ႏွင္းေတြမေ၀ခင္.....ေၾကြလြင့္ခဲ့သူ
ေဆာင္းညမေရာက္ခင္....
ႏွင္းေတြမေ၀ခင္မွာပဲ.....
သူက ေၾကြလြင့္သြားခဲ့တယ္.....
သူက...အဲဒီေကာင္းကင္မွာ...
လြတ္လပ္မႈ....ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြနဲ႔....
ေၿမကမၻာက.....
သူ႔...အႏုပညာ...ဖန္တီးမႈနဲ႔...
ဟာသပညာ....
ဒါေတြကို ရွုမ၀ႏုိင္တုန္း....
သူက....ၿဗဳန္းဆို....
ေဟာဒီေကာင္ေတြရဲ႔....
အသဲႏွလံုးေတြကို...
ဆြဲႏွုတ္ယူသြားခဲ့တယ္.....
မၾကည္ၿပာေရ.....
ခင္ဗ်ားကိုလည္းလြမ္းတယ္....
သူဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့.....
ႏွင္းဆီစီးခ်င္းက.....
ဒီရင္မွာ...အခုထိ....
စီးခ်င္းထိုးတုန္းေပါ့.....
သူကအလြမ္းသမား....
ေရးၿဖစ္ေနတာက ဟာသပညာ...
ဒါေတြ...က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာႏိုင္ခဲ့ရဲ႔လား....
အိုေလးကိုလည္း စြဲလမ္းခဲ့တယ္....
ငတံုး ၊ မုန္႔လံုးေရေပၚ....
သိၾကားနဲ႔ အသူရာ..
အဲဒီ သစ္ခက္ငါး....
ရင္ရဲ႔ရိုးရာနဲ႔ ငါ့ႏွလံုးသားထဲ....
အခုထိၾကြက္တစ္ေကာင္က....
တလွပ္လွပ္နဲ႔ ေသာင္းက်န္းေနတုန္း...
သူ႔ရဲ႔ရိုက္ကြင္းေပၚမွ အလြဲေတြနဲ႔...
လူေတြ ဘ၀အေမာေၿပေအာင္...
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ေအာင္....
ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္က....
သူ႔ရဲ႔လြမ္းဆြတ္မႈေတြနဲ႔...
ေပးဆပ္သီက်ဴးခဲ့တယ္.....
က်ေနာ္တို႔ဘာေတြ...သူ႔လို
ေပးဆပ္ေနၾကသလဲ....
ကိုရဲေရ...
အဲဒီမွာ ..ကိုငွက္ၾကီး
ကိုသားၾကီးနဲ႔အတူ....
တာရာမင္းေ၀ဆိုတဲ့...
ကေလာင္ေမွာ္ဆရာလည္း ရွိပါရဲ႔...
ခင္ဗ်ားတို႔ သီက်ဴးၾကေပါ့...
အသက္ဆက္သြင္းၾကေပါ့....
အဲဒီအႏုပညာေမွာ္ေတြကို.....
ဒါေပမယ့္...
၀မ္းနည္းစရာက...
က်ေနာ္တို႔အားလံုး....
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႔ ေၿပာင္ေၿမာက္လြန္းတဲ့ၿပဇာတ္ေတြကို...
ၾကည့္ရွုခြင့္မရ ၾကေတာ့ဘူး......
စာေရးဆရာ နီကိုရဲ(ကိုရဲ) ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ...
(သက္တန္႔ခ်ိဳ)
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
ေဆာင္းညမေရာက္ခင္....
ႏွင္းေတြမေ၀ခင္မွာပဲ.....
သူက ေၾကြလြင့္သြားခဲ့တယ္.....
သူက...အဲဒီေကာင္းကင္မွာ...
လြတ္လပ္မႈ....ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြနဲ႔....
ေၿမကမၻာက.....
သူ႔...အႏုပညာ...ဖန္တီးမႈနဲ႔...
ဟာသပညာ....
ဒါေတြကို ရွုမ၀ႏုိင္တုန္း....
သူက....ၿဗဳန္းဆို....
ေဟာဒီေကာင္ေတြရဲ႔....
အသဲႏွလံုးေတြကို...
ဆြဲႏွုတ္ယူသြားခဲ့တယ္.....
မၾကည္ၿပာေရ.....
ခင္ဗ်ားကိုလည္းလြမ္းတယ္....
သူဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့.....
ႏွင္းဆီစီးခ်င္းက.....
ဒီရင္မွာ...အခုထိ....
စီးခ်င္းထိုးတုန္းေပါ့.....
သူကအလြမ္းသမား....
ေရးၿဖစ္ေနတာက ဟာသပညာ...
ဒါေတြ...က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာႏိုင္ခဲ့ရဲ႔လား....
အိုေလးကိုလည္း စြဲလမ္းခဲ့တယ္....
ငတံုး ၊ မုန္႔လံုးေရေပၚ....
သိၾကားနဲ႔ အသူရာ..
အဲဒီ သစ္ခက္ငါး....
ရင္ရဲ႔ရိုးရာနဲ႔ ငါ့ႏွလံုးသားထဲ....
အခုထိၾကြက္တစ္ေကာင္က....
တလွပ္လွပ္နဲ႔ ေသာင္းက်န္းေနတုန္း...
သူ႔ရဲ႔ရိုက္ကြင္းေပၚမွ အလြဲေတြနဲ႔...
လူေတြ ဘ၀အေမာေၿပေအာင္...
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ေအာင္....
ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္က....
သူ႔ရဲ႔လြမ္းဆြတ္မႈေတြနဲ႔...
ေပးဆပ္သီက်ဴးခဲ့တယ္.....
က်ေနာ္တို႔ဘာေတြ...သူ႔လို
ေပးဆပ္ေနၾကသလဲ....
ကိုရဲေရ...
အဲဒီမွာ ..ကိုငွက္ၾကီး
ကိုသားၾကီးနဲ႔အတူ....
တာရာမင္းေ၀ဆိုတဲ့...
ကေလာင္ေမွာ္ဆရာလည္း ရွိပါရဲ႔...
ခင္ဗ်ားတို႔ သီက်ဴးၾကေပါ့...
အသက္ဆက္သြင္းၾကေပါ့....
အဲဒီအႏုပညာေမွာ္ေတြကို.....
ဒါေပမယ့္...
၀မ္းနည္းစရာက...
က်ေနာ္တို႔အားလံုး....
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႔ ေၿပာင္ေၿမာက္လြန္းတဲ့ၿပဇာတ္ေတြကို...
ၾကည့္ရွုခြင့္မရ ၾကေတာ့ဘူး......
စာေရးဆရာ နီကိုရဲ(ကိုရဲ) ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ...
(သက္တန္႔ခ်ိဳ)
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
ကၽြန္ေတာ႔ရဲ႕ ၾကယ္တပြင္႔ ေၾကြသြားျပီဗ်ာ
ReplyDeleteၾကယ္ေတြလည္းတျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ေၾကြကုန္ၾက
ReplyDeleteတယ္
ၾကာရင္ၾကယ္ပင္လယ္ၾကီးျဖစ္ေတာ့မယ္
ဆရာ နီကိုရဲအတြက္ ခံစားျပီး ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းတယ္...
ReplyDelete(တာရာမင္းေတြကေတာ့ ရေကာက္နဲ႕ "ရာ" ခဲ့တယ္ ထင္တယ္ေနာ္)
ေနာက္ဘဝဆိုတဲ့ တေနရာမွာ သူခ်စ္တဲ့ အႏုပညာကို ဆက္ျပီး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေနပါတယ္....
ဟုတ္တယ္ ..ေမာင္ေလးေရ..
ReplyDeleteၾကယ္ပြင့္ေတြလဲ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြ ေပါ့ ..
ခုေနာက္ပိုင္း ...
ReplyDeleteလူေတာ္ေတြမွ ဘာလို႔ ေရြးေရြးၿပီး ...
လူည့ံေတြကေတာ႔ ဘာလို႔ ေရြးေရြးၿပီး ...
က်န္ေသးတယ္ ... ကိုသက္တန္႔ ေရ ...
ကိုစိုင္းထီးဆိုင္ နဲ႔ ဒိုးလုံး န႔ဲ အယ္လ္ျဖဴ တို႔ ...
အခု ေနာက္ဆုံးကေတာ႔ ဗိုလ္သု ... :( :(