲ အသား က်စီးေမ်ာေနရသူေတြ ကိုယ္သြားခ်င္ေနတဲ့လမ္းထက္ သြားသင့္တဲ့လမ္းကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ရသူေတြ အို... ဒုနဲ႔ေဒးေပါ့ ။ အဲဒီလို ေထာ္ေလာ္ကန္႔လန္႔နဲ႔ ဘ၀ဆိုတဲ့ အက်ၤီၾကီး ၀တ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ ခ်ီတက္ေနၾကတဲ့ လူသား ေတြထဲမွာ တို႔ေတြလည္း အပါအ၀င္ေပါ့ ။ အခုဆို ညီမေလးဟာ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ ေလာက ၾကီးအေၾကာင္း ဘာမွမသိေသးတဲ့ သူငယ္ႏွပ္စားေလး တေယာက္မဟုတ္သလို ေလာကၾကီးအေၾကာင္း ေနာေၾက ေအာင္သိတဲ့ လူၾကီး တစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ၿပန္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအရြယ္ဆိုတာ ေလာကမွာ ဘယ္လို ခံယူခ်က္ေတြကို လိုက္နာ က်င့္သံုးရမလည္းဆိုတဲ့အေတြးေတာ့ စၿပီးကိန္း၀ပ္ေနသင့္ၿပီေပါ့ ။
ေလာကၾကီး ဟာ တကယ္ေတာ့ ပဥၥလက္ဆန္တယ္ ညီမေလးေရ ။ မ်က္လွည့္ၿပတာလည္း သိပ္ကို ကၽြမ္းက်င္ေပါ့ ။ တခဏေလးအတြင္းမွာပဲ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ၀ုန္းကနဲ ဆင္းရဲသား ေလး ၿဖစ္ေအာင္ ဆင္းရဲသားေလးတစ္ေယာက္ကို ၀ုန္းကနဲ ခ်မ္းသာသြားေအာင္ က်န္းမာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို စကၠန္႔ပိုင္း အတြင္း ေရာဂါေတြ ဖိစီးလာေအာင္ သူကစြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္တယ္ ညီမေလး.. ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ကေၿပာတာေပါ့ ။ ေလာကကို အရြဲ႕မတိုက္နဲ႔ ေလာကအမွန္တရားဆိုတာ ရွိတယ္တဲ့ ။ စိတ္ထားေကာင္းၿပီး ခံယူခ်က္မွန္တဲ့ လူကို ေလာကတရားက ေစာင့္ေရွာက္ေလ့ရွိသလို စိတ္ထားယုတ္ညံ့ၿပီး ခံယူခ်က္မမွန္တဲ့ လူကို ေလာကတရားက ဒါဏ္ခတ္ေလ့ရွိတယ္ ။ အဲဒီသေဘာတရားနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ညီမေလးကို အကိုဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္ ။ နား မ်က္စိနဲ႔ ခံစားတာထက္ ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားေပးပါညီမေလး ။
ဟိုး တခ်ိန္တုန္းကေပါ့ ... ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ ရွိသတဲ့ ။ အဲဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ေဆးရံု ေဆးခန္း ကစားကြင္း ပန္းၿခံနဲ႔ ေနခ်င့္ စဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးတစ္ၿမိဳ႕ ၿဖစ္တာေၾကာင့္ စဥ္ဆက္မၿပတ္ စည္ကားလွ်က္ရွိတာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီၿမိဳ႕ က လူေတြဟာ ၿမိဳ႔ရဲ႕ အေနာက္ဖက္ ကိုေတာ့ ေယာင္လုိ႔ေတာင္ မသြားၾကပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ အေနာက္ ဖက္ပိုင္းဟာ တိတ္ဆိတ္ ေၿခာက္ကပ္ေနတာေပါ့ ။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အဲဒီၿမိဳ႕ေလး ရဲ႕အ ေနာက္ဖက္မွာ လူ႔ေလာကရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန၀င္ခ်ိန္ေတြ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနတဲ့ လူသားေတြ ေသမယ့္ ရက္ကို ေစာင့္စားေနရတဲ့ လူနာေတြ( ဥပမာ ကင္ဆာေရာဂါ ခံစားေနရၿပီး ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေရာက္ေနတဲ့သူ ) ေတြကို သီးသန္႔ထားတဲ့ ေဆးရံုတစ္ရံု ရွိတယ္တဲ့ ။ အဲဒီေဆးရံုမွာ လူနာ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ရွိသတဲ့ ။ သူတို႔ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ အစဥ္သၿဖင့္ ညွိဳးႏြမ္းေနတတ္ၿပီး မ်က္ႏွာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း ၀မ္းနည္းၿခင္း ပူေဆြး ေသာကေရာက္ၿခင္း စတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ မရွိေတာ့ပဲ စက္ရုပ္ေတြလို အခ်ိန္တန္စား ၊ အခ်ိန္တန္အိပ္နဲ႔ ေသမယ့္ ရက္ကို ေစာင့္စားၾကတယ္တဲ့ ။
အဲဒီ ၁၀ ေယာက္ထဲမွာ ထူးၿခားတာက ၂ ေယာက္က အၿခားလူနာေတြနဲ႔ မတူဘူး ။ သူတို႔ ၂ ေယာက္က အခ်င္းခ်င္း စကားေတြေၿပာလိုက္ ရယ္လိုက္ေမာလိုက္နနဲ႔ တခါတခါ သူတို႔ဟာ ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေတြကို ၿဖတ္ ေက်ာ္ေနတဲ့ လူေတြပါလားဆိုတာကိုေတာင္ ေမ့ေနၾကသတဲ့ ။ သူတို႔ ၂ေယာက္ဟာ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာပဲ အတူ ေနၾကရသတဲ့ ။ တစ္ေယာက္က ၿပတင္းေပါက္နားက ကုတင္မွာေနရၿပီး သူက အဆုတ္ကင္ဆာကို ခံစားေန ရတဲ့ လူေပါ့ ။ တခါတခါ အေမာေဖာက္လာရင္ သူတို႔ ၂ ေယာက္ၾကားက ဘဲလ္ကို ႏွိပ္ၿပီး ဆရာ၀န ္ေတြကို အေၾကာင္းၾကား ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးလိုက္ရင္ ၿပန္ၿပီး သက္သာလာပါတယ္ ။ ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ လူကီးမီး ယား ဆိုတဲ့ ေသြးကင္ဆာ ေရာဂါကို ခံစားေနရတဲ့သူေပါ့ ။ သူကေတာ့ အခန္းရဲ႕ အတြင္းဖက္မွာ ေနရၿပီး အဆုတ္ကင္ဆာ ၿဖစ္တဲ့သူနဲ႔ပဲ အေဖာ္ၿပဳေနရတာေပါ့ ။
တစ္ေန႔ေတာ့ လူကီးမီးယား လူနာက ၿပတင္းေပါက္နားက လူနာကိုေမးပါတယ္ ။
" သူငယ္ခ်င္းေရ... ရာသီဥတု သာယာရဲ႕လားကြာ "
" ေအးကြာ ဒီေန႔ေတာ့ ရာသီဥတုက သာယာသလားမေမးနဲ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးက ၿပာလဲ့လို႔ ငွက္ေလးေတြက တိမ္တိုက္ ေတြၾကားမွာ ေဆာ့ကစားေနၾကတယ္ "
" အဲဒီၿပတင္းေပါက္ ဟိုဖက္မွာ ဘာေတြရွိသလည္း သူငယ္ခ်င္း ငါ့ကိုေၿပာၿပပါကြာ "
" ဒီၿပတင္းေပါက္အၿပင္ဖက္မွာ စိမ္းစိုေနတဲ့ ၿမက္ခင္းၿပင္ၾကီးရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္း အဲဒီၿမက္ခင္းေပၚမွာ အရမ္း လွပတဲ့ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးရွိတယ္ကြ အိုကြာ.. ကေလးေတြ ေဆာ့ကစားေနလိုက္ၾကတာ ေပ်ာ္စရာၾကီး ေနာက္ လိုက္ေၿပာင္လုိက္နဲ႔ သူတို႔ ေရခဲမုန္႔ေတြလည္း ၀ယ္စားၾကတယ္ကြ ေဟာ.. ဒန္းေတြလည္းစီးၾကတယ္ ေရာင္စံု ပူေပါင္းေတြနဲ႔ေပါ့ "
" ဟုတ္လား ေပ်ာ္စရာၾကီး ေနမွာေပါ့ေနာ္ "
" ေအးေပါ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ တို႔ေတြလည္း တေန႔ေတာ့ အဲဒီကစားကြင္း ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးမွာ သြားကစားၾကတာေပါ့ "
ၿပန္ေၿပာသတဲ့ ။
အဲဒီလို ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ၿပတင္းေပါက္နားက လူနာကို ေမး အၿပင္ဖက္က ၿမင္ကြင္းေတြကို စိတ္ကူးထဲမွာ ပံုေဖာ ္ရင္း လူကီးမီးယား လူနာက ေတြးသတဲ့ ။
" အင္း ..ငါလည္းသူ႔လို ၿပတင္းေပါက္နားမွာ ေနရရင္ အၿပင္ဖက္က ေလာကၾကီးကို ေန႔တိုင္းေတြ႔ခြင့္ရမွာပဲ ဒီ ေတာ့ သူ႔ေနရာကိုရေအာင္ ငါတခုခု ၾကံစည္ရမယ္ "
ဆိုၿပီး စဥ္းစားသတဲ့ ။ သိပ္မၾကာခင္ အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ သူေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္ ။ အ ဆုတ္ကင္ဆာ လူနာဟာ ေသြးေတြအန္ၿပီး အသည္းအသန္အေမာေဖာက္ပါေတာ့တယ္ ။ ခါတိုင္းဆို လူကီး မီးယား လူနာက ဆရာ၀န္ေခၚတဲ့ ဘဲလ္ကို ႏွိပ္ၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ရေအာင္အကူအညီေပးေလ့ရွိတယ္ ။ ဒီတခါ ေတာ့ သူက အၾကံအစည္နဲ႔ဆိုေတာ့ လူေခၚဘဲလ္ကို မႏွိပ္ပဲ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္သတဲ့ ။ သိပ္မၾကာ ခင္မွာပဲ ေအာက္ဆီဂ်င္မရတဲ့အတြက္ အဆုတ္ကင္ဆာ လူနာဟာ ၿငိမ္က်ၿပီး ေသဆံုးသြားပါေတာ့တယ္ ။ အဲဒီေတာ့မွ လူကီးမီးယား လူနာက ဘဲလ္ကို ႏွိပ္ၿပီး ဆရာ၀န္ေတြကို အေၾကာင္းၾကားပါတယ္ ။ ဆရာ၀န္ ေတြေရာက္လာတဲ့အခါ လူနာက အသက္မရွိေတာ့တဲ့အတြက္ သယ္ထုတ္သြားၾကပါတယ္ ။ အဲဒီအခါ လူကီးမီး ယားလူနာကေတာ့ သူေတာ့ ၿပတင္းေပါက္နားက ကုတင္ကိုရၿပီဆုိၿပီး ေပ်ာ္ေနတာေပါ့ ။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ေရာက္တဲ့အခါ ေဆးရံု၀န္ထမ္းေတြက လူကီးမီးယားလူနာကို ၿပတင္းေပါက္နာကို ေရႊ႕ေပး လိုက္သတဲ့ ။ အဲဒီအခါ သူက ၀မ္းသာသြားၿပီး အလြန္လွပတဲ့ ၿပင္ပရွုခင္းေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ၿပတင္းေပါက္ အၿပင ္ဖက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သတဲ့ ။ ၿမင္လုိက္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူဟာ အရမ္းကို တုန္လႈပ္သြားၿပီး အံ့ၾသသြားတဲ့အတြက္ ၾကက္ေသေသသြားမိပါတယ္ ။ ၿမင္လိုက္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္းကေတာ့ ၿပတင္းေပါက္ အၿပင္ ဖက္မွာ အုတ္နံရံၾကီး တခ်ပ္ပဲ ရွိေနလို႔ေလ ။ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ပန္းဥယ်ာဥ္ေတြ ၿမက္ခင္းစိမ္းေတြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးေတြ ေရာင္စံုေဘာလံုးေတြ မရွိပါဘူး ။ တဆက္တည္းမွာပဲ သူနားလည္ လိုက္တာကေတာ့ အဆုတ္ကင္ဆာလူနာဟာ သူစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ မရွိတဲ့ ၿမင္ကြင္းေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔ ပံုေဖာ္ၿပီး သူ႔ကို ေန႔တိုင္း ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ရေအာင္ ေၿပာၿပေနခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ ။ ဘ၀မွာ ေနာက္ဆံုး ေန၀င္ခ်ိန္ ကို ၿဖတ္သန္းေနရတဲ့ လူခ်င္းအတူတူ တဖက္လူ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေ၀ဒနာၾကားကေန သာယာလွပတဲ့ ေလာကၾကီး ကို ပံုေဖာ္ေပးခဲ့တဲ့ အဆုတ္ကင္ဆာ လူနာကို ေတြးရင္းသူဟာ အလြန္အမင္းကို ေနာင္တရ သြားသတဲ့ ။ ေနာက္မွ သူသိရတာက အဆုတ္ကင္ဆာလူနာဟာ မ်က္စိကြယ္ေနတဲ့လူ ၿဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ ။
" ဘုရားေရ.. ဒါ..ဒါဆို သူဟာ တခ်ိန္လံုး ကၽြန္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ အတြက္ ၿမင္ကြင္းေတြကို ပံုေဖာ္ေပး ခဲ့တာေပါ့... ဒါ..ဒါ ကို ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေလာဘ အတၱတစ္ခုေၾကာင့္ ေသေစမိခဲ့တယ္ "
ဆိုၿပီး အရမ္းကို ယူၾကံဳး မရ ၿဖစ္သြားတာေပါ့ ။ ပံုၿပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ ညီမေလးေရ....။
ဟုတ္တယ္ကြဲ႔.... ။ ေလာကၾကီးမွာ တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ တဖက္သားရဲ႕ ေစတနာကို မၿမင္တတ္ၾကဘူး ညီမေလး ေရ... ။ ေနရာတခုရဖို႔အတြက္ဆိုရင္လည္း ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ၀န္မေလးတတ္ၾကဘူး ညီမေလးေရ...။ အကိုေၿပာ တဲ့ပံုၿပင္ေလးကို မွတ္ထားၿပီး ညီမေလးလည္း သူတပါးကို အနည္းဆံုးေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသားေစႏိုင္တဲ့ လူတစ္ ေယာက္ၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ ။ ဒါဆို ညီမေလးဟာ ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန၀င္ခ်ိန္ကို ေရာက္ခဲ့တာေတာင္မွ သန္႔စင္ မြန္ၿမတ္ေနမွာပါကြယ္...။ ကဲ.. စာလည္း အေတာ္ေလးကို ရွည္သြားပါၿပီ ။ ေနာက္တခါေရးမယ့္ ညီမေလး ဖတ္ဖို႔စာမွာေတာ့ ေလာကၾကီးမွာ ညီမေလး သိသင့္သိထိုက္တဲ့ ေယာကၤ်ားေတြအေၾကာင္း ၊ အိမ္ေထာင္ၿပဳၿခင္းနဲ႔ အခ်စ္ ၊ အရက္ေသစာနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားေတြအေၾကာင္းကို ေၿပာၿပပါဦးမယ္ ။
ညီမေလးေရ....မိုးေတြသည္းသည္းရြာေနတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ညီမေလးရဲ႕ ဘ၀ေလး အၿမဲထာ၀ရ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေၿမ႕ေနပါေစကြယ္...။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
21 June 2010
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
ညီမေလးေရ...
မိုးေတြကလည္း အံု႔အံု႔သည္းသည္း ေကာင္းကင္တခြင္လံုး ေမွာင္မိႈင္းညွိဳ႕လို႔....။ မိုးစက္သံေတြ တေၿဖာက္ ေၿဖာက္ကိုေငးရင္း ညီမေလးအတြက္ စာတစ္ပုဒ္ကို ေရးလိုက္ပါတယ္ ။ တို႔ေတြေနထိုင္တဲ့ ေလာကၾကီးက တခါတ ခါေတာ့လည္း ရီခ်င္စရာ အေကာင္းသားကြဲ႔ ။ ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀မွာထက္ ၿဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀မွာပဲ အသား က်စီးေမ်ာေနရသူေတြ ကိုယ္သြားခ်င္ေနတဲ့လမ္းထက္ သြားသင့္တဲ့လမ္းကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ရသူေတြ အို... ဒုနဲ႔ေဒးေပါ့ ။ အဲဒီလို ေထာ္ေလာ္ကန္႔လန္႔နဲ႔ ဘ၀ဆိုတဲ့ အက်ၤီၾကီး ၀တ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ ခ်ီတက္ေနၾကတဲ့ လူသား ေတြထဲမွာ တို႔ေတြလည္း အပါအ၀င္ေပါ့ ။ အခုဆို ညီမေလးဟာ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ ေလာက ၾကီးအေၾကာင္း ဘာမွမသိေသးတဲ့ သူငယ္ႏွပ္စားေလး တေယာက္မဟုတ္သလို ေလာကၾကီးအေၾကာင္း ေနာေၾက ေအာင္သိတဲ့ လူၾကီး တစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ၿပန္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအရြယ္ဆိုတာ ေလာကမွာ ဘယ္လို ခံယူခ်က္ေတြကို လိုက္နာ က်င့္သံုးရမလည္းဆိုတဲ့အေတြးေတာ့ စၿပီးကိန္း၀ပ္ေနသင့္ၿပီေပါ့ ။
ေလာကၾကီး ဟာ တကယ္ေတာ့ ပဥၥလက္ဆန္တယ္ ညီမေလးေရ ။ မ်က္လွည့္ၿပတာလည္း သိပ္ကို ကၽြမ္းက်င္ေပါ့ ။ တခဏေလးအတြင္းမွာပဲ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ၀ုန္းကနဲ ဆင္းရဲသား ေလး ၿဖစ္ေအာင္ ဆင္းရဲသားေလးတစ္ေယာက္ကို ၀ုန္းကနဲ ခ်မ္းသာသြားေအာင္ က်န္းမာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို စကၠန္႔ပိုင္း အတြင္း ေရာဂါေတြ ဖိစီးလာေအာင္ သူကစြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္တယ္ ညီမေလး.. ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ကေၿပာတာေပါ့ ။ ေလာကကို အရြဲ႕မတိုက္နဲ႔ ေလာကအမွန္တရားဆိုတာ ရွိတယ္တဲ့ ။ စိတ္ထားေကာင္းၿပီး ခံယူခ်က္မွန္တဲ့ လူကို ေလာကတရားက ေစာင့္ေရွာက္ေလ့ရွိသလို စိတ္ထားယုတ္ညံ့ၿပီး ခံယူခ်က္မမွန္တဲ့ လူကို ေလာကတရားက ဒါဏ္ခတ္ေလ့ရွိတယ္ ။ အဲဒီသေဘာတရားနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ညီမေလးကို အကိုဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္ ။ နား မ်က္စိနဲ႔ ခံစားတာထက္ ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားေပးပါညီမေလး ။
ဟိုး တခ်ိန္တုန္းကေပါ့ ... ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ ရွိသတဲ့ ။ အဲဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ေဆးရံု ေဆးခန္း ကစားကြင္း ပန္းၿခံနဲ႔ ေနခ်င့္ စဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးတစ္ၿမိဳ႕ ၿဖစ္တာေၾကာင့္ စဥ္ဆက္မၿပတ္ စည္ကားလွ်က္ရွိတာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီၿမိဳ႕ က လူေတြဟာ ၿမိဳ႔ရဲ႕ အေနာက္ဖက္ ကိုေတာ့ ေယာင္လုိ႔ေတာင္ မသြားၾကပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ အေနာက္ ဖက္ပိုင္းဟာ တိတ္ဆိတ္ ေၿခာက္ကပ္ေနတာေပါ့ ။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အဲဒီၿမိဳ႕ေလး ရဲ႕အ ေနာက္ဖက္မွာ လူ႔ေလာကရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန၀င္ခ်ိန္ေတြ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနတဲ့ လူသားေတြ ေသမယ့္ ရက္ကို ေစာင့္စားေနရတဲ့ လူနာေတြ( ဥပမာ ကင္ဆာေရာဂါ ခံစားေနရၿပီး ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေရာက္ေနတဲ့သူ ) ေတြကို သီးသန္႔ထားတဲ့ ေဆးရံုတစ္ရံု ရွိတယ္တဲ့ ။ အဲဒီေဆးရံုမွာ လူနာ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ရွိသတဲ့ ။ သူတို႔ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ အစဥ္သၿဖင့္ ညွိဳးႏြမ္းေနတတ္ၿပီး မ်က္ႏွာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း ၀မ္းနည္းၿခင္း ပူေဆြး ေသာကေရာက္ၿခင္း စတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ မရွိေတာ့ပဲ စက္ရုပ္ေတြလို အခ်ိန္တန္စား ၊ အခ်ိန္တန္အိပ္နဲ႔ ေသမယ့္ ရက္ကို ေစာင့္စားၾကတယ္တဲ့ ။
အဲဒီ ၁၀ ေယာက္ထဲမွာ ထူးၿခားတာက ၂ ေယာက္က အၿခားလူနာေတြနဲ႔ မတူဘူး ။ သူတို႔ ၂ ေယာက္က အခ်င္းခ်င္း စကားေတြေၿပာလိုက္ ရယ္လိုက္ေမာလိုက္နနဲ႔ တခါတခါ သူတို႔ဟာ ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေတြကို ၿဖတ္ ေက်ာ္ေနတဲ့ လူေတြပါလားဆိုတာကိုေတာင္ ေမ့ေနၾကသတဲ့ ။ သူတို႔ ၂ေယာက္ဟာ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာပဲ အတူ ေနၾကရသတဲ့ ။ တစ္ေယာက္က ၿပတင္းေပါက္နားက ကုတင္မွာေနရၿပီး သူက အဆုတ္ကင္ဆာကို ခံစားေန ရတဲ့ လူေပါ့ ။ တခါတခါ အေမာေဖာက္လာရင္ သူတို႔ ၂ ေယာက္ၾကားက ဘဲလ္ကို ႏွိပ္ၿပီး ဆရာ၀န ္ေတြကို အေၾကာင္းၾကား ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးလိုက္ရင္ ၿပန္ၿပီး သက္သာလာပါတယ္ ။ ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ လူကီးမီး ယား ဆိုတဲ့ ေသြးကင္ဆာ ေရာဂါကို ခံစားေနရတဲ့သူေပါ့ ။ သူကေတာ့ အခန္းရဲ႕ အတြင္းဖက္မွာ ေနရၿပီး အဆုတ္ကင္ဆာ ၿဖစ္တဲ့သူနဲ႔ပဲ အေဖာ္ၿပဳေနရတာေပါ့ ။
တစ္ေန႔ေတာ့ လူကီးမီးယား လူနာက ၿပတင္းေပါက္နားက လူနာကိုေမးပါတယ္ ။
" သူငယ္ခ်င္းေရ... ရာသီဥတု သာယာရဲ႕လားကြာ "
" ေအးကြာ ဒီေန႔ေတာ့ ရာသီဥတုက သာယာသလားမေမးနဲ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးက ၿပာလဲ့လို႔ ငွက္ေလးေတြက တိမ္တိုက္ ေတြၾကားမွာ ေဆာ့ကစားေနၾကတယ္ "
" အဲဒီၿပတင္းေပါက္ ဟိုဖက္မွာ ဘာေတြရွိသလည္း သူငယ္ခ်င္း ငါ့ကိုေၿပာၿပပါကြာ "
" ဒီၿပတင္းေပါက္အၿပင္ဖက္မွာ စိမ္းစိုေနတဲ့ ၿမက္ခင္းၿပင္ၾကီးရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္း အဲဒီၿမက္ခင္းေပၚမွာ အရမ္း လွပတဲ့ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးရွိတယ္ကြ အိုကြာ.. ကေလးေတြ ေဆာ့ကစားေနလိုက္ၾကတာ ေပ်ာ္စရာၾကီး ေနာက္ လိုက္ေၿပာင္လုိက္နဲ႔ သူတို႔ ေရခဲမုန္႔ေတြလည္း ၀ယ္စားၾကတယ္ကြ ေဟာ.. ဒန္းေတြလည္းစီးၾကတယ္ ေရာင္စံု ပူေပါင္းေတြနဲ႔ေပါ့ "
" ဟုတ္လား ေပ်ာ္စရာၾကီး ေနမွာေပါ့ေနာ္ "
" ေအးေပါ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ တို႔ေတြလည္း တေန႔ေတာ့ အဲဒီကစားကြင္း ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးမွာ သြားကစားၾကတာေပါ့ "
ၿပန္ေၿပာသတဲ့ ။
အဲဒီလို ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ၿပတင္းေပါက္နားက လူနာကို ေမး အၿပင္ဖက္က ၿမင္ကြင္းေတြကို စိတ္ကူးထဲမွာ ပံုေဖာ ္ရင္း လူကီးမီးယား လူနာက ေတြးသတဲ့ ။
" အင္း ..ငါလည္းသူ႔လို ၿပတင္းေပါက္နားမွာ ေနရရင္ အၿပင္ဖက္က ေလာကၾကီးကို ေန႔တိုင္းေတြ႔ခြင့္ရမွာပဲ ဒီ ေတာ့ သူ႔ေနရာကိုရေအာင္ ငါတခုခု ၾကံစည္ရမယ္ "
ဆိုၿပီး စဥ္းစားသတဲ့ ။ သိပ္မၾကာခင္ အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ သူေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္ ။ အ ဆုတ္ကင္ဆာ လူနာဟာ ေသြးေတြအန္ၿပီး အသည္းအသန္အေမာေဖာက္ပါေတာ့တယ္ ။ ခါတိုင္းဆို လူကီး မီးယား လူနာက ဆရာ၀န္ေခၚတဲ့ ဘဲလ္ကို ႏွိပ္ၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ရေအာင္အကူအညီေပးေလ့ရွိတယ္ ။ ဒီတခါ ေတာ့ သူက အၾကံအစည္နဲ႔ဆိုေတာ့ လူေခၚဘဲလ္ကို မႏွိပ္ပဲ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္သတဲ့ ။ သိပ္မၾကာ ခင္မွာပဲ ေအာက္ဆီဂ်င္မရတဲ့အတြက္ အဆုတ္ကင္ဆာ လူနာဟာ ၿငိမ္က်ၿပီး ေသဆံုးသြားပါေတာ့တယ္ ။ အဲဒီေတာ့မွ လူကီးမီးယား လူနာက ဘဲလ္ကို ႏွိပ္ၿပီး ဆရာ၀န္ေတြကို အေၾကာင္းၾကားပါတယ္ ။ ဆရာ၀န္ ေတြေရာက္လာတဲ့အခါ လူနာက အသက္မရွိေတာ့တဲ့အတြက္ သယ္ထုတ္သြားၾကပါတယ္ ။ အဲဒီအခါ လူကီးမီး ယားလူနာကေတာ့ သူေတာ့ ၿပတင္းေပါက္နားက ကုတင္ကိုရၿပီဆုိၿပီး ေပ်ာ္ေနတာေပါ့ ။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ေရာက္တဲ့အခါ ေဆးရံု၀န္ထမ္းေတြက လူကီးမီးယားလူနာကို ၿပတင္းေပါက္နာကို ေရႊ႕ေပး လိုက္သတဲ့ ။ အဲဒီအခါ သူက ၀မ္းသာသြားၿပီး အလြန္လွပတဲ့ ၿပင္ပရွုခင္းေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ၿပတင္းေပါက္ အၿပင ္ဖက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သတဲ့ ။ ၿမင္လုိက္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူဟာ အရမ္းကို တုန္လႈပ္သြားၿပီး အံ့ၾသသြားတဲ့အတြက္ ၾကက္ေသေသသြားမိပါတယ္ ။ ၿမင္လိုက္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္းကေတာ့ ၿပတင္းေပါက္ အၿပင္ ဖက္မွာ အုတ္နံရံၾကီး တခ်ပ္ပဲ ရွိေနလို႔ေလ ။ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ပန္းဥယ်ာဥ္ေတြ ၿမက္ခင္းစိမ္းေတြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးေတြ ေရာင္စံုေဘာလံုးေတြ မရွိပါဘူး ။ တဆက္တည္းမွာပဲ သူနားလည္ လိုက္တာကေတာ့ အဆုတ္ကင္ဆာလူနာဟာ သူစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ မရွိတဲ့ ၿမင္ကြင္းေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔ ပံုေဖာ္ၿပီး သူ႔ကို ေန႔တိုင္း ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ရေအာင္ ေၿပာၿပေနခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ ။ ဘ၀မွာ ေနာက္ဆံုး ေန၀င္ခ်ိန္ ကို ၿဖတ္သန္းေနရတဲ့ လူခ်င္းအတူတူ တဖက္လူ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေ၀ဒနာၾကားကေန သာယာလွပတဲ့ ေလာကၾကီး ကို ပံုေဖာ္ေပးခဲ့တဲ့ အဆုတ္ကင္ဆာ လူနာကို ေတြးရင္းသူဟာ အလြန္အမင္းကို ေနာင္တရ သြားသတဲ့ ။ ေနာက္မွ သူသိရတာက အဆုတ္ကင္ဆာလူနာဟာ မ်က္စိကြယ္ေနတဲ့လူ ၿဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ ။
" ဘုရားေရ.. ဒါ..ဒါဆို သူဟာ တခ်ိန္လံုး ကၽြန္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ အတြက္ ၿမင္ကြင္းေတြကို ပံုေဖာ္ေပး ခဲ့တာေပါ့... ဒါ..ဒါ ကို ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေလာဘ အတၱတစ္ခုေၾကာင့္ ေသေစမိခဲ့တယ္ "
ဆိုၿပီး အရမ္းကို ယူၾကံဳး မရ ၿဖစ္သြားတာေပါ့ ။ ပံုၿပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ ညီမေလးေရ....။
ဟုတ္တယ္ကြဲ႔.... ။ ေလာကၾကီးမွာ တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ တဖက္သားရဲ႕ ေစတနာကို မၿမင္တတ္ၾကဘူး ညီမေလး ေရ... ။ ေနရာတခုရဖို႔အတြက္ဆိုရင္လည္း ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ၀န္မေလးတတ္ၾကဘူး ညီမေလးေရ...။ အကိုေၿပာ တဲ့ပံုၿပင္ေလးကို မွတ္ထားၿပီး ညီမေလးလည္း သူတပါးကို အနည္းဆံုးေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသားေစႏိုင္တဲ့ လူတစ္ ေယာက္ၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ ။ ဒါဆို ညီမေလးဟာ ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန၀င္ခ်ိန္ကို ေရာက္ခဲ့တာေတာင္မွ သန္႔စင္ မြန္ၿမတ္ေနမွာပါကြယ္...။ ကဲ.. စာလည္း အေတာ္ေလးကို ရွည္သြားပါၿပီ ။ ေနာက္တခါေရးမယ့္ ညီမေလး ဖတ္ဖို႔စာမွာေတာ့ ေလာကၾကီးမွာ ညီမေလး သိသင့္သိထိုက္တဲ့ ေယာကၤ်ားေတြအေၾကာင္း ၊ အိမ္ေထာင္ၿပဳၿခင္းနဲ႔ အခ်စ္ ၊ အရက္ေသစာနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားေတြအေၾကာင္းကို ေၿပာၿပပါဦးမယ္ ။
ညီမေလးေရ....မိုးေတြသည္းသည္းရြာေနတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ညီမေလးရဲ႕ ဘ၀ေလး အၿမဲထာ၀ရ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေၿမ႕ေနပါေစကြယ္...။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
21 June 2010
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
ညီမေလးဖတ္ဖုိ႔..စာစုေလး..
ReplyDeleteလာေရာက္လုိ႔ဖတ္မွတ္သြားပါတယ္။
ေနာက္ေရးမည္႔..ညီမေလးဖတ္ဖုိ႔ကုိလည္း
ေစာင္႔ဖတ္ပါမည္။
ေမာင္ေလးေရ ...
ReplyDeleteမေရာက္တာၾကာေပါ့ ..
ညီမေလး ဖတ္ဖို႔ဆိုေပမဲ့ အစ္မႀကီးလဲ ဖတ္သြားတယ္ ..:)
ခင္မင္စြာျဖင့္
အစ္မလင္း
ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ..... တကယ္အဖိုးတန္တဲ့စာစုေလးပါပဲ.. ကိုသက္တန္႔ေရ....
ReplyDeleteခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ညီမေလးအတြက္ေရးထားေလးကေကာင္းလိုက္တာေနာ္
ReplyDeleteအာဇိအေၾကာင္းဆက္ေရးပါဦးကိုသက္တန္႕
ညီမေလးဖတ္ဖို႔ကိုဖတ္သြားပါတယ္ကိုသက္တန္႔ေရ..
ReplyDeleteအသိအျမင္ေတြေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါ..
ခင္မင္စြာ
သဒၶါ
ပိုပိုေကာင္းလာတယ္ဗ်ာ။ ၃ ကို ဆက္ဖက္လိုက္အံုးမယ္။
ReplyDeleteငယ္ငယ္တုန္းကသင္ခဲ့ရတဲ့ The Last Leaf ပါ.. ပိုျပည့္စံုေအာင္အုတ္နံရံမွာ သစ္ရြက္တရြက္ဘဲက်န္တဲ့အ ေၾကာင္းပါထည့္ေရးရင္ပိုေကာင္းမွာပါ
ReplyDeleteအကို ညီမ ေလဖတ္ဖို ့ဆိုေတာ့ညီေလးဖတ္ဖို့လည္းေရးေပးပါေနာ္ ညီေလးဖတ္ခ်င္လို ့ပါ ...အခုေတာင္ညီမ ေလးဖတ္ဖို့စာကိုညီေလဖတ္ေနရေတာ့ အေျခာက္လို မ်ားတစ္ျခားသူေတြထင္ေနမလားလို့ပါေနာ္.
ReplyDelete..
ကိုၾကီးသန္႔တန္႔ခ်ဴိ..
ReplyDeleteညီမေလးဖတ္ဖို႔ ဆိုတဲ့ စာစုေလးေတြကို အရမ္း ၾကိဳက္တယ္..ေနာက္လည္းအမ်ားၾကီးေရးၿပီး ဆက္တင္ေပးပါအံုး..
အစ္ကိုမရိွတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္အတြက္ အရမ္းကို ထိတဲ့စာစုေလးေတြ ပါပဲ..