ေတြးမိတာေလးေတြ…

ေတြးမိတာေလးေတြ…

ဒီညေတာ့…ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္အေနနဲ႔…ေတြးမိတာေလးေတြကိုခ်ေရးမိတယ္……ဟိုးအ
ရင္တုန္းက…အင္တာနက္ေတြစေပၚကာစက….ဘေလာ့ဂါဆိုတာလက္ခ်ိဳးေရလို႔ရေအာင္ရွား
ပါးခဲ့ပါတယ္….အခုအခ်ိန္မွာေတာ့…ဘေလာ့ဂါေတြၿမန္မာနိင္ငံမွာမ်ားၿပားလာတာဟာ…၀မ္း
သာဂုဏ္ယူစရာပါ….တစ္ခ်ိဳ႔ကလည္းရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုကိုဦးတည္ၿပီးေရးၾကတယ္……….
တစ္ခ်ိဳ႔ကလည္းရည္ရြယ္ခ်က္မရွိၾကဘူး…စိတ္ထဲရွိတာခ်ေရးၾကတယ္…(ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့)ဒီလိုဘေလာ့ဂါေတြမ်ားၿပားလာတာဟာ…အင္တာနက္သံုးစြဲသူမ်ားၿပားလာတာနဲ႔.ဘေလာ့ေတြကိုအလြယ္တကူဖန္တီးႏိုင္ခြင့္ရလာတာနဲ႔လည္းဆုိင္ပါတယ္…Social Network ေတြမ်ား
လာသလို..ဘေလာ့ေတြမ်ားလာတနဲ႔အမွ်..အေကာင္းနဲ႔အဆိုးေတြလည္းေရာေထြးေနပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း၂၀၀၉ မတိုင္ခင္အထိ..ဘေလာ့ကိုဘယ္လိုစလုပ္ရမွန္းမသိပါဘူး.
Wordpress ကလုပ္ရတာလြယ္တယ္ဆိုၿပီ္း…စလုပ္တယ္..ေနာက္..multiply ကိုေၿပာင္းတယ္.
ၿပီးေတာ့..www.ning.com ကုိေရာက္လာတယ္…ေနာက္ဆံုးblogspot ေပါ့…ဒါေပမယ့္သူမ်ား
ေပးထားတဲ့ေဘာင္ေလးအတြင္းမွာ..လုပ္ရတဲ့အတြက္မေက်နပ္မိဘူး…ကိုယ္ပိုင္ဒိုမိန္းနိမ္းယူ
မယ္ဆိုၿပီး…စာအုပ္ေတြဖတ္…co.cc မွာသြားယူ…ေနာက္ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိတာနဲ႔..ေဟာ
Co.cc ပါေပ်ာက္သြားေရာ…အဲဒီလိုဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္..ေၿပာခ်င္တာက..ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္
တည္းေတာင္..ဒီနာမည္နဲ႔ေလးငါးခုရွိေနၿပီ..ဒါဆိုနာမည္ေတြတူေနတဲ့ကိစၥ…ဘေလာ့ေတြမ်ားလာတာ
ရဲ႔အက်ိဳးဆက္တစ္ခုေပါ့..ငွက္ကေလးဆိုတဲ့ဘေလာ့ကႏွစ္ခုရွိေနတယ္တဲ့…ဒါကို(မ
ႏိုင္းစီေဘာက္မွာ သိခဲ့တဲ့ငွက္ကေလးက..) ၀က္၀ံေလးဆိုၿပီးေၿပာင္းလိုက္တယ္…ေမေလးက
လည္းႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနတယ္..ဒီေတာ့ ( မႏိုင္းစီေဘာက္မွာသိတဲ့ေမေလး)က..ေမေလးလြင္
ဆိုၿပီးေၿပာင္းလိုက္တယ္…သူတို႔ကဂ်ဴနီယာေတြမို႔လို႔တဲ့…အရင္ကတည္းကရွိခဲ့တဲ့သူေတြကိုဦး
စားေပးတာတဲ့…ဘယ္ေလာက္စည္းကိုတန္ဖိုးထားသလဲလို႔…ဒါဟာဘယ္သူကမွစည္းကမ္းခ်
မွတ္ထားတဲ့အရာမဟုတ္ပါဘူး…ဘေလာ့ဂါလို႔ခံယူထားတဲ့သူအားလံုးမွာ..ရွိၾကတဲ့ခ်စ္စရာအယူအဆေလးပါ…
ေနာက္တစ္ခုကစီဘံုးပါ….နာမည္တစ္ခုရွိရင္ရၿပီ..ေရးခ်င္တာေရးလို႔ရတယ္.
ဒီမွာၿပသာနာတက္ေရာ…နာမည္အတုေတြေရး..(တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့တစ္ကယ့္ကိုနာမည္ေတြတူ
ေနတာပါ)..တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုဘလိုင္းၾကီးစီဘံုးေတြမွာလိုက္ဆဲေနတာေတြ႔ရတယ္…ကဲဒီလိုဆို.လူတစ္
ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးဟာ..ကိုယ့္ကိုဘယ္သူမွွမၿမင္ႏိုင္တဲ့အခါမွာ..ေစာင့္ထိန္းစရာမလိုဘူးတဲ့လား….
ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ရပ္ဟာတစ္ကယ္ေတာ့..ကိုယ့္ရဲ႕သိကၡာ..တန္ဖိုးကိုရည္ညႊန္းတာပါပဲ..ဒါေတြဆဲ
ေနမယ့္အစား…လာလည္သြားပါတယ္လို႔…စီဘံုးမွာတစ္ေၾကာင္းတည္းေရးၾကည့္ပါ…အဲဒီဘ
ေလာ့ပိုင္ရွင္ရဲ႕ရင္ထဲမွာၿဖစ္ေပၚသြားတဲ့၀မ္းသာအားရေက်နပ္မႈေတြကိုေဖာက္ထြင္းၿပီး၀င္ၾကည့္
ၾကပါ…မနက္ေရာက္တာနဲ႕…ကိုယ့္ရဲ႕လေလာ့ေလးကိုလူဘယ္ႏွစ္ေယာက္လာသြားသလဲဘယ္သူေတြ
မန္႕သြားသလဲ…စီဘံုးမွာဘယ္သူေတြလာေရးသြားသလဲဆိုတာ..ဘေလာ့ဂါတိုင္းအရင္ဆံုးၾကည့္
့္ၾကတဲ့ရူးသြပ္မႈတစ္ခုပါ…(ကၽြန္ေတာ္လဲပါပါတယ္..)ေနာက္ဆံုး comment မေရးရင္
ေတာင္…ေအာ္စီဘံုးမွာဘာေတြေရးသြားပါလိမ့္..စီဘံုးမွာမထူးၿခားဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ.အြန္လိုင္းမွာ
ဒီေန႔ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ၾကည့္သြားၾကသလဲ…Hit counter မွာလူဘယ္ႏွစ္ေယာက္တိုးလာသ
လဲ…ၾကည့္ၿပီးေပ်ာ္လို႔ ဟားဟား.(တစ္ခါတစ္ေလကိုယ့္ဘေလာ့ကိုကိုယ္ဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္နဲ႔
Hit ေတြမ်ားေနတာကို..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအထင္ေတြၾကီးလို႔)..ညဘက္ဆိုရင္အရင္က
အိပ္ေရးအပ်က္မခံႏိုင္တဲ့ကိုယ္..အခု ၁၂ နာရီ ၁ခ်က္…အဲဒီေလာက္ထိရူးသြပ္သြားခဲတာ……
ေနာက္တစ္ခုကအိမ္လည္တာပါ…ကိုယ္ကသူမ်ားအိမ္သြားလည္ရင္ကိုယ့္အိမ္ကိုလည္းၿပန္
လာလည္ၾကတယ္…အရမ္းကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ဓေလ့ေလးပါ…ကိုယ့္ရဲ႕နာမည္ေလးနဲ႔ကိုယ္ေရး
တဲ့စာေတြကို..share လုပ္ၾကရင္..အရမ္းကိုေပ်ာ္တာ..တစ္ခ်ိဳ႕ကကိုယ္ေရးတဲ့စာကိုေနာင္တစ္
ခ်ိန္ၿပန္ေတြ႔တဲ့အခါ..ကိုယ့္နာမည္ပါမလာဘူး…စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၾကရၿပန္ေရာ…share လုပ္တဲ့
သူေတြလဲ…သတိထားၿပီး..နာမည္ေလးပါထည့္ေပးၾကပါလို႔…အမ်ားစုဘေလာ့ဂါေတြက……..
Professional ေတြမဟုတ္ပါဘူး…တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္နဲ႔..ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာ…ခံစားမိတာေလးေတြ
ကို…ကဗ်ာေလးစာေလးနဲ႔ခ်ေရးယံုသက္သက္ပါ…(ကၽြန္ေတာ္လဲပါပါတယ္)..ဒါေၾကာင့္ေ၀ဖန္
ၾကပါ..အၾကံေပးၾကပါ…ေဖးမကူညီၾကပါ…ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏွလံုးသားကို.ပ်က္စီးသြား
ေစတဲ့အထိေတာ့…မတိုက္ခိုက္ၾကပါနဲ႔လို႔…………………………………..

စာေရးသူ…သက္တန္႔ခ်ိဳ..( ၁၀း၄၂ ည ၂၀.၈.၀၉)