ေလလြင့္လူ

ေလလြင့္လူ

ဟိုးေကာင္းကင္ၾကီးဆီမွာ....
လွပလြန္းတဲ့ သက္တန္႔ေရာင္စဥ္....
ငွက္ဖို ငွက္မတစ္စံုက....
တြတ္တီးတြတ္တာနဲ႔.....
ခ်စ္ရည္လူးၾကတဲ့သ႑ာန္....

ေလၿပည္ကတိုးေ၀ွ႔လာေတာ့....
ေ၀းၾကမွာ စိုးရတာနဲ႔....
သစ္ပင္ကိုင္းေအာက္....
တိုးေ၀ွ႔ေပ်ာက္ကြယ္....

ရည္ရြယ္မထားမိတဲ့.....
အဲဒီၿမင္ကြင္း...
ဒီရင္ကို နင့္သြားေစတယ္.....
တစ္ခ်ိန္တုန္းကပါ...
အဲဒီခ်စ္ၿခင္းေမတၱာေတြၾကား....
စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ ကူးခတ္ဖူးတယ္.....

မုန္တုိင္းကထန္ေတာ့....
ကံၾကမၼာ ဒီေရလႈိင္းေတြေအာက္....
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တယ္....
ဒီႏွလံုးသားတစ္စံုက...
တုန္ခါလြန္းေတာ့လည္း....
ဘယ္ေသာင္ ...ဘယ္ကမ္းကပ္မွန္းမသိ....
ငါက.....ေလလြင့္လူ....

သက္တန္႔ခ်ိဳ

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................