Doctor-Patient Relationship (သို႔မဟုတ္ ) ဘတ္လဘိုင္လိုက္ေနတဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္

Doctor-Patient Relationship (သို႔မဟုတ္ ) ဘတ္လဘိုင္လိုက္ေနတဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္

ပထမဆံုး၀န္ခံခ်င္တာက ဒီေဆာင္းပါးကိုလည္း ပုဂိၢဳလ္ေရးကင္းကင္း နဲ႔ ကိုယ့္အျမင္အတိုင္းေရးထာတးယ္ဆိုတာပါပဲ ။ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးတပ္လို္ကရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔လူနာေတြပိုျပီးက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ Discussion လုပ္ခ်င္တဲ့အတြက္ရယ္ တခ်ိဳ႕ေသာ ဖံုးကြယ္ေနတဲ့အမွန္တရားအခ်ိဳ႕ကို ထပ္မံဖြင့္လွစ္ျပခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ရယ္ျဖစ္တယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ရိုးရိုးကေလးေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဆရာ၀န္ဆိုတာ နတ္ဘုရားမဟုတ္ဘူး အလံုးစံုျပည့္၀တဲ့သူျပည့္စံုတဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူး ။ ဆရာ၀န္မွမဟုတ္ဘူး ဘယ္လို Professional မွာျဖစ္ျဖစ္ Perfect ဆိုတဲ့စကားလံုးက အေပၚယံသာျခံဳလႊမ္းထားျခင္းျဖစ္တယ္ ။ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ Perfect မျဖစ္ပါဘူး ။ အခုေရးေနတဲ့စာေရးသူအပါအ၀င္ေပါ ။ ဒါေလး အရင္ေျပာခ်င္တာေပါ ။ ဘာလို႔ ဆရာ၀န္ေတြအေၾကာင္းေရးခ်င္တာလို႔ေမးတဲ့ေမးခြန္းအေပၚေတာ့ နည္းနည္းေျဖခ်င္ပါေသးတယ္ ။ စိတ္၀င္စားလို႔ရယ္ ဆရာ၀န္ဆိုတာလည္း သာမန္ လူနာေတြလိုပဲ အေတြးေတြခံစားခ်က္ေတြ ရွိေနတဲ့ ေလာဘေဒါသ မကင္းတဲ့လူေတြျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပခ်င္တာရယ္ ဆရာ၀န္ကလည္း သူမ်ားေတြလိုပဲ အဆိုးေရာအေကာင္းေရာ ဒြန္တြဲေနတဲ့ လူသားေတြျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းဒီေဆာင္းပါးေလးကေဖာ္ညႊန္းသြားမွာျဖစ္ပါတယ္ ။

ဆရာ၀န္ေတြဟာ Ideal ေတြလား

အဲဒီေမးခြန္းတစ္ခုေမးစရာရွိတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ (ဆရာ၀န္ေတြ ) မိမိတုိ႔ဟာ Professional ေတြျဖစ္တယ္ ဒီေတာ့ အားလံုးထဲမွာ စံျပေနရမယ္ လို႔ဆိုၾကတယ္ ။ လူနာေတြကို အရက္မေသာက္ရဘူးေျပာတယ္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းမေသာက္ရဘူးလို႔တားျမစ္ၾကတယ္ ။ လူနာေတြကို ေဆးလိပ္မေသာက္ရဘူးလို႕တားျမစ္တယ္ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းတားျမစ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ပါဘူး ။ ဆရာ၀န္ေတြလည္းလူပါပဲ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္ေသာက္မယ္ အရက္ေသာက္ခ်င္ေသာက္မယ္ မေကာင္းတာကို မေကာင္းပါဘူးလို႔ ေျပာခြင့္ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုထင္ထားၾကတာက လူနာေတြကိုေတာင္တားျမစ္ေနတာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က စံျပအေနနဲ႔ မေကာင္းတာေတြမလုပ္ရဘူးလို႔ဆိုၾကတယ္ ။ ဒါဆိုရင္ ဆရာ၀န္ေတြဟာ Ideal ေတြလား ။ မဟုတ္ေသးပါဘူး ဆရာ၀န္ေတြလည္း မေကာင္းတာ လုပ္တဲ့သူေတြရွိသလိုေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူလည္းရွိၾကတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ဆရာ၀န္ေတြ ေဆးလိပ္အရက္ေသာက္ၾကတယ္ တခ်ိဳ႕ဆရာ၀န္ေတြ ေဆးလိပ္အရက္မေသာက္ၾကဘူး ။ ဒီေတာ့ေျပာခ်င္တာက ဆရာ၀န္ေတြမွာလည္း တသီးပုဂၢလခံစားခ်က္ ရွိၾကတယ္ ။ ေကာင္းေအာင္ေနရမယ္ ေတာ္ေအာင္ေနရမယ္ စံျပျဖစ္ေနရမယ္ဆိုတဲ့ ေဘာင္ထဲ ေနေနၾကတဲ့ဘ၀ေတြ ဟာ တကယ္ေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္အမ်ားၾကီးကိုဆံုးရွံုးျပီး ဆရာ၀န္လုပ္ခ်င္စိတ္ကို တခါတခါ ဖယ္ခြသြားခ်င္စိတ္ေပါက္ေစမိတယ္ လို႔ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္ ။ ။ ဆရာ၀န္ပဲလုပ္ေပါ့ ဒါေလးေတာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူးလားေမးစရာရွိတယ္ ။

ေဆးလိပ္အရက္က ေကာင္းမွမေကာင္းတာ ဒီေလာက္ Health Education ေတြလုပ္ေနျပီးေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဘာလို႔ အဲဒါေတြကိုလုပ္ျပေနမွာလဲ ။ အဲဒီလိုေမးခြန္းေမးတဲ့သူဟာ တကယ္ေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြကို Ideal အျဖစ္ျမင္ေနတဲ့သူပါပဲ ။

ဂ်ဴတီကုပ္နားၾကပ္ပါတိုင္းဆရာ၀န္ျဖစ္သလား

ဆရာ၀န္ေတြ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ရမယ္လို႔ ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ ဆရာၾကီးေတြက မွာေလ့ရွိၾကတယ္ ။ အဲဒါကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလက္ခံတယ္ ။ လူနာကုတာပဲ လူနာစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ နည္းနည္းသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးေတာ့၀တ္ရမွာေပါ့ ။ လူနာေတြစိတ္ထဲက ဘာလို႔ ဆရာ၀န္ေတြဆီလာျပရသလဲဆိုတဲ့ေမးခြနး္ကိုစဥ္းစားၾကည့္ၾကဖို႔ေကာင္းတယ ္။ ေရာဂါေပ်ာက္ခ်င္လို႔ယံုၾကည္အားကိုးတဲ့စိတ္ ။ ဟုတ္တယ္ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြမွာ ေရာဂါေပ်ာက္ခ်င္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာက အားကိုးတယ္ဆိုတာ ပါပါတယ္ ။ ဒီေတာ့အားကိုးတယ္ဆိုကတည္းက ၾကည္ညိဳလို႔ ဒါဆို ဆရာ၀န္ေတြအားလံုးၾကည္ညိဳထိုက္တဲ့လူေတြလား ။ ဒီလိုလည္းမဟုတ္ေသးပါဘူး ။ ဆရာ၀န္ေတြကို လူနာေတြက ပိုက္ဆံေပးတယ္စပ္းသပ္ခကုသခေပးတယ္ ဆရာ၀န္ေတြကကုတယ္ တကယ္ဆို ေစ်းသမားစကားနဲ႔ေျပာရင္ အေပးအယူပဲမဟုတ္ဘူးလာ ။ ဘာၾကည္ညိဳစရာလိုလို႔လဲ ။ ဒါေပမယ့္ဘာလို႔ ဆရာ၀န္ေတြကို လူနာေတြက ၾကည္ညိဳၾကလဲ လူ႔အသက္ကို ကယ္ေပးတဲ့မြန္ျမတ္တဲ့အလုပ္ျဖစ္ေနလို႔ပဲ ။ ဒါဆို မြန္ျမတ္တဲ့ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ မြန္ျမတ္တဲ့ အသြင္အျပင္ရွိဖို႔ေတာ့လိုတယ္ ။ အခုေခတ္ေဆးေက်ာင္းသားေဆးေက်ာင္းသူေလးေတြကိုလည္း နည္းနည္းေျပာခ်င္ေသးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေတြတုန္းက ဂ်င္းပန္နဲ႔ ေဆးရံုမလာရဘူး လာတယ္ဆိုရင္ ဆရာၾကီးေတြမေတြ႔ေအာင္ပုန္းေနရတယ္ ေတြ႔တာနဲ႔ ေသျပီမွတ္ လူနာကိုမစမ္းခိုင္းဘူး ေဆးရံုအျပင္ထြက္ခိုင္းတယ္ ။

အခုေခတ္ေတာ့ ေဆးရံုမွာ ဂ်င္းပန္ အေပၚကေနဂ်ဴတီကုတ္ထပ္၀တ္ ျပီးေတာ့ နားၾကပ္ကေလးနဲ႔ေၾကာ့ေၾကာ့ ေမာ့ေမာ့ဆရာ၀န္ကေလးေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္လာခဲ့ရျပီ ။ ဒါေၾကာင့္ေဆးေက်ာင္းသူေဆးေက်ာင္းသား ေတြကိုလည္း ဒီေဆာင္းပါးေနကမွာခ်င္တာက ဂ်ဴတီကုတ္နဲ႔နားၾကပ္ပါတိုင္းဆရာ၀န္မဟုတ္ပါဘူး လူနာရဲ႕အသက္ကို ကိုယ့္အသက္လို သေဘာထားျပီးေစတနာ ထားကုႏိုင္တဲ့ သပ္ရပ္ၾကည္ညိဳအားကိုးေလာက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့အ၀တ္အစား ( စတိုင္ပန္၀တ္မယ္ဆိုရင္လည္းစတိုင္ပန္ ပုဆိုး၀တ္မယ္ဆိုရင္လည္းပုဆိုး စသျဖင့္ ) ၀တ္ဆင္ၾကဖို႔လိုပါတယ္ ။ နားကြင္းေတြနားေပါက္ေတြ နဲ႔ကလည္း ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔သိပ္ေတာ့အံမက်လွဘူး ။ အဆိုေတာ္ရုပ္ရွင္မင္းသားမွမဟုတ္တာ လူနာအသက္ကိုကယ္ရမွာပဲ ဒါေတြက လူနာကုတဲ့ professional field ကို မထိခိုက္ေစေပမယ့္ အၾကည္အညိဳနဲ႔ယံုၾကည္ကိုးစားမႈကို ေပ်ာက္ေစတာအမွန္ပဲ ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းကိုယ့္အသက္ကို နားကပ္တစ္ဖက္တပ္ျပီးဂ်င္းပန္၀တ္ထားတဲ့ MP3 သီးခ်င္းနားေထာင္ျပီး ေဆးရံုေကာ္ရစ္တာေပၚရပ္ေနတဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္လက္ထဲ မထိုးအပ္ႏုိင္ပါဘူး ။ ဒီလို အေသးအဖြဲေလးေတြကို ဆရာ၀န္ေတြ အားလံုးျပင္ဖို႔လိုၾကပါျပီ ။ တကယ့္ကို သပ္ရပ္စြာ ၀တ္ဆင္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြအမ်ားၾကီးရွိသလို မသပ္မရပ္ ဘိုသီဘတ္သီနဲ႔ လမ္းသရဲစတိုင္ ဆရာ၀န္ေတြလည္းျမင္ေနရေသးတယ္ ။

ဆရာ၀န္လူနာဆက္ဆံေရး

ႏိုင္ငံျခားအေၾကာင္းကိုအရင္စေျပာရမယ္ထင္တယ္ ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ Consultation fees ယူတယ္ လူနာကိုေဆးေပးတယ္ follow up ခ်ိန္းလိုက္တယ္ ။ လူနာျပန္လာတယ္ ျပန္စစ္တယ္ ၾကားထဲမွာ တစ္ခုခုလြဲေခ်ာခဲ့ရင္လူနာက ဆရာ၀န္ကို တရားစြဲတယ္ ။ ဆရာ၀န္သည္ လူနာတရားခြဲရင္ ခံရတယ္ ။ လူနာက ေဆးမထိုးခ်င္ဘူး ဆိုရင္ထိုးခြင့္မရွိဘူး ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေတာ့ေအးစက္စက္ ေရာင္းသူ၀ယ္သူဆက္ဆံေရးပဲ ။ သူတို႔အဆိုအရေတာ့ Professional Communication ဆိုလားပဲ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ့ဒီလိုမဟုတ္ဘူး ။ ဆရာ၀န္ကို အိမ္ဦးနတ္အျဖစ္မွတ္ယူတဲ့လူနာေတြေတာင္ရွိတယ္ ။ ဒါက ကိုယ္တိုင္ၾကံဳဖူးလို႔ေရးျပတာပါ ။ ဆရာ၀န္လာျပီဆိုရင္ တကယ့္ကို ခယယိုက်ိဳးလို႔ ယပ္ခပ္ေပးသူကခပ္ ေရတိုက္တဲ့သူကတိုက္ နီးနီးနားနားေတာင္လမ္းမေလွ်ာက္ခိုင္းဘူး ။ ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာ၀န္နဲ႔လူနာဆက္ဆံေရးဟာ ေမာင္နဲ႔ႏွမ ၊ သားနဲ႔အမိ ၊ အေဒၚနဲ႔တူ အေဖနဲ႔သားလိုျဖစ္ေနခဲ့တာ ။ အခုအခ်ိန္ထိလည္းအမ်ားစုက အဲဒီဆက္ဆံေရးပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ေဆးရံုၾကီးတစ္ရံုကေန ျဖစ္တဲ့ကိစၥ ကေနစလို႔ မီဒီယာေတြအားေကာင္းမႈ လူမႈဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ေတြအားေကာင္းမႈ နဲ႔ တရားစြဲဆိုမႈေတြျဖစ္တဲ့အထိျဖစ္သြားျပီး ဆရာ၀န္ လူနာဆက္ဆံေရးဟာ ေျမာင္းထဲက်သြားတဲ့ယံုၾကည္မႈေတြလိုျဖစ္သြားရျပန္တယ္ ။ လူပါပဲ ဆရာ၀န္ကလည္းလူပါ လူနာ ၁၀၀ ေလာက္ကုရတယ္ အခ်ိန္သိပ္မေပးႏုိင္ဘူးလို႔ အထူးကုၾကီးေတြလူနာမ်ားတဲ့ဂ်ီပီေတြေျပာၾကတယ္ ။

ဒီလိုလည္းမဟုတ္ေသးဘူး လူနာေတြရဲ႕ယံုၾကည္မႈကို လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ လူနာေတြကိုလံုေလာက္တဲ့အခ်ိန္ေပးရမယ္ ေပးတဲ့ဆရာ၀န္ေတြလည္းရွိတယ္ ။ လူနာအမ်ားစုက ကိုယ့္မွာ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲသိခ်င္ၾကတယ္ ဆရာ၀န္ေတြကလည္း တခ်ိဳ႕ေရာဂါေတြအေသးစိတ္ရွင္းျပရင္နားမလည္မွာစိုးတာရယ္ (သို႔မဟုတ္ ) မရွင္းျပခ်င္တာရယ္ ၊ ေနာက္လူနာေတြ ေစာင့္ေနရမွာအားနာတာရယ္ေၾကာင့္ဘာျဖစ္တာလဲဆိုတဲ့ Diagnosis ကိုမေျပာျပလိုက္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြရွိတယ္ ။ ေျပာျပတဲ့ဆရာ၀န္ေတြလည္းရွိတယ္ ။ အခုလို (မရွိဘူးရွိတယ္ ေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးတြဲတြဲေရးေနရတာ လူေတြျဖစ္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြဟာလည္းအေကာင္းေရာအဆိုးေရာဒြန္တြဲေနၾကတယ္ဆိုတာထင္ဟပ္ျပခ်င္တာပါ ) ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဆရာ၀န္လူနာဆက္ဆံေရးဟာ အခုေနာက္ပိုင္း ဘတ္လဘိုင္လိုက္ေနတာ အမွန္ပဲ ။ ဘတ္လဘိုင္လိုက္တယ္ဆိုတာ ဘမ္းစကားပါ မရွင္းမရွင္းပဲ ဇာတ္ေမ်ာၾကီးျဖစ္ေနတာကိုဆိုလိုတာပါ ။ လူနာေတြက ဆရာ၀န္ေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား မွားတာနဲ႔ တရားစြဲဖို႔ေလာက္အထိ ျဖစ္ၾကျပီလားဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ေသးဘူး ။ အခုထိ ဆရာ၀န္ကို ယံုၾကည္အားကိုးေနၾကတဲ့ လူေတြဒုနဲ႔ေဒး။ ဒါဆို ဆရာ၀န္လူနာဆက္ဆံေရးက အလံုးစံုပ်က္ဆီးသြားျပီလားလို႔ ေမးစရာရွိတယ္ ။ မပ်က္ဆီးေသးပါဘူး ။ ဆရာ၀န္ေတြအေနနဲ႔ လူနာေတြ ယံုၾကည္အားကိုးထိုက္ေအာင္ေနေနသမွ် လူနာေတြဖက္က အားကိုးစိတ္ ယံုၾကည္ခ်င္စိတ္ကလည္းမပ်က္ေသးဘူးဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါ ။

ဆရာ၀န္ေတြ အမွားေပါင္းမ်ားစြာ မလုပ္မိၾကဖို႔လိုတယ္


အသိဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ရွိတယ္ အခုေတာ့ဆရာ၀န္မလုပ္ေတာ့ဘူး ။ စီးပြားေရးလုပ္ေနတယ္ ကိုယ့္ထက္ခ်မ္းသာလိုက္တာ က်ိက်ိတက္ပဲ တခါတခါ သူမ်ားခ်မ္းသာတာ အားက်တယ္ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲလည္းသူ႔ဖက္ေနၾကည့္တာ ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ တစ္ခုခုကိုဆံုးရွံုးေနရသလိုပဲအခ်ိန္နဲ႔အမွ်ေပါ့ ။ သူ႔ျဖစ္စဥ္ကဒီလို လူနာတစ္ေယာက္ လာျပတယ္ သူကေဆးရံုတက္ဖို႔လိုအပ္လို႔ေဆးရံုသြားရမယ္ေျပာတယ္ လူနာကျငင္းတယ္ဆရာ့လက္ထဲအေသခံမယ္တဲ့ ဒီေတာ့ သူကမျဖစ္ႏုိင္ဘူးေဆးရံုသြားပါအခ်ိန္မွီပါတယ္ ဒီမွာဆက္ေနရင္အခ်ိန္မမွီဘူးေျပာတယ္ ဆရာ့လက္ကိုပဲအပ္ပါတယ္ဆရာပဲကုေပးပါဆိုျပီးဇြတ္ေျပာၾကတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္က တကယ့္ကို Crisis ပါ ဆရာ၀န္က လူနာကို ကၽြန္ေတာ္မကုႏုိင္ဘူးျငင္းခြင့္မရွိဘူး ႏုိင္ငံျခားမွာေတာ့ျငင္းခ်င္ျငင္းမွာေပါ့ ။ အျပင္ေဆးခန္းမွာ ဆက္ကုျပန္ရင္လည္း လူနာအသက္ေသႏုိင္တယ္ ။ ေနာက္ဆံုးမရတဲ့အဆံုး သူအသက္ကယ္ေဆးေတြထိုးတယ္ သူ႔ အေတြ႔အၾကံဳ သူ႔ အစြမး္ရွိသေလာက္ေန႔ေန႔ညညသူကုတယ္ ။ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ လူနာ ဆံုးသြားတယ္ ။ လူနာရွင္ေတြကလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ပဲ ဆရာရွိလို႔ ဒီေလာ

က္အသက္ရွင္ခြင့္ရတာလို႔ေျပာတယ္ ။ အဲ ၀ိုင္းဖြၾကတာက ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြ ဒီဆရာ၀န္ေဆးထိုးလို႔လူနာ ေသသြားတာပါဆိုျပီး ။ တစ္ေယာက္စကားတစ္ေယာက္နားနဲ႔ စကားေတြကားလိုက္ၾကတာ သူ ေဆးဆက္မကုေတာ့ဘူး ။ စီးပြားေရးပဲလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး နားၾကပ္ကိုခ် စီးပြားေရးေလာကထဲ ၀င္သြားတယ္ ။

အမွားေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္မိႏုိင္ပါတယ္ ။ လူပါဆိုမွပဲ ဒါေပမယ့္ အမွားနည္းသထက္နည္းေအာင္ေတာ့လုပ္ရမယ္ ။ အထူးသျဖင့္အသက္အႏၱရာယ္နဲ႔ၾကံဳေနရတဲ့ သနားဖို႔ေကာင္းတဲ့လူနာေတြအဖို႔ ကိုယ္ဟာ အားကိုးထိုက္တဲ့ ဆရာ၀န္ျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္ ။ က်န္တဲ့ဆရာ၀န္လူနာ ဆက္ဆံေရးအမွား ဘာအမွားညာအမွားခြင့္လႊြတ္လို႔ရေပမယ့္ ေဆးကုျခင္းအပိုင္း Medical Treatment မွားရင္ေတာ့ခြင့္လႊတ္လို႔မရဘူး ။ ဆရာ၀န္မလုပ္သင့္ဘူးဆိုျပီး ဆမ ျပန္သိမ္းတာေတြရွိပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြအေနနဲ႔လည္း အျမဲ Update ျဖစ္ေနေအာင္ Continuous Medical Education ဆိုတဲ့ CME ေတြ တက္ၾကဖို႔လိုတယ္ ။ လူနာေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနရမယ္ ေအးတိေအးစက္မလုပ္ရဘူး ဒါဆို အျမဲပဲ မိသားစု ဆက္ဆံေရးကိုရမွာပါ ။ လူနာထက္ပိုက္ဆံကိုပဲ ပို ျမတ္ႏိုးေသာ ဆရာ၀န္ေတြရွိသလို တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အက်ိဳးကို လစ္လွ်ဳရွုျပီး နယ္မွာ အပင္ပန္းခံသြားကုေနတဲ့ ေစတနာ ႏွလံုးလွဆရာ၀န္ေတြလည္းရွိၾကတယ္ ။

ဆရာ၀န္ႏွင့္ မာန္တက္ျခင္း

အဲဒီကိစၥကလည္းရွင္းရအေတာ္ခက္တယ္ ။ ဆရာ၀န္ေတြ တခ်ိဳ႕မာန္တက္ၾကတယ္ တခ်ိဳ႕မာန္မာနမရွိၾကဘူး ။ ပညာတတ္တဲ့ အထူအပါးေပၚမူမတည္ဘူး ။ ေဆးေလာကစ၀င္လာတဲ့ေဟာက္ဆာဂ်င္တစ္ေယာက္ေဆးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေမာက္ေမာက္မာမာနဲ႔လူနာေတြကိုဆက္ဆံျပီး မာန္တက္ေနတာရွိသလို ဘြဲေတြတသီၾကီးယူျပီးတဲ့အေတြ႔အၾကံဳရင့္က်က္ေနတဲ့ဆရာ၀န္ၾကီးေတြက လူနာေတြကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႔ဆက္ဆံတာမ်ိဳးလည္းရွိတာပါပဲ ။ တကယ္ေတာ့ ေလာကၾကီးမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ် အေၾကာင္းအရာေတြက ဆရာ၀န္ နဲ႔လူနာျဖစ္တဲ့ကိစၥေတြမဟုတ္ပါဘူး ။ လူ သားေတြဆိုတဲ့လူအခ်င္းခ်င္းျဖစ္ေနၾကတာေတြပါ ။ မာန္တက္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြရွိသလို မာန္မတက္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြလည္းရွိၾကတယ္ ။ မာန္တက္တဲ့လူနာေတြရွိသလို မာန္မတက္တဲ့လူနာေတြလည္းရွိၾကတယ္ ။ ဒါေပမယ့္လူနာေတြ ယံုၾကည္အားကိုးၾကတဲ့ဆရာ၀န္ျဖစ္ထိုက္ဖို႔အတြက္ေတာ့ မာန္မနာကိုခြာခ်ထားတဲ့ဆရာ၀န္ေတြျဖစ္ၾကဖို႔လိုပါတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ဆရာ၀န္ေတြဟာတကယ့္ကို စိတ္ရင္းသေဘာေကာင္းၾကတယ္ ။ လူနာေတြလာျပီဆိုရင္ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔စမ္းသပ္ၾကသလို ဘယ္လိုမာန္မာနမွမရွိပဲ လူနာေတြကို အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ရွင္းျပတတ္ၾကတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ဆရာ၀န္ေတြ တကယ့္ကို မာန္တက္ၾကတယ္ ။ လူနာကို ရွင္းျပဖို႔မထိုက္တန္ဘူး ေဆးပညာေတြနားမလည္ပဲဘာလို႔ေမးေနတာလဲ လို႔ ေတြးၾကတယ္ ။ မွန္ပါတယ္လူနာေတြကေဆးပညာနားမလည္ဘူးပဲထားပါ ဒါေပမယ့္ ဘာေရာဂါျဖစ္ေနလို႔ ဘာေတြလုပ္ဖို႔လိုတယ္ ဘာေၾကာင့္ဒီလကၡဏာျဖစ္ေနတာပါ ဆိုျပီးအက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ရွင္းျပဖို႔လိုတယ္လို႔ထင္မိတယ္ ။  အဲဒီလိုဆရာ၀န္ေတြ အမွန္ကိုျမင္ႏိုင္ၾကပါေစ ေ၀ဒနာခံစားေနရတဲ့လူနာေတြကေတာ့ သိခ်င္ၾကမွာ မလြဲပါဘူး ။

အရွုပ္ထုပ္ၾကီးမ်ား အားမထမ္းၾကေစလို

တခါတခါ တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြ ခ်ိန္ဆျပရတာ အရမ္းခက္တယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူမ်ား သတိထားမိၾကမွာပါ။ အမွန္ေတာ့ Refer fees ဆိုတာ မျဖစ္စေလာက္ေငြေၾကးေလးပါ ။ ရာဂဏန္းေထာင္ဂဏန္းနဲ႔ ဘာမွမစားေလာက္ေပမယ့္အဲဒီ ကိစၥကိုလက္ညွိဳးထိုးၾကျပီး ဆရာ၀န္ေတြကို အရွုပ္ထုပ္ေတြလို႔စြပ္စြဲေနၾကသူေတြျဖစ္တယ္ ။ ဆန္ရင္းနာနာဖြတ္ဆိုတဲ့စကားအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြကိုပဲေျပာရပါဦးမယ္ ။ လိုအပ္တဲ့ Investigation ကိုပဲလုပ္ခိုင္းပါ လူနာအမ်ားစုက ဆင္းရဲၾကပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ (ေျမာက္ဥကၠလာပ မွ သမားေတာ္ၾကီး ) တစ္ေယာက္ေျပာသလို “ လူနာတစ္ေယာက္ကို creatinine စစ္ဖို႔မလိုပဲ ဘာလို႔စစ္ခိုင္းတာလဲ ” ဆိုသလိုေပါ့ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကစာသင္သားေတြပါ ။ Durg bruden တို႔လို မ်ိဳး Investigation burden လည္းမျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး ။ လိုအပ္တာကိုပဲတိတိက်က်စစ္ခိုင္းျပီး ေဆး၀ါးတိတိက်က်ေပးႏုိင္တဲ့ ဆရာ၀န္မ်ားကို အတုယူၾကေစခ်င္တယ္ ။ ပထမတစ္ေခါက္ကေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးထဲက လို႔ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ နာမည္ၾကီးရာ ေဆး၀ါးတံဆိပ္ေတြ ေရြးေပးတာမဟုတ္ပဲ လူနာေတြအတြက္ တကယ္ပဲ အရည္အေသြးးျပည့္၀တဲ့ ေဆး၀ါးေတြရေစခ်င္လို႔ ညႊန္းေပးႏုိင္တဲ့ဆရာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကပါေစ ။ ေနာက္တစ္ခု Deal ေတြကိုလည္း ရည္ရြယ္ခ်က္ ၂ခုနဲ႔ေတြ႔ရတယ္ ။ မွန္ပါတယ္ ward ထဲကလူနာေတြအတြက္ donation လိုလို႔ ေဆးရံု facility အတြက္ လိုလို deal လုပ္ၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ လက္ခံပါတယ္ လူနာေတြအတြက္အမ်ားအက်ိဳးတြက္ပဲေလ ။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ Personal advantage အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ေရွာင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္ ။

အခု ၀ိုင္းထိုးေနတာ လက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္းတည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ လက္ညွိဳးေပါင္းမ်ားစြာကပါ ။ ကိုယ္ေတြမွ မျပင္ရင္ ကိုယ္ေတြမွ အခ်င္းခ်င္းသတိမေပးရင္ ဒီအတိုင္းပဲ အရွုပ္ဇာတ္လမ္းေတြမွာ ေမ်ာပါေနၾကမလား ။ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြကို ေစာ္ကားလိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္လား အမွန္ကိုျမင္ေစခ်င္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္လားဆိုတာကိုေတာ့ စာဖတ္သူေတြနားလည္ၾကမွာပါ ။ ေဆးေလာကကို ႏုိင္ငံတကာ အဆင့္မွီျမင့္မားေစခ်င္ေပမယ့္ Doctor -patient relationship ကိုေတာ့ အရင္ေခတ္က “ မိသားစု ” ဆက္ဆံေရးကိုပဲ လိုခ်င္မိပါတယ္ ။ ဆရာ၀န္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ “ သမား ” ေတြပါ ။ သမား ဂုဏ္နဲ႔ညီေအာင္ေနမွျဖစ္မယ္လို႔ ဆရာၾကီးေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ခဏခဏေျပာခဲ့ဖူးတယ္ ။ လူနာကို အသက္ကယ္ယံုတင္မဟုတ္ဘူး အဲဒီလူနာရဲ႕ “ ေရရွည္အက်ိဳး ”အတြက္ပါ ေမွ်ာ္ေတြးဆျပီး Plan လုပ္ေပးရမယ္တဲ့ ။ ရပ္ကြက္ထဲ ေဆးထိုးမွားလို႔ ဆမ အသိမ္းခံလိုက္ရတယ္ ေတာကိုေျပးျပီးေျပာင္းသြားတယ္ အမႈရင္ဆိုင္ေနရတယ္စတဲ့ အသံေတြကို လူထုေတြထဲကေန ျပန္မၾကားခ်င္တာအမွန္ပါ ။ လူနာေတြမွာလည္းအေကာင္းအဆိုးရွိေနၾကသလို ဆရာ၀န္ေတြကို နားမလည္ၾကသလို ဆရာ၀န္ေတြမွာလည္းအေကာင္းအဆိုးရွိၾကျပီးလူနာေတြကိုနားမလည္ၾကတာေတြရွိတယ္ ။

ဘတ္လဘိုင္လိုက္ေနတဲ့ ဒီဇတ္လမ္းၾကီးေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္အဆံုးသတ္မလဲ ။ လူနာေပါင္းမ်ားစြာ အတြက္လိုအပ္ေနလို႔လစ္ဟာေနတဲ့ လက္ေထာက္ဆရာ၀န္ ရာထူးေပါင္းမ်ားစြာကို အစိုးရကမေပးႏုိင္လို႔ PSC ေျဖခိုင္းတယ္ ျပန္လူစစ္တယ္ ေလ်ာ့ခ်တယ္ ။ အရည္အခ်င္းျပည့္မီလို႔ ဘြဲေတာင္ေပးဆမလက္မွတ္ေတာင္ေပးျပီးမွ PSC ကေမးခြန္းေတြမေျဖႏုိင္လို႔ လက္ေထာက္ဆရာ၀န္မျဖစ္လိုက္ရတဲ့ဆရာ၀န္ေတြထုနဲ႔ေဒးပါ ။ ဆရာ၀န္ေတြမ်ားစြာ ေက်းလက္ေဒသ ေတာင္တန္းေဒသ ေျမျပန္႔ေဒသေတြမွာ လိုအပ္လွ်က္ရွိပါတယ္ ။ အစိုးရအေနနဲ႔လည္း နယ္မွာ သြားလုပ္ရတဲ့ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕လစာနဲ႔ အဲဒီဆရာ၀န္ေတြယူရတဲ့ Risk ေတြကို တခါေလာက္ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္ ။ M.Med.Sc ေျဖဖို႔မျဖစ္မေနလက္ေထာက္ဆရာ၀န္ ဘ၀ကိုလုိခ်င္ၾကတဲ့ဆရာ၀န္အတြက္ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခုေတာ့ရွာေဖြရလိမ့္မယ္လို႔ တင္ျပခ်င္ပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြပိုေနတာမဟုတ္ပါဘူး ။ လူနာေပါင္းမ်ားစြာအတြက္လိုေတာင္လိုေနပါေသးတယ္ ။ အရည္အခ်င္းျပည့္၀တဲ့ဆရာ၀န္ေတြအမ်ားၾကီးလိုေနပါတယ္ ။ အစိုးရအေနနဲ႔ က်န္းမာေရးက႑ မွာ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈေတြ ဥပမာ လိုအပ္ေနတဲ့ေဆးရံုအစိတ္အပိုင္း ၊ စမ္းသပ္မႈစက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ FOC ယူေနရတဲ့ လူနာေတြအတြက္မ်ားစဥ္းစားျပ့ီးျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆိုရင္ ခုနကတင္ျပခဲ့တဲ့ Deal လုပ္တဲ့ကိစၥေတြလည္း ကင္းရွင္းသြားမယ္လို႔ ျမင္မိတယ္ ။

အစိုးရကို အျပစ္တင္ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္ အားနည္ခ်က္ေတြကေတာ့ရွိေနတာပါပဲ ။ Ward အတြင္းအျပင္ သန္႔ရွင္းေရးကအစ ေဆးရံုစၾကၤန္မွာ ခ်ေရာင္းေနတဲ့ေစ်းသည္ေတြ ကြမ္းတံေတြးေတြ အ၀င္ေပါက္ေစာင့္တဲ့လူေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာထားေတြ ၊ နာ့စ္ေတြ ေဟာက္စ္ေတြ ဆရာ၀န္ေတြအဆံုးက်န္းမာေရးက႑ၾကီးတစ္ခုလံုးဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ၾကဖို႔ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ။ အစိုးရက မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္လို႔ ျဖစ္သလိုလုပ္ေနရပါတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာေတြအမ်ားၾကီးပါ ။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ၾကေစခ်င္သည္ ။ ဟီးရိုးမဟုတ္ၾကေသာ ဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္ ဆရာ၀န္ကို အသက္ပံုႏွင္းအပ္ရေသာ လူနာမ်ားၾကားက နားလည္စာနာေႏြးေထြးေသာ ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္ကိုသာျမင္ေတြ႔ခ်င္ေနမိေတာ့သည္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
30 Jan 2013
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ၾကယ္စင္ ဆယ့္တစ္ ထြက္ျပီ

ၾကယ္စင္ ဆယ့္တစ္ ထြက္ျပီ

အခုေနာက္ပိုင္း အြန္လိုင္းစာေရးသူေတြစုျပီး စာအုပ္ေတြ တစ္အုပ္ျပီးတစ္အုပ္ မွတ္တုိင္အျဖစ္စိုက္ထူခဲ့ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ၀ါသနာရွင္ စာေရးသူေတြအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈ တစ္ခုျဖစ္တယ္လို႔မွတ္ယူျပီး အရမ္းကို ၀မ္းသာမိပါတယ္ ။ အခုတေလာခပ္စိပ္စိပ္ေလး ထြက္ျဖစ္သြားတာက ကိုရန္ေအာင္စီစဥ္တဲ့ “ သက္တံ့ဆယ္စင္း ” ၊ ေနာက္ျပီး အိန္ဂ်ယ္လႈိုင္စီစဥ္တဲ့ “ မိုင္တုိင္ ၂၀ ” ၊ အခု ကၽြန္ေတာ္စီစဥ္တဲ့ “ ၾကယ္စင္ ဆယ့္တစ္ ” စသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ႏုိင္သေလာက္ေတြနဲ႔ စာေပအေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးျဖန္႔က်က္ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကပါျပီ။

ၾကယ္စင္ဆယ့္တစ္ ဒီေန႔ ၂၆ . ၁. ၂၀၁၃ မွာ ထြက္ပါျပီ ။ ရွင္မေတာင္စာေပမွ တစ္ျပည္လံုးသို႔ ျဖန္႔ခ်ီေနျပီျဖစ္ပါတယ္ ။ ရရွိႏုိင္ေသာ စာအုပ္ဆိုင္ေတြကေတာ့

- စာေပေလာက ၁ ၊ ၂ ၊ ၃ ၊ ၄ ၊ ၅ ၊ ၆
- အာရုဏ္သစ္
- အင္း၀
- ပါရမီ
- ရာျပည့္
- သာလြန္
- ပညာေရႊေတာင္
- အျမင္သစ္
- ျမတ္ပြင့္
- မိုးေက်ာ္
- ေခတ္သစ္
- TAB , ေတာ္၀င္စင္တာ
- Book Corners ႏွင့္စာအုပ္ဆိုင္မ်ားအားလံုး

မႏၱေလး
- ထြန္းဦးနဂါး
- ရာျပည့္ ႏွင့္ စာအုပ္ဆိုင္မ်ား

Supermarket , Orange , City Mart , United Living Mall စေသာ ေနရာမ်ားတြင္လည္း ရရွိႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္ ။ နယ္မ်ားကိုလည္း တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္အတြင္းေရာက္မွာျဖစ္ပါတယ္ ။

ဆရာ ေန၀င္းျမင့္အမွာစာနဲ႔အတူ ေသေသသပ္သပ္ေလး ထြက္ရွိလာတဲ့ ၾကယ္စင္ဆယ့္တစ္မွာ လိုအပ္ခ်က္မွာ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါတယ္ ။ လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိပါက ကၽြန္ေတာ္မ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္ပါ၍ ခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ :D ၾကယ္စင္ ဆယ့္တစ္သည္ ရသစာစုမ်ား စုစည္းထားျခင္းျဖစ္ျပီး ရွင္မေတာင္စာေပ အမွတ္ ၂၀၅ , ၅/၆ လႊာ ၊ Health For All Magazine တိုက္ ၃၅ လမ္းအထက္ဘေလာက္ ၊ ဖုန္း ၃၈၆၆၁၇ သို႔လည္း ဆက္သြယ္ မွာယူႏုိင္ပါတယ္ ။

အႏုပညာ ရပ္၀န္းထဲက ၾကယ္ကေလးေတြ တစ္ဆယ့္တစ္ပြင့္ပါ . . . အလင္းလက္ဆံုးေတြမဟုတ္ၾကေပမယ့္ ကမၻာေျမကို အလင္းေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႔ေစတနာေတြကေတာ့ ညီတူညီမွ်ပါပဲ ။ အစစအရာရာ ပါ၀င္အားျဖည့္ေပးခဲ့ၾကသူအားလံုးကို ေလးနက္စြာ ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္ ။

အားေပးၾကပါဦးခင္ဗ်ာ ။

ေလးစားစြာျဖင့္ ,
သက္တန္႔ခ်ိဳ
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

အျဖဴေရာင္ရင္ခြင္

အျဖဴေရာင္ရင္ခြင္

ဒီေန႔ အေမမ်ားေန႔တဲ့ . . ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးမယ္ကူးျပီးမွ အစည္းအေ၀းတစ္ခု သြားရတာရယ္ အလုပ္ကိစၥေတြရယ္ေၾကာင့္ မေရးျဖစ္ခဲ့ေသးဘူး ။ ဒီတစ္ႏွစ္အေမမ်ားေန႔မွာေတာ့ တျခားဖြဲ႕ႏြဲ႕တာေတြေရးခ်င္စိတ္လည္းသိပ္မရွိေသးတာေၾကာင့္ ရိုးရိုးကေလးပဲ ကၽြန္ေတာ္နဲဲ႕အေမ့အေၾကာင္းေလး အနည္းငယ္ေျပာျပပါ့မယ္ ။ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က “ အျဖဴေရာင္ရင္ခြင္ ” လို႔အမည္ေပးထားတယ ္။

အေမက ရန္ကုန္သူပါ ။ အေဖက ဧရာ၀တီတိုင္းျမန္ေအာင္ျမိဳ႕ၾကီးရဲ႕ ဧရာ၀တီျမစ္တစ္ဖက္ကကမ္းက အိုးဘိုကၽြန္းရြာကေလးဆီက ရြာသားေလးတစ္ေယာက္ ။ အေဖ့မွာ ညီအကို ၃ ေယာက္ရွိတယ္ ။ ေအာင္ခ်ိဳ ၊ ေအာင္ကို ၊ ေအာင္သူ တဲ့ အေဖက အၾကီးဆံုးေပါ့ သူတို႔အရင္က စက္ေလွသေဘၤာေတြေထာင္ၾကတယ္ ။ အဲဒီသေဘာၤေတြနဲ႔ျမိဳ႕ေပၚတက္ရင္းက ျမိဳ႕သူအေမနဲ႔ေတြ႔ခဲ့ျပီး ဇာတ္လမ္းေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုပါေတာ့ ။ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေမြးခဲ့တုန္းက ေျမာက္ဥကၠလာပ ေဆးရံုမွာပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ေမြးေမြးခ်င္းတုန္းက အရမ္းရုပ္ဆိုးတယ္ ။ အခုလည္းရုပ္ကမေခ်ာပါဘူး ။ အရုပ္ဆိုးေတာ့ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ ၾကြက္စုပ္လိုလို ထူးဆန္းသတၱ၀ါေကာင္လိုလို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အဖိုးၾကီးရုပ္ေပါက္ေနတဲ့အေကာင္ဆိုေတာ့ အေမမခ်ီခ်င္တာ ဘယ္ဆန္းပါ့မလဲေလ ။ အဲဒီအတြက္လည္း အေမ့ကိုတစ္ခါမွေတာ့ စိတ္မကြက္ခဲ့ဘူးပါဘူး ။

ဒီေတာ့ အိမ္ေဘးက ေဒၚခ်ိဳဆိုတဲ့အေဒၚၾကီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ပဲထိမ္းရတယ္ ။ အေမက ေၾကာက္လို႔တဲ့ ဟီးဟီး ။ ဒီလိုနဲ႔ ႏို႔ေတြဘာေတြေသာက္ အေမ့အေပၚဂ်ီက်ဆိုးရင္း ကၽြန္ေတာ္ တစ္ႏွစ္သားအရြယ္အရြယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ၀၀တုတ္တုတ္ေလးျဖစ္လာတယ္ ။ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ္ ၃ တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္ေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဲဒီတုန္းက အ.မ.က ေက်ာင္းေလးေတြမွာတက္ရတယ္ ။ ရပ္ကြက္ထဲက မူလတန္းေက်ာင္းေလးေတြေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဲဒီတုန္းက ေနာင္ေနာင္ဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ ေနာင္ေနာင္က ေက်ာင္းသားဆိုကေလးေပါ့ ။ ကေလးသဘာ၀ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္ အဲဒီတုန္းကေပါ့ ။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ကသိပ္စြာတယ္လို႔ေျပာတာပဲ ။ လူဆိုးကေလး ေမာင္သက္တန္႔အငယ္စားေပါ့ ။ ေနာင္ေနာင္က အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ခဲတံကို လုတယ္ ကေလးသဘာ၀ ေဆာ့ရင္း လိုခ်င္လို႔လုတာျဖစ္မွာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းထပ္သံုးတယ္ ။ အဲဒီတစ္ေခ်ာင္းကို ထပ္လုတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္အသာတၾကည္ပဲေပးလိုက္ပါတယ္ ေအာ္ . .သူလည္းလိုခ်င္မွာေပါ့ေလ ဆိုျပီးသူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းပဲဆိုျပီး ။ ၃ ေခ်ာင္းေျမာက္ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္သံုးတယ္ ။ ထပ္လုတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာင္ေနာင့္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ေနာင္ေနာင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို လုေနရင္း တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာျပီးရီပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာပါဘူး ။ ခဲတံနဲ႔သူ႔လက္ဖမိုးကိုထိုးခ်လိုက္တယ္ ။ ေသြးေတြထြက္လာျပီး အကုန္လံုးရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ကုန္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္စာပဲဆက္ေရးေနလိုက္တယ္ ။ ေနာင္ေနာင့္ကိုျမင္ျပီးဆရာမကေျပးလာတယ္ ။ အတန္းေရွ႕မတ္တပ္ရပ္ သစ္သားေပတံနဲ႔ ေျခသလံုးကိုရိုုက္တယ္ ။ ေနာက္ေန႔ မိဘေခၚလာတဲ့ ။ ေနာင္ေနာင့္အေမက လံုး၀မေက်နပ္ဘူး မိဘခ်င္းရွင္းမယ္ဆိုျပီးအိမ္ကို လိုက္လာတယ္ ။ အေမက အရမ္းေအးတယ္ ။ အေဖက နယ္သြားေနတယ္ ။ အေမ့မွာ အဲဒီတုန္းက ေတာင္းပန္လိုက္ရတာ ျပာျပာသလဲပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီကတည္းကအေမ့ကိုၾကည့္ျပီးအရမ္းသနားသြားမိတယ္ ။ မိဘဆိုတာ သားသမီးအတြက္ဆို ဘာလို႔ ေအာက္က်ေနာက္က်ခံဖို႔ ၀န္မေလးပဲ ခ်စ္ႏုိင္ရတာလဲလို႔ ။ အေမ့မွာ လည္းတျခားမိဘေတြလို ကိုယ့္သားသမီးနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ဂုဏ္ယူတတ္တဲ့အက်င့္ရွိပါတယ္ ။ အတန္းထဲ အဆင့္ကေလးမ်ားတက္လာရင္ ဆုေလးတစ္ခုခုမ်ားခ်ိတ္ရင္ ဂုဏ္ယူလိုက္ရတာအေမာ ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သိပ္ေတာ္ေနတဲ့ေကာင္ေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ် ။ အေမေျပာတဲ့စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္ ။ “ သား . .အေမတို႔ပညာေတြမတတ္ခဲ့လို႔ အခုလိုသားဆင္းဆင္းရဲရဲေနရတာ . . ငါ့သားေတာ့အေမတို႔လို ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္ေစရဘူးသားကိုဘာအေမြမွမေပးႏုိင္ရင္ေတာ္ ပညာအေမြေတာ့အေမတို႔ရေအာင္ေပးမယ္ ” ဆိုျပီးေက်ာင္းစာကိုပဲ ဖိျပီးသင္ေစခဲ့တယ္ ။

ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္အၾကီးအက်ယ္ ရန္ျဖစ္တာတစ္ခုျဖစ္ေသးတယ္ ။ ရပ္ကြက္ထဲက ေအာင္ၾကီးဆိုတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ပါ ။ မိုးေတြရြာေနတယ္ အဲဒီေန႔တုန္းကေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိုးေရထဲမွာ ေဂၚလီ ရိုက္ၾကပါတယ္ ။ ေဂၚလီရိုက္ရင္း ရန္ျဖစ္ၾကတယ္ ။ စကားမ်ားျငင္းခံုရင္းနဲ႔ေပါ့ ။ အဲဒီတုန္းက လူက ဘာျဖစ္သြားတယ္မသိပါဘူး ။ ေအာင္ၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္ ေဂၚလီနဲ႔ ေခါင္းကို ထုလိုက္တယ္ ။ ဟီး . . အဲဒီတုန္းက ေခါင္းကြဲျပီးေသြးေတြထြက္လာတယ္ ။ အေမ . . . ကၽြန္ေတာ့္မိုက္မဲမႈေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္လို သားဆိုးေၾကာင့္ ေအာင္ၾကီးမိဘေတြကို ေတာင္းပန္ရျပန္တယ္ ။ ေဆးဖိုးေလွ်ာ္ေပးရတဲ့အျပင္ေက်နပ္ရတဲ့အထိ မ်က္ႏွာငံု႔လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာင္းပန္ေပးခဲ့ပါတယ္ ။ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆူတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ထင္သလားဟင္ ။ မဆူဘူးခင္ဗ် ကၽြန္ေတာ္ကိုျပံဳးျပီးပဲၾကည့္ျပီးေျပာတယ္ ။ “ သားရယ္ . .ရန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မေကာင္းပါဘူး . . . သားပညာတတ္ၾကီးလုပ္ရဦးမယ္ေလ ” တဲ့ ။ အဲဒီေန႔ကစျပီး ဒီေန႔အထိ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္မွာ ရန္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ။ ( စကားလံုးစစ္ပြဲေတြကလြဲလို႔ေပါ့ :P ) အဲဒီကတည္းက အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ကတိတစ္ခုေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ကိုယ္ေပးလိုက္တာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ရန္ထပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ။ အေမက တျခားသူေတြလို တျခားသူေတြလို ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘာၾကီး ျဖစ္ရမယ္ ညာၾကီးျဖစ္ရမယ္ဆိုျပီး ဘယ္တုန္းက ဖိအားမေပးခဲ့ဘူး ။

ဆယ္တန္းကေလးေအာင္ ကုမၸဏီေလးတစ္ခုမွာ ၀င္လုပ္ လစာေလး ဘယ္ေလာက္ရရ မိသားစုေလး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနၾကမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ့ တကယ့္ ပကတိ အျဖဴေရာင္ မိခင္ပါ ။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါတစ္ခါေတြးမိတယ္ ။ တခ်ိဳ႕သားသမီးေတြက သူတို႔အေမကို မလိုခ်င္ၾကဘူးတဲ့ ။ သူတို႔လိုခ်င္္တဲ့မိခင္ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ဘ၀မရတဲ့အတြက္ အေမေတြကို မုန္းၾကတာေတြ႔ရတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ဆို အေမေတြကို ခါးခါးသီးသီး အေမလို႔ကို မေခၚႏုိင္ေအာက္ေအာင္ပဲ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္းေတြ႔ရပါတယ္ ။ အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခြန္းပဲေျပာခ်င္မိတယ္ ။ “ မိဘေတြက သားသမီးေတြကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိသလို သားသမီးေတြကလည္း မိဘေတြကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိပါဘူး ” ဆိုတဲ့စကားပါပဲ ။ မွန္ပါတယ္ ။ ဘယ္မိဘကမွ ငါတို႔ဘ၀ေလး မေျပလည္တဲ့ဘ၀ေလးထဲ သားသမီးေတြေရာက္လာပါေစရယ္လို႔ေတာ့ ေခၚယူခဲ့တာမရွိပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း ခ်မ္းသာတဲ့မိဘမွ ၀င္စားလိုက္မယ္လို႔ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိပါဘူး။ သံသရာအဆက္ဆက္ျဖည့္ဆည္းခဲ့တဲ့ ပါရမီေတြေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာ မိဘနဲ႕သားသမီးျဖစ္လာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။

အေမေတြရဲ႕ရင္ခြင္ဟာ အျဖဴေရာင္ရင္ခြင္ေတြပါ ။
သားသမီးေတြအတြက္ သူတို႔အတၱကို ျမိဳသိပ္ထားႏုိင္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြအတြက္ သူတို႔မာနကို ေျမခ်ထားႏုိင္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြအတြက္ သူတို႔ အရာရာကို စြန္႔လႊတ္ႏုိင္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြအတြက္ သူတို႔ အရာရာကို စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြအတြက္ သူတုိ႔ အျမဲခြင့္လႊတ္ေပးႏုိင္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြအတြက္ ရန္သူကိုေတာင္ ျပံဳးျပရဖို႔၀န္မေလးတတ္ၾကဘူး ။
သားသမီးေတြအတြက္ သူတို႔ အိမ္တံခါး၀ဟာ အျမဲဖြင့္ေပးေနတတ္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြအတြက္ အျမဲသည္းခံ ေနတတ္ၾကတယ္ ။
သားသမီးေတြအတြက္ ဆို အေမ ဆိုတာ အရာရာပါပဲ ။

ဒီေန႔ဒီတစ္ရက္တည္းမဟုတ္ပဲ သားသမီးေတြကလည္း အေမ့ေက်းဇူးကို လက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးဦးခိုက္ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါေစ ။ လုပ္ေကၽြးျပဳစုႏုိင္ၾကပါေစ ။ အထပ္ထပ္အခါခါေရးခဲ့ျပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ေနာက္ဆံုးကစကားေလးတစ္ခြန္းေတာ့ထပ္ေျပာပါရေစဦး ။

“ အေမမေသခင္ ေကၽြးေမြးျပဳစုပါ ေသမွ ေနာင္တ မရၾကပါနဲ႔ ”

အျဖဴေရာင္ရင္ခြင္ေတြကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့မိခင္တိုင္းလိုလိုဟာ သားသမီးေတြအတြက္ဆို ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔လြန္းတဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးေတြပါပဲ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
26 Jan 2013


စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားႏွင့္ေဆးကုမၼဏီၾကီးမ်ားအေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း

ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားႏွင့္ေဆးကုမၼဏီၾကီးမ်ားအေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း

ဒီအေၾကာင္းေလးကို ေရးဖို႔စိတ္ကူးထားတာေတာ့ၾကာပါျပီ ။ တိုက္တိုုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီမနက္ကားေပၚမွာ Shwe FM ကလာတဲ့ ေဒါက္တာ၀င္းေမာင္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေလးကိုနားေထာင္လိုက္ရတာ ။ သိပ္ေကာင္းတာပါပဲ ဆရာ့ကိုခ်ီးက်ဴးမိသလို ျမန္မာျပည္ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ အခုလို ျပည္သူေတြ ဆရာ၀န္ေတြသိေအာင္ ႏုိင္ငံျခားကအေတြ႔အၾကံဳေလးေတြမွ်ေ၀ေပးတာ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္ပါ မ်ားစြာ အက်ိဳးရွိေစပါတယ္ ။  ဆရာေျပာသြားတဲ့ ႏုိင္ငံျခားနဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕က်န္းမာေရး၀န္ေဆာင္မႈေတြထဲကကြာျခားခ်က္ေတြ ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ မ်ားစြာ ဗဟုသုတရသလို ျမန္မာျပည္ရဲ႕က်န္းမာေရး က႑ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုလည္း မ်ားစြာ ျမင္မိသြားပါတယ္ ။ ေက်းဇူးတင္ပါဆယ္ ဆရာေဒါက္တာ၀င္းေမာင္ခင္ဗ်ာ ။

အခုေရးလိုတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ဆရာေျပာသြားတဲ့ အထဲက ေဆးကုမၼၾကီးမ်ားနဲ႔ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားအေၾကာင္းပါပဲ ။  မွန္ပါတယ္ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြဆိုတာက သာမန္ MBBS ဘြဲ႔ေလးျပီးေတာ့ သူတို႔ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ အခ်ိန္ေတြအကုန္ခံ ၾကိဳးစားမႈေတြအကုန္ခံ ေငြေတြအကုန္ခံျပီး သင္ၾကရတယ္ ။ အဲဒီအထဲမွာ ဆရာေျပာသြားသလိုပါပဲ တခ်ိဳ႕ ေသာ နာမည္ၾကီးဆရာ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ တခ်ိဳ႕ေသာ ေဆးကုမၼဏီၾကီးေတြရဲ႕ Ethic နဲ႔မညီတဲ့ကိစၥေလးေတြ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာပါပဲ ဆရာၾကီးေရ ။  ဒီမနက္မွာ ဆရာေျပာသြားပါတယ္ ။

“ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အသိ လူနာတစ္ေယာက္က ဒီက အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဆးခန္းမွာ သြားျပျပီး ကုသေနတယ္ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီလူနာကို သတင္းသြားေမးပါတယ္ မိတ္ေဆြေတြလည္းျဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီေတာ့ လူနာရဲ႕မွတ္တမ္းကို ၾကည့္လိုက္တာ ေဆး ၁၁ မ်ိဳးေပးထားတာေတြ႔ရတယ္ ဆရာ၀န္ၾကီးကလည္း နာမည္ေတာ့မေျပာခ်င္ပါဘူး ဘြဲ႕ ၆ ခုတိတိ ႏုိင္ငံျခားကေနယူထားတဲ့နာမည္ၾကီးဆရာ၀န္ၾကီးပဲ အဲဒီမွာ ဘာေတြ႔ရသလဲဆိုေတာ့

- အဲဒီ ေဆး ၁၁ မ်ိဳးကို ေသာက္ရတာ တစ္ပတ္ကို တစ္ေသာင္းခြဲေလာက္က်တယ္
- ေဆးနာမည္ေတြကို အထဲက Composition , chemical name မေရးထားပဲ Brand Name ေတြေရးထားတာေတြ႔ရတယ္

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီေဆး ၁၁ မ်ိဳးကို မလိုတဲ့ေဆးေတြျဖဳတ္ၾကည့္လိုက္တာ ေဆး ၃ မ်ိဳးပဲက်န္ပါေတာ့တယ္ က်န္တာေတြက အားေဆးေတြနဲ႔မလိုတဲ့ေဆးေတြခ်ည္းပဲ ပိုက္ဆံကိုတြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ပတ္ကို ၇၅၀ က်ပ္ပဲက်ပါေတာ့တယ္ ကဲ ဒါေတြကမျဖစ္သင့္တဲ့အရာေတြပါ ”

မွန္ပါတယ္ ။ အခုပထမဆံုးေျပာလိုတဲ့ကိစၥကေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြအေနနဲ႔ အထဲမွာပါ၀င္တဲ့ ဓါတုနာမည္ကိုမေရးပဲ ေဆးကုမၼဏီကထုတ္တဲ့ ေဆးနာမည္ေတြေရးေနတဲ့ကိစၥပါ ဥပမာ တစ္ခုေျပာမယ္ Paracetamol ကို ညႊန္ခ်င္ရင္ ဆရာ၀န္က Paracetamol 500mg လို႔ပဲညႊန္ရမယ္ အဲဒါကို Ethic နဲ႔မညီစြာ ေဆးကုမၼၾကီးေတြရဲကလႊမ္းမိုးမႈေအာက္ကိုေရာက္သြားတဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ (တခ်ိဳ႕လည္း သိသိသာသာ တခ်ိဳ႕လည္းမသိမသာ ) နဲ႔ Lensen တို႔ Biogesic တို႔ စတဲ့ ေဆးနာမည္ေတြညႊန္တာေတြ႔ရတယ္ ။ ဒါေတြဟာတကယ္ပဲ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ရဲ႕ Ethic နဲ႔ညီရဲ႕လားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျပန္စဥ္းစားစရာျဖစ္လာပါျပီ ။ မညီပါဘူး ဆရာ၀န္ေတြအေနနဲ႔တကယ္ေတာ့ ေဆးရဲ႕ Chemical name ကိုသာ ညႊန္ရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ အခုေတာ့ ေဆးကုမၼၾကီးေတြရဲ႕ ပရိုမုိုးရွင္းအလုပ္ေကာင္းမႈနဲ႔အတူ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြရဲ႕ ေဆးကုမၼဏီအရိပ္လႊမ္းမိုးမႈေတြ ခံေနရတာတကယ္ေတာ့သိပ္ကိုရွက္စရာေကာင္းလွပါတယ္ ။ အခုလို စကားေျပာေနရတာ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းေနရသလိုပါပဲ ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဆရာ၀န္ျဖစ္ေနတာနဲ႔အညီ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ရဲ႕ Ethic နဲ႔အညီေတာ့ေနထိုင္ရမယ္မဟုတ္လား ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားခင္ဗ်ာ ။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ဆရာ၀န္ေပါက္စန စာေရးဆရာ ေပါက္စေနေလးက ပညာေတြ အမ်ားၾကီးတတ္ထားတဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြအေၾကာင္းေရးရတာ တကယ္ေတာ့ မိေခ်ာင္းမင္း ေရခင္းျပေနသလိုပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္စြာ ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း ထပ္ျပီးေျပာရပါဦးမယ္ ။

အထူးကု တဲ့ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ီပီလို႔ေခၚတဲ့အေထြေထြ ေရာဂါကုဆရာ၀န္ေတြအေၾကာင္းကိုေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ မ်ားေသာအားျဖင့္အေထြေထြကုေတြဆိုတာ လူနာမ်ားစြာနဲ႔ထိေတြ႔ရတဲ့နီးတူ လူနာေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးနီးနီးကပ္ကပ္ေနၾကတာမ်ားပါတယ္ ။  ျပီးေတာ့ ေဆးကိုလည္း ညႊန္ၾကတာထက္ တစ္ခါတည္းပဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္စာဆိုျပီးေပးလိုက္ၾကတာမ်ားပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ အခု Highlight လုပ္ျပလိုတာက အခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာ၀န္မပီသတဲ့အထူးကုေနတဲ့ဆရာ၀န္ၾကီးေတြအေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ဘယ္သူေတြက ေဆးကုမၼဏီၾကီးဆီက ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ယူျပီး ဒီေဆးကိုပဲ ဘယ္ႏွစ္လညႊန္ေပးရမယ္ဆိုတဲ့ ကတိစကားေတြ တစ္လကို ေဒၚလာ ၅၀၀ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ စသျဖင့္ ေဆးကုမၼဏီၾကီးေတြရဲ႕မက္လံုးေတြေအာက္မွာ ခ်ယ္လွယ္မႈေတြေအာက္မွာ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ တကယ့္ကို ေတြးၾကည့္ရင္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆးေက်ာင္းဘြဲ႕ယူစဥ္က ရြတ္ခဲ့တဲ့ ကတိစကားေတြ ဆရာၾကီးေတြမွတ္မိပါေသးရဲ႕လားမသိ ။ ဘယ္လို လာဘ္ထိုးမႈမ်ိဳးကိုမွ မယူပဲ လူနာအက်ိဳးကိုပဲၾကည့္လို႔ လူနာရဲ႕က်န္းမာေရးကိုပဲ ေရွးရွုသြားပါမယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးပါတယ္ဆိုတာ ဆရာၾကီးတို႔စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္ ။ အခုေတာ့ ေဆးေလာကထဲမွာေနေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မၾကားခ်င္မွ အဆံုး အထူးကုေသာ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို မ်က္ျမင္နဲ႔ျဖစ္ေစ အၾကားနဲ႔ျဖစ္ေစ ၾကားေနသိေနရပါတယ္ ။

တစ္ေယာက္ေသာ အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီးကေတာ့ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခမ္းနားသလဲဆိုရင္ျဖင့္ တက္လိုက္တဲ့ပြဲတိုင္းမွာ သူ႔ အေပါင္းအပါေတြ နဲ႔သူ႔ အတြက္ကို တစ္၀ိုင္းသက္သက္ Reserve လုုပ္ေပးရပါသတဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့မယံုမိပါဘူး အဲဒီဆရာ၀န္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္ေလးစားအတုယူေနတဲ့ဆရာၾကီးေလ ။ ဒီလိုနဲ႔ပြဲတစ္ပြဲမွာ ဆံုမိပါေလေရာ ဟုတ္သမွ ဟုတ္ပါပဲ သူ႔အတြက္ တစ္၀ိုင္းစီစဥ္ေပးထားရတဲ့အျပင္ ေမာ္ဒယ္ဂဲလိုလို ေဆးကုမၼဏီက ေကာင္မေလးေတြက အနီးအနားမွာ ၀ိုင္းလို႔ ။ ေအာ ္. . .ဆရာ၀န္ဆိုတာ ဒါလားလို႔ တျခားသူေတြ ေတြးမိၾကရင္ျဖင့္ရင္က်ိဳးလွခ်ည္ရဲ႕လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါေသးတးယ္ ။ ၾကံဳတုန္းေလး MMA အေၾကာင္းနည္းနည္းေျပာလိုက္ပါဦးမယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က MMA မွာ ( MMA ဆိုတာ ျမန္မာႏုိင္ငံဆရာ၀န္အသင္းကလုပ္တဲ့ အစည္းအေ၀းပါ အဲဒီမွာ ေဆးပညာဆိုင္ရာ Topic ေတြေျပာၾကတယ္ တင္ျပၾကတယ္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္ တကယ့္ကိုေကာင္းမြန္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ ) မေကာင္းတာက ေဆးကုမၼဏီေတြရဲ႕တခ်ိဳ႕လုပ္ရပ္ေတြပဲ ။ အဲဒီအသင္းၾကီးက ေဆးကုမၼၾကီးေတြဆီက အခန္းတစ္ခန္းကိုဘယ္ေလာက္ယူရမယ္ဆိုတာ သတ္မွတ္ထားသလို Symposium တစ္ခုကိုဘယ္ေလာက္ Lunch ဆိုဘယ္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အံ့ၾသရေလာက္တဲ့ေငြေၾကးေတြ သတ္မွတ္ေကာက္ခံပါတယ္ ။ ဘယ္မွာ ျပန္သံုးသလဲဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းမသိပါဘူး သိတဲ့သူရွိရင္လည္း မီဒီယာေတြကေနတဆင့္အဲဒီအလွဴေငြေတြကို ဘယ္မွာ သံုးတယ္ဆိုတာကို ေငြစာရင္းရွင္းတမ္းေလးလုပ္ေပးေစခ်င္တယ္ ။

အဲဒီတစ္ႏွစ္မွာေပါ့ အခန္းတစ္ခန္းမွာ ေမာ္ဒယ္ေကာင္္မေလးတစ္ေယာက္ က စကဒ္အတိုေလးနဲ႔ရပ္ေနတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဘးကလူေတြကိုစပ္စုၾကည့္တယ္ အဲဒါဘာလုပ္တာလဲလို႔ေပါ့ ။ ေမာ္ဒယ္ငွားထားတာတဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ ေဆးကုန္သည္ေတြ စိတ္၀င္စားမႈရေအာင္လို႔တဲ့ အလိုေလးဗ်ာ ဒါဟာ ကားေရာင္းကား၀ယ္နဲ႔ ဆိုင္ကယ္ရွိဳးမွမဟုတ္တာပဲ ။ အဲဒီလို ေမာ္ဒယ္ေတြနဲ႔ ေဆးပညာဆိုင္ရာညီလာခံၾကီးနဲ႔လားလားမွ မအပ္စပ္ဘူးထင္တာပါပဲ ။ တခ်ိဳ႕ေသာဆရာ၀န္ၾကီးေတြၾကိဳုက္ၾကေပမယ့္ တကယ့္ကို Ethic နဲ႔အညီေနၾကတဲ့ဆရာ၀န္ၾကီးေတြက အေတာ္ေလးကိုမ်က္ႏွာပ်က္ေနၾကတာေတြ႔ရပါတယ္ ။ ထားပါေတာ့ . . .အခုဆက္ေျပာခ်င္တာ ေဆးကုမၼဏီၾကီးေတြပါ ။

ေဆးကုမၼဏီၾကီးေတြအေၾကာင္း

အခုဆိုရင္ျမန္မာႏုိင္ငံကို တင္သြင္းျဖန္႔ခ်ီေနတဲ့ေဆး၀ါးေတြကို Distributor လုပ္ေနတဲ့ ေဆးကုမၼဏီၾကီးေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါျပီ ။ အကုန္လံုးက အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ေစ်းေတြတင္ၾကတယ္ဆိုတာ ေဆးကုမၼဏီၾကီးေတြနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ေနလိုက္ရမွာပဲသိပါေတာ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ေဆးကုမၼဏီၾကီးတစ္ခုကေတာ့ ရုတ္တရက္ၾကီး ေဆးေတြကို ေစ်းတက္လိုက္တာ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္မ်က္လံုးျပဴးကုန္တယ္ ။ အေၾကာင္းကိုေမးၾကည့္ေတာ့ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ထုတ္လုပ္ေရးစရိတ္ေတြတက္လာလို႔ပါတဲ့ ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက ေပါက္ကရေတြပါ ။ အိႏိၵယလို ႏုိင္ငံမ်ိဳးမွာ အဲဒီေဆးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲတန္ဖိုးရွိတယ္ဆိုတာ အဲဒီအေၾကာင္းထဲထဲ၀င္၀င္နားလည္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြသိၾကပါတယ္ ။  တက္လိုက္တဲ့ေစ်းကလည္း ၅ ဆခန္႔နီးပါး ။ အဲဒါက နာမည္ၾကီးေဆးကုမၼၾကီးတစ္ခုအေၾကာင္း ။ ေနာက္ထပ္ရွိေသးတယ္ ။ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ Deal လုပ္တဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာ က်န္းမာေရး၀န္ၾကီးဆီကို ဒီအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒီစာထဲမွာ ထည့္ေရးပါရေစဦး ။ တစ္လကို ဒီေဆး သံုးေပးရမယ္ ဥပမာ ၂ မ်ိဳး ၃ မ်ိဳး ေဒၚလာ ၆၀၀ ေပးမယ္ အဲဒီလို ေပၚတင္ၾကီးေတြ ( ဆရာ၀န္မပီသစြာ  ၊ေစ်းကြက္ဆန္စြာ ) Deal လုပ္ၾကတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ငါ ဘယ္ႏွစ္သိန္းဖိုးသံုးေပးမယ္ ငါ့အိမ္ကို ၄၂ လက္မ တီဗြီၾကီးပို႔လိုက္ ငါ့ေဆးခန္းကို ဘာလုပ္ေပးရမယ္ အဲကြန္းတပ္ေပးရမယ္စသျဖင့္ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္ဆုိေနၾကတာ တကယ္ေတာ့ မယံုရဲပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ မယံုလို႔လည္းမရပါဘူး အဲဒါေတြက အျပင္မွာ တကယ္ရွိေနခဲ့လို႔ပါပဲ ။

ဆရာ၀န္စိတ္ပီသစြာနဲ႔ ဆရာ၀န္ဘ၀ကိုခံုမင္လို႔ Ethic နဲ႔ညီစြာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြအမ်ားစုဟာ အဲဒီလို အက်င့္စာရိတၱခ်ိဳ႔ယြင္းတဲ့ဆရာ၀န္ၾကီးေတြလုပ္ရပ္ေၾကာင့္မ်ားစြာ ပဲ ထိခိုက္ခံစားေနရတယ္ ။ ငါးခံုးမေတြေၾကာင့္ေလွၾကီးတစ္ခုလံုးပုပ္ေနရပါတယ္ ။ ေဆးကုမၼဏီၾကီးေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲေစ်းတင္တင္ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြက စမ္းသပ္ခ ဘယ္ေလာက္ပဲေစ်းတင္တင္ တကယ္ထိခိုုက္နစ္နာတာက ၾကားထဲကလူနာေတြပါပဲ ။ လူနာေတြက တတ္ႏုိင္တဲ့လူေတြကအေၾကာင္းမဟုတ္ေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္တဲ့လူနာေတြအဖို႔ေတာ့ ေရနစ္ရာ၀ါးကူထိုးသလိုျဖစ္ေနရပါတယ္ ဆရာၾကီးမ်ားခင္ဗ်ာ ။ ဆရာ၀န္ၾကီးတု႔ိအခ်င္းခ်င္းလည္း ကၽြႏ္ေတာ္ေရးေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြမွန္သလားမမွန္ဘူးလား ဘယ္လို ဆရာ၀န္ၾကီးေတြက ဒါေတြလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သိၾကမွာပါ ။ နာမည္ေတြကေတာ့ ၾကီးလွပါတယ္ေက်ာ္ၾကားလွပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ပ်က္ယြင္းလာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တု႔ိေဆးေလာကၾကီးရဲ႕ အဓိက တရားခံကေတာ့ အဲဒီလိုဆရာ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ ေလာဘတက္ေနတဲ့ေဆးကုမၼဏီၾကီးေတြေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ လက္ညွိဳးထိုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့မလြန္ဘူးထင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို ပဲအက်ိဳးအျမတ္ရရေနာက္ဆံုးခံရတာ ပိုုက္ဆံေတြကုန္သြားတာလူနာေတြပါ ။လူနာေတြဖက္ကလည္း လူသားခ်င္းစာနာစြာ ျပန္လည္ငဲ့ကြက္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ကရွိေသးတယ္ ႏုိင္ငံျခား Trip ေတြပို႔ေပးတာ ဒီေဆးကိုသံုးေပးပါ ၂ ညအိပ္ ၃ ရက္ခရီး အကုန္စရိတ္ျငိမ္းမိသားစုအလိုက္ေခၚသြားတာ ။ အက်ိဳးလိုလို႔ေညာင္ေရသြန္းေနၾကတဲ့အထဲမွာ ဆရာၾကီးတို႔က ဘာေၾကာင့္မ်ား နစ္ေမ်ာ ေနၾကသလဲခင္ဗ်ာ ။

ရုန္းထြက္ရပါမယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ညီညာစြာ ရုန္းထြက္ရပါမယ္ ။ အခုဆိုရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံေဆး၀ါးေစ်းကြက္ကို ႏုိင္ငံေပါင္းစံုက မ်က္စိၾကေနၾကသလို ခ်ယ္လွယ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ စိတ္ပ်က္စရာၾကီးပါ ။ ေၾကာ္ျငာေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႔ ဆြယ္ေနၾကတဲ့ေခတ္ၾကီးမွာ ေခတ္နဲ႔စနစ္အေျခအေနအရ ( ပဋိဇီ၀ပိုးသတ္ေဆးေတြေတာင္လြယ္လြယ္ကူကူ၀ယ္ေသာက္လို႔ရတဲ့ေခတ္ၾကီး ) ဆရာ၀န္ၾကီးတို႔ကိုယ္တုိင္က အစ တည့္မွန္စြာ မွန္ကန္စြာ ေနၾကဖို႔ျပဳျပင္ၾကဖို႔လိုတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေထာက္ျပပါရေစ ။ Sponsor ဆိုတာကိုအျပိဳင္အဆိုင္ယူေနၾကေတာ့ ဆရာ၀န္ၾကီးတို႔လည္းျငင္းရခက္မယ္ ေငြေနာက္လိုက္မိမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ဒီလိုသာဆက္သြားေနရင္ လူနာေတြရဲ႕ ယံုၾကည္ကိုးစားမႈကို ပိုပိုေပ်ာက္လာရတဲ့အျပင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ပိုပိုပ်က္ဆီးလာၾကတဲ့ Ethic နဲ႔မညီတဲ့ဆရာ၀န္ေတြျဖစ္လာၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္ ။

ဆရာ၀င္းေမာင္ရဲ႕စကားတစ္ခြန္းကေန ဆက္ေတြးမိတာေတြကေတာ့အမ်ားၾကီးပါပဲ ။ ထပ္ေျပာပါရေစ ဒီစာေလးေရးျဖစ္ေအာင္ ဆရာ့အသံေလးနားေထာင္ျဖစ္ေအာင္လႊင့္ေပးတဲ့ Shwe FM ႏွင့္တကြ ဆရာ၀င္းေမာင္ကိုေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးျပဳျပင္ၾကဖို႔လိုပါျပီ ။ ျမန္မာျပည္ဆိုတာ လူနာေတြက ဆရာ၀န္ေတြကို တကယ့္ကိုယံုၾကည္ခဲ့ၾကတာပါ အရင့္အရင္တုန္းကေပါ့ ။ အခုေတာ့ လူနာေတြကသိပ္မယံုၾကေတာ့ဘူး မေကာင္းျမင္လာၾကျပီ ဆရာ၀န္ေပါက္စေလးေတြ စိတ္ထဲမွာ ငါတို႔ဒီလုိင္းယူခဲ့တာ မွားမ်ားမွားေနျပီလားလို႔အေတြးေတြေတာင္ ၀င္မိတဲ့အထိပါပဲ ။

အစအဆံုးဖတ္ေပးတဲ့စာဖတ္သူမ်ားကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

ဒီစာကို အမုန္းခံျပီးေရးထားတာပါ ။

    သက္တန္႔ခ်ိဳ
    ဇန္န၀ါရီ ၂၄ ရက္
    ေန႔လည္ ၃း၄၅ မိနစ္ 

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ျမိဳ႕ပ်က္ညေတြပါ ညီမေလးရယ္

ျမိဳ႕ပ်က္ညေတြပါ ညီမေလးရယ္

အခါအားေလွ်ာ္စြာ လႊြတ္ခ်ခဲ့တဲ့ တစံုတရာမွာ
ၾကယ္အျဖဴကေလးေတြက တိုးတိုးေလးေျပာတယ္
ေကာင္းကင္တစ္ဖက္စြန္းမွာ မိုးေတြျပိဳေနျပီတဲ့
ခက္တာပဲ ညီမေလးရယ္
ငါကလည္း ဘာကိုမွ ၾကီးျမတ္တယ္လို႔မထင္မိတဲ့ေကာင္ပါ

ပန္းခင္းလမ္းေတြမဟုတ္မွန္းေတာ့သိခဲ့ပါတယ္
ရီေ၀သြယ္ေျပာင္းတဲ့ အမိန္႔တစံုတရာမွာ
ရွတတ အျပံဳးေတြဘာလို႔ ေပ်ာ္၀င္နစ္မူးေနခဲ့ရသလဲ
ခါးတယ္ဆိုတာ ခံစားခ်က္သက္သက္ပါကြဲ႕

ေအးစက္ေနတဲ့ ေဆာင္းဥတုေပါက္ကေလးဟာ
၂၄ နာရီရဲ႕ စကၠန္႔သံေျခာက္ေျခာက္ျခားျခားမွာပဲ
အိပ္မက္ေတြကို ရိုက္နင္းခ်ိဳးဖ်က္သြားတယ္
ဒီလိုပါပဲကြယ္ . . . ေရေရရာရာဆိုတာ ဘာဆိုဘာမွမရွိပါဘူး

သြားခဲ့မိတဲ့ ခရီးတစ္ခုဟာလည္း
အဆံုးလည္းမရွိ အစလည္းမရွိ အရာရာနတၱိေပါ့ကြဲ႕
အခုေတာ့ . . ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ပဲ ျပန္ျပန္ငံု႔ၾကည့္ေနခဲ့မိတယ္
ခါးလိုက္တာ ညီမေလးရယ္ . .

ငါက ပကတိအရွိတရားကိုမွ ျမတ္ႏိုးတဲ့ေကာင္ပါ
ေဆာင္းႏွင္းရဲ႕ ေအးစက္စက္ႏုိင္မႈကိုလည္း
တခုတ္တယ ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားခ်င္ေနခဲ့ရသူ
ဘာမွမထူးျခားဘူးဆိုရင္ေတာင္
ဒီတစ္ရက္ေတာ့ ခတၱာတို႔ကို ေ၀ပါ
ျပႆဒါးမွာ ဖြားခဲ့တဲ့ေကာင္မို႔
ငါ့ကို အေမွာင္လို႔ပဲျမင္ပါညီမေလးရယ္

ေဖ်ာ့ေတာ့ေသာ ရီေ၀လင္းရွ ညေနခင္းအလြန္း
ျမိဳ႕ပ်က္ညေတြပါ ညီမေလးရယ္
ရင္ဘတ္ထဲက လရိပ္ညိဳကေလးက ဘယ္ေတာ့မွမလင္းဘူး
တေသာ့ေသာ့ တေမာေမာ့
အရာရာကပဲ ငါ့ကို ခဏခဏသတ္တယ္

ျမိဳ႕ပ်က္ညေတြပါ ညီမေလးရယ္
အခ်စ္ဆိုတာ အ၀ါေရာင္သစ္သီးတစ္လံုးရဲ႕
ခ်ိဳျမေမႊးရွတဲ့ ရီေ၀ယစ္မႈးတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုပါ
အခုေတာ့ ေနမ၀င္ခင္ . . .
အိပ္မက္ေတြ က ခဏခဏေၾကြတယ္ကြယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ထံုးစံအတိုင္းေတြနဲ႔ ပစၥဳပၸန္

ထံုးစံအတိုင္းေတြနဲ႔ ပစၥဳပၸန္

“ ဟင့္အင္း ကၽြန္မ လက္မခံႏုိင္ပါဘူး ”
“ ဘာကြ . . မင္းအတြက္ တန္ရာတန္ေၾကးငါေပးထားျပီးျပီပဲ မင္းက ဘာေသာက္ၾကီးက်ယ္တာလဲ ”
“ အဟက္ ဟုတ္ကဲ့ လူၾကီးမင္းရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈကို ကၽြန္မ လက္မခံႏုိင္ပါဘူးလို႔ေျပာျပီးျပီေလ ဒီထက္ ရွင္းေအာင္ေျပာရဦးမလား ကၽြန္မ ရွင္နဲ႔အလုပ္ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူး ေရာ့ ဒီမွာ ရွင့္ပိုက္ဆံ ”

သူ႔ေရွ႕မွ မ်က္ႏွာအဆီအတ၀င္း၀င္းႏွင့္လူၾကီးကို သူေပးထားေသာ ပိုက္ဆံေတြနဲ႔ပစ္ေပါက္လိုက္ျပီး ရွင္ေႏွာင္း ျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။ လူေတြလူေတြ သူတို႔အလိုေလာဘ တစ္ခုတည္းပဲၾကည့္ေနၾကတယ္ ။ သူ႔မွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ Rule ေတြရွိသည္ ။ Prostitute တစ္ေယာက္ ကေငြေပးတိုင္း ေဖ်ာ္ေျဖရမည္ဟု ဘယ္သူကမ်ား သတ္မွတ္ထားပါသလဲ ။ ဘယ္သူမွ မသတ္မွတ္ထားပါဘူး ။ ေငြရတိုင္း ဒီအလုပ္လုက္ခံမယ္လို႔ေရာ ရွင္တို႔ကို ဘယ္သူေျပာလဲ ။ ကၽြန္ေတာ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ အကာအကြယ္သံုးရ မယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥကို လက္မခံသေရြ႕႕ ကၽြန္မ အသားကိုေတာင္ထိလို႔မရဘူးမွတ္ ။ ဟူး အင္းေလ ဒီတစ္ေယာက္အဆင္မေျပလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္ေပါ့ ။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ပလက္ေဖာင္း တေလွ်ာက္ ရွင္ေႏွာင္းေရွာက္လာမိသည္ ။ အသက္ ၃၀ အရြယ္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ သူ႔ပံုစံကို ဒီေလာကထဲကလူေတြကေတာ့ သတိထားမိမွာေသခ်ာသည္ ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ မာနကို အထိမခံ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ၾကီးက်ယ္လြန္းေသာ ရွင္ေႏွာင္းကို ေယာက္်ားေတြ တန္းတန္းစြဲျဖစ္ၾကသည္မွာ သိပ္ေတာ့ မဆန္းလွေပ ။

“ ရြတ္ ရြတ္ . . ”
အေနာက္မွ လွမ္းေခၚလိုက္ေသာ အသံကို သူ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္သည္ ။ အင္း . . . အလုပ္တစ္ ခုေတာ့ ရျပီထင္ပါရဲ႕ ။ ငနဲသားက ေနာက္က လိုက္လာသည္ ။

“ ညီမေလး . . ညီမေလး ”
သူ အလွဆံုးျပံဳးရင္းေနာက္ျပန္လွည့္လို႔ေျဖလိုက္သည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့ အကို ဘာမ်ားလဲဟင္ ”
“ ရွင္ေနာင္းဆိုတာ ညီမလားဟင္ ”
“ ေအာ္ ဟုတ္ပါတယ္အကို ”
“ အကို႔ကို ရဲေနာင္တို႔ကေျပာလို႔ပါ ညီမအေၾကာင္း ညီမ နဲ႔အလုပ္ကိစၥေလးညွိခ်င္လို႔ ခဏေလာက္ လိုက္ခဲ့ပါလား ”
“ ေအာ္ . . ရပါတယ္အကို ကိုရဲေနာင္တို႔အသိဆို ျဖစ္ပါတယ္ ”

ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ခပ္ေပါေပါ အေအးဆိုင္တစ္ခုထဲ ေစ်းစကားေျပာၾကသည္ ။ လြန္စြာနာမည္ၾကီးလွေသာ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးကို ျပဳစုရမည္တဲ့ ။ အင္းေလ သူေဌးၾကီးဆိုေတာ့လည္း ပိုက္ဆံေလး ဘာေလး ျမိဳးျမိဳးမ်က္ မ်က္ရတာေပါ့ေလ ။ အျပန္ တက္က္စီေလးဘာေလး ငွားခြင့္ေတာင္ရ ခ်င္ရႏုိင္ေသးတယ္ ။ဟတ္ဟတ္ . . .ရွင္ေႏွာင္းအတြက္ ကံၾကမၼာက ဒီေန႔ မ်က္ႏွာသာေပးျပန္ျပီထင္ရဲ႕ ။

လူကံုထန္ေတြခ်ည္းေနတဲ့ရပ္ကြက္က တေစၦဆန္စြာ ေျခာက္ေသြ႔ ေအးစက္လြန္းလွသည္ ။ သူတို႔ေတြ ဘာလို႔မ်ားဒီေလာက္ခ်မ္းသာေနၾကပါလိမ့္ ။ အင္း ေလ ငါ ေရွးဘ၀ကကုသိုလ္ကံတရားနည္းခဲ့မိလို႔ထင္ပါရဲ႕ ။ သူေဌးၾကီးအိမ္ သို႔သြားရာလမ္းတေလွ်ာက္ ထံုးစံအတိုင္း ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးကိုပဲ ရွင္ေႏွာင္းျပန္ေတြးေန မိလိုက္သည္ ။ ရွင္းေႏွာင္းတို႔က ေမာင္ႏွမ ၃ ေယာက္ျဖစ္သည္ ။ အေဖက အိပ္ရာထဲေလျဖတ္ထားတုန္း အေမက ပန္းနာရင္ၾကပ္နဲ႔ မလုပ္ႏုိင္မကိုင္ႏုိင္ က်န္တဲ့ ေမာင္ေလး နဲ႔ညီမေလးက ေက်ာင္းေနအရြယ္ေတြ ။ ရွင္ေႏွာင္းသည္သာ ဒီအိမ္ကေလးရဲ႕ အားကိုးရာျဖစ္ေနေတာ့ ။ သူမ်ားေတြေျပာသလိုပဲရွင္ေႏွာင္းလည္း ဘ၀ကိုရိုးရိုးသားသားနဲ႔ၾကိဳးၾကိဳးစားစားျဖတ္သန္းခ်င္ပါသည္ ။ စက္ရံုမွာ ၀င္လုပ္သည္ ။ အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရံုက ဟိုျဖတ္ ဒီျဖတ္နဲ႔တစ္လကို ၆ ေသာင္းေလာက္ေတာင္ မတင္ခ်င္ ။ ဒီလိုနဲ႔ညေနဖက္ အိမ္မွာ အထည္ေတြ ယူခ်ဳပ္သည္ ။ ဆင္းရဲႏံုခ်ာလြန္းေသာ အိမ္ကေလးကို လူေတြက ၀ိုင္းအထင္ေသးၾကသည္ ။ ရွင္ေႏွာင္းဘ၀ကိုေျပာင္းလဲေစေသာကိစၥရပ္ၾကီးက ရွင္ေႏွာင္းအသက္ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္မွာေပၚလာသည္ ။

“ ရွင္ေႏွာင္း မင္းအေဖ ဦးထြန္းခင္ ယူထားတဲ့ ပိုက္ဆံက အတိုးေရာအရင္းေရာဆိုအခု သိန္း ၂၀ ေက်ာ္ေနျပီ အးဲဒါမင္းဘယ္လိုဆပ္မလဲ ”

နားထဲမွၾကားလိုက္ရေသာ စကားသံေတြကို သိပ္မယံုခ်င္ ။ အေဖ . . လုပ္ငန္းေတြအဆင္မေျပ တျဖည္းျဖည္း ဆင္း ရဲလာလိုုက္တာ အခု အေၾကြး ေတာင္ သိန္း ၂၀ တင္ေနတယ္တဲ့ ။ သူ ဘယ္လိုရွာ ရမလဲ . . ။ ရွင္ေႏွာင္းမ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ တြဲခိုလို႔လာခဲ့တယ္ ။

“ ကၽြန္မ .. .မရရေအာင္ ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ ဦးရယ္ . . .”
“ ေအးေလျပီးတာပဲ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မင္းတို႔တစ္အိမ္လံုးငါ့အေၾကာင္းသိေစရမယ့္ ဒီလပိုင္းအတြင္း ကို ေၾကေအာင္ ဆပ္ပါ ”

နားထဲကို မိုးၾကိဳးေတြမ်ားပစ္ေနသလား ။ ရွင္ေႏွာင္းငိုယံုမွ လြဲ၍ ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္မွာလဲ ။ ဘ၀ဆိုတာ အဲဒီလို ကေမာက္ကမနဲ႔ေနသားမက် တဲ့အရာေတြနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အခြံၾကီးသက္သက္မဟုတ္လား ။ အခြံပဲေလ ရွင္ေႏွာင္းအတြက္ေတာ့ဘာမွမရွိတဲ့အခြံၾကီးပါပဲ ။ ဒီလိုနဲ႔ စဥ္းစားရင္းစဥ္းစားရင္း ရွင္ေႏွာင္း မေတြး တတ္ေအာင္ျဖစ္လာမိသည္ ။ ထိုရက္ပိုင္းအတြင္း ရွင္ေႏွာင္းသူငယ္ခ်င္း သူဇာ ေရာက္ခ် လာသည္ ။ သူဇာက ပိုက္ဆံေတာ့အေတာ္အသင့္ရွိသည္ ။

“ ရွင္ေႏွာင္း . .ငါ သတင္းေတြၾကားပါတယ္ဟာ နင္စိတ္ေတာ့သိပ္ညစ္မေနပါနဲ႔ ငါ အခု လမ္းေၾကာင္း တစ္ခုေတြ႔ထာလို႔ နင္ ဦးေဂ်ာ္နီကိုသိတယ္မဟုတ္လား ငါတို႔ လမ္းထိပ္က လူၾကီးေလ အဲဒီလူၾကီးက ရပ္ကြက္ထဲက ယိုးဒယားအလုပ္သြားလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြကို ပို႔ေပးတယ္တဲ့ ေနစရိတ္စားစရိတ္ဖယ္ျပီးရင္ အိမ္ကို ၅ သိန္းေလာက္ပို႔ႏုိင္တယ္တဲ့ ငါတို႔သြားရေအာင္ နင္သြားမယ္ ဆိုရင္ငါနင့္အတြက္ အကုန္စီစဥ္ေပး မယ္ေလ ”
 “ ဟင္ . . နင္. . နင္ေျပာတာ တကယ္လား ဟဲ့ ”
“ ေအးေပါ့ဟ ”
“ ဒါနဲ႔ ဘာလုပ္ရမွာတုန္းဟ ”
“ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွာ ဟက္လ္ပါ ေပါ့ဟာ ”
“ ေအးဟာ အဲဒါဆို ငါလုပ္ခ်င္တယ္ ငါ့ကိုကူညီပါဦးဟာမဟုတ္ရင္ငါဒီႏြံ႕ထဲကထြက္လို႔ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ”

ဒီလိုနဲ႔ . . ဒီလိုနဲ႔ေပါ့ ရွင္ေႏွာင္းတစ္ေယာက္ ယိုးဒယားကို သူဇာနဲ႔အတူေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ ဦးေဂ်ာ္နီရဲ႕ အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရံုအမည္ခံ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ သူဟာ တကယ့္ကို အေပ်ာ္မယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားခဲံရတယ္ ။ ထြက္ေျပးဖို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားေပမယ့္သူ႔ဘ၀က အခြင့္မသာခဲ့ရပါဘူး ။ ျငင္းဆန္မႈေတြ တိုင္းမွာ ခြန္အားကမမွ် . . . မ်က္ရည္တို႔သာအဖတ္တင္ခဲ့သည္ ။ သူမ်ားစကား ကိုနားေယာင္ျပီး လိုက္လာခဲ့တဲ့ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုက ရွင္ေႏွာင္းကို ဒီဘ၀ကိုတြန္းပို႔ေပးခဲ့သည္ ။ ဒီလိုနဲ႔ မထူးဇာတ္ ကိုခင္းရင္း ရွင္ေႏွာင္းေငြအေတာ္တန္စုမိေတာ့ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္ ။ အေဖ . . . ဆံုးသြားျပီ . . . ။ ဘာလို႔မ်ား ဒါဏ္ရာေတြခ်ည္းအထပ္ထပ္ေပးေနရသလဲ ရွင္ေႏွာင္းနားမလည္ႏုိင္ေတာ့ ။ သူ႔ဘ၀က အတိတ္က ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ေတြနဲ႔သာ ဆိုင္တယ္လို႔ ျဖည္ေတြးေတြး မိေပမယ့္ တခါတေလေတာ့ ေလာကၾကီးကို ရွင္ေႏွာင္းမေက်နပ္ခ်င္ပါဘူး ။ အေမ့ ေဆးဖိုး နဲ႔ ေမာင္ေလး ညီမေလးေတြ ရဲ႕ပညာသင္စရိတ္အတြက္ ရပ္ကြက္ထဲ တူတူတန္တန္ေနႏိုင္ဖို႔ ရွင္ေႏွာင္းရဲ႔မထူးဇာတ္ကို ရွင္ေႏွာင္းဆက္ ကခဲ့ရတယ္ ။

ဘယ္သူေျပာလဲဟင္ . .ရိုးရိုးသားသားနဲ႔ လုပ္ကိုင္စားရင္ အေဖ ေထာင္က်သြားမွာေပါ့ အျဖစ္မခံႏုိင္ပါဘူး ရွင္ေႏွာင္း ဘ၀ပ်က္ရတာ ဘာအေရးလဲ မဟုတ္ဘူးလား ။ ဒါဆို ျမန္မာျပည္ေရာက္ေနျပီပဲ ရိုးရိုးသားသား လုပ္ကိုင္စားေပါ့ ။ ကိုယ္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ထုတ္ရတဲ့ေမးခြန္းေတြက တခါတခါခက္လွပါတယ္ ။ အင္း လုပ္မွာေပါ့ ရွင္ေႏွာင္း ပိုက္ဆံအေတာ္စုမိတာနဲ႔ တစ္ျခားျမိဳ႕ကိုေျပာင္းမယ္ ။ ကုန္စံုဆိုင္ေလးဖြင့္မယ္ ။ ေမာင္ေလးနဲ႔ညီမေလးကို ပညာတတ္ၾကီးေတြျဖစ္ေအာင္သင္ရမယ္ ။ ဟုတ္တယ္ မိရွင္ေႏွာင္း ညည္းမ်က္ရည္ေတြသုတ္လိုက္စမ္း ။ ကိုယ့္ဘ၀ပ်က္ရတာ ဘာအေရးလဲေအ . . ကိုယ့္မိသားစုမွာ ကိုယ္မွမကယ္ တင္ဘယ္သူကယ္မလဲ ညည္းအေမ ေဆးဖိုးလည္းညည္းသိသားနဲ႔ ။

“ ေရာက္ျပီခင္ဗ် ဒီအိမ္ပါ ”
ခန္းနားလွတဲ့ ဘန္ဂလိုပံ့ုစံအိမ္ေလးက တကယ့္ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ကေလးပါ ။ ရွင္ေႏွာင္းကို အခန္းထဲ အထိလိုက္ပို႔ေပးသည္ ။ 

အထဲမွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဆႏၵအာသီသမ်ားသယ္ပိုးထားေသာ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ၾကီးတစ္ခု သူ႔ကိုေစာင့္ေန မည္ ။
ထံုးစံအတိုင္းသူ႔ကိုမိတ္ဆက္ျပီး ရီေ၀ေ၀ျပံံဳးျပမည္ ။
ထံုးစံအတိုင္း သူ႔ရဲစည္းကမ္းခ်က္ အကာအကြယ္သံုးရမည္ဟု ရွင္ေႏွာင္းေျပာမည္ ။
လက္ခံလွ်င္ ထံုးစံအတိုင္း အလုပ္ျဖစ္မည္ လက္မခံလွ်င္ သူ ျပန္ထြက္လာမည္ ။
ထံုးစံအတိုင္း ညေန ေသြးသြားစစ္မည္ ။
ထံုးစံအတိုင္း အေမ့အတြက ္ရင္ၾကပ္ရွုေဆး၀ယ္ျပီး ကေလးေတြအတြက္ စာအုပ္ စာတမ္းနဲ႔ လိုတာေလးေတြ ၀ယ္ရမည္ ။
ထံုးစံအတိုင္း မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ပစ္ရဦးမည္ ။

ဒါပါပဲ ေလ . . . .

ဘ၀ဆိုတာ တခါတေလေတာ့လည္း ထံုးစံအတိုင္းေတြနဲ႔ခ်ည္းဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ပစၥဳပၸန္သက္သက္ မဟုတ္ပါ လား ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
22 Jan 2013

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

“နယ္ လြန္ ”

 

“နယ္ လြန္ ”

ဒီညရဲ႕အေမွာင္က ခါတိုင္းညေတြထက္ပိုျပီးေမွာင္ေနသလိုပါပဲ ။ က်ဳပ္ ရင္ေတြတအားခုန္ေနတယ္ ။ ဟုတ္တယ္ေလ ေကသီဆိုတာ က်ဳပ္ အႏွစ္ႏွစ္အကာလ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္ဆိုျပီး ပိုးပန္းခဲ့ရတဲ့မိန္းမ ။ အဲဒီမိန္းမ က အခု ဒီေန႔က်ဳပ္နဲ႔ လက္ထပ္ပြဲၾကီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့မိန္းမေပါ့ ။ လက္ထပ္ ပြဲဆိုလို႔ေျပာ ရဦးမယ္ ။ ေကသီနဲ႔က်ဳပ္နဲ႔တြဲလာခဲ့တာ ၈ ႏွစ္ေလာက္ရွိိေရာေပါ့ ။ သူလည္းပိုက္ဆံစု က်ဳပ္လည္းပိုက္ဆံစု နဲ႔ က်ဳပ္တို႔ အေတာ္အသင့္ေလး စုမိျပီဆိုေတာ့မွ အိပ္ေထာင္ျပဳဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္ ။

ဒီေနရာမွာ ျပႆနာက စလာပါေလေရာဗ် ။ မဂၤလာပြဲတစ္ပြဲဆင္ႏႊဲတယ္ဆိုတာ အနည္းဆံုးသိန္း ၂၀ ေလာက္ ကုန္ က်တဲ့ကိစၥ ။ က်ဳပ္ကသိပ္သေမ်ာတယ္ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလး ဖက္ကၾကည့္ရင္ လည္္းတစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲ မဂၤလာ ေဆာင္ရတယ္ဆိုေတာ့ခမ္းခမ္းနားနား ေဆာင္ခ်င္မွာေပါ့ေလ ( တကယ္ဆို တစ္ခါတည္းေဆာင္တာအားမရရင္ ေနာက္ထပ္ေဆာင္ေပါ့ ) ေတြးမိလိုက္တယ္ ။ ဒါနဲ႔ ထံုးစံအတုိင္း အိမ္ေထာင္ျပဳ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရေနာက္ခံက မဂၤလာပြဲ ၊ လက္မွတ္ထိုး ၊ ဘာညာ ဘာ ညာေတြေပါ့ဗ်ာ ။ က်ဳပ္လည္း သိပ္ေတာ့နားမလည္ပါဘူး ။ ဒီေနရာမွာ လက္မွတ္ထိုးဆိုတဲ့ ကိစၥၾကီး ကိုေတာ့ က်ဳပ္တယ္ျပီး ဘ၀င္မက်လွဘူးဗ်ိဳ႕ ။ ခင္ဗ်ားတို႔စဥ္းစားၾကည့္ လူေယာက္်ား တစ္ဦးနဲ႔လူ မိန္းမတစ္ဦး ခ်စ္ၾကည္လူးျပီးဘ၀တစ္ခုကိုတူႏွစ္ကိုယ္တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္တကယ္ပဲ အဲဒီစာရြက္ေလး ၂ ရြက္က အေရးၾကီးသတဲ့လား ။ က်ဳပ္ေတာ့ မထင္ေပါင္ က်ဳပ္အေဖနဲ႔အေမကို တေလာက လက္ထပ္ စာခ်ဳပ္ေမးၾကည့္ေတာ့ရီတယ္ ဘယ္ကလာငါ့သားရယ္ အေဖတို႔အေမတို႔ ေရွ႕ ၇ အိမ္ ေနာက္၇ အိမ္ ဖိတ္ျပီး အသိအမွတ္ျပဳျပီး ေနခဲ့ၾကတာပဲ ဒါျမန္မာ့ထံုးထမ္းအစဥ္အလာပဲ တဲ့ ။

က်ဳပ္သာ အဲဒီလို ေကသီ့့ကိုသြားေျပာလို႔ကေတာ့ ပါးေတာင္အခ်ခံရမယ္ ။ ထားေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ ခါနီးက်ေတာ့ လည္း အိုဗ်ာ ရွုပ္လိုက္တဲ့ အလုပ္ေတြ ဖိတ္စာ ေတြ ဧည့္ေရးေတြ ဗီဒီယို ရိုက္ကူးေရးေတြ တကယ့္ကို အလုပ္ရွုပ္တဲ့ပြဲၾကီးပါတကား လို႔ေတြးမိလိုက္တယ္ ။ တူႏွစ္ကုိယ္ အတူေနရဖို႔အေရး လူသိ ရွင္ၾကားဖိတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကၽြန္မတို႔ ညဖက္က်ရင္အတူေနပါေတာ့မယ္ဆိုျပီး ဟိုလူ႔ျပံဳးျဖီးျဖီး လုပ္ဒီ လူ႔ျပံဳးျဖီးျဖီး လုပ္နဲ႔ တယ္ မသက္သာပါကလား ဟရို႕ ။ ျပီးရင္ လာလာေခ်ေသး ကိုယ္ေတြ ညဖက္အိပ္မယ့္ကုတင္ၾကီးကို ဓါတ့္ပံုေတြတဖ်ပ္ဖ်ပ္ရိုက္ အုိဗ်ာ ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့မသိဘူး က်ဳပ္ဆိုတဲ့ေကာင္ ကေတာ့သိပ္ရွက္တာပဲ ။ အိပ္ခန္းထဲ၀င္ခါနီး ၾကိဳးတားတယ္တဲ့ ဘာတဲ့ ပိုက္ဆံမုန္႔ဖိုးေတြေပးရေသးတယ္ ။ တကယ့္ကို ဗရုတ္သုတ္ခပြဲၾကီးပါဗ်ာ ။ ျပီးေတာ့ လက္ဖြဲ႔ေတြကို သတို႔သမီးဖက္က လုလိုက္သတို႔ သားဖက္က လုလိုက္နဲ႔ က်ဳပ္ေတာ့ ပထမဆံုး မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႔မွာပဲ ပထမဆံုး ေလာကၾကီးကို စိတ္ပ်က္ မိ သြားျခင္းပဲ ။ ေအာ္ေျပာရဦးမယ္ မဂၤလာေဆာင္ခါနီး သတို႔သားတိုင္း ငိုခ်င္သလို စိတ္ၾကီးျဖစ္ လာတယ္ တဲ့ ။ ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့မသိဘူးက်ဳပ္ကေတာ့အဟုတ္ဗ်ိဳ႕ ။ မဂၤလာ ေဆာင္ခါနီး ၂ ရက္ေလာက္ အလိုက က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားအိပ္တယ္ ။

ထံုးစံအတုိင္းေသာက္ၾကစားၾကေပါ့ဗ်ာ ။ က်ဳပ္ေလ တစ္ခုခုကိုယ္မကၽြမ္း က်င္ တဲ့နယ္ပယ္ထဲစံုပစ္၀င္လိုက္ ရ မွာ ၀န္ေလးေနမိသလို  က်ဳပ္ရဲ႕လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ဥပမာ ေဘာပြဲၾကည့္တာတို႔ ကာရာအိုေကသြားတာတို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တာတို႔ေပါ့ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရွံုးသြားမယ္ သိပ္ေၾကာက္တယ္ ။ အဲဒီလိုေတြးရင္းက်ဳပ္ အဲဒီသူငယ္ခ်ငး္အိမ္မွာ တကယ္မ်က္ရည္က်လာတယ္ဗ်ိဳ႕ ။ က်ဳပ္ဘယ္ေလာက္ ထိေတာင္စဥ္းစားသလဲသိလား ထြက္ေျပးဖို႔အထိေတာင္ စဥ္းစားမိလိုက္ေသးတးယ ္။ ဒါဆို ေကသီ့ကိုမ ခ်စ္ဘူးလာလိုေမးစရာရွိတယ္ ။ ခ်စ္တာေပါ့ဗ်ာ က်ဳပ္ဘ၀မွာ အဲဒီမိန္းမတစ္ေယာက္လြဲလို႔ ဘယ္သူ႔ကို မွရင္မခုန္သလို သူနဲ႔လည္းမခြဲႏုိင္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ခ်စ္တာကခ်စ္တာပဲဗ် အဲဒီအခ်စ္ေတြက အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးမွ ေပ်ာက္ပ်က္ထြက္ကုန္မွာလည္းက်ဳပ္ဆိုတဲ့အေကာင္က စိုးရိမ္ေနမိေသးတယ္ ။ ေကသီ ကေတာ့ ထံုးအတိုင္းပါပဲဗ်ာ ဆူဆူပူပူနဲ႔အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကတည္းက ဟိုအကြက္ခ် ဒီအကြက္ခ်နဲ ႔နားကိုညီးေနပါေရာ ။ ခင္းဗ်ားတို႔နဲ႔႔မသိတဲ့ လူေတြကို မဂၤလာေဆာင္မွာ လိုက္လိုက္ျပံဳးျပေနရတာ အေတာ့္ကို ကိုးလိုးကန္႔လန္႔ ႏိုင္တယ္လို႔မ်ား ခင္ဗ်ားတို႔မထင္မိဘူးလား။ က်ဳပ္ကေတာ့ စိတ္ကိုပ်က္ေရာ ။ ေနာက္ ေလာေလာလတ္လတ္က်ဳပ္အကိုေတြလင္မယားက သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ဆိုျပီး အခုေတာ့ သေဘာထားျခင္းမတိုက္ဆိုင္ပါသျဖင့္ ဘာညာနဲ႔သတင္းစာေတြထဲ မပတ္ သတ္ေတာ့ေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာေတြ ထည့္ကြဲၾကျပဲၾက ကုန္ဆိုေတာ့ကား က်ဳပ္၀န္ေလးေနမိတာ အျပစ္ေတာ့မဆို သာဘူးမဟုတ္လား ။

တကယ္ဆို လူႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္တယ္ဆိုတာသိပ္ေတာ့လြယ္ကူတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူးဗ် ။ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း တစ္ေယာက္သိဖို႔ဆိုတာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္တြဲတြဲ သိဖို႔က မလြယ္ေသးဘူး ။ ခ်စ္လွပါတယ္ ဆိုျပီးအႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ေပါင္းေနတဲ့လင္မယားေတြေတာင္ တခ်ိန္မွာ လွိဳ႕၀ွက္အေၾကာင္းေတြဘြားက နဲေပၚျပီး ကြဲၾကျပဲၾကတာေတြရွိေသးတယ္မဟုတ္လား ။တကယ္ေတာ့ လင္မယားဆိုတာ အရင္ ဆံုးေပါင္းၾကည့္ ရမယ္ ဟုတ္တယ္ ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ႏွမသားခ်င္းမစာနာဘူးေျပာဦးမယ္ ။က်ဳပ္ေတာ့တခါတေလ ႏုိင္ငံျခားက အယူအဆေတြသိပ္ၾကိဳက္တယ္ ဘာတဲ့ Living together ဆိုတာေလ ။ သူတို႔ေတြက အတူေနလိုက္ၾကတယ္ တကယ့္လင္မယားေတြလို လက္မထပ္ရေသးခင္ၾကားထဲ စိတ္သေဘာ ထားျခင္းမတိုက္ဆိုင္ရင္လမ္းခြဲျပီးေနာက္တစ္ေယာက္ရွာယံုပဲ ။ လိုအပ္ရင္ကေလးေတြ ဘာေတြေမြး လိုက္ေသးတယ္ ။တစ္ေယာက္စိတ္ထား ကိုတစ္ေယာက္သိၾကျပီ ဆိုေတာ့မွ လက္ ထပ္ၾက တယ္ ။ ဒီေတာ့အဲဒီလို စံုတြဲေတြက ကြဲတာရွားတယ္မဟုတ္လား ။ ဒီမွာေတာ့ဒီလိုမဟုတ္ေပါင္ အခုၾကိဳက္အခုယူ ျပီးရင္အခုကြဲ ပိုေတာင္ဆိုးေနသလိုပါပဲမဟုတ္လား ။ ထားပါေတာ့ဗ်ာ က်ဳပ္လည္း သိပ္ေတာ့မထူးပါဘူး ေကသီ့ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ အခ်ိန္လည္းတန္ေနျပီဆိုေတာ့ လက္ထပ္ယူခဲ့ တယ္ ေပ်ာ္ သလိုလိုပါပဲ တကယ္ေပ်ာ္လားမေပ်ာ္ဘူးလားေတာ့က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္မသိႏုိင္ဘူးေပါ့ေလ ။

ေကသီကေတာ့ေပ်ာ္တယ္ထင္ပါတယ္ ။ က်ဳပ္နံရံက နာရီကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ ၁၁ နာရီခြဲ ။ ဒီစာၾကည့္ခန္း ထဲမွာ က်ဳပ္ထုိင္ေနတာ အေတာ္ၾကာျပီ ။ ေကသီလည္းအခန္းထဲမွာ က်ဳပ္ ကိုေစာင့္ေနေလာက္ျပီ။ ထံုးစံအတိုင္းမဂၤလာဦးညေပါ့ဗ်ာ ။ ခက္တာက က်ဳပ္ အဲဒီမဂၤလာဦးအခန္းထဲ မ၀င္ခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ။ ဘာလို႔လည္းက်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္မသိဘူး ။ အထဲ၀င္ျပီး သတို႔သမီးကို နမ္းမယ္ ျပီး ရင္ အတူေနမယ္ အာဗ်ာ တကယ့္ကို ပ်င္းစရာအလုပ္ၾကီးပဲ က်ဳပ္လိင္စိတ္သား စိတ္ကုန္ေန တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ . .ဘယ္လိုေျပာရမလဲဗ်ာ က်ဳပ္ ရဲ႕ ပထမဆံုးညၾကီးကို ဒီလို ေပါေတာေတာ မကုန္ဆံုးခ်င္သလို က်ဳပ္ ..မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး ။ ဘယ္သူကမ်ား မဂၤလာဦးညမွာ သတို႔သမီးနဲ႔အတူေနရမယ္လို႔ သတ္္မွတ္ထားခဲ့ၾကသလဲမသိပါဘူး ။ တကယ္ဆိုဒီေန႔က က်ဳပ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ အာဆင္နယ္အသင္းရဲ႕ ခ်န္ပီယံလိဂ္ပြဲစဥ္ရွိတယ္ဗ် ။ က်ဳပ္ သိပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မဂၤလာဦးညဆိုေတာ့ၾကည့္လို႔မရဘူးေပါ့ဗ်ာ ပြဲကလည္း ၁ နာရီေက်ာ္မွလာမွာ အဲဒီမွာတင္က်ဳပ္ရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္တစ္ခု ကဆံုးရွံုးသြားရျပန္ျပီ။ မထူးပါဘူးေလ က်ဳပ္စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ျပီး အခန္းထဲ၀င္လာခဲ့တယ္ ။

ေကသီ ဟိုဖက္လွည့္ျပီး လွဲေနတယ္ကုတင္ေပၚမွာ ။ သူအိပ္မေပ်ာ္မွန္းက်ဳပ္သိတာေပါ့ ။အခန္းထဲကနာရီ စက္သံက တေခ်ာက္ေခ်ာက္ အခန္းမီးကျပာလဲ့လဲ့ တကယ့္ကိုစိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာပါပဲ ။က်ဳပ္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေနပါတယ္ ေကသီ့ကိုမဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ႕ ဒီအေျခအေနၾကီးကို အာဗ်ာ ဇာျခင္ေထာင္အ ထဲက ေကသီ့ကိုယ္ လံုးေလးကိုပဲ တိုးဖက္ျပီးအိပ္လိုက္ရမလား က်ဳပ္စိတ္ေတြတအား ညစ္လာျပီ က်ဳပ္ဒီအခန္းထဲမ ၀င္ခ်င္ဘူး ဒါျပီးရင္က်ဳပ္ဘ၀ကသြားျပီေလ အိမ္ေထာင္သည္ၾကီးျဖစ္သြားျပီ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ။ ေကသီ့ကိုယ္ေလးတစ္ခ်က္လႈပ္သြားတယ္ ။ က်ဳပ္အသက္ေတာင္မရွုရဲဘူး ။ ဟုတ္တယ္ေလ က်ဳပ္ေရာက္ေနမွန္းသိရင္ . . . . ။

က်ဳပ္ ေျခသံကို ဖြျပီး အခန္းအျပင္ကို ျပန္ထြက္ခဲ့တယ္ ။ ၁၂ နာရီထိုးဖို႔ ၁၅ မိနစ္ပဲလိုေတာ့တယ္ ။ က်ဳပ္ ထမင္းစားခန္းထဲ၀င္လာခဲ့တယ္ ။ ျပီးေတာ့ နံရံကပ္ဘီဒိုအေပၚက ပုလင္းျပားေလးယူျပီး ခြက္ထဲ ထည့္လို႔ ေသာက္ခ် လိုက္တယ္ ။ အား...ပူလိုက္တာ . . . .စိတ္ေတြလည္းညစ္လိုက္တာ.....။ အခ်ိန္ေတြၾကာေလေလ သတို႔သမီးကိုအားနာလာေလေလပဲ ။ က်ဳပ္ေလ အခု ဒီအိမ္ထဲကေန ၀ုန္းကနဲ ခုန္ဆင္းျပီးေျပးထြက္သြားခ်င္လိုက္ေတာ့တယ္ ။ စိတ္ကို ျပန္တင္းျပီး လူကလည္းရီေ၀ေ၀ျဖစ္လာတယ္ ။ အခန္းတံခါးကို ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ဖြင့္လိုက္တယ္ ။ ေကသီ အိပ္ေနတာလား မအိပ္ေနတာလား က်ဳပ္မသိေတာ့ ဘူး ။ က်ဳပ္ မ်က္ႏွာကို အံ့အားတၾကီးလက္နဲ႔ သုတ္လိုက္ေတာ့ ဟင္..မ်က္ရည္ေတြပါလား ။ ငါဘာလို႔ငိုေနမိပါလိမ့္ ။

က်ဳပ္ဘာကိုမွ မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ . . .နံရံေပၚက အိပ္ခန္းမီးကို က်ဳပ္ ေခ်ာက္ကနဲ ပိတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့ တယ္ ။ အဲဒါဟာ ဘ၀တစ္ခုစတာလား ဘ၀တစ္ခုဆံုသြားတာလား စည္းတစ္ခုရဲ႕ နယ္လြန္ ကိုေရာက္သြား တာလား က်ဳပ္မေတြးတတ္ေတာ့ပါဘူး ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
21 Jan 2013

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ေဆးေက်ာင္းတက္တိုင္းဆရာ၀န္ျဖစ္လိမ့္မယ္ဘယ္သူေျပာလဲ

 ေဆးေက်ာင္းတက္တိုင္းဆရာ၀န္ျဖစ္လိမ့္မယ္ဘယ္သူေျပာလဲ

ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္း သူတစ္ေယာက္ေအာက္ ပါအတိုင္းစာ ပို႔ထားတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းတခ်ိန္က အဲဒီလိုခံစားခဲ့ရဖူး လို႔ကိုယ္ခ်င္းစာ တဲ့အတြက္ စာျပန္ေပး လိုက္ပါတယ္ ။

Dear sir, can i ask u some advice for i am so disappointed n depressed this medical student life?i wanna know how can i pass it.there r too much to study but we have a little time..whole day is full of lecture , tuotorial ,pratical n tution...when i return home im so tired n fell asleep n morning again n so day after day i get no lesson..n then i wanna give up..i have no courage to continue ...so plz give me some advice to pass it for u also r a doctor.. n i hope u understand me. plz reply me sir i will

be waiting for ...don't
ignore me sir ....i've never writte

7:08am

sorry sir i ve never written it before so forgive me when i was something wrong

Thanks a lot to u sir

7:17am

im a second mb student im not too much inteligent when i know my fri can do n more get lesson than me i fell more upset by myself besides im too weak n health is not wealth always ill...so compare with others i ever late in study ...i admire ur letters n admire u so i request u to give advice me...Thanks sir

with great respects

--------------------------------------------------------

ညီမေရ . . မွန္တာေပါ့ ေဆးေက်ာင္းသူ ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀ဆိုတာ သူမ်ားေတြထင္ထားသလို ပန္းခင္းလမ္း မဟုတ္သလို ေပ်ာ္စရာ ရႊင္စရာ တကၠသိုလ္ၾကီးတစ္ခုလည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ကန္ေဘာင္ မွာ ေလညွင္းေလးေတြခံျပီး တီတီတာတာ နဲ႔တကၠသိုလ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရ ဆိုလား အဲဒါေတြခံစားေန ရတဲ့အထဲ မွာ ေဆးတကၠသိုလ္တစ္ခုေတာ့မပါဘူးညီမေရ ။ ညီမအခုျဖစ္ေန တဲ့ခံစားခ်က္ေတြ က ေဆးေက်ာင္း သူ ေဆးေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ depression တစ္မ်ိဳးပါပဲ ။

“ ငါ ေအာင္ပါ့မလား ”
“ ငါ သူမ်ားေတြ လို ဘာလို႔ စာမက်က္ႏိုင္ေတာ့တာလဲ ”
“ ငါေရြးခဲ့တဲ့ တကၠသိုလ္က မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား ” စသျဖင့္ေပါ့ ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ယတိျပတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီးေဆးေက်ာင္းက ထြက္လို႔ တျခား လိုင္းေတြကူးသြားတာလည္းရွိပါတယ္ ။ လူအမ်ားစုထင္ေနၾကတာက ေဆးေက်ာင္းတက္ရင္ ဆရာ၀န္ျဖစ္မယ္တဲ့ ။ အဲဒီ စကားမွားေၾကာင္း ကို ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတဲ့သူေတြေရာ ဆရာ၀န္ျဖစ္ျပီးသားလူေတြေရာ သိပါလိမ့္မယ္ ။ တစ္ႏွစ္တစ္ တန္းေတာင္ေအာင္ေအာင္မနည္းၾကိဳးစားျပီး ဆပ္ပလီမထိေအာင္ ရုန္းကန္ လို႔ ေနာက္ ဆက္တြဲ မတက္ ခ်င္လို႔ အေသအလဲ လုပ္ၾကရတာ ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀ေတြပါ ။

ဒီေနရာမွာ “ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ ” ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးနည္းနည္းေျပာခ်င္တယ္ ။ ေဆးေက်ာင္း တက္တဲ့ သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တခ်ိဳ႕ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ရွိၾကေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဆရာ၀န္ျဖစ္ ခ်င္စိတ္လံုး၀မရွိၾကဘူး ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျဖစ္ခ်င္သလား မျဖစ္ခ်င္သလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသိတဲ့လူေတြ လည္းရွိတယ္ ။ အဲဒီလုိလူေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္းအပါအ၀င္ေပါ့ ။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ဟာ ပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္ေပၚ လာတာ တကယ္ေတာ့ House surgeon ဆင္းတဲ့အခ်ိန္ပါပဲ ။ လူနာေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ရတဲ့အခါမွ လူနာေတြကို စာနာလာတယ္ သနားလာတယ္ နားလည္လာတယ္ လူ႔အသက္ ကယ္ ရတဲ့ပီတိ ကို သိလာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ စစ္စစ္ ျဖစ္ခ်င္ စိတ္ ဟာ ေပၚထြက္လာၾကစျမဲပါပဲ ။

ညီမေရ . . . ဆယ္တုန္းတုန္းကၾကိဳးစားခဲ့လို႔ ေဆးတကၠသိုလ္မွာ အရည္အခ်င္းမွီပါတယ္ဆိုျပီး ခြင့္ျပဳလို႔ ကိုယ္ေတာင္ တက္ေနရျပီပဲ ။ သူမ်ားလုပ္ႏုိင္ရင္ကိုယ္လဲလုပ္ႏုိင္ရမွာေပါ့ ။ သူမ်ားက်က္ႏိုင္ရင္ ကိုယ္လဲ က်က္ႏုိင္ ရမွာေပါ့ ။ ေဆးေက်ာင္းကစာေတြက အမ်ားၾကီးဆိုတာ မွန္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းစာေတြ ခ်ည္းဖိက်က္ေနလို႔ခ်ည္းမျဖစ္ျပန္ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စကားေလးတစ္ခု ပဲ လက္ေဆာင္ေပး ခ်င္ပါတယ္ ။ ေဆးေက်ာင္းေအာင္ဖို႔က သိပ္ေတာ့မခက္လွဘူး ဒါေပမယ့္ေဆးစာေတြကို ပိုင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ကေတာ့ ခက္လွတယ္ ။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ျပီးေတာ့ Parmaco (ေဆး၀ါးေဗဒ ) မပိုင္တဲ့သူေတြ Patho (ေရာဂါေဗဒ ) မပိုင္တဲ့သူေတြ တပံုၾကီးပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့စကားကေတာ့

“ အျမဲတမ္း မ်က္စိဖြင့္နားဖြင့္ေနပါ ” ဆိုတာပါပဲ ။ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ထဲမွာပဲေအာင္းျပီးစာမက်က္ရဘူး ဆရာမေတြ ဆရာေတြနဲ႔ရင္းႏွီးစြာေနရမယ္ ။ ႏွစ္စကတည္းက ကိုယ့္ဘာသာေတြကို မွန္မွန္ဖတ္သြားရမယ္ ။ က်က္စရာ မလိုဘူးေနာ္ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့စာေတြကို အပိုင္ ဆယ္တုန္းကလို က်က္ေနရရင္ေသရခ်ည္ရဲ႕ ။ ဖတ္ပါ အၾကိမ္အေရအတြက္မ်ားမ်ား ျပီးရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ own english နဲ႔ပဲျပန္ေရးရမယ္မဟုတ္လား ။ အဓိကကေတာ့ note ေလးေတြထုတ္ျပီးက်က္တဲ့အေလ့အက်င့္ေမြးပါ ။ ဒီေခါင္းစဥ္လာရင္ ဒီ ႏုတ္ေလးကို ပံုေဖာ္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ပုဒ္လံုးထြက္က်လာသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ျပင္ဆင္ရမယ္ ။

စာေမးပြဲေအာင္ဖို႔ဆိုတာ စာ + လက္ေတြ႔ ၂ ခုေပါင္းမွ ရမယ္ ဆိုတာ ညီီမလည္းသိမွာပါ ။ လက္ေတြ႔ဟာ မခက္ခဲဘူး အမွတ္ကို မ်ားေအာင္လုပ္ရမယ္ ။ စာကေတာ့ သူမသာ ကိုယ္မသာပါပဲ ဘာမွသိပ္မထူးဘူး ။ ေနာက္တစ္ခုက ေမးခြန္းေဟာင္းေတြ ဘယ္ေက်ာင္းက ဖ ိုင္နယ္ေမး ခြန္းထုတ္ မွာလဲေလ့ လာ ေမးခြန္းေဟာင္းေတြ စာအုပ္ကေလးေတြနဲ႔ထြက္လာတတ္တယ္ စံုစမ္းျပီး ၀ယ္ထား ေလ့လာ ။

အစအဆံုး အလြတ္က်က္ေနလို႔ကေတာ့ရူးရင္ရူးမရူးရင္လည္း ေဆးေက်ာင္းထြက္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားမွာေပါ့ ။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ရတာ အတိုက္အခံမ်ားတယ္ အက်ိဳးမရွိဘူး မခ်မ္းသာဘူးဆိုတာ မွန္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ညီမအေနနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္ကို ကယ္ဖူးသြားတဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ ေရာဂါခံစားေန ရတဲ့လူ တစ္ေယာက္ကို ေ၀ဒနာေလ်ာ့ပါးေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အခါ ညီမဆရာ ၀န္ျဖစ္ ခ်င္စိတ္နဲ႔ ဇြဲသတၱိေတြက ပီပီျပင္ျပင္ထြက္ေပၚလာပါလိမ့္မယ္္ ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀က္ျဖစ္မွ ေတာ့ မစင္မေၾကာက္နဲ႔လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ခဏခဏ အားေပးဖူးတယ္ ။ ကိုယ္ကိုယ္ ကိုယ္ေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ စာေမးပြဲရာသီဟာ စိတ္က်ေရာဂါအျဖစ္အမ်ားဆံုးပဲ ။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပါ အရမ္းၾကီးစိတ္ဖိစီးမႈမထားနဲ႔ ။

တစ္ခုေလးပဲမွတ္ထားပါ ။

- ငါ ဆရာ၀န္စစ္စစ္ျဖစ္ရမယ္
- သူမ်ားေတြလုပ္ႏုိင္ရင္ငါလည္းလုပ္ႏုိင္ရမယ္
- ေဆးစာေတြကို စာေမးပြဲေအာင္ယံုမဟုတ္ပဲ လက္ေတြ႔မွာ အသံုးခ်ဖို႔အတြက္ အခုကတည္း က ေသခ်ာက်က္ရမယ္
- ဒီအလုုပ္နဲ႔ငါ မခ်မ္းသာဘူး ဒါေပမယ့္ ရလာတဲ့ပီတိက ဘာနဲ႔မွ အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္ဘူး
- ကိုယ့္မိဘေတြရဲ႕ေငြေၾကးေတြ ကိုယ့္ အခ်ိန္ေတြ အလဟႆမျဖစ္ေစရဘူး
- ေဆးေက်ာင္းသူေဆးေက်ာင္းသားၾကီးေတြဆိုျပီးငါ့မွာ ဘ၀င္ျမင့္ဖို႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ ငါတစ္ႏွစ္တစ္တန္း မွန္မွန္ေအာင္ခ်င္တယ္
- ပန္းတိုင္ေျပးလမ္းေပၚငါတက္ခဲ့ျပီးျပီ ဆက္ေျပးရေတာ့မွာပဲ စတဲ့စိတ္ေတြကိုေမြးျမဴထားပါညီမေရ ။

“ ေအာင္ျမင္ပါေစ ဆရာ၀န္စစ္စစ္ျဖစ္လို႔ လူသားေကာင္းက်ိဳးကိုသယ္ပိုးႏိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္ပါေစ ”

သက္တန္႔ခ်ိဳ

  

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ၾကယ္စင္ဆယ့္တစ္

အြန္လိုင္းကစာေရးသူေတြ စုစည္းထားတဲ့ “ ၾကယ္စင္ဆယ့္တစ္ ” ဆိုတဲ့စာအုပ္ကေလး မၾကာခင္မွာ စာဖတ္သူမ်ား လက္ထဲအေရာက္ပို႔ေပးႏုိင္ေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ရသနဲ႔အက္ေဆး တစ္ဦးခ်င္းစီ ၂ ပုဒ္စီပါ၀င္ျပီး အြန္လိုင္းစာေရးဆရာေတြ ပါ၀င္ေရးသားၾကတဲ့ ၾကယ္စင္ ဆယ့္တစ္ဟာ ေမာင္ႏွမ ၁၁ ဦး ဖြဲ႔စည္း ၾကိဳးစားထားျခင္းဆိုလည္းမမွားပါဘူး ။

ပါ၀င္ေရးသားထားၾကတဲ့ စာေရးဆရာေတြကေတာ့

ျမေသြးနီ
ကိုေဇာ္
အိမ့္ခ်မ္းေျမ႕
ခ်စ္ၾကည္ေအး
သတိုး
အိန္ဂ်ယ္လႈိုင္
ေရႊစင္ဦး
နန္းအသခၤယာ
ႏွင္းပြင့္
ကိုကိုးအိမ္ (မႏၱေလး )
သက္တန္႔ခ်ိဳ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။

စာအုပ္ထြက္မယ့္ရက္ကေတာ့ ၁၃ သို႔မဟုတ္ ၁၄ တစ္ရက္ရက္ကိုေရြးထားပါတယ္ ။ ၁၅ ရက္ေန႔အေရွ႕ပိုင္းထြက္ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ၉၀ % ႏွုန္းေလာက္ျပီးျပီျဖစ္ေပမယ့္ အေခ်ာသတ္ေလးေတြကို စိတ္တိုင္းက် ေလးရွင္းရွင္းေလးရိုးရိုးေလးျဖစ္ေအာင္ျပင္ေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္ ။ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ျဖစ္ေျမာက္သြားရင္ ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ပီတိဟာ တကယ့္ကိုၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္ ။

သာမန္ၾကယ္ကေလး ၁၁ စင္းပါပဲ ။ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္အလင္းေလးေတြနဲ႔ ကမၻာေျမကို ၀န္းရံထားၾကတယ္ ။
သာမန္ၾကယ္ကေလး ၁၁ စင္းပါပဲ ။ သူတို႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေတြးေတြနဲ႔ အႏုပညာကို သီကံုးထားေပးၾကတယ္ ။

မၾကာမွီ . . လာမည္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

သင္ေရာ ရန္သူလိုခ်င္သလား မိတ္ေဆြလိုခ်င္သလား

တစ္ခါတုန္းကေပါ့ ရြာေလးတစ္ရြာမွာ လူႏွစ္ေယာက္ဟာ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြအျဖစ္ေနၾကတယ္ ။ တစ္ဦးက လယ္သမားျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ဦးကေတာ့ မုဆိုးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ ။ လယ္သမားဟာ သူေနတဲ့ အိမ္ကေလးမွာ ဘဲေတြေမြးထားတယ္ မုဆိုးကေတာ့ သူ႔ျခံ၀န္းထဲမွာ အမဲလိုက္ေခြးေတြေမြးျမဴထားခဲ့တယ္ ။

မၾကာခဏဆိုသလိုပါပဲ အမဲလိုက္ေခြးေတြဟာ လယ္သမားရဲ႕ျခံထဲကို ၀င္ေရာက္ျပီး လယ္သမားေမြးထားတဲ့ ဘဲေတြကို သတ္ျဖတ္စားေသာက္ေလ့ရွိၾကတယ္ ။ လယ္သမားက အဲဒါနဲ႔ မုဆိုးဆီသြားျပီးအမဲလိုက္ေခြးေတြကို ထိမ္းသိမ္းထားဖို႔နဲ႔ လႊတ္မထားဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မုဆိုးဟာ ေနျမဲအတိုင္းေနျပီး ေခြးေတြကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားခဲ့တယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လယ္သမားဟာ လံုး၀ကိုသည္းမခံႏုိင္ေတာ့ပဲ ရြာမွာရွိတဲ့အၾကီးအကဲဆီသြားျပီး မုဆိုးရဲ႕ေခြးေတြကို အေရးယူေပးဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ ။

လယ္သမားရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ကို ၾကားျပီးေတာ့ အသိပညာနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့အၾကီးအကဲက ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာတယ္ ။ “ အဲဒီမုဆိုးကို က်ဳပ္က အေရးယူေပးလို႔ရပါတယ္ ေခြးေတြကိုလည္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားဖို႔အမိန္႔ေပးလို႔ရပါတယ္ အဲဒီလိုလုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ခင္မ်ားမွာ မိတ္ေဆြေကာင္း အိမ္နီးနားခ်င္းတစ္ေယာက္ဆံုးရွံုးသြားႏုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူေနရတယ့္ အိမ္နီးနားခ်င္းကို ရန္သူျဖစ္ေစခ်င္သလား မိတ္ေဆြျဖစ္ေစခ်င္ပါသလား ”

လယ္သမားက တခ်က္စဥ္းစားလိုက္ျပီး “ မိတ္ေဆြပဲျဖစ္ ေစခ်င္ပါတယ္ ” ေျဖလိုက္တယ္ ။ အဲဒီအခါ အၾကီးအကဲက ဆက္ေျပာတယ္ ။ “ ေကာင္းပါျပီဒါဆို က်ဳပ္အၾကံတစ္ခုေပးပါ့မယ္ ဘဲေတြ မဆံုးရွံုးေစရလို မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္တိုးလာပါလိမ့္မယ္ ”

လယ္သမားက အၾကီးအကဲေျပာတဲ့အတိုင္းအိမ္ကိုျပန္သြားတယ္။ ျပီးေတာ့ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ဘဲေတြထဲက အလွဆံုးဘဲ ေလးေကာင္ကို ေရြးျပီး မုဆိုးရဲ႕သားေလးေယာက္ကိုလက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးလိုက္တယ္ ။ လက္ေဆာင္ဘဲေလးေတြနဲ႔ ေန႔တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္စြာကစားေနတဲ့သားေလးေယာက္ကို ေတြ႔တဲ့အခါ မုဆိုးဟာေန႔တိုင္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူးေနရတယ္ ။ ျပီးေတာ့ သားေလးေတြလက္ေဆာင္ရထားတဲ့ဘဲေတြကို ကိုက္စားမွာစိုးလို႔ အမဲလိုက္ေခြးေတြကို ေသခ်ာ ေလွာင္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ လယ္သမားကိုလည္း ေက်းဇူးေတြတင္ျပီး အမဲလိုက္လို႔ျပန္လာတဲ့အခါ အသားေတြကို ေ၀ငွေပးတတ္လာပါတယ္ ။ လယ္သမားကလည္း ျခံထြက္သီးႏွံေတြနဲ႔ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ဘဲဥေတြကို လက္ေဆာင္အျဖစ္မုဆိုးကို ေပးခဲ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းေတြျဖစ္လာၾကပါတယ္ ။

----------------------------------------------------------

တခါတေလ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာတစ္ခုတည္းၾကည့္ေနလို႔မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ။ သူတပါးကို ဘယ္လိုျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ရင္ မိတ္ေဆြျဖစ္သြားမလဲဆိုတဲ့အခ်က္ကလည္း အေရးၾကီးလွပါတယ္ ။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလးက အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ ။ မိတ္ေဆြစစ္မိတ္ေဆြမွန္ကိုလိုခ်င္ရင္ကိုယ့္လိုအင္ဆႏၵတစ္ခုတည္း ၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာတစ္ခုတည္းကိုပဲဦးစားမေပးပါနဲ႔ ။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ပါနဲ႔ ။ သူ႔ဖက္ကိုလည္းစာနာျပီး ဦးစားေပးတတ္မွသာ ရန္သူဘ၀ကေန မိတ္ေဆြျဖစ္သြားႏုိင္တာပါ ။

သင္ေရာ . . ရန္သူလိုခ်င္တာလား မိတ္ေဆြလိုခ်င္တာလား ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
The farmer and the hunter အားဘာသာျပန္သည္ ။

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................