သြားၾကားထိုးတံႏွင့္ၿပဳလုပ္ထားေသာ အေဆာက္အအံုမ်ား

သြားၾကားထိုးတံႏွင့္ၿပဳလုပ္ထားေသာ အေဆာက္အအံုမ်ား

အႏုပညာ ဆိုတာ ဖန္တီးသူရဲ႕ ႏွလံုးသား၀ိဥာဥ္မွာ စီးပူးေနတတ္တဲ့ နတ္တစ္ပါးပါတဲ့ ။ ဒါေၾကာင့္ အႏုပညာ မွန္သမွ် ခံစားသူရင္ထဲကို ထိုးထြင္း၀င္ေရာက္သြားတာအမွန္ပါပဲ ။ ယခုတခါလည္း သြားၾကားထိုး တံ ေတြနဲ႔ၿပဳ လုပ္ထားတဲ့ အႏုပညာလက္ရာေလးေတြကို တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ကမၻာေက်ာ္ အေဆာက္အ အံုေတြကို သြားၾကားထုိးတံေလးေလးေတြနဲ႔ ဖန္တီးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ အႏုပညာေလးေတြဟာ အံ့မခန္းဖြယ္ရာ ေၿပာင္ေၿမာက္ လြန္းလွပါတယ္ ။ ကဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ဒီအႏုပညာေလးေတြကို အတူတူ ခံစားၾကည့္ၾကပါစို႔ ။


















သက္တန္႔ခ်ိဳ
20 Oct 2010

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ရိုလာကိုစတာလမ္းမမ်ား

ရိုလာကိုစတာလမ္းမမ်ား

၀ိုးးးးးးး မယံုၾကည္ႏိုင္ဖြယ္ရာပါပဲ ။ ေၿမလႈိင္းတြန္႔ပံုသ႑ာန္လမ္းမေတြေပၚမွာ ကားစီးရင္း ခရီးသြား လိုက္ရရင္ ေတာ့ ရိုလာကိုစတာ စီးေနရသလို သင္ခံစားရမွာအမွန္ပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္သင္ မ်က္စိရွင္ရွင္ထား ဖို႔ေတာ့ လိုပါ လိမ့္မယ္ ။ တစ္ဖက္ကေန ကားလာေနသလား မလာဘူးလားဆိုတာကိုေတာ့ ကားမီးေရာင္ (သို႔မဟုတ္) ဟြန္းသံ ေပးၿပီး အခ်က္ၿပမွသာ အဆင္ေၿပမွာၿဖစ္ပါတယ္ ။ ေရႊၿပည္ၾကီးမွာလည္း ဒီလို ကားလမ္းမမ်ား မ်ားမ်ား ေဖာက္လုပ္ႏုိင္ပါေစခင္ဗ်ာ ။ ဒါမွ ကားစီးရင္း ရိုလာကိုစတာ စီးရတဲ့အရသာကို ခံစားရမွာမို႔ပါ ။












သက္တန္႔ခ်ိဳ
20 Oct 2010
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေဟာက္ဆာဂ်င္ဘ၀ (အပိုင္း ၆)

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေဟာက္ဆာဂ်င္ဘ၀ (အပိုင္း ၆)

ေဟာက္ဆာဂ်င္ဆင္းခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္း ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ အၿဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ့ ေရးမ ကုန္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ ။ ေဟာက္ဆာဂ်င္ဘ၀မွာ ေဆးပညာ ၊ ခြဲစိတ္ ၊ ကေလးနဲ႔ သားဖြားမီးယပ္ဆိုၿပီး Posting တစ္ခုကို ၃ လနဲ႔ တစ္ႏွစ္တိတိ ဆင္းရပါတယ္ ။ အပင္ပန္းဆံုးနဲ႔ အၿပိဳင္းဆံုးက ေဆးပညာလို႔ေခၚတဲ့ Medical Ward နဲ႔ သားဖြားမီးယပ္လို႔ေခၚတဲ့ OG Ward ေတြမွာ Posting ဆင္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြပါပဲ ။ Medical Posting ဆင္းတုန္း ကဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို Case လိုက္သူအၿဖစ္ လူတိုင္းေခၚၾကပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ Night Duty မဆင္းခ်င္ၾကပါဘူး ။ ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါတယ္ ။ ဂ်ဴတီ၀င္မယ့္မနက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔၀င္လာရင္ Medical Ward တစ္ခုလံုး ရွင္းလို႔လင္းလို႔ ။ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ပဲရွိတယ္ ။ အဲ...ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေန႔လံုး တစ္ညလံုး ဂ်ဴတီဆင္းၿပီး ေနာက္ေန႔မနက္ Night Off ထြက္ရင္ေတာ့ ေနာက္လာမယ့္ ဂ်ဴတီသမား ေတြ ေသဖို႔သာၿပင္ေပေတာ့ ။ လူနာတိုင္းကို ကုတင္ေစ့ လံုး၀မလြတ္ေစရဘူး ။ ေဆးရံုလာတတ္ၾကတာ ။ အဲဒီေလာက္ထိကို case လိုက္ခဲ့တာ ။

တခါတုန္းက မွတ္မွတ္ရရေပါ့ ။ Medical ward မွာ Night Off တစ္ဖြဲ႔ဖယ္လိုက္ရင္ အားလံုးက်န္တာ ၂၀ ေက်ာ္ ေလာက္ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီေဟာက္ဆာဂ်င္ေတြအားလံုးက ဆိုင္ရာတာ၀န္ယူၿပီး အဲဒီေန႔ ဂ်ဴတီသမားကို ၀ုိင္းကူ လုပ္ေပးရပါတယ္ ။ ညေန ေလးနာရီဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ဴတီသမားကလြဲလို႔ က်န္တဲ့သူေတြၿပန္လို႔ရပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂ်ဴတီဆင္းတဲ့ တစ္ရက္မွာေပါ့ မနက္ ၈ နာရီ ဂ်ဴတီလႊဲေၿပာင္းယူၿပီးကတည္းက လာလိုက္တဲ့ လူနာေတြ ၀င္လာမစဲတသဲသဲ ပဲ ။ ဖြဲနက္ ပက္သလား ေအာက္ေမ့ရတယ္ ။

အရွိန္က ဘယ္အထိပါသြားသလည္းဆိုရင္ ဂ်ဴတီသမား ပါကမ က်န္တဲ့သူေတြပါ ေန႔လည္ ၂ နာရီထိုးေနၿပီ ။ ဘယ္သူမွ ထမင္းမစားရေသးဘူး ။ ဒီလိုနဲ႔ ဆက္လုပ္လာလိုက္ၾကတာ ညေန ၄ နာရီေက်ာ္ၿပီးလည္း ၀င္လာမစဲတသဲသဲ ပဲ ။ ပထမလက္ေထာက္ဆရာ၀န္ (FA) က ဒီေန႔လူနာမ်ားတဲ့အတြ႕္ ၿပီးသေလာက္ ဂ်ဴတီသမားကို ၀ိုင္းကူေပးရမယ္လို႔ မွာထားခဲ့ပါတယ္ ။ အကုန္လံုးက ပြစိပြစိနဲ႔ ။ ညေန ၆ နာရီေက်ာ္ေတာင္ဘယ္သူမွမၿပန္ရေသးပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အားနာတာနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာပဲ ဆက္လုပ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ဂ်ဴတီသမား ေလးေယာက္ပဲ ဆက္လုပ္ပါေတာ့တယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီတစ္ညလံုး ထမင္းငတ္ပါတယ္ ။

တစ္ေယာက္က Stroke လူနာလာလို႔ Menyl ခ်ိတ္ Ryle's Tube(ႏွာေခါင္းပိုက္) ထည့္ ၊ Catheter (ဆီးပိုက္) ထည့္ေနရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္က အသစ္လာတဲ့လူနာကို History ေမး Examination လုပ္ လိုအပ္တဲ့ Drip ခ်ိတ္ ဘာညာလုပ္ေနရပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ေနာက္တစ္ေယာက္က အဆုတ္ထဲေရ၀င္ၿခင္း (Pleural Effusion) ကိုစုပ္ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ၊ က်န္တစ္ေယာက္က Tapping (ဗုိက္ထဲမွေရကိုေဖာက္ထုတ္ၿခင္း) လုပ္ရင္လုပ္ မလုပ္ရင္ Injection လိုက္ေနေပေတာ့ ။ တစ္ညလံုး အဲဒီအတိုင္းပါပဲ လံုး၀မနားခဲ့ရပါဘူး ။ အဲဒီည အတူဆင္း ခဲ့တဲ့ AS အစ္မၾကီးက ေနာက္ေန႔ဂ်ဴတီထြက္ခါနီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီး

" ဟဲ့ ..ေကာင္စုတ္ ..ေနာက္တစ္ခါ နင္နဲ႔အတူ ဂ်ဴတီဆို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသပစ္မယ္ တစ္သက္လံုး အတူမဆင္း ဘူး " တဲ့ ။ အဲဒီလို ဆုေပးသြားေသးတယ္ ဟိဟိ ။

ေနာက္မွ ၾကားရတာက အဲဒီ AS အစ္မက Night Off နံနက္ခင္းမွာ ခ်စ္သူေကာင္ေလးနဲ႔ သာယာေသာ နံနက္ခင္း ေလးကို ၿဖတ္သန္းဖို႔ ၾကံစည္ထားသည္ဟူသတတ္ ။ သို႔ေသာ္ၿငားလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဂ်ဴတီဆင္း ၿပီးသကာလ တစ္ညလံုး အိပ္မရ ။ လူကပင္ပန္းနဲ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေၾကာေဆးေတြဘာေတြ ခ်ိတ္လိုက္ရၿပီး ဘဲဘဲနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာ လြဲသြားရပါတယ္တဲ့ ။ ( ေအာ္...စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ အစ္မရယ္ ..အခုအခ်ိန္အထိ အဲဒီအစ္မ က ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းမွာေတြ႔ရင္ေတာင္ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္သြားေလ့ရွိပါတယ္ ဟီး..) Medical မွာ ဆင္းခဲ့တဲ့တေလ်ာက္လံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒါဏ္အခံရဆံုးက သူငယ္ခ်င္း ေမသက္ထြန္းပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ Senior ပါ ။

ဆင္းတဲ့အဖြဲ႔မွာ မိန္းကေလးကလည္း သူတစ္ေယာက္တည္း ။ အရမ္းလည္းသည္းခံတတ္ ေနာက္ဖဲ လည္းမက စားတတ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေကာင္ေတြ ခဏေလး ငါးမိနစ္နား ငါးမိနစ္ဖဲရိုက္ရင္သူ႔ခမ်ာ Ward ထဲလူ နာၾကည့္ေနရရွာတယ္ ။ ညဖက္ ၾကာဇံေၾကာ္တစ္ေယာက္တစ္ထုပ္၀ယ္တိုင္း သူ႔ကိုယ္တာ စားမကုန္လို႔ က်န္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၃ ေယ ာက္ မွ်စားရတာၾကီးပါပဲ ။ အလုပ္မွန္သမွ် သူခ်ည္းပဲ ဒိုင္ခံလုပ္တာ ။ Night Off မနက္ဆို မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္နဲ႔ ။ (ေအာ္...သနားလိုက္ပါဘိ ေမသက္ထြန္းေရ..အခုေတာ့လည္း ေယာကၤ်ားရ သြားၿပီ လား မသိ ) သူလည္းပဲ ပို႔စ္တင္ၿပီးခါနီးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီးတစ္ခြန္းေၿပာသြားပါေသးတယ္ ။

" ေနာက္ တစ္ခါ ပို႔စ္တင္က်ရင္ နင္နဲ႔ငါအတူမဆင္းေတာ့ဘူးေနာ္ " တဲ့ ။ မွတ္ကေရာ ။

ေနာက္တခါ မွတ္မွတ္ရရ အၿဖစ္ကေတာ့ သားဖြားမီးယပ္ေဆာင္မွာ အလုပ္သင္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဂ်ဴတီတစ္ညပါပဲ ။ သားဖြား မီးယပ္ဆင္းေတာ့ ငါးေယာက္ကို တစ္အုပ္စု ။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ ေဇာ္ၾကီးရယ္ ၊ ဂ်ပုရယ္ ၊ မွဲ႔ၾကီးရယ္ ၊ ခ်ိဳၾကီး ရယ္ၿဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီအထဲမွာ မွဲ႔ၾကီးရယ္ ခ်ိဳၾကီးရယ္ဆိုတာက မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ပါ ။ မွဲ႔ၾကီးဆိုတာက အဲဒီေကာင္မေလး ေမးေစ့မွာ စံပယ္တင္မွဲ႔ဆိုလား ဘာလား အၾကီးၾကီးတစ္လံုးပါလို႔ မွဲ႔ၾကီးလို႔ ေခၚတာပါ ။ ေဇာ္ၾကီးနဲ႔ ခ်ိဳၾကီးနဲ႔က အတြဲေတြပါ ။ ထံုးစံအတိုင္း မိုးေတြသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာတဲ့ ဂ်ဴတီတစ္ညမွာေပါ့ ။ ေန႔လည္မွာကတည္းကကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္တစ္ေယာက္ (Eclampsia) ကိုယ္၀န္ဆိပ္ တက္ၿပီး Expire ၿဖစ္သြားပါတယ္ ။

အဲဒီမွာ တင္မွဲ႔ၾကီးက သူ Pressure တိုင္းတိုင္းေနတဲ့ လူနာဆိုေတာ့ အခုလို ဆံုးသြားေတာ့ သူ႔မွာ ေၾကာက္လန္႔လို႔ေနပါတယ္ ။ တစ္ညေနလံုး လူနာအသစ္ (NA) လံုး၀မလာတဲ့အတြက္ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ ေဇာ္ၿပီးရယ္ ၊ ဂ်ပုရယ္ အလုပ္ေလးပါးတုန္း အေပၚထပ္ House Surgeon နားေနခန္းမွာ ဖဲရိုက္ၾကပါတယ္ ။ အဲဒီအခန္းမွာ ေရခ်ိဳးခန္း တြဲရက္ပါပါတယ္ ။

တစ္ေန႔ခင္းလံုး ကေလးေတြေမြးေပးထားရေတာ့ မွဲ႔ၾကီးက သူေရခ်ိဳးဦးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြား ပါေတာ့တယ္ ။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္အၾကာမွာေတ့ အထဲကေန ထုရိုက္သံေတြစၾကားရပါတယ္ ။

" ဒုန္း....ဒုန္း.....ဒုန္း...ဟဲ့ေကာင္ေတြ ဘာလို႔ အၿပင္က ဂ်က္ခ်ထားတာလည္း အခုၿမန္ၿမန္ဖြင့္ေပး "

" အာ..မွဲ႔ၾကီးရာ ဒီမွာရွံုးေနရတဲ့အထဲ နင့္ကိုစဖို႔ ငါတို႔ စိတ္မ၀င္စားေသးဘူး "

" ဟဲ့...ၿမန္ၿမန္ဖြင့္ေပးေနာ္ ..ငါေၾကာက္ေနၿပီ "

အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေရခ်ိဳးခန္းကိုၾကည့္မိေတာ့ အၿပင္ကေန တံခါးဂ်က္ခ်ထားတာကိုေတြ႔ရပါတယ္ ။ အထဲမွာ လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၃ ေယာက္ထဲ ။ ဘာေၾကာင့္ ဂ်က္က အၿပင္က ပိတ္သြားရသလဲဆိုတာ မစဥ္းစား တတ္ေအာင္ပါပဲ ။ တံခါးဂ်က္ကလည္းေခ်ာင္မေနပါဘူး ။ မနည္းကို ဆြဲဖြင့္ရတာပါ ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး မွဲ႔ၾကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးေယာက္ကို စတယ္ထင္ၿပီး တစ္ပတ္ေလာက္အထိ စိတ္ဆိုးေနတာကို မနည္း ရွင္းယူရပါတယ္ ။ အမွန္က ကိုယ္ေတြအကုန္လံုး ဖဲရိုက္ေနရင္ သူ႔ကို စဖို႔ေနေနသာ.... အကုန္လံုးကို ေမ့ေနေတာ့တာ ဟီး...။

အဲဒါကေတာ့ OG Ward မွာ ပထမဆံုး သရဲအေၿခာက္ခံရတာေပါ့ ။ လူေတြအကုန္လံုးရွိေနပါလွ်က္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကို လာစမ္းသြားတာပါပဲ ။ ေနာက္တခါ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ အံ့ၾသဖြယ္ရာ အေၿဖရွာမရတဲ့ သရဲေၿခာက္ၿခင္း မ်ားကို လည္း ဆက္လက္ေရးသြားပါဦးမယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
19 Oct 2010

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

အခ်စ္.....ဆူး

အခ်စ္.....ဆူး

(၀န္ခံခ်က္။ ။ ဤဘေလာ့ပို႔စ္သည္ ကၽြန္ေတာ္၏ တစ္ဖက္သက္အၿမင္ Personal View မ်ားသာၿဖစ္ပါသည္ ။ အခ်ိဳ႔အ ရာ မ်ားမွာ မွန္သည္ရွိသလို အခ်ိဳ႕အရာမ်ားမွာလည္း မွားႏိုင္ပါသည္ ။ သင္လက္ခံႏိုင္ေသာ အၿမင္မ်ား ကို လက္ခံႏိုင္ၿပီး သင္လက္မခံႏိုင္ေသာ အၿမင္မ်ားကို ၿပန္လည္ေခ်ပ ေၿပာဆိုႏိုင္ပါသည္ ။ )

အခ်စ္ဆိုတာ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔တူတယ္တဲ့....။ သင္ကေရာ ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ ?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
မွန္ပါတယ္ ။ အခ်စ္ဆိုတာ ေခ်ာကလက္တစ္ေတာင့္ထက္စာရင္ေတာ့ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ပိုတူပါတယ္ ။ တကယ္ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ ရင္ထဲကို ဆူးခၽြန္ခၽြန္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စိုက္သြင္းလိုက္သလိုပါပဲ ။ နင့္ကနဲကို ၿဖစ္သြား ေလ့ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီဆူးေနတဲ့အခ်စ္ဆူးကို ႏွုတ္ပစ္ရင္လည္း ႏွလံုးေသြးေတြ ပြက္ကနဲ ထြက္ၿပီး ေသသြား ႏိုင္သလို မႏွုတ္ပဲ ဒီအတိုင္းထားရင္လည္း ရင္ထဲမွာ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ နာက်င္ ကိုက္ခဲ ေနတတ္ပါတယ္ ။ သင္ဆိုရင္ ေရာ အခ်စ္ဆူးတစ္ေခ်ာင္း ဆူးမိၿပီဆိုပါေတာ့ ။ ႏွုတ္ပစ္မွာလား ? ဒီအတိုင္း ထားမွာလား ?

အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ ?

ကမၻာဦးအစကေန အခုအခ်ိန္ထိ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မၿပႏိုင္တဲ့ အေၿဖမထုတ္ႏိုင္တဲ့ ပုစၧာတစ္ပုဒ္ၿဖစ္ပါတယ္ ။ အခ်ိဳ႔က ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ရုပ္၀ထၳဳလို႔ ၿမင္ၾကတယ္ ။ ရင္ခုန္ၿခင္းလုိ႔ ၿမင္ၾကတယ္ ၊ တပ္မက္ၿခင္း ၊ လွပၿခင္း စသၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထင္ၿမင္ၾကပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒါေတြအားလံုးနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ အခ်စ္ကို အခ်စ္လို႔ပဲ ၿမင္တယ္ ။ အခ်စ္တစ္ခု ေမြးဖြား ေပါက္ဖြားဖို႔ အခ်ိန္မလိုဘူး ၊ ေနရာမလိုဘူး ၊ ၾကားခံနယ္မလိုဘူး ၊ အသက္အရြယ္မလိုဘူး ။ တစ္စကၠန္႔ ၊ တစ္မိနစ္ ၊ အၾကည့္တစ္ခ်က္ ၊ အသံတစ္သံ ကအစ အခ်စ္ၿဖစ္သြား ႏိုင္ပါတယ္ ။ သင္ယံုႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အခ်စ္ဆိုတာကိုက ထူးၿခားဆန္းက်ယ္လြန္းတဲ့ ပဥၥလက္ ၿပကြက္ တစ္ခုပဲေလ ။ ရင္ခုန္တိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း သင္သတိထားဖို႔ လိုပါတယ္ ။ တခါတရံက် ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးသားကို သိပ္ၿပီး မယံုၾကည္မိပါေစနဲ႔ ။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ရင္ခုန္မိလို႔ ကိုယ္က အခ်စ္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီးခါမွ တၿခားလူတစ္ေယာက္ကိုလည္း ရင္ခုန္ေနၿပန္ေသးတယ္ဆိုရင္ ရင္ခုန္တိုင္း အခ်စ္လို႔ ေခၚႏိုင္ပါဦးမလား ။ ဒါေၾကာင့္အခ်စ္ဆိုတာ သိပ္ၿပီး ယံုၾကည္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္မိလိုက္ၿပန္တယ္ ။

ဘာေၾကာင့္ခ်စ္သလဲ ?

ခ်စ္သူရည္းစား အတြဲေတြ ေမးေလ့ေမးထရွိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုရွိပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္ခ်စ္သလဲတဲ့ ။ တခ်ိဳ႕က အသံေလးကို ခ်စ္လို႔ ၊ မ်က္လံုးေလးကိုခ်စ္လို႔ ၊ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ခ်စ္လို႔ စသၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿဖၾကပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီလို အေၿဖေတြၾကားရတိုင္း ဟားတုိက္ၿပီးရယ္ေမာေလ့ရွိတယ္ ။ ဒါေတြအားလံုးဟာ အခ်စ္မွ မဟုတ္ပဲ ။ အသံေလးကို ခ်စ္လို႔ ဆိုတဲ့ လူ အဲဒီအသံေလးပ်က္သြားရင္ေရာ ။ မ်က္လံုးေလးလွလို႔ ခ်စ္တဲ့သူ အဲဒီမ်က္လံုး ႏွစ္လံုး ထုတ္ၿပီးကန္းသြားရင္ေရာ ၊ ခႏၶာကိုယ္ေလးခ်စ္တဲ့သူ အသက္ၾကီးလို႔ ဘုတ္ထိုင္း ၾကီးၿဖစ္ၿပီး ပ်က္ဆီးသြားရင္ေရာ အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေခ်ာင္ကပ္သြားပါၿပီလဲ ။ ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္ဆီးတဲ့ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲတဲ့ ခ်စ္ၿခင္းမွာ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိပါဘူး ။အေၾကာင္း ၿပခ်က္ ရွိခဲ့ရင္လည္း အဲဒါအခ်စ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ။ ဘာေၾကာင့္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းၿပခ်က္တစ္ခု သင့္မွာ ရွိေနၿပီဆိုရင္ ဒါဟာ သင့္ရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵတစ္ခုအတြက္ အခ်စ္ကို အမည္ခံၿပီး အတၱၾကီးေနၿခင္းသာ ၿဖစ္ပါ လိမ့္ မယ္ ။

အခ်စ္နဲ႔ေနာင္တ

အခ်စ္မွာ ေနာင္တရွိသလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကလည္း အေတာ္ေလးကို စဥ္းစားစရာပါ ။ ေနာင္တဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိထားတာက အမွားတစ္ခုခုကို လုပ္မိတဲ့အတြက္ ေနာင္အခါမွ ၿပနလည္ပူေဆြးၿခင္းလို႔ ၿဖစ္ပါ တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ခက္တာက အခ်စ္နဲ႔ ပါတ္သတ္လာရင္ လူတိုင္း လိုလိုက (ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္) ဘာပဲ လုပ္လုပ္ အမွားလို႔ သိပ္မၿမင္တတ္ၾကဘူး ။ ဒီေတာ့ မွားသြားခဲ့ရင္လည္း ေနာင္တရစရာသိပ္မရွိဘူးေပါ့ ။ တကယ္ လည္း အခ်စ္မွာ တရားမွ်တၿခင္း ၊ မမွ်တၿခင္း ၊ ေနာင္တရၿခင္း ၊ မရၿခင္းဆိုတာ မရွိပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာေလးတစ္ေၾကာင္းအရ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့အတြက္ ကိုယ့္အေနနဲ႔ တန္သလား မတန္သလား ဆိုတာ ပဲ ရွိပါတယ္တဲ့ ။ လူတစ္ဦးကို ခ်စ္ၿပီးမွ ငါမွားသြားၿပီ ေနာင္တရလိုက္တာ ဆိုရင္ေတာ့ သင္တကယ္မခ်စ္ခဲ့လို႔ပဲ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ တကယ့္အခ်စ္စစ္မွာ မွားယြင္းၿခင္း ၊ ေနာင္တ ရၿခင္း ဆိုတာ မရွိပါဘူး ။

အခ်စ္စစ္ဆိုတာဘာလဲ?

အခ်စ္ကိုေတာ့ လူတိုင္းတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးၿပဳေနၾကတာပါပဲ ။ တခါတေလေတာ့လည္း လူေတြကို ၾကည့္ရတာအရမ္းကို ရီစရာေကာင္းလြန္းပါတယ္ ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ခ်စ္ၿပီဆိုရင္ ဘာလိုအပ္မယ္လို႔ သင္ထင္ ပါသလဲ ။ ေငြေၾကးလား ၊ အလုပ္အကိုင္လား ၊ ရာထူး ဂုဏ္ေတြလား ၊ စာခ်ဳပ္စာတမ္းလား ၊ တကယ္ ေတာ့ လူႏွစ္ဦးတကယ္ခ်စ္ၾကမယ္ဆိုရင္ က်န္အရာအားလံုးဟာ သိပ္အေရးမၾကီးေတာ့ပါဘူး ။ အခ်စ္စစ္ကို တခ်ိဳ႕က ရယူပိုင္ဆိုင္လိုၿခင္း၊ ေပါင္းစည္းၿခင္း ၊ အတူတူေနထိုင္ၿခင္း ၊ ၾကင္နာယုယၿခင္း ၊ ေပးဆပ္ၿခင္းစသၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးသတ္မွတ္ၾကပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ခံယူခ်က္ကေတာ့ အခ်စ္စစ္ဆိုတာ အဲဒါေတြတစ္ခုမွမဟုတ္ပါဘူး ။ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမွ အခ်စ္ၿဖစ္မယ္လို႔ ဆိုရင္လည္း ဒါဟာ အိမ္ေထာင္ၿပဳၿခင္းသက္သက္သာ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ဒီေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္ တစ္ေနရာမွာ ခ်စ္ရတဲ့ သူရွိေနပါလားဆနုတဲ့အသိနဲ႔တင္ ၾကည္ႏူး ရင္ခုန္ေနတတ္တဲ့ အသိစိတ္ေလးတစ္ခုၿဖစ္ပါတယ္ ။ သူ႔အေၾကာင္းကို တမင္တကာၾကီး ေတြးမေနရပဲ ဦး ေႏွာက္ထဲ အၿမဲေပၚလာေလ့ရွိၿပီး သူ႔ေကာင္းက်ိဳးကို အစဥ္လိုလား ေမတၱာပို႔သေနတတ္တဲ့ စိတ္၀ိဥာဥ္ေလး တစ္ခုေပါ့ ။ အဲဒီစိတ္ကေလးမွာ ရယူလိုၿခင္းမရွိဘူး ၊ သိမ္းပိုက္လိုၿခင္းမရွိဘူး ၊ ေပါင္းစည္းလိုၿခင္းမရွိဘူး ။ ခ်စ္သူ ေလး နဲ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္ တစ္မိုးတည္းအတူတူေနခြင့္ရလို႔ ေက်နပ္ေနတတ္တဲ့ စိတ္ကေလးသာ ရွိလိမ့္မယ္ ။

အခ်စ္နဲ႔စာခ်ဳပ္

ဒီေန႔ေခတ္ၾကီးမွာ အခ်စ္ကို တံဆိပ္ရိုက္စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္နဲ႔ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို သတင္းစာထဲထိေၾကၿငာၿပီး ေပါေတာ ေတာေတြ ၿပဳလုပ္ေနၾကပါၿပီ ။ တကယ္ေတာ့လူႏွစ္ဦး ေပါင္းစည္းဖို႔ လက္ထပ္ စာခ်ဳပ္ေလးတစ္ခုနဲ႔ ထိမ္းခ်ဳပ္ထားတယ္ဆိုတာ အေတာ္ေလးရီစရာေကာင္းတဲ့ ကိစၥတစ္ခုပါ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးထံုးစံအရ လူၾကီးမိဘ သေဘာတူၿပီး အေရွ႕ (၇)အိမ္ ၊အေနာက္ (၇) အိမ္ အသိအမွတ္ၿပဳရင္ ပုဆိုးတန္းတင္ အၾကင္လင္ မယားအရာေၿမာက္ပါတယ္ ။ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ၾကီးေတြခ်ဳပ္ ေနာက္သေဘာထားၿခင္းမတိုက္ဆိုင္လို႔ ကြဲၾက ၿပဲၾကနဲ႔ အဲဒီလက္ထပ္စာခ်ဳပ္က တကယ္ပဲ လူႏွစ္ေယာက္ကို ေပါင္းစည္းေပးႏိုင္သတဲ့လား ။ တကယ္ လူႏွစ္ဦးကို ေသတပန္သက္တဆံုး ေပါင္းစည္းေပးႏိုင္တာက ခိုင္ၿမဲတဲ့အခ်စ္နဲ႔သံေယာဇဥ္သာၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ ဘာမွမ ဟုတ္တဲ့ စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ေပၚက စာေၾကာင္းေတြမဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါကိုသင္ သတိၿပဳဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္ မယ္ ။

အခ်စ္ႏွင့္ဆႏၵ

ကိုယ္ကလူတစ္ဦးကိုခ်စ္မိၿပီဆိုပါစို႔ ။ သူ႔ဆီက ၿပန္လည္ခ်စ္ခြင့္ကိုေတာင္းၿပီး လိုခ်င္တဲ့အေၿဖမဟုတ္ခဲ့ရင္ အသဲ ကြဲ တာေတြ ပူေဆြးေသာကမ်ားတာေတြ ၿဖစ္ၾကၿပန္ေရာ ။ သင္တကယ္ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ သူ႔ဖက္က ၿပန္ခ်စ ္ခ်စ္ မခ်စ္ခ်စ္ သိပ္အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး ။ သူၿပန္ခ်စ္တာကို သင္လုိခ်င္တယ္ဆိုကတည္းက ဒါဟာ သင့္လို အင္ ဆႏၵသက္သက္သာၿဖစ္ၿပီး သင္သူ႔အေပၚထားတဲ့ အခ်စ္မဟုတ္ပါဘူး ။ တကယ္ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ သူ႔ဆီက သင္ ဘာမွလိုခ်င္မွာမဟုတ္ပါဘူး ။ သူ႔ကို ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေလးတစ္ခုနဲ႔တင္ ကမၻာေလာ ကၾကီးဟာ ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းေနမွာအမွန္ပါပဲ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
18 Oct 2010

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ဂ်ီပီဘ၀ (အပိုင္း ၂)

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ဂ်ီပီဘ၀ (အပိုင္း ၂)

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဂ်ီပီဘ၀ကို အပိုင္းဆက္ေလးေတြေရးမယ္လို႔ ေၿပာၿပီး ဆက္မေရးၿဖစ္ခဲ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ ။ အပိုင္း (၁) နဲ႔တင္ရပ္ထားၿပီး တၿခားပို႔စ္ေတြကို လွည့္ေရးေနမိခဲ့တယ္ ။ ဂ်ီပီလုပ္သက္ေလး တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္လာ ေတာ့ ေတြ႔ၾကံဳရတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေလးေတြကို ခ်ေရးဖို႔ အခ်ိန္တန္လာပါၿပီ ။

စပ္ေဆးႏွင့္ လူနာမ်ား

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂ်ီပီေတြရဲ႕ အၾကီးမားဆံုးရန္သူကေတာ့ စပ္ေဆးေရာင္းသူမ်ားလို႔ပဲ ေပၚေပၚထင္ထင္ မွတ္ခ်က္ခ် မိပါတယ္ ။ ေရာင္းလိုက္တဲ့ စပ္ေဆးေတြ လတ္တေလာ လူနာဘာၿဖစ္ေနသလည္းေမး ၊ ၿပီးေတာ့ ေရာဂါ လကၡဏာ (Symptoms) သက္သာေစတဲ့ ေဆးေလးေတြေရာင္စံုစပ္ၿပီး ေပးလုိက္တာပါပဲ ။ ေဆးတိုးလို႔ တစ္ခြက္ ႏွစ္ခြက္နဲ႔ ေပ်ာက္တဲ့သူရွိသလိုပိုဆိုးသြားတဲ့လူနာေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ ။ ဥပမာ bacteria ပိုးေၾကာင့္ၿဖစ္တဲ့ ၀မ္းသြားၿခင္း (diarrhoea) မွာ ပဋိဇီ၀ ပိုးသတ္ေဆး (Antibiotic) ထည့္မေပးပဲနဲ႔ Dicotil လို ေဆးမ်ိဳးေတြေပးၾကတယ္ ။ ဒီမွာတင္ လူနာက အၿပင္ကေတာ့ ၀မ္းပိတ္ၿပီး အတြင္းဖက္က ေမႊေနၿပီး ပိုဆိုး လာၿပန္ပါေရာ ။ ေနာက္တစ္ခုက Antibiotic ေတြကို ေပးခ်င္သလို ေပးေနၾကတဲ့ ကိစၥ ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေဆးဆိုင္ေတြက Amoxicillin ဆိုလည္း ဖ်ားေနလား ေပးလိုက္တာပဲ ။ ၀မ္းကိုက္ေနလား ေရာ့ Metro ေသာက္ ။ ဟုတ္ ေနတာပဲ ။ ၾကားထဲမွာ ခံရတာက ဘာမွမသိနားမလည္တဲ့ လူနာေတြပါ ။ ပိုဆိုးတာက Antibiotic ေတြကို Course ကုန္ေအာင္မေပးၾကေတာ့ ၾကာလာေတာ့ Bacteria ပိုးေတြက ေဆးေတြကို ယဥ္ပါးလာၿခင္း (Resistance) ေတြၿဖစ္ၿပီး ေဆးမတိုးေတာ့တာပါပဲ ။

အမွန္ေတာ့ Antibiotic သည္ ေဆးဆိုင္မွာ တင္ေရာင္းလို႔ရတဲ့ (OTC - Over The Counter) အမ်ိဳးအစား မ ဟုတ္ပါဘူး ။ ဆရာ၀န္တစ္ဦးဦး ညႊန္ၾကားမွသာ ေသာက္သံုးရတဲ့ (Prescription) ေဆးမ်ိဳးၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဘာ ေၾကာင့္မ်ား ေဆးဆိုင္ေတြမွာ ပိုးသတ္ေဆး (Antibiotic)ေတြကို ဆရာ၀န္ညႊန္ၾကားခ်က္မပါပဲ ေရာင္းခ် ခြင့္ၿပဳ ေနၾကသလဲဆိုတာကိုေတာ့ မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ပါပဲ ။ ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ Health Care System မွာ လစ္လွ်ဴရွု ထား တဲ့ အားနည္းခ်က္တစ္ခု အၿဖစ္ ၿမင္မိပါတယ္ ။ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ အေရးယူေဆာင္ရြက္တာမ်ိဳး ရွိသင့္ ေနပါၿပီ ။

ဒီကိစၥကို ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ရဲ႕ View ကေနမၾကည့္ပဲ လူနာေတြဖက္က ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၿပႆနာ ေလးေတြရွိေနတာကိုေတြ႔ရပါတယ္ ။ စပ္ေဆးကို တစ္ခြက္ တစ္ရာနဲ႔ သံုးခြက္ေလာက္ သေသာက္ရင္ေပ်ာက္ ၊ ဆရာ၀န္ဆီေဆးလာထိုးရင္ ေထာင့္ငါးရာ ႏွစ္ေထာင္ ၊ သူတို႔ဘယ္လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ၾကမယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ ။ ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေၿခခံ လူအမ်ားစုဟာ လက္လုပ္လက္စားနဲ႔ ဆင္းရဲသားေတြမ်ားပါတယ္ ။ အသိပညာ ခ်ိဳ႕တဲ့ တဲ့အၿပင္ ေငြေၾကးမၿပည့္စံုမႈေၾကာင့္ စပ္ေဆးေတြကို အားကိုးေနၿခင္းကိုလည္း အပစ္မဆိုသာပါဘူး ။ ဆရာ၀န္ ေတြဖက္က ယူသင့္သေလာက္သာယူ ၿပီး ရိတ္လိုက္မယ္ဟဲ့ ပါးပါးလွီးလိုက္မယ္ဟဲ့ ဆိုတဲ့ လူသားမဆန္တဲ့ ရုိင္းစိုင္းတဲ့အေတြးေတြကို ေခါင္းထဲက ထုတ္ထားဖို႔ လိုပါတယ္ ။

ဒီေန႔ၿဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ကိစၥေတြကို ၿခံဳၾကည့္ရင္ ဆရာ၀န္ေတြ Medical Ethic (ေဆးပညာက်င့္၀တ္) နည္းလာ တာနဲ႔အမွ် လူနာေတြဖက္က ယံုၾကည္ကိုးစားမႈနည္းလာတာလည္း ၀မ္းနည္းစရာ ၿဖစ္ရပ္ၾကီးပါပဲ ။ လူနာေတြ ဖက္က ယံုၾကည္မႈေပးဖို႔ လိုအပ္သလို ဆရာ၀န္ေတြဖက္ကလည္း ဆရာ၀န္ပီသစြာ ေနထိုင္ၾကဖို႔ လိုေနပါၿပီ ။ လူနာနဲ႔ဆရာ၀န္အၿပန္အလွန္ယံုၾကည္ကိုးစားၿပီး ရိုးသားၿဖဴစင္တဲ့ၿဖစ္ရပ္ေလးေတြရွိေနပါေသးတယ္ ။ အဲဒီထဲက အၿဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို ေၿပာၿပပါ့မယ္ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လေလာက္ကေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ထိုင္တဲ့ ေဆးခန္းေရွ႕မွာ စံပါယ္ပန္းေလးေတြ ၊ ေရႊပန္းေငြ ပန္းေလး ေတြကို တစ္လမ္း၀င္တစ္လမ္းထြက္ ေရာင္းတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အၿမဲၿဖတ္သြားေလ့ရွိပါတယ္ ။ တစ္ေန႔ ေဆးခန္းမွာ ပန္းလာေရာင္းပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေန႔တိုင္းလည္း ဘုရားပန္းကပ္ရတယ္ ၊ ေနာက္ၿပီး တစ္ေန႔ ပိုက္ဆံ ၂၀၀ ေလာက္ပဲ လွဴတဲ့သေဘာပဲ ဆိုၿပီး ေန႔တိုင္းပန္း၀ယ္ပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ လနဲ႔ ခ်ီၿပီး အဲဒီပန္းသည္လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဆီက ေန႔တိုင္းပန္း ၀ယ္ၿဖစ္တယ္ဆိုပါစို႔ ။ တစ္ေန႔ေတာ့ ပန္းေရာင္းတဲ့ မိန္းမက သူ႔ကေလးေလး ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးခန္းၿပဖို႔ကလည္း တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စားၿဖစ္တဲ့အတြက္ သိပ္မလြယ္ ကူေၾကာင္း ၊ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လို လုပ္ရမလည္းဆိုၿပီး အၾကံေတာင္းပါတယ္ ။ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ ေတာ့္ဆီက ေဆးညႊန္း (Prescription) ကို လုိခ်င္လို႔နဲ႔တူပါတယ္ ။ လူနာကို မစမ္းသပ္ပဲ အထူးသၿဖင့္ ကေလး ငယ္ေတြမွာ ေဆးညႊန္းေပးရတာ အႏၱရာယ္ၾကီးတဲ့အတြက္ ပိုက္ဆံအတြက္ ပူစရာမလိုေၾကာင္း ေဆးခန္းကို ေခၚလာခဲ့ပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေၿပာခဲ့တယ္ ။ ေနာက္ရက္ၾကေတာ့ ေဆးခန္းကို ေရာက္လာပါတယ္ ။

အသက္ ငါးႏွစ္ ၊ အဖ်ား ၁၀၀ ၊ Hess's test(-) ေသြးလြန္တုပ္ေကြးလကၡဏာမရွိ ၊ အဆုတ္ ႏွလံုးပံုမွန္ သာမန္ Acute Viral Infection ေလးပါပဲ ။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္အဲဒီကေလးကို Treatment ေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ၿပန္ခါနီးက်ေတာ့ ပိုက္ဆံ တစ္ေထာင္တန္ေလးထုတ္ေပးပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က ပိုက္ဆံေပးဖို႔မလိုေၾကာင္း ၊ အဲဒီတစ္ေထာင္ကို ကေလးကို အားရွိတဲ့ အစားအစာေလးေတြကို ၀ယ္ေကၽြးလိုက္ပါလို႔ မွာခဲ့တယ္ ။ သူတို႔ေတြ ေက်းဇူးေတြ အထပ္ထပ္တင္ၿပီး ၿပန္သြားၾကတယ္ ။ ေနာက္တစ္ပါတ္ေလာက္က်ေတာ့ သူ႔ေယာကၤ်ားက အဖ်ားေတြတက္ၿပီး အသည္း ၾကီးၿခင္း(Hepatomegaly ) နဲ႔ေရာက္လာပါတယ္ ။ အေၿခအေနက ေဆးရံုတင္ဖို႔ Indication ေတြရွိ ပါတယ္ ။ ဒါနဲ႔ေဆးရံုကို ဒီည သြားဖို႔အဆင္မေၿပေၾကာင္းပိုက္ဆံစုရမွာၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။က်ေနာ္လည္း ဒီတစ္ည သက္သာေအာင္ဆိုၿပီး အဖ်ားက်ေအာင္ လိုအပ္တာေတြလုပ္ေပးၿပီး ေဆးရံုသြားဖို႔ အညႊန္းေရး ေပးခဲ့ တယ္ ။ ဒီမွာတင္ ၿပန္ခါနီးက်ေတာ့အရင္ကေလးတုန္းကလည္း ပိုက္ဆံမယူလို႔ အားနာေၾကာင္း အခုတစ ္ေခါက္ ယူဖို႔ေၿပာပါတယ္ ။

က်ေနာ္လည္း ေသခ်ာရွင္းၿပခဲ့တယ္ ။ ေဆးရံုတက္ရတယ္ဆိုတာ စရိတ္ၾကီးၿပီး တစ္ေထာင္ ႏွစ္ေထာင္ကအစ တန္ဖိုးရွိေၾကာင္း ဒါေၾကာင့္ အခုေပးမယ့္ပိုက္ဆံကို ေဆးရံုစရိတ္မွာသံုးဖို႔ မွာလိုက္ပါတယ္ ။ ဒီမွာတင္ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလံုးက က်ေနာ့္ကို မၿမင္ဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္လို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေဆးခန္းေရွ႕ေလးမွာ ထိုင္ခ် လိုက္ၾကပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့သူတို႔ကေလးေလးပါ ထိုင္ခိုင္းၿပီး ကန္ေတာ့ပါေလေရာ ။ ဘုရားေရ ... က်ေနာ့္ အတြက္အဲဒီေလာက္ၾကီးေတာင္ ကန္ေတာ့ဖို႔ မလိုပါဘူးဆိုၿပီး အတင္းကိုၿပန္ထခိုင္းရပါတယ္ ။ သူတို႔ မ်က္၀န္းမွာ လည္း မ်က္ရည္ေတြစို႔လို႔ ။ ဆရာကကၽြန္ေတာ္တို႔ ထက္ငယ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ခဲ့ဖူးတဲ့ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔ မတူလို႔ ကန္ေတာ့တာပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာဆက္ေၿပာရမွန္းမသိခဲ့ဘူး ။ ဆရာ၀န္ေတြအားလံုး ဒီလိုပါပဲလို႔ သူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္ ။ ေနာက္ရက္ကစၿပီး သူတို႔ ပန္းလာေရာင္းရင္ ပိုက္ဆံမယူေတာ့ဘူး ။ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ပိုက္ဆံ မယူရင္ပန္းလည္းမယူေတာ့ဘူးလို႔ ၿခိမ္းေၿခာက္လိုက္မွ ပိုက္ဆံ ၂၀၀ ကိုၿပန္ယူပါတယ္ ။ ဘယ္ ေလာက္ေတာင္ ရိုးသားၿဖဴစင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြပါလဲ ။

ဘယ္ေလာက္ပဲ ေခတ္ေတြေၿပာင္းေၿပာင္း လူဟာ လူပါပဲ ။ လူပီသေအာင္ေနမယ္ဆိုရင္ ဆရာ၀န္ၿဖစ္ေစ လူနာ ၿဖစ္ေစ ဆက္ဆံေရးသည္ အၿမဲတမ္း ရုိေသယံုၾကည္ ကိုးစားေနမွာအမွန္ပါပဲ ။ အဓိက ဆိုလိုခ်င္ တဲ့အေၾကာင္း ကေတာ့ ဆရာ၀န္သည္ ဆရာ၀န္ပီသစြာ လူနာေတြကို ေစတနာထားမယ္ဆိုရင္ လူနာေတြဖက္က တုံၿပန္တဲ့ Response သည္ ၿဖဴစင္လွပေနမွာ အမွန္ပဲၿဖစ္ပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ဂ်ီပီဘ၀ (အပိုင္း ၁) ဖတ္ရန္ ။

ဆက္လက္ေရးသားသြားပါဦးမည္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
16 Oct 2010


စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ဖူးတဲ့ေကာင္

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ဖူးတဲ့ေကာင္

ထူးၿပီးေတာ့လည္း
လြမ္းမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး
လူ..ဆိုတာကိုက
ခဏတၿဖဳတ္ " ဧည့္သည္ " ေတြပဲေလ...
ထူးၿပီးေတာ့လည္း
ခ်စ္မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး
အခ်စ္ဆိုတာကိုက...
ဟိုမွာေတြ႔ရ...ဒီမွာေတြ႔ရနဲ႔
အရမ္းကို ေပါမ်ားလြန္းေနခဲ့တယ္...
ထူးၿပီးေတာ့လည္း
သတိရမေနေတာ့ပါဘူး
ငါ...သတိရတိုင္းသာ..
မင္းလြမ္းတတ္မယ္ဆိုရင္
အလြမ္းေတြသြန္းေလာင္းတဲ့ပင္လယ္ၿပင္ထဲ
မင္း..ေပ်ာက္ကြယ္ေနေလာက္ေရာေပါ့....
ထူးၿပီးေတာ့လည္း
တြယ္တာမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး
ခပ္ဆိတ္ဆိတ္..ခပ္တိတ္တိတ္
ငါ့အရိပ္...ငါနင္းၿပီး
ႏွလံုးသားမွာ ဗ်ည္းအကၡရာတင္ထားခဲ့မယ္..
" ငါဆိုတာ...အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ခဲ့ဖူးတဲ့ေကာင္ "

သက္တန္႔ခ်ိဳ

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

သ တိ ရ ေ ပ း ယံု နဲ႔ တ င္.....

သ တိ ရ ေ ပ း ယံု နဲ႔ တ င္.....

ည...ည....ည...
ဒီအေမွာင္ထုေတြထဲ
ဘယ္လိုမ်ား ၿဖတ္ေက်ာ္ရမလဲကြယ္....
ခ်စ္သူရယ္....
ဘာေၾကာင့္မ်ား...သတိရစိတ္ေတြကို
ပိုင္စိုး ထားရပါသလဲ ...
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္...ငါက
အလြမ္းဒါဏ္သင့္ေနခဲ့သူပါ
မင္းရဲ႕၀င္သက္ တစ္ခ်က္ကို
ငါ့ရဲ႕ တစ္သက္တာ ဘ၀ထက္
တန္ဖိုးထားခဲ့ရတာ
အခုေတာ့လည္း.....
ေရွ႕ဆက္ရမလား...ေနာက္ဆုတ္ရမလား...
လက္တြဲပါ့မလား...ခ်န္ခဲ့မွာလား...
ဘာေတြပဲၿဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါေစ...
အို....ခ်စ္သူရယ္..
ရင္နင့္ေအာင္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္
ေလာကရဲ႕ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ...
သတိရေပးယံုနဲ႔တင္...
ငါ...က.....
ေနတတ္ ေက်နပ္မယ့္သူပါ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

ထံုးဘို သံုးထပ္ေရတံခြန္သို႔ အလည္တစ္ေခါက္

ထံုးဘို သံုးထပ္ေရတံခြန္သို႔ အလည္တစ္ေခါက္

(ဒီပို႔စ္ေလးကို တင္မယ္တင္မယ္နဲ႔ အလုပ္တစ္ဖက္ ကိုးနတ္ရွင္တစ္ဖက္နဲ႔ မတင္ၿဖစ္ေသးတာၾကာသြားပါတယ္ အခုေတာ့တင္လိုက္ပါၿပီ )

ရာသီဥတုကေတာ့ ရန္ကုန္ထက္ပိုၿပီးပူၿပင္းတဲ့ေနရာ ။ အခုဆို သူၾကီးတစ္ေယာက္ ရြာကေန ၿမိဳ႕ၾကီးကို တက္သြား လိုက္တာ ရက္ေတြေတာင္ အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီေပါ့ ။ ရြာထဲမွာ ဘာေတြမ်ားၿဖစ္ပ်က္ေနလည္းဆိုတာ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ စနည္းနာရတာကလည္း အေမာပါပဲ ။ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ ရြာသားၿမိဳ႕ေရာက္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဆိုင္ကယ္ ေတြတ၀ီ၀ီနဲ႔ ေရႊမႏၱေလး ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ မ်က္စိ သူငယ္နားသူငယ္နဲ႔ေပါ့ ။ မီးေရာင္ေတြတ၀င္း၀င္း ဆူညံတဲ့ ဆိုင္ကယ္သံေတြနဲ႔ ၿပိဳးပ်က္လက္ေနတဲ့ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ သူၾကီး အတြက္အတြက္ ၿမင္သမွ်ဟာ အသစ္အဆန္းေတြၾကီးပါပဲ ။ တိုက္ၾကီးေတြၾကားထဲမွာ သူၾကီးကေတာ့ ဟိုၾကည့္လုိက္ဒီၾကည့္လုိက္နဲ႔ ဟာကနဲ ဟင္ကနဲ အသစ္အဆန္းေတြကို တအံ့တၾသ ေငးေမာၾကည့္ယံုပါပဲ ။

ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္ကာစကေတာ့ သူၾကီးရဲ႕ မ်ားၿပားလွတဲ့အလုပ္ေတြၾကားမွာ ရံုးနဲ႔ ေဟာ္တယ္ ဇယ္ဆက္သလို ပိေနခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါနဲ႔ အစပထမေတာ့ လံုး၀မေရာက္ဖူးတဲ့ ၿပင္ဦးလြင္ဆိုတဲ့ ဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီး ကိုသြား ေရာက္ လည္ပတ္ဖို႔ ၾကားရက္ေလးၿဖစ္တဲ့ တနဂၤေႏြမွာ ၾကံစည္ထားခဲ့ပါတယ္ ။ဒါေပမယ့္ ေရာက္ဖို႔ကံမပါလာပဲ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပ်က္သြားခဲ့ၿပီး သူၾကီးတစ္ေယာက္အဲဒီတစ္မနက္လံုး ေဟာ္တယ္မွာ ေယာင္ခ်ာ ခ်ာနဲ႔ ၿဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္လွစြာ ေသာ သူၾကီးတပည့္ၾကီးေတြက ၿပင္ဦးလြင္ လိုက္မ ပို႔ၿဖစ္တာ အားနာလို႔ ဆိုၿပီး အနီးအနားက ေရတံခြန္ေလးတစ္ခုကို လိုက္ပို႔မယ္ဆိုၿပီး တည္းခိုရာ ေဟာ္ တယ္ၾကီးကို အုပ္စု လိုက္ ခ်ီတက္လာၾကပါတယ္ ။

နာမည္က ထံုးဘို သံုးဆင့္ေရတံခြန္တဲ့ ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕နဲ႔ ၁၄ မိုင္ေလာက္ေတာ့ကြာေ၀းပါတယ္ ။ ဆိုင္ကယ္သာ မရွိရင္ သြားလို႔ လံုး၀မလြယ္တဲ့ ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တိမ္ၿမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ကမၻာေက်ာ္မယ့္ ေနရာေလး တစ္ခုေပါ့ ။ သူၾကီးကေတာ့ ေအာ္..ဒီေနရာေလးကို လမ္းေလးေတြၿပင္ ၿပီး ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြကို သာ ၀ါးရံုပင္ ေလးေတြနဲ႔ ဆြဲေဆာင္လုိက္ရရင္ေတာ့ ေသာက္ေသာက္လဲ နာမည္ၾကီးလိုက္မယ့္ၿဖစ္ခ်င္းေပါ့ ။ သူၾကီး ေတြးမိတာပါ ။ အရင္ဆံုး ေရတံခြန္ကိုမေရာက္ခင္ ဆိုင္ကယ္ ၁ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေမာင္းရပါတယ္ ။



လမ္းေဘးတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ေက်ာက္ေတာင္ေတြနဲ႔ ထူးဆန္းတာက အဲဒီေက်ာက္ေတာင္ၾကီးေတြဟာ ေၿမသား လံုး၀မရွိပဲ ေက်ာက္စစ္စစ္ေတြ ၿဖစ္ေနလို႔ပါပဲ ။ မႏၱေလးတစ္ၿမိဳ႕လံုးက တုိက္ေဆာက္တာၿဖစ္ၿဖစ္ လမ္းခင္း တာၿဖစ္ၿဖစ္ အဲဒီေက်ာက္ေတာင္ၾကီးေတြကို မိုင္းနဲ႔ ခြဲၿပီး ကားနဲ႔သယ္ရတာၿဖစ္ပါတယ္ ။





ဒီလို ဆိုးတဲ့လမ္းေတြကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေမာင္းခဲ့ရတာၿဖစ္ပါတယ္ ။



ေက်ာက္တံုးေတြကို သယ္ခဲ့တဲ့ ကားၾကီးေတြကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါေသးတယ္ ။ လမ္းက တအားဆိုးတဲ့အတြက္ ဆိုင္ကယ္ ကို ေနာက္ကေန မၿပဳတ္က်ေအာင္ သူၾကီးတစ္ေယာက္ ၿမဲၿမဲ ကိုင္ထားၿပီး ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ လိုက္ ခဲ့ရပါတယ္ ။



လမ္းမွာ ၿမန္မာဆင္ ဆိုတဲ့ ဘိလပ္ေၿမစက္ရံုကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါေသးတယ္ ။



ဒါကေတာ့ သံုးရာသီ အပန္းေၿဖဥယ်ာဥ္ကို မေရာက္ခင္လမ္းမွာေတြ႔ရတဲ့ ေက်ာက္ေခ်ာင္းပဲၿဖစ္ပါတယ္ ။



ေရလႊာပါးပါးေလးနဲ႔ ေရတံခြန္အေသးစားေလးကလည္း လာသမွ် လူေတြရင္ထဲ လန္းဆန္းသြားေအာင္ ဆြဲ ေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္ ။ ဆိုင္ကယ္လမ္းက တအားဆိုးတဲ့အတြက္ ေနာက္ကေနထိုင္ၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္လို႔ မရတဲ့အတြက္ လမ္းကိုေတာ့ မရိုက္ခဲ့ရပါဘူး ။ ဒါနဲ႔ ပဲ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေမာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာ သံုးရာသီ အပန္း ေၿဖဥယ်ာဥ္ကို ေရာက္ခဲ့ၿပီၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဖုန္ေတြတေထာင္းေထာင္နဲ႔မို႔ လူက မလႈပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ပါပဲ ။



သစ္ေတာစိမ္းစိမ္းနဲ႔ လွပတဲ့ ေတာင္ကမ္းပါးယံ ၿမင္ကြင္းၿဖစ္ပါတယ္ ။



မနက္စာမစားရေသးတဲ့အတြက္ အဲဒီမွာပဲ ထမင္းဆီဆမ္းနဲ႔ လက္ဖက္သုပ္ ၊ ၾကက္ဥ ေမႊေၾကာ္ တို႔နဲ႔ အတူ ထမင္းစားခဲ့ပါတယ္ ။ စားေကာင္းေကာင္းနဲ႔စားခဲ့တာ ၂ ပန္းကန္ေတာင္ကုန္ပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ တစ္နာရီ ေလာက္ နားၿပီးတဲ့အခါ ေတာင္ေပၚကို စတက္ပါတယ္ ။ လမ္းကက်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ နာရီ၀က္ ေလာက္သာ တက္ရ တယ္ဆိုေပမယ့္ ၿမင့္မားမတ္ေစာက္တဲ့အတြက္ အရမ္းကို ေမာဟိုက္ၿပီး ပင္ပန္းပါတယ္ ။ ေဘးတစ္ဖက္စီ က ၀ါးရံုေတာေတြနဲ႔ တကယ့္ကို ေတာတြင္း ခရီးသြားရသလိုပါပဲ ။



ဒါကေတာ့ သူၾကီးတို႔ တက္တက္လမ္းကို ရိုက္ထားတဲ့ပံုၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမာပန္းလြန္းစြာ တက္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေရသံ ေတြကို စၾကားလာရၿပီၿဖစ္ပါတယ္ ။ အရင္ဆံုးေရတံခြန္ေအာက္ေၿခမွာ ၀ါးတဲေလးေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္ ။ သူၾကီးလည္း ေဘာင္းဘီတိုမပါလာတဲ့အတြက္ အဲဒီတဲေလးေတြက ပုဆိုးကိုငွားၿပီးပဲ ေရထဲ ဆင္းခဲ့ရပါေတာ့တယ္ ။ အၿဖစ္ကအဲဒီလိုပါ ။ ေရထဲကို ေၿခခ်မိတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ အရမ္းကို ေအးစိမ့္ၿပီး ပင္ပန္းလာသမွ် ယူပစ္သြားသလို ေပ်ာက္သြား ပါတယ္ ။ ေရတံခြန္က သံုးဆင့္ၿဖစ္ပါတယ္ ။ ေက်ာက္တံုးေတြက ေခ်ာက်ိလြန္း တဲ့အတြက္အ ရမ္းကိုသတိထားရပါတယ္ ။



ဒါကေတာ့ အေ၀းကေနလွမ္းၿမင္ရတဲ့ ေရတံခြန္ပံုၿဖစ္ပါတယ္ ။



ေရတံခြန္ေအာက္ေၿခမွာ အပန္းေၿဖစရာ ဒီလို တဲငယ္ေလးေတြရွိပါတယ္ ။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္နားၿပီးမွ ေရထဲဆင္းၾကတာၿဖစ္ပါတယ္ ။ သူၾကီးကေတာ့ ၀တ္စရာ ေဘာင္းဘီတို အပိုမပါလာတဲ့အတြက္ အဲဒီတဲေလး ေတြက ပဲ ပုဆိုးငွားၿပီး ဆင္းခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။



သူၾကီးနဲ႔ သူၾကီး ေဘာ္ေဘာ္ တပည့္ ကိုေက်ာ္တို႔ၿဖစ္ပါတယ္ ။

ေရတံခြန္ ပထမအဆင့္ကေတာ့ နိမ့္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယအဆင့္ကို တက္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေရအိုင္ၾကီး တစ္ခုရွိပါတယ္ ။ သူၾကီး လည္ပင္းအထိေရနစ္ၿပီး အလြန္ကို ေအးစိမ့္လွပါတယ္ ။ ေအာက္ေၿခက ေက်ာက္တံုးေလး ေတြကို ေၿခေထာက္နဲ႔စမ္းမိပါတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြကေတာ့ လူတစ္ရပ္ေက်ာ္ ေက်ာ္အထိနစ္တဲ့ေနရာေတြရွိပါတယ္ ။ ေရတံခြန္ကေနစီးက်ေနတဲ့ ေနရာေရာက္ေအာင္ေတာ့ မနည္းကို ေၿခကုပ္ၿပီး သြားယူရပါတယ္ ။ အဲဒါကေနာက္ဆံုးပါပဲ ေနာက္တစ္ဆင့္ကိုေတာ့ တက္မရေတာ့ပါဘူး ။ မတ္ေစာက္ လြန္းတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ေတြပဲ ရွိတဲ့အတြက္ပါ ။ ေရတံအခြန္ အၿမင့္က ေတာ့အလြန္ကို ၿမင့္မားၿပီး ခန္႔မွန္းေၿခ ေပ ၇၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္ ။



ဒါကေတာ့ အလယ္ကေန ေရတံခြန္အလွနဲ႔ ပဲမ်ားေနပံုၿဖစ္ပါတယ္ ။



အေ၀းကေန လွမ္းရိုက္ထားတဲ့ပံုၿဖစ္ပါတယ္ ။



ေရလယ္ေခါင္ကေန ကေနတာမဟုတ္ပါဘူး ။ လက္ေထာင္ၿပီး အိုက္တင္လုပ္ဆိုလို႔ လုပ္ၾကည့္တာ :P



ဘယ္ဖက္အစြန္ဆံုးက သက္တန္႔ခ်ိဳ အလယ္က ကိုေက်ာ္နဲ႔ အစြန္က ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္ပါတယ္ ။







ေရတံခြန္အလွအပ ရွူခင္းပံုမ်ားပဲၿဖစ္ပါတယ္ ။



ဒါကေတာ့ေရတံခြန္မွာေရခ်ိဳးၿပီး အၿပန္ သံုးရာသီမွာ ခဏအနားယူတုန္းရိုက္ထားတဲ့ပံုၿဖစ္ပါတယ္ ။

အၿပန္က်ေတာ့ ေမွာင္ကလည္းေမွာင္ေနပါၿပီ ။ ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကေန ေသခ်ာထိုင္လုိက္လာရင္း တည္းခိုရာ ေဟာ္တယ္ ကို ည ၇ နာရီေလာက္မွ ၿပန္ေရာက္ပါတယ္ ။ ညေရာက္ေတာ့ ဘယ္မွေတာင္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ လူက တစ္ကိုယ္လံုး ကိုင္ရိုက္ထားသလို နာက်င္ေနၿပီး ဟိုတယ္မွာပဲ ေစာေစာ ႏွပ္ေနလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။

ေနာက္ပိုင္းလည္း ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ခရီးသြားမွတ္တမ္းေလးေတြတင္ေပးပါဦးမယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
7 Oct 2010

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................