ရြာေတြႏွင့္ အေတာ္အလွမ္းေ၀းသည့္ ေၿမကြက္လပ္တြင္ ကေလးတသိုက္ ဆူညံစြာ ေဆာ့ကစားေနၾက၏ ။ ကေလးဟုဆိုေပမယ့္ အသက္ေတြကေတာ့ ၁၃ ႏွစ္ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ေတြ ၿဖစ္သည္ ။ ေက်း လက္ေတာရြာဆိုေတာ့လည္း ထိုအရြယ္သည္ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းႏွင့္ ေဆာ့ေကာင္းတုန္း အရြယ္ပင္ ။ က ေလး တစ္သိုက္တြင္ စုစုေပါင္း ၅ ေယာက္ပါ၀င္၏ ။ ေအာင္ဘု ၊ ေထြးညိဳ ၊ မဲလံုး ၊ မွဲ႔ၾကီး ၊ ခ်ိဳၾကီး တို႔ၿဖစ္ၾက၏ ။ ခ်ိဳၾကီးဆုိသည္မွာ က်ေနာ့နာမည္ကို အဖ်ားဆြတ္၍ ေခၚေ၀ၚၿခင္းပင္ ။ ေနာက္ကာလၾကာလာေတာ့ ခ်ိဳၾကီးမွ ဂ်ိဳၾကီးၿဖစ္သြားေလ၏ ။ ထိုအဖြဲ႔တြင္ က်ေနာ္က အသက္အငယ္ဆံုးၿဖစ္ေလ၏ ။ ၁၀ ႏွစ္သာသာ ေလာက္ ပဲရွိအုန္းမည္။ က်ား ၃ ေယာက္ မ ၂ ေယာက္ၿဖစ္၏ ။ ကစားနည္းကေတာ့ ဂံုညင္းဒိုးပစ္တိုင္း ကစား ေနၿခင္းပင္ၿဖစ္၏ ။
အခ်ိန္ကလည္း တၿဖည္းၿဖည္းေမွာင္လာ၏ ။ ရြာ အေခၚအေ၀ၚေတာ့ ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ေပါ့ ။ ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္တြင္ အိမ္ရွိလူၾကီးမ်ားက ကေလးမ်ားအား အၿပင္သို႔ထြက္ခိုင္းေလ့မရွိေပ ။ ရြာလယ္ေခါင္တေလ်ာက္ ႏြားအုပ္ ၾကီး၀င္လာခ်ိန္တြင္ တေစၧ သရဲမ်ား ကပ္ပါေလ့ရွိသည္ဟု အယူရွိေသာေၾကာင့္ပင္ ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လူဆိုး တစ္သိုက္မို႔ အၿပင္ကိုေရာက္ရွိေနေလသည္ ။ ေဆာင္းတြင္းကာလမို႔ အလင္းေရာင္နဲနဲေမွာင္လာသည္ႏွင့္ ၿမဴေတြက ေ၀့၀ဲလာေလ့ရွိသည္ ။ တစ္စ တစ္စ ႏွင့္ အရာရာသည္ မပီ၀ိုးတ၀ါး ။ ကေလးတစ္သိုက္ကေတာ့ ဇြဲေကာင္းစြာႏွင့္ ေဆာ့ေကာင္းတုန္းပင္ ။ ထိုအခိုက္ ေတာင္ေစာင္းတေနရာမွ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္၀န္း တစ္စံုကိုေတာ့ သူတို႔ သတိမထားမိလိုက္ေခ် ။
ရုတ္တရက္ က်ေနာ္ပစ္လိုက္ေသာ ဂံုညင္းက အရွိန္ၿပင္းကာ ေၿမကြက္လပ္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေတာင္ေစာင္း တေလ်ာက္ ေအာက္က လွ်ိဳၾကီးထဲသို႔လိမ့္က်သြားေလ၏ ။ ကိုယ့္ဂံုညင္းဒိုးဆိုေတာ့ ပူထူသြားမိ၏ ။
(ဟာကြာ သြားပါၿပီ ေအာက္ကိုက်သြားၿပီ ေအာင္ဘုရ မင္းကလည္းကြာ ေသခ်ာမဖမ္းဘူး ဆင္းရွာရေအာင္ကြာ )
(ေဟ့ေကာင္ ခ်ိဳၾကီး အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦး ေမွာင္ေနၿပီကြ အိမ္ကဆူလိမ့္မယ္ ၿပန္ၾကရေအာင္ကြာ )
(ဟာကြာ..အဲဒီဂံုညင္းက ကံေကာင္းတယ္ကြ .. ငါမရရေအာင္ၿပန္ရွာမယ္ ေၾကာက္တတ္တဲ့လူေနခဲ့ကြာ...)
(ခ်ိဳၾကီး မင္းေသခ်ာစဥ္းစားအုန္းေနာ္ ဒီလွ်ိဳကအရမ္းနာမည္ၾကီးတာ ညညဆို မီးစုန္းေတြလည္း ေပါမွေပါ )
(ေပါ ေပါကြာ... ငါေတာ့ဆင္းၿပီ မင္းေၾကာက္တတ္ရင္ေနခဲ့ ... )
(ဟ ၿဖစ္မလားကြ သြားမယ့္သြား အတူသြားမွာေပါ့ )
ဟုဆိုကာ သူတို႔ ငါးေယာက္စလံုး လွ်ိဳၾကီးထဲသို႔ ေတာင္ေစာင္းတေလ်ာက္ စ၍ ဆင္းလာခဲ့၏ ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႔ အိမ္မွ ေအာက္လင္းဓါတ္မီးေလးယူလာခဲ့မိလို႔ ။ သူတို႔ကစားၿပီးၿပန္လာလ်င္ ေမွာင္ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ ေခြးရန္မွကာကြယ္ရန္ ဓါတ္မီးကို ေဆာင္လာၿခင္းၿဖစ္၏ ။
(ေဟ့ေကာင္ၿဖည္းၿဖည္း ဆင္းပါကြ ဓါတ္မီးကိုင္ၿပီး ေရွ႔ကေန အရမ္းဆင္းေနတယ္ )
ဟုေအာင္ဘုက လွမ္းေၿပာ၏ ။ တေယာက္ေနာက္ေက်ာမွ အကၤီ်ကို တေယာက္ကိုင္ကာ ငါးေယာက္တန္းၿပီး ဆင္းလာၿခင္းၿဖစ္သည္ ။ တၿဖည္းၿဖည္းႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ေမွာင္အတိက်သြားေလ၏ ။ တခ်က္တခ်က္ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ အူလိုက္ေသာ ရြာသခ်ၤိဳင္းမွ ေခြးအူသံမွအပ အရာအားလံုးသည္ ေၿခာက္ၿခား ဖြယ္ေကာင္း ေလာက္ေအာင္ပင္ တိတ္ဆိတ္ေန၏ ။
(ေဟ့ခဏေနဦး ငါတို႔ေနာက္မွာ အေကာင္တေကာင္ေကာင္လိုက္လာေနသလိုပဲ အသံၾကားေနရတယ္ )
ဟု ေအာင္ဘုကဆိုလိုက္ရာ ေထြးညိဳက
(နင္ကလည္းဟာ မေၿခာက္ပါနဲ႔ဟာ ေၾကာက္ရတဲ့ၾကားထဲ )
ဟုဆို၏ ။ ေၿပာရင္းေထြးညိဳေအာင္ဘုေနာက္သို႔ ၾကည့္လိုက္ရာ အနီရဲရဲမ်က္၀န္းတစ္စံု လွစ္ကနဲေပ်ာက္ ကြယ္သြား၏ ။ ေအာင္မေလးဟုဆိုကာ ေထြးညိဳေၿပးထြက္မည္ၿပဳသၿဖင့္ မနဲဆြဲထားရ၏ ။
(နင္ကလည္းဟာ ဇီးကြက္ေတြဘာေတြ ၿဖစ္မွာေပါ့ )
ဟု က်ေနာ္ေၿပာသာေၿပာလိုက္ရေသာ္လည္း စိတ္ထဲကေတာ့ သိပ္ မသကၤာခ်င္ေပ ။ သူတို႔ေၾကာက္မွာစိုး၍ မေၿပာၿခင္းသာ ။ က်ေနာ္ေတြ႔တာေတာင္ ၂ ခါ ၃ ခါရွိေနၿပီ ။ လမ္းေတြကလည္း ဘယ္ေရာက္လို႔ေရာက္မွန္းမသိ ။ အစကေတာ့ဇြဲႏွင့္ အခုေတာ့ နဲနဲလည္းခ်မ္းလာၿပီၿဖစ္၏ ။ စိတ္ဓါတ္ကက် ခ်င္ေနၿပီ ။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ကိစၥမို႔ မာန္တင္းထားရ၏ ။
ထိုအခိုက္ ဘြားကနဲ ေၿမကြက္လပ္ၾကီးတြင္ေတြ႔လိုက္ရေသာ အိမ္အိုၾကီးေၾကာင့္ သူတို႔တဖြဲ႔လံုး လန္႔ၿဖန္႔သြားမိ၏ ။ အေ၀းကၾကည့္လ်င္ လေရာင္ေအာက္ ၿမဴခိုးေတြၾကား ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနေသာ တေစၧ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တူလွ၏ ။ ေဘးနားက ေညာင္ညိဳပင္ၾကီးကလည္း အသည္းယားဖြယ္ပင္ ။ သရဲသဘက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ဆင္တူလွ၏ ။
(ေဟ့ေကာင္ေတြ အဲဒီအိမ္ၾကီးကို သြားၾကည့္ရေအာင္ကြာ ဟိုမွာ မီးလင္းေနတယ္ေတြ႔လား )
(အာ ခ်ိဳၾကီးရာ မင္းကြာ ၿပႆနာ အေတာ္ရွာတာပဲ ငါတို႔ေၾကာက္တယ္ကြ)
( ငါလည္းေၾကာက္တာပဲ အေဖာ္ေတြနဲ႔ပဲကြာ ဘာၿဖစ္လည္း )
က်ေနာ္တို႔ေၿပာဆိုေနၾကတုန္း မိန္းကေလး ၂ ေယာက္ကေတာ့ ဒူးေတြပင္ တုန္ေနၿပီ ။ ထိုအခိုက္ အိမ္အိုၾကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာေစာကလင္းေနေသာ မီးေရာင္က ဖ်က္ကနဲဆို မွိတ္သြားေလ၏ ။ မတိုင္ပင္ထားပဲ ငါးေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူ ၾကက္သီးထမိသြား၏ ။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ဦးေဆာင္၍ ေရွ႔မွသြားေလ၏ ။ အိမ္ၾကီးသို႔ေရာက္ခါနီး ၁၀ ကိုက္ေလာက္အလိုတြင္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ပုပ္ေစာ္န႔ံနံလာ၏ ။ ရုတ္တရက္တစ္စံုတစ္ခုကို တိုက္မိၿပီး က်ေနာ္ ေမွာက္ရက္သား လဲက်သြား၏ ။ ဓါတ္မီးကေရွ႔လွမ္းလွမ္းမွ ၿမက္ပင္ေတြၾကားထဲမွာ ။ ဓါတ္မီးအလင္းေရာင္အတိုင္း ၿပိဳင္တူၾကည့္မိေတာ့ လားလား.... ႏြားေသေကာင္ၾကီးထဲမွ အူေတြက အေခြလိုက္ထြက္က်ေန၏ ။ ေဘးမွာလည္း ယင္ေကာင္ေတြက တ၀ုန္း၀ုန္း ။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္ ။
စာေရးသူ.....သက္တန္႔ခ်ိဳ ( ၁၁း၂၀ ည ၃၀.၁၁.၀၉)
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
အခ်ိန္ကလည္း တၿဖည္းၿဖည္းေမွာင္လာ၏ ။ ရြာ အေခၚအေ၀ၚေတာ့ ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ေပါ့ ။ ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္တြင္ အိမ္ရွိလူၾကီးမ်ားက ကေလးမ်ားအား အၿပင္သို႔ထြက္ခိုင္းေလ့မရွိေပ ။ ရြာလယ္ေခါင္တေလ်ာက္ ႏြားအုပ္ ၾကီး၀င္လာခ်ိန္တြင္ တေစၧ သရဲမ်ား ကပ္ပါေလ့ရွိသည္ဟု အယူရွိေသာေၾကာင့္ပင္ ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လူဆိုး တစ္သိုက္မို႔ အၿပင္ကိုေရာက္ရွိေနေလသည္ ။ ေဆာင္းတြင္းကာလမို႔ အလင္းေရာင္နဲနဲေမွာင္လာသည္ႏွင့္ ၿမဴေတြက ေ၀့၀ဲလာေလ့ရွိသည္ ။ တစ္စ တစ္စ ႏွင့္ အရာရာသည္ မပီ၀ိုးတ၀ါး ။ ကေလးတစ္သိုက္ကေတာ့ ဇြဲေကာင္းစြာႏွင့္ ေဆာ့ေကာင္းတုန္းပင္ ။ ထိုအခိုက္ ေတာင္ေစာင္းတေနရာမွ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္၀န္း တစ္စံုကိုေတာ့ သူတို႔ သတိမထားမိလိုက္ေခ် ။
ရုတ္တရက္ က်ေနာ္ပစ္လိုက္ေသာ ဂံုညင္းက အရွိန္ၿပင္းကာ ေၿမကြက္လပ္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေတာင္ေစာင္း တေလ်ာက္ ေအာက္က လွ်ိဳၾကီးထဲသို႔လိမ့္က်သြားေလ၏ ။ ကိုယ့္ဂံုညင္းဒိုးဆိုေတာ့ ပူထူသြားမိ၏ ။
(ဟာကြာ သြားပါၿပီ ေအာက္ကိုက်သြားၿပီ ေအာင္ဘုရ မင္းကလည္းကြာ ေသခ်ာမဖမ္းဘူး ဆင္းရွာရေအာင္ကြာ )
(ေဟ့ေကာင္ ခ်ိဳၾကီး အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦး ေမွာင္ေနၿပီကြ အိမ္ကဆူလိမ့္မယ္ ၿပန္ၾကရေအာင္ကြာ )
(ဟာကြာ..အဲဒီဂံုညင္းက ကံေကာင္းတယ္ကြ .. ငါမရရေအာင္ၿပန္ရွာမယ္ ေၾကာက္တတ္တဲ့လူေနခဲ့ကြာ...)
(ခ်ိဳၾကီး မင္းေသခ်ာစဥ္းစားအုန္းေနာ္ ဒီလွ်ိဳကအရမ္းနာမည္ၾကီးတာ ညညဆို မီးစုန္းေတြလည္း ေပါမွေပါ )
(ေပါ ေပါကြာ... ငါေတာ့ဆင္းၿပီ မင္းေၾကာက္တတ္ရင္ေနခဲ့ ... )
(ဟ ၿဖစ္မလားကြ သြားမယ့္သြား အတူသြားမွာေပါ့ )
ဟုဆိုကာ သူတို႔ ငါးေယာက္စလံုး လွ်ိဳၾကီးထဲသို႔ ေတာင္ေစာင္းတေလ်ာက္ စ၍ ဆင္းလာခဲ့၏ ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႔ အိမ္မွ ေအာက္လင္းဓါတ္မီးေလးယူလာခဲ့မိလို႔ ။ သူတို႔ကစားၿပီးၿပန္လာလ်င္ ေမွာင္ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ ေခြးရန္မွကာကြယ္ရန္ ဓါတ္မီးကို ေဆာင္လာၿခင္းၿဖစ္၏ ။
(ေဟ့ေကာင္ၿဖည္းၿဖည္း ဆင္းပါကြ ဓါတ္မီးကိုင္ၿပီး ေရွ႔ကေန အရမ္းဆင္းေနတယ္ )
ဟုေအာင္ဘုက လွမ္းေၿပာ၏ ။ တေယာက္ေနာက္ေက်ာမွ အကၤီ်ကို တေယာက္ကိုင္ကာ ငါးေယာက္တန္းၿပီး ဆင္းလာၿခင္းၿဖစ္သည္ ။ တၿဖည္းၿဖည္းႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ေမွာင္အတိက်သြားေလ၏ ။ တခ်က္တခ်က္ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ အူလိုက္ေသာ ရြာသခ်ၤိဳင္းမွ ေခြးအူသံမွအပ အရာအားလံုးသည္ ေၿခာက္ၿခား ဖြယ္ေကာင္း ေလာက္ေအာင္ပင္ တိတ္ဆိတ္ေန၏ ။
(ေဟ့ခဏေနဦး ငါတို႔ေနာက္မွာ အေကာင္တေကာင္ေကာင္လိုက္လာေနသလိုပဲ အသံၾကားေနရတယ္ )
ဟု ေအာင္ဘုကဆိုလိုက္ရာ ေထြးညိဳက
(နင္ကလည္းဟာ မေၿခာက္ပါနဲ႔ဟာ ေၾကာက္ရတဲ့ၾကားထဲ )
ဟုဆို၏ ။ ေၿပာရင္းေထြးညိဳေအာင္ဘုေနာက္သို႔ ၾကည့္လိုက္ရာ အနီရဲရဲမ်က္၀န္းတစ္စံု လွစ္ကနဲေပ်ာက္ ကြယ္သြား၏ ။ ေအာင္မေလးဟုဆိုကာ ေထြးညိဳေၿပးထြက္မည္ၿပဳသၿဖင့္ မနဲဆြဲထားရ၏ ။
(နင္ကလည္းဟာ ဇီးကြက္ေတြဘာေတြ ၿဖစ္မွာေပါ့ )
ဟု က်ေနာ္ေၿပာသာေၿပာလိုက္ရေသာ္လည္း စိတ္ထဲကေတာ့ သိပ္ မသကၤာခ်င္ေပ ။ သူတို႔ေၾကာက္မွာစိုး၍ မေၿပာၿခင္းသာ ။ က်ေနာ္ေတြ႔တာေတာင္ ၂ ခါ ၃ ခါရွိေနၿပီ ။ လမ္းေတြကလည္း ဘယ္ေရာက္လို႔ေရာက္မွန္းမသိ ။ အစကေတာ့ဇြဲႏွင့္ အခုေတာ့ နဲနဲလည္းခ်မ္းလာၿပီၿဖစ္၏ ။ စိတ္ဓါတ္ကက် ခ်င္ေနၿပီ ။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ကိစၥမို႔ မာန္တင္းထားရ၏ ။
ထိုအခိုက္ ဘြားကနဲ ေၿမကြက္လပ္ၾကီးတြင္ေတြ႔လိုက္ရေသာ အိမ္အိုၾကီးေၾကာင့္ သူတို႔တဖြဲ႔လံုး လန္႔ၿဖန္႔သြားမိ၏ ။ အေ၀းကၾကည့္လ်င္ လေရာင္ေအာက္ ၿမဴခိုးေတြၾကား ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနေသာ တေစၧ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တူလွ၏ ။ ေဘးနားက ေညာင္ညိဳပင္ၾကီးကလည္း အသည္းယားဖြယ္ပင္ ။ သရဲသဘက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ဆင္တူလွ၏ ။
(ေဟ့ေကာင္ေတြ အဲဒီအိမ္ၾကီးကို သြားၾကည့္ရေအာင္ကြာ ဟိုမွာ မီးလင္းေနတယ္ေတြ႔လား )
(အာ ခ်ိဳၾကီးရာ မင္းကြာ ၿပႆနာ အေတာ္ရွာတာပဲ ငါတို႔ေၾကာက္တယ္ကြ)
( ငါလည္းေၾကာက္တာပဲ အေဖာ္ေတြနဲ႔ပဲကြာ ဘာၿဖစ္လည္း )
က်ေနာ္တို႔ေၿပာဆိုေနၾကတုန္း မိန္းကေလး ၂ ေယာက္ကေတာ့ ဒူးေတြပင္ တုန္ေနၿပီ ။ ထိုအခိုက္ အိမ္အိုၾကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာေစာကလင္းေနေသာ မီးေရာင္က ဖ်က္ကနဲဆို မွိတ္သြားေလ၏ ။ မတိုင္ပင္ထားပဲ ငါးေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူ ၾကက္သီးထမိသြား၏ ။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ဦးေဆာင္၍ ေရွ႔မွသြားေလ၏ ။ အိမ္ၾကီးသို႔ေရာက္ခါနီး ၁၀ ကိုက္ေလာက္အလိုတြင္ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ပုပ္ေစာ္န႔ံနံလာ၏ ။ ရုတ္တရက္တစ္စံုတစ္ခုကို တိုက္မိၿပီး က်ေနာ္ ေမွာက္ရက္သား လဲက်သြား၏ ။ ဓါတ္မီးကေရွ႔လွမ္းလွမ္းမွ ၿမက္ပင္ေတြၾကားထဲမွာ ။ ဓါတ္မီးအလင္းေရာင္အတိုင္း ၿပိဳင္တူၾကည့္မိေတာ့ လားလား.... ႏြားေသေကာင္ၾကီးထဲမွ အူေတြက အေခြလိုက္ထြက္က်ေန၏ ။ ေဘးမွာလည္း ယင္ေကာင္ေတြက တ၀ုန္း၀ုန္း ။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္ ။
စာေရးသူ.....သက္တန္႔ခ်ိဳ ( ၁၁း၂၀ ည ၃၀.၁၁.၀၉)
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
အမေလး..
ReplyDeleteတစ္ရေတာ့ သရဲပိုစ္..ေကာင္းပါတယ္..ဟိ
သရဲေတာ့ ေၾကာက္တယ္ ..
ReplyDeleteဒါေပမယ့္
ဆက္ၿပီး လာဖတ္လွည့္ဦးမယ္ ..
ဖတ္မယ္ .. ေၾကာက္တယ္
ReplyDeleteေၾကာက္တယ္ .. ဖတ္မယ္
ေျပာမွာသာေျပာတာပါ ကိုသက္တန္႔ခ်ိဳေရ.. အဲဒါမ်ိဳးဆို ေႀကာက္တယ္ဗ်..
ReplyDeleteဖတ္ရင္းနဲ႔တင္ ေက်ာခ်မ္းတယ္ဗ်..
မေတာ္ တေရာ္ေတြေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေနာ္.. ညညဘက္ မဖတ္ရဲပဲေနလိမ့္မယ္.. းP
သရဲ အေႀကာင္းဆိုရင္ ႀကိဳက္တယ္..
ReplyDeleteနတ္သမီးတို႕ကေတာ႔...
ဖတ္...........အံုး.............မွာ...............။
း)
ျမန္ျမန္ဆက္ေနာ္ သိပ္မၾကာနဲ႕ လန္႕ရတာေတာင္ အရွိန္မနည္းသတ္လုိက္ရတာ း)
ReplyDeleteအမယ္ေလး... ေဒါက္တာ... ေၾကာက္လိုက္တာ... ဂတ္ဂတ္.... ဆက္ေရးပါဦး.... ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္...
ReplyDeleteေအာင္မေလး
ReplyDeleteအသည္းယားလုိက္တာေနာ္ ....... း(((
မဂၤလာပါ ကိုသက္တန္႕ေရ..
ReplyDeleteအပုိင္း ၂ ကို ေစာင့္ေနမယ္.. ျပီးမွ ကြန္မန္႕ထပ္ေပးမယ္..
ခင္မင္စြာျဖင့္
ကိုမ်ိဳး
အပို္င္း(၁၊၂၊၃၊၄)တဆက္ထဲဖတ္လုိက္တယ္...စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္ေနာ္...အဲဒီခ်ဴိၾကီးကေၿမေအာက္ခန္းကလုိက္ၿပသင္႔တယ္...ဟီးဟိိး
ReplyDelete