သူ႔နာမည္ကေမာင္လွတဲ့….နာမည္ကသာေမာင္လွ…လူကေတာ့အသားမဲဲမဲ…ပုကြကြနဲ႔ ေလ
တိုက္ရင္လဲက်ေတာ့မယ့္အတိုင္း…..ပိန္လွီတဲ့သူ…ေလာကဓံကိုဘယ္ေလာက္ခံခဲ့ရသလဲဆို
တာ….သူ႔ရဲ႔မ်က္နာနဲ႔အသားအရကိုၾကည့္တာနဲ႔သိႏိုင္တယ္….ဆီမရွိတဲ့ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္
ေၿခာက္ကပ္ကပ္က….သူ႔ဦးေခါင္းထက္မွာပ်င္းရိစြာ…..တြဲခိုလို႔ေပါ့…..
သူကငယ္ငယ္ကတည္းကက်ည္းတန္စုတစ္ရြာလံုးရဲ႔ခိုင္းဘက္……လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေရာက္
လာေတာ့
…..သူတို႔တစ္ရြာလံုးကသူ႔ကိုဒီအတိုင္းေတာ့မၿဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီၤး….သူတို႔ရြာမွာလွိုဳင္
လွိဳင္ထြက္တဲ့….ပန္းသီးေရာင္းခိုင္းတယ္……တစ္ရြာလံုးကသူ႔ကိုစကားလည္းနားေထာင္တယ္
….ခိုင္းရတာလည္းေကာင္းလို႔…..၀ိုင္းခ်စ္ၾကတာေပါ့……ဒီလိုနဲ႔ပန္းသီးသည္ေလးေမာင္လွအ
ၿဖစ္ကိုေရာက္ရွိလာပါတယ္…..
ေမာင္လွ….သူေရာင္းရတာနဲ႔…သူ႔အေမမ်က္မၿမင္ၾကီးနဲ႔လံုးလည္ခ်ာလည္နဲ႔……ေႏြမွမိုး….မိုးမွ
ေဆာင္း…ေပါ့…မွန္မွန္ေလးနဲ႔..ဘ၀ကိုရုန္းကန္လာပါတယ္……..တစ္ေန႔ေတာ့သူတို႔ရြာကိုၿမိဳ႔က
ေနၿပီးႏွင္းဆီဆိုတဲ့….ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေရာက္ရွိလာပါတယ္……..သူတို႔ရြာနဲ႔တစ္မုိင္
ေလာက္ေ၀းတဲ့ေနရာမွာ…..ရထားဘူတာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္…..အတန္အသင့္ၾကီးမားတဲ့ဘူ
တာေလးပါ….သူတို႔လိုေခါင္းရြက္ဗ်က္ထ္ိုးေစ်းသည္ေတြအတြက္ေတာ့……..အရမ္းကိုၾကီးမားတဲ့
ေစ်းကြက္တစ္ခုေပါ့….နင္းဆီဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကိုစေတြ႔မိတာဟာ..အဲဒီဘူတာေလးအ
တြင္းမွာေပါ့…စေတြ႔တဲ့အခိုက္အတန္႔ေလးအတြင္းမွာဘဲ…ေမာင္လွရဲ႔ရင္ထဲမွာေၿဗာင္းဆန္
ေအာင္လႈပ္ရွားသြားခဲ့တယ္….ရင္ထဲမွာဖားဖိုၾကီးတစ္ခုလိုတုန္ခါေနတယ္…..သူ႔စိတ္ထဲကထူး
ထူးဆန္းဆန္းစိတ္ေတြနဲ႔..ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးနိမ့္ခ်ည္ၿမင့္ခ်ည္ေပါ့……(အဲဒီလိုစေတြ႔ၿခင္းဟာ
သူ႔ဘ၀အတြက္….ေမွာင္မိုက္တဲ့က်ိန္စာတစ္ခုကိုသင့္ခဲ့မိလိမ့္မယ္လို႔….သူမသိခဲ့မိဘူး…)
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးကလည္းသူတို႔ရြာမွာတစ္လေလာက္လာတည္းပါတယ္……အဲဒီေန႔ကစၿပီး
ေမာင္လွတစ္ေယက္တစ္ပါတ္တစ္ခါေလာက္ဘဲဘူတာကိုေရာက္ေတာ့တယ္…..ရြာနီးစပ္ေတြလွည္႔ေရာင္းၿပီး….
ဒီရြာထဲမွာဘဲတစ္၀ဲလည္လည္ေပါ့…….ႏွင္းဆီဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကလဲနာ
မည္နဲ႔လိုက္ပါတယ္…..သူ႔မ်က္နာမွာၿမိဳ႔သူတစ္ေယာက္ရဲ႔အတၱနဲ႔…ႏွုင္းဆီနီရ႔ဲ႔ရဲတစ္ပြင့္ကို….အ
ၿမဲတမ္းေခါင္းမွာပန္ထားတယ္….ေမာင္လွကေတာ့မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔….ႏွင္းဆီတို႔အိမ္ေရွ့သြား
ၿပီ…..ရစ္သီရစ္သီနဲ႔ေယာင္လည္လည္လုပ္ၿပီးမွ……တၿခားရြာေတြသြားတယ္…..ေန႔လည္ၿပန္လာတယ္….
နင္းဆီကုိၿပန္လာၾကည့္တယ္…ေနာက္ေစ်းသြားေရာင္းၿပန္တယ္……ညေနဆိုေစာ
ေစာၿပန္လာၿပီး…နင္းဆီတည္းတဲ့အိမ္ကိုလွမ္းၿမင္ရတဲ့ေနရာက….သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ….
ညေနေစာင္းမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ…..ထိုင္ၿပီးေငးၾကည့္ေနေလ့ရွိတယ္….
အစကေတာ့ရြာကလူေတြကသတိမထားမိခဲၾကဘူး……ေနာက္ေတာ့မွရိပ္မိလာတယ္…
အကုန္လံုးၿပံဳးစိစိနဲ႔ေပါ့…
..သူတို႔စိတ္ထဲမွာဒါဟာဘယ္လိုမွမၿဖစ္နုိင္ဘူးေပါ့……အခ်ိန္တန္ရင္သူ႔အလို
လိုၿပီးသြားလိမ့္မယ္လို႔ထင္ခဲ့မိၾကတယ္…..ေမာင္လွလိုအညတရေလးရဲ႔နလံုးသားမွာ….
ၾကီးမားတဲ့ခ်စ္ၿခင္းေတ
ြရွိခဲ့မိလိမ့္မယ္လို႔…ဘယ္သူမွမယံုမိၾကဘူး……
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးရြာကိုေရာက္ၿပီး၁၅ ရက္ေန႔ေလာက္မွာ….ညေနခင္းေလးမွာေပါ့..ေကာင္မ
ေလးကသူ႔အေဖာ္တစ္ေယာက္နဲ႔အိမ္အၿပင္ကု..ထြက္လာပါတယ္…….ေမာင္လွလည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ…..
ထိုင္ရမလိုထရမလိုၿဖစ္သြားတယ္……..တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ေကာင္မေလးကသူ႔အ
နားေရာက္လာခဲ့တယ္…ေမာင္လွရင္ထဲမွာေၿဗာင္းဆန္ေနၿပီေပါ့…..ေကာင္မေလးရဲ႔အေဖာ္က
“ဟဲ့ေမာင္လွ….ႏွင္းဆီအတြက္သူပန္ဖို႔…ႏွင္းဆီပန္းပန္ကရႏိုင္မလဲဟေၿပာစမ္းပါဦး…..”
“ဟာ..ေထြးၿမကလဲ….ငါခူးေပးမွာေပါ့..ဟ ..နင္ကလဲ..ငါ့ကိုေၿပာတာမဟုတ္ဘူး….”
“ကူညီပါအုန္း..ကိုေမာင္လွ..ကၽြန္မကပန္းပန္ေနၾကဆိုေတာ့…အခုခ်ိန္မွာႏွင္းဆီကလည္းအ
ရမ္းရွားေနေတာ့…မပန္ရဘူးၿဖစ္ေနတယ္……”လို႔ေကာင္မေလးက၀င္ေၿပာပါတယ္…ေကာင္မ
ေလးရဲ႔အသံကိုလည္းၾကားေရာ..ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ…ေမာင္လွရင္ထဲမွာေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္ေနတာ
ေပါ့….ဒီလိုနဲ႔..ေမာင္လွအလုပ္တစ္ခုပိုရသြားပါတယ္….မနက္တိုင္းနင္းဆီပန္ဖို႔ပန္းရွာေပးရတာေပါ့..
ဒီလိုနဲ႔သူနဲ႔ေကာင္မေလးရင္းႏွီးစၿပဳလာပါတယ္…..(သူတစ္ဖတ္သတ္ထင္တာပါ)…
ေကာင္မေလးၿမိဳ႔ကိုၿပန္မယ့္ရက္လဲနီးလာတယ္…….ဘယ္ေန႔ၿပန္မလဲလို႔လဲ….ေမာင္လွမေမးရဲ
ဘူး….ေၾကာက္တာလဲပါတယ္…….မၿပန္ေစခ်င္တာလဲပါတာေပါ့…..
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးၿမိဳ႔ၿပန္မယ့္ရက္ကိုေမာင္လွသိသြားပါတယ္…..အဲဒီသိတဲ့ညက..ေမာင္လွ
တစ္ေယာက္…သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာတစ္ေယာက္ထဲ…ငုတ္တုတ္ၾကီးငူငူၾကီးထိုင္ေနတယ္….
ၿပန္ခါနီးႏွစ္ရက္အလိုမွာ…ေကာင္မေလးကၿမိဳ႔ကိုၿပန္ဖို႔အတြက္…….ပန္းသီးလက္ေဆာင္၀ယ္
သြားခ်င္တယ္လို႔ေမာင္လွကိုေၿပာတယ္….ေမာင္လွလည္းဘူတာအထိလိုက္ပို႔မယ္ဆိုၿပီးတိုင္
ပင္ထားၾကပါတယ္……ဒါေပမယ့္…ကံကဆိုးခ်င္ေတာ့…ေကာင္မေလးကအေရးေပၚအေၾကာင္း
တစ္ခုနဲ႔..တစ္ရက္ေစာၿပီးၿပန္ၿဖစ္သြားပါတယ္…….အဲဒီအေၾကာင္းကိုေမာင္လွတစ္ေယာက္ၿပန္
မယ့္ရက္မနက္ပိုင္းမွသိရပါတယ္….ႏွင္းဆီကဘူတာကိုေရာက္္ေနပါၿပီ..ရထားကေတာ့မလာ
ေသးပါဘူး….
ေမာင္လွတစ္ေယာက္ပန္းသီးၿခင္းၾကီးထမ္းလက္ထဲနင္းဆီပန္းေလးကိုင္ၿပီး…..ဘူတာကိုသုတ္
ေၿခတင္ေၿပးပါေတာ့တယ္…..ဘူတာကိုေရာက္ေတာ့…ရင္ထဲမွာအဆမတန္ေမာဟိုက္ေနပါၿပီ…
ေၿခေထာက္ေတြကိယိုင္နဲ႔နဲ႔..နင္းဆီကိုသူအေလာတၾကီး…ရွာေနမိတယ္…..ေဟာ…ရထားလာ
ေနပါၿပီ……….ႏွင္းဆီတက္သြားတာကို…သူရိပ္ကနဲၿမင္လိုက္ရတယ္……ရထားဘီးစလိမ့္ေတာ့
ႏွင္းဆီပါတဲ့…အတြဲကိုသူေၿပးလိုက္သြားတယ္…………………..
ရထားကိုမီွလုမွီခင္မွာ…..ရုတ္တရက္…..ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့ေၿခေထာက္ကခဲလံုးကိုတိုက္မိၿပီးရထားသံလမ္း
ေပၚကိုလဲက်သြားပါတယ္….ပန္းသီးေတြကၿပန္႔က်ဲလို႔ေပါ့…..လက္ထဲကႏွင္းဆီေလးက
တစ္ဖက္ရထား….လမ္းသံေဘာင္ေပၚမွာ….ႏွင္းဆီပန္းေလးကိုသူ…ရူးသြပ္စြာနဲ႔သြားေကာက္မိတယ္…
…အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ….သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာၿမင္လိုက္ရတာက…….သူ႔ဆီေၿပး၀င္လာေနတဲ့
တစ္ဖက္ကရထားေခါင္းတြဲၾကီး………………………………………………………….
…………………………………………..
“ဟာ….ဟင္……ဟာ….တိုက္သြားၿပီ….”အသံေတြကဆူညံကုန္၏….သူ႔အသိေတြအားလံုး
ေမွာင္မိုက္သြား၏….အဆိပ္သင့္ပန္းသီးေလးကေတာ့…..ႏွင္းဆီပန္းေလးလြင့္သြားတဲ့ဆီတ
လိမ့္လိမ့္………………………..ေကာင္မေလးကိုတင္ေဆာင္သြားတဲ့…ရထားၾကီးကေတာ့……..
ဟိုး……အေ၀းၾကီးမွာ…..တေရြ႕ေရြ႕…..တေရြ႕ေရြ႕……….တေရြ႕ေရြ႕…………..
စာေရးသူ..သက္တန္႔ခ်ိဳ..(၁း၃၀ မနက္ ၂၀.၈.၀၉)
အြန္႔ သက္ရယ္ ဖတ္ျပီး မ်က္ရည္ဝဲလိုက္ တာ သနားလိုုက္တာဟာ နင္ေလ အဲလိုေတြ သိပ္ေရးတာပဲ ဟြန္းးးမေကာင္းဘူး
ReplyDeleteေအးပါ ငါ မေန႔က လင္႔ခ္ ေတြ ျပန္လုပ္တာ နင္႔ကုိ ခ်ိတ္ဖို႔ေမ႔သြားလို႔ပါဟ ေဆာ္တီးးးး အခုခ်ိတ္လိုက္ျပီေနာ္ စိတ္ခ်ိဳးနဲ႕ သက္ေရ ဘုိင္ တာ႔တာ
သက္တန္႔ေရ ေရးထားတာက အင္း သီခ်င္းထဲက ကိုေပါ ဒီထဲက ေမာင္လွ
ReplyDeleteဘဝေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္ေနၾကတယ္ေနာ္။ ေမေလး စိတ္ထဲထိဝင္သြားပါတယ္။
သက္တံေရ...ျပန္လာလည္သြားပါတယ္။ စာအေရးအသားေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့ဆိုက္မွာ Link ေပးထားပါတယ္။
ReplyDeleteသက္တံေရ...ျပန္လာလည္သြားပါတယ္။ စာအေရးအသားေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့ဆိုက္မွာ Link ေပးထားပါတယ္။
ReplyDeleteေမာင္လွ ကမွ ႏွင္းဆီးပန္းေလးေတြ ခူးေပးခြင့္ရေသးတယ္ဗ်....ဟင္း....
ReplyDeleteဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘ၀ဆိုတာကေတာ့ဒီလိုပါပဲေလ... ရတာမလို လိုတာမရ ဆိုတဲ့
စကားကလည္းရိွသားကိုး......
ေမာင္လွအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူးစာဖတ္ၿပီးေတာ့ေလ ။ ေနာက္ဝတၳဳေတြကို အလုပ္ၿပီးမွ တစ္ေခါက္လာဖတ္မယ္ေနာ္။ ငါးစာလည္းေကၽြးသြားတယ္။
ReplyDeleteစာအေရးအသားဆြဲေဆာင္မွုရွိတယ္ေနာ္။ ဇာတ္အိမ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္သနားဖို႔ေကာင္းတယ္။
ReplyDeleteကိုသက္တန္႕ေမာင္လွအတြက္စိတ္မေကာင္း
ReplyDeleteျဖစ္ျပီးညီမေတာင္ငိုခ်င္လာျပီ.....ဟင္႕
အဲဒါတစ္ဖက္သတ္အခ်စ္မလို႕ထင္တယ္ေနာ္
ေကာင္မေလးကအဲဒါဆိုေမာင္လွကသူ႕ကုိစိတ္
၀င္စားေနတာေတာင္မသိလိုက္ရရွာဘူးေပါ႕
သနားပါတယ္