ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေဟာက္ဆာဂ်င္ဘ၀ (အပိုင္း ၆)

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေဟာက္ဆာဂ်င္ဘ၀ (အပိုင္း ၆)

ေဟာက္ဆာဂ်င္ဆင္းခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္း ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ အၿဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ့ ေရးမ ကုန္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ ။ ေဟာက္ဆာဂ်င္ဘ၀မွာ ေဆးပညာ ၊ ခြဲစိတ္ ၊ ကေလးနဲ႔ သားဖြားမီးယပ္ဆိုၿပီး Posting တစ္ခုကို ၃ လနဲ႔ တစ္ႏွစ္တိတိ ဆင္းရပါတယ္ ။ အပင္ပန္းဆံုးနဲ႔ အၿပိဳင္းဆံုးက ေဆးပညာလို႔ေခၚတဲ့ Medical Ward နဲ႔ သားဖြားမီးယပ္လို႔ေခၚတဲ့ OG Ward ေတြမွာ Posting ဆင္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြပါပဲ ။ Medical Posting ဆင္းတုန္း ကဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို Case လိုက္သူအၿဖစ္ လူတိုင္းေခၚၾကပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ Night Duty မဆင္းခ်င္ၾကပါဘူး ။ ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါတယ္ ။ ဂ်ဴတီ၀င္မယ့္မနက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔၀င္လာရင္ Medical Ward တစ္ခုလံုး ရွင္းလို႔လင္းလို႔ ။ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ပဲရွိတယ္ ။ အဲ...ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေန႔လံုး တစ္ညလံုး ဂ်ဴတီဆင္းၿပီး ေနာက္ေန႔မနက္ Night Off ထြက္ရင္ေတာ့ ေနာက္လာမယ့္ ဂ်ဴတီသမား ေတြ ေသဖို႔သာၿပင္ေပေတာ့ ။ လူနာတိုင္းကို ကုတင္ေစ့ လံုး၀မလြတ္ေစရဘူး ။ ေဆးရံုလာတတ္ၾကတာ ။ အဲဒီေလာက္ထိကို case လိုက္ခဲ့တာ ။

တခါတုန္းက မွတ္မွတ္ရရေပါ့ ။ Medical ward မွာ Night Off တစ္ဖြဲ႔ဖယ္လိုက္ရင္ အားလံုးက်န္တာ ၂၀ ေက်ာ္ ေလာက္ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီေဟာက္ဆာဂ်င္ေတြအားလံုးက ဆိုင္ရာတာ၀န္ယူၿပီး အဲဒီေန႔ ဂ်ဴတီသမားကို ၀ုိင္းကူ လုပ္ေပးရပါတယ္ ။ ညေန ေလးနာရီဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ဴတီသမားကလြဲလို႔ က်န္တဲ့သူေတြၿပန္လို႔ရပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂ်ဴတီဆင္းတဲ့ တစ္ရက္မွာေပါ့ မနက္ ၈ နာရီ ဂ်ဴတီလႊဲေၿပာင္းယူၿပီးကတည္းက လာလိုက္တဲ့ လူနာေတြ ၀င္လာမစဲတသဲသဲ ပဲ ။ ဖြဲနက္ ပက္သလား ေအာက္ေမ့ရတယ္ ။

အရွိန္က ဘယ္အထိပါသြားသလည္းဆိုရင္ ဂ်ဴတီသမား ပါကမ က်န္တဲ့သူေတြပါ ေန႔လည္ ၂ နာရီထိုးေနၿပီ ။ ဘယ္သူမွ ထမင္းမစားရေသးဘူး ။ ဒီလိုနဲ႔ ဆက္လုပ္လာလိုက္ၾကတာ ညေန ၄ နာရီေက်ာ္ၿပီးလည္း ၀င္လာမစဲတသဲသဲ ပဲ ။ ပထမလက္ေထာက္ဆရာ၀န္ (FA) က ဒီေန႔လူနာမ်ားတဲ့အတြ႕္ ၿပီးသေလာက္ ဂ်ဴတီသမားကို ၀ိုင္းကူေပးရမယ္လို႔ မွာထားခဲ့ပါတယ္ ။ အကုန္လံုးက ပြစိပြစိနဲ႔ ။ ညေန ၆ နာရီေက်ာ္ေတာင္ဘယ္သူမွမၿပန္ရေသးပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အားနာတာနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာပဲ ဆက္လုပ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ဂ်ဴတီသမား ေလးေယာက္ပဲ ဆက္လုပ္ပါေတာ့တယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီတစ္ညလံုး ထမင္းငတ္ပါတယ္ ။

တစ္ေယာက္က Stroke လူနာလာလို႔ Menyl ခ်ိတ္ Ryle's Tube(ႏွာေခါင္းပိုက္) ထည့္ ၊ Catheter (ဆီးပိုက္) ထည့္ေနရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္က အသစ္လာတဲ့လူနာကို History ေမး Examination လုပ္ လိုအပ္တဲ့ Drip ခ်ိတ္ ဘာညာလုပ္ေနရပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ေနာက္တစ္ေယာက္က အဆုတ္ထဲေရ၀င္ၿခင္း (Pleural Effusion) ကိုစုပ္ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ၊ က်န္တစ္ေယာက္က Tapping (ဗုိက္ထဲမွေရကိုေဖာက္ထုတ္ၿခင္း) လုပ္ရင္လုပ္ မလုပ္ရင္ Injection လိုက္ေနေပေတာ့ ။ တစ္ညလံုး အဲဒီအတိုင္းပါပဲ လံုး၀မနားခဲ့ရပါဘူး ။ အဲဒီည အတူဆင္း ခဲ့တဲ့ AS အစ္မၾကီးက ေနာက္ေန႔ဂ်ဴတီထြက္ခါနီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး

" ဟဲ့ ..ေကာင္စုတ္ ..ေနာက္တစ္ခါ နင္နဲ႔အတူ ဂ်ဴတီဆို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသပစ္မယ္ တစ္သက္လံုး အတူမဆင္း ဘူး " တဲ့ ။ အဲဒီလို ဆုေပးသြားေသးတယ္ ဟိဟိ ။

ေနာက္မွ ၾကားရတာက အဲဒီ AS အစ္မက Night Off နံနက္ခင္းမွာ ခ်စ္သူေကာင္ေလးနဲ႔ သာယာေသာ နံနက္ခင္း ေလးကို ၿဖတ္သန္းဖို႔ ၾကံစည္ထားသည္ဟူသတတ္ ။ သို႔ေသာ္ၿငားလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဂ်ဴတီဆင္း ၿပီးသကာလ တစ္ညလံုး အိပ္မရ ။ လူကပင္ပန္းနဲ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေၾကာေဆးေတြဘာေတြ ခ်ိတ္လိုက္ရၿပီး ဘဲဘဲနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာ လြဲသြားရပါတယ္တဲ့ ။ ( ေအာ္...စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ အစ္မရယ္ ..အခုအခ်ိန္အထိ အဲဒီအစ္မ က ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းမွာေတြ႔ရင္ေတာင္ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္သြားေလ့ရွိပါတယ္ ဟီး..) Medical မွာ ဆင္းခဲ့တဲ့တေလ်ာက္လံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒါဏ္အခံရဆံုးက သူငယ္ခ်င္း ေမသက္ထြန္းပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ Senior ပါ ။

ဆင္းတဲ့အဖြဲ႔မွာ မိန္းကေလးကလည္း သူတစ္ေယာက္တည္း ။ အရမ္းလည္းသည္းခံတတ္ ေနာက္ဖဲ လည္းမက စားတတ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေကာင္ေတြ ခဏေလး ငါးမိနစ္နား ငါးမိနစ္ဖဲရိုက္ရင္သူ႔ခမ်ာ Ward ထဲလူ နာၾကည့္ေနရရွာတယ္ ။ ညဖက္ ၾကာဇံေၾကာ္တစ္ေယာက္တစ္ထုပ္၀ယ္တိုင္း သူ႔ကိုယ္တာ စားမကုန္လို႔ က်န္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၃ ေယ ာက္ မွ်စားရတာၾကီးပါပဲ ။ အလုပ္မွန္သမွ် သူခ်ည္းပဲ ဒိုင္ခံလုပ္တာ ။ Night Off မနက္ဆို မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္နဲ႔ ။ (ေအာ္...သနားလိုက္ပါဘိ ေမသက္ထြန္းေရ..အခုေတာ့လည္း ေယာကၤ်ားရ သြားၿပီ လား မသိ ) သူလည္းပဲ ပို႔စ္တင္ၿပီးခါနီးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီးတစ္ခြန္းေၿပာသြားပါေသးတယ္ ။

" ေနာက္ တစ္ခါ ပို႔စ္တင္က်ရင္ နင္နဲ႔ငါအတူမဆင္းေတာ့ဘူးေနာ္ " တဲ့ ။ မွတ္ကေရာ ။

ေနာက္တခါ မွတ္မွတ္ရရ အၿဖစ္ကေတာ့ သားဖြားမီးယပ္ေဆာင္မွာ အလုပ္သင္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဂ်ဴတီတစ္ညပါပဲ ။ သားဖြား မီးယပ္ဆင္းေတာ့ ငါးေယာက္ကို တစ္အုပ္စု ။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ ေဇာ္ၾကီးရယ္ ၊ ဂ်ပုရယ္ ၊ မွဲ႔ၾကီးရယ္ ၊ ခ်ိဳၾကီး ရယ္ၿဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီအထဲမွာ မွဲ႔ၾကီးရယ္ ခ်ိဳၾကီးရယ္ဆိုတာက မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ပါ ။ မွဲ႔ၾကီးဆိုတာက အဲဒီေကာင္မေလး ေမးေစ့မွာ စံပယ္တင္မွဲ႔ဆိုလား ဘာလား အၾကီးၾကီးတစ္လံုးပါလို႔ မွဲ႔ၾကီးလို႔ ေခၚတာပါ ။ ေဇာ္ၾကီးနဲ႔ ခ်ိဳၾကီးနဲ႔က အတြဲေတြပါ ။ ထံုးစံအတိုင္း မိုးေတြသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာတဲ့ ဂ်ဴတီတစ္ညမွာေပါ့ ။ ေန႔လည္မွာကတည္းကကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္တစ္ေယာက္ (Eclampsia) ကိုယ္၀န္ဆိပ္ တက္ၿပီး Expire ၿဖစ္သြားပါတယ္ ။

အဲဒီမွာ တင္မွဲ႔ၾကီးက သူ Pressure တိုင္းတိုင္းေနတဲ့ လူနာဆိုေတာ့ အခုလို ဆံုးသြားေတာ့ သူ႔မွာ ေၾကာက္လန္႔လို႔ေနပါတယ္ ။ တစ္ညေနလံုး လူနာအသစ္ (NA) လံုး၀မလာတဲ့အတြက္ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ ေဇာ္ၿပီးရယ္ ၊ ဂ်ပုရယ္ အလုပ္ေလးပါးတုန္း အေပၚထပ္ House Surgeon နားေနခန္းမွာ ဖဲရိုက္ၾကပါတယ္ ။ အဲဒီအခန္းမွာ ေရခ်ိဳးခန္း တြဲရက္ပါပါတယ္ ။

တစ္ေန႔ခင္းလံုး ကေလးေတြေမြးေပးထားရေတာ့ မွဲ႔ၾကီးက သူေရခ်ိဳးဦးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြား ပါေတာ့တယ္ ။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္အၾကာမွာေတ့ အထဲကေန ထုရိုက္သံေတြစၾကားရပါတယ္ ။

" ဒုန္း....ဒုန္း.....ဒုန္း...ဟဲ့ေကာင္ေတြ ဘာလို႔ အၿပင္က ဂ်က္ခ်ထားတာလည္း အခုၿမန္ၿမန္ဖြင့္ေပး "

" အာ..မွဲ႔ၾကီးရာ ဒီမွာရွံုးေနရတဲ့အထဲ နင့္ကိုစဖို႔ ငါတို႔ စိတ္မ၀င္စားေသးဘူး "

" ဟဲ့...ၿမန္ၿမန္ဖြင့္ေပးေနာ္ ..ငါေၾကာက္ေနၿပီ "

အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေရခ်ိဳးခန္းကိုၾကည့္မိေတာ့ အၿပင္ကေန တံခါးဂ်က္ခ်ထားတာကိုေတြ႔ရပါတယ္ ။ အထဲမွာ လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၃ ေယာက္ထဲ ။ ဘာေၾကာင့္ ဂ်က္က အၿပင္က ပိတ္သြားရသလဲဆိုတာ မစဥ္းစား တတ္ေအာင္ပါပဲ ။ တံခါးဂ်က္ကလည္းေခ်ာင္မေနပါဘူး ။ မနည္းကို ဆြဲဖြင့္ရတာပါ ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး မွဲ႔ၾကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးေယာက္ကို စတယ္ထင္ၿပီး တစ္ပတ္ေလာက္အထိ စိတ္ဆိုးေနတာကို မနည္း ရွင္းယူရပါတယ္ ။ အမွန္က ကိုယ္ေတြအကုန္လံုး ဖဲရိုက္ေနရင္ သူ႔ကို စဖို႔ေနေနသာ.... အကုန္လံုးကို ေမ့ေနေတာ့တာ ဟီး...။

အဲဒါကေတာ့ OG Ward မွာ ပထမဆံုး သရဲအေၿခာက္ခံရတာေပါ့ ။ လူေတြအကုန္လံုးရွိေနပါလွ်က္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကို လာစမ္းသြားတာပါပဲ ။ ေနာက္တခါ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ အံ့ၾသဖြယ္ရာ အေၿဖရွာမရတဲ့ သရဲေၿခာက္ၿခင္း မ်ားကို လည္း ဆက္လက္ေရးသြားပါဦးမယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
19 Oct 2010

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................