ေသြးညွီနံ႔ေတြကို ေအာ္ဂလီဆန္ေနတုန္း ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရသည့္ ေၿခသံလိုလို အသံေၾကာင့္ ငါး ေယာက္စလံုး နံရံသို႔သြား၍ ကပ္လိုက္ၾကသည္ ။ ေၿခသံသာၾကားေနရၿပီး ထူးထူးၿခားၿခား လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳး ေတာ့မရွိေခ် ။ ေၿခသံက က်ေနာ္တို႔ကပ္ေနသည့္ နံရံေနာက္တြင္ ရုတ္တရက္ေပ်ာက္သြားေလသည္ ။ အင္းဇာတ္လမ္းကေတာ့ စၿပီ ။ က်ေနာ္က အစြန္ဆံုးမွာဆိုေတာ့ အသိမသာ အေနာက္နံရံဆီသို႔ ေခ်ာင္းၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္ ။.အားပါးပါ း ဘယ့္ႏွင့္ ပံုဆိုးပန္းဆိုး သတၱ၀ါပါလိမ့္ ။ အရပ္ကပုပု ဆံပင္ကရွည္ရွည္ ေက်ာကုန္းမွာ ဘုၾကီး တစ္ခုကရွိေသးသည္ ။ လက္ထဲမွာ လည္း တံစဥ္ လိုလို သံေကာက္လိုလို တစ္ခုကို ကိုင္ထားေသးသည္ ။ အင္း လာခဲ့မိတာ မွားၿပီထင္သည္ ။ ေဘးဖက္မွ ေလးေယာက္လံုးကို ၿပန္ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ႏွာေတြက ၿဖဴဖတ္ၿဖဴေရာ္ ။ ေသြးပ်က္ေနၾကေပၿပီ ။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အရာအားလံုးသည္ ေခ်ာက္ၿခားဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ တိတ္ဆိတ္သြားၿပန္သည္ ။ က်ေနာ္လည္း အားလံုးကို အခ်က္ၿပၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို လိုက္၍ အကဲခတ္လိုက္သည္ ။ နံရံေတြက ၿမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပင္ ယိုယြင္းပ်က္ဆီးေနၾကသည္ ။
သရဲလိုလို ဘာလိုလို အေကာင္ေတြကိုပံုဆိုးပန္းဆိုး ပန္းခ်ီဆြဲထားေသာ အရာမ်ားကို ေနရာအႏွံ႔ေတြ႔ရေလသည္ ။ က်ေနာ္တို႔လည္း ေရွ႔တည့္တည့္မွ လမ္းအတိုင္း ဆက္၍ေလ်ာက္လာခဲ့သည္ ။ အခန္းေတြက အမ်ားၾကီးပင္ ၿဖစ္သည္ ။ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြ႔ံလာသည့္အတြက္ အခန္းေပါင္း မည္မွ် ရွိသည္ကိုပင္ မမွတ္ႏိုင္အားေတာ့ေပ ။ နဲနဲဆက္ေလ်ာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ အေရွ႔မွ အခန္းတစ္ခုက ရုတ္တရက္ ၾကြီ ဟု အသံၿမည္ၿပီး ပြင့္သြားေလသည္ ။ က်ေနာ္လည္း သိလိုေဇာႏွင့္ ေခ်ာင္း၍ၾကည့္မိရာ.......ႏြားေခါင္းေပါင္းမ်ားစြာကို သံခၽြန္မ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆြဲထား သည္ကို ေတြ႔ရေလသည္ ။ ထိုေခါင္းမ်ားမွ ေသြးမ်ားက တစ္စက္ၿပီး တစ္စက္ ၾကမ္းၿပင္ေပၚသို႔က်ေနၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္ ။ ၿမင္ကြင္းက ေအာ္ဂလီဆန္စရာေကာင္းလွသၿဖင့္ ဆက္လက္၍ မၾကည့္ေတာ့ပဲ ေရွ႔သို႔ဆက္ လာခဲ့သည္ ။ မၾကာမီ အသံေပါင္းစံုၾကားလာ၍ နားစြင့္ၾကည့္ရာ ႏြား ေအာ္သံလိုလို လူေအာ္သံလိုလို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေအာ္သံမ်ားကို ပီပီၿပင္ၿပင္ၾကားလာရေတာ့သည္ ။ ဟိုေကာင္ေတြကေတာ့ ေၿခလွမ္းမဆက္ ေတာ့ပဲ အေပၚထပ္ ၿပန္တက္ရန္သာ လက္တို႔ေနသည္ ။ က်ေနာ္လည္း ေလသံတုိးတိုးၿဖင့္
(ေဟ့ မင္းတုိ႔ေလးေယာက္ အေပၚၿပန္တက္ႏွင့္ကြာ ငါခဏေလာက္ သြားၾကည့္ၿပီး ၿပန္တက္လာခဲ့မယ္ )
(အာ...ခ်ိဳၾကီးရာ ေသေတာ့မွာပဲ မင္းကတားလည္းရမွာမဟုတ္ဘူး ၿမန္ၿမန္ၿပန္တက္ခဲ့ေနာ္ )
(ဟဲ့ ခ်ိဳၾကီး ၿမန္ၿမန္ၿပန္တက္လာေနာ္ နင္မရွိရင္ ငါတို႔ေၾကာက္တယ္ဟဟို ၂ေကာင္က နဂိုထဲက ငေၾကာက္ေတြ )
(ေအးပါဟာ ကဲ သြားေတာ့ သြားေတာ့ )
ဟုဆိုၿပီး သူတို႔ကို ၿပန္လႊတ္လိုက္ေလသည္ ။ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ဓါတ္မီးကိုလည္း သူတို႔ႏွင့္ ထည့္ေပးလိုက္ရာ အရာအားလံုးသည္ မွဳန္ၿပၿပ သာ ။ အသံမ်ားၾကားရာဆီသို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေၿခသံကို ႏွိမ့္ၿပီး ဆက္လက္ေလ်ာက္လာခဲ့သည္ ။ အသံေတြက တၿဖည္းၿဖည္းက်ယ္ေလာင္လာသည္ ။ မီးေရာင္ေလးမွိန္မွိန္ေလး ထြန္းထားေသာ အခန္းမွ ၾကားေနရၿခင္းၿဖစ္သည္ ။ မရဲတရဲႏွင့္ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.....အား.....ပါး..ႏြား ၁၀ ေကာင္ေလာက္ကို လည္းပင္းမ်ားအား သစ္သားစြပ္မ်ားႏွင့္စြပ္ကာ စိမ္ေၿပနေၿပ ဓါးမ်ားႏွင့္ တေယာက္တ လွည့္ခုတ္ေနၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္ ။ ၿမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး ၾကက္ေသ ေသသြားမိသည္ ။ လူမ်ားေတာ့မဟုတ္တန္ရာ ။ ၿဂိဳလ္သတၱ၀ါ လိုလို မိစၧာေကာင္ေတြလိုလို ႏွင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ထိုႏြားဦးေခါင္းၿပတ္မ်ားမွ ထြက္လာေသာ ေသြးမ်ားကို လ်ာႏွင့္ လွ်က္သူကလွ်က္ေနေသးသည္ ။
က်ေနာ္လည္း ဒူးေတြတုန္ၿပီး ၿပန္လွည့္ထြက္မည္အၿပဳတြင္ ရုတ္တရက္ ေၿခေခါက္ကာ ဗိုင္းကနဲ လဲက်သြားေလသည္ ။ အခန္းထဲမွ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး အသံေတြၾကားကာ အၿပင္သို႔ထြက္လာသံမ်ားကို ၾကားရေလသည္ ။ က်ေနာ္လည္း ေၾကာက္ကန္ကန္ၿပီး ေနာက္လွည့္၍ ေၿပးမိေၿပးရာ ေၿပးထြက္ေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္မွ လိုက္လာသံမ်ားကိုလည္းၾကားရာ အေပၚသို႔ တက္သည့္လမ္းကို ပင္မရွာႏိုင္ေတာ့ပဲ ေၿပးမိေၿပးရာ စြတ္ၿပီး ေၿပးထြက္လာမိသည္ ။ ေရွ႔သို႔အားသြန္ခြန္စိုက္ ေၿပးေနေသာ္လည္း ေနာက္မွ တစ္စံုတစ္ဦးက လွမ္းဆြဲထားသလို
ခံစားေနရသည္ ။ ေခ်ာ္လဲမည္စုိးသၿဖင့္ ထိမ္း၍ ေၿပးေနရၿခင္းေၾကာင့္လည္း ၿဖစ္ႏိုင္သည္ ။ ရုတ္တရက္ ေထာင့္ခ်ိဳးတစ္ခုတြင္ တံခါးေပါက္တစ္ခုေတြ႔၍ လွစ္ကနဲေၿပး၀င္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္တံခါးကို ပိတ္ကာ ၿပန္ေစ့ထားလိုက္သည္ ။ လိုက္လာေသာ ေၿခသံမ်ားလည္း နီးလာေခ်ၿပီ ။
(ေဟ့ ေကာင္ေတြ လူ၀င္ေနတယ္ကြ ခုနကေတြ႔လိုက္တယ္ )
(ဟုတ္တယ္ ဒီေရွ႔တည့္တည့္ပဲ ၿဖစ္မယ္ လိုက္ကြာ ...)
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္ ။
စာေရးသူ......သက္တန္႔ခ်ိဳ (၉း၀၀ ည ၂.၁၂.၀၉)
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
သရဲလိုလို ဘာလိုလို အေကာင္ေတြကိုပံုဆိုးပန္းဆိုး ပန္းခ်ီဆြဲထားေသာ အရာမ်ားကို ေနရာအႏွံ႔ေတြ႔ရေလသည္ ။ က်ေနာ္တို႔လည္း ေရွ႔တည့္တည့္မွ လမ္းအတိုင္း ဆက္၍ေလ်ာက္လာခဲ့သည္ ။ အခန္းေတြက အမ်ားၾကီးပင္ ၿဖစ္သည္ ။ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြ႔ံလာသည့္အတြက္ အခန္းေပါင္း မည္မွ် ရွိသည္ကိုပင္ မမွတ္ႏိုင္အားေတာ့ေပ ။ နဲနဲဆက္ေလ်ာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ အေရွ႔မွ အခန္းတစ္ခုက ရုတ္တရက္ ၾကြီ ဟု အသံၿမည္ၿပီး ပြင့္သြားေလသည္ ။ က်ေနာ္လည္း သိလိုေဇာႏွင့္ ေခ်ာင္း၍ၾကည့္မိရာ.......ႏြားေခါင္းေပါင္းမ်ားစြာကို သံခၽြန္မ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆြဲထား သည္ကို ေတြ႔ရေလသည္ ။ ထိုေခါင္းမ်ားမွ ေသြးမ်ားက တစ္စက္ၿပီး တစ္စက္ ၾကမ္းၿပင္ေပၚသို႔က်ေနၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္ ။ ၿမင္ကြင္းက ေအာ္ဂလီဆန္စရာေကာင္းလွသၿဖင့္ ဆက္လက္၍ မၾကည့္ေတာ့ပဲ ေရွ႔သို႔ဆက္ လာခဲ့သည္ ။ မၾကာမီ အသံေပါင္းစံုၾကားလာ၍ နားစြင့္ၾကည့္ရာ ႏြား ေအာ္သံလိုလို လူေအာ္သံလိုလို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေအာ္သံမ်ားကို ပီပီၿပင္ၿပင္ၾကားလာရေတာ့သည္ ။ ဟိုေကာင္ေတြကေတာ့ ေၿခလွမ္းမဆက္ ေတာ့ပဲ အေပၚထပ္ ၿပန္တက္ရန္သာ လက္တို႔ေနသည္ ။ က်ေနာ္လည္း ေလသံတုိးတိုးၿဖင့္
(ေဟ့ မင္းတုိ႔ေလးေယာက္ အေပၚၿပန္တက္ႏွင့္ကြာ ငါခဏေလာက္ သြားၾကည့္ၿပီး ၿပန္တက္လာခဲ့မယ္ )
(အာ...ခ်ိဳၾကီးရာ ေသေတာ့မွာပဲ မင္းကတားလည္းရမွာမဟုတ္ဘူး ၿမန္ၿမန္ၿပန္တက္ခဲ့ေနာ္ )
(ဟဲ့ ခ်ိဳၾကီး ၿမန္ၿမန္ၿပန္တက္လာေနာ္ နင္မရွိရင္ ငါတို႔ေၾကာက္တယ္ဟဟို ၂ေကာင္က နဂိုထဲက ငေၾကာက္ေတြ )
(ေအးပါဟာ ကဲ သြားေတာ့ သြားေတာ့ )
ဟုဆိုၿပီး သူတို႔ကို ၿပန္လႊတ္လိုက္ေလသည္ ။ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ဓါတ္မီးကိုလည္း သူတို႔ႏွင့္ ထည့္ေပးလိုက္ရာ အရာအားလံုးသည္ မွဳန္ၿပၿပ သာ ။ အသံမ်ားၾကားရာဆီသို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေၿခသံကို ႏွိမ့္ၿပီး ဆက္လက္ေလ်ာက္လာခဲ့သည္ ။ အသံေတြက တၿဖည္းၿဖည္းက်ယ္ေလာင္လာသည္ ။ မီးေရာင္ေလးမွိန္မွိန္ေလး ထြန္းထားေသာ အခန္းမွ ၾကားေနရၿခင္းၿဖစ္သည္ ။ မရဲတရဲႏွင့္ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.....အား.....ပါး..ႏြား ၁၀ ေကာင္ေလာက္ကို လည္းပင္းမ်ားအား သစ္သားစြပ္မ်ားႏွင့္စြပ္ကာ စိမ္ေၿပနေၿပ ဓါးမ်ားႏွင့္ တေယာက္တ လွည့္ခုတ္ေနၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္ ။ ၿမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး ၾကက္ေသ ေသသြားမိသည္ ။ လူမ်ားေတာ့မဟုတ္တန္ရာ ။ ၿဂိဳလ္သတၱ၀ါ လိုလို မိစၧာေကာင္ေတြလိုလို ႏွင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ထိုႏြားဦးေခါင္းၿပတ္မ်ားမွ ထြက္လာေသာ ေသြးမ်ားကို လ်ာႏွင့္ လွ်က္သူကလွ်က္ေနေသးသည္ ။
က်ေနာ္လည္း ဒူးေတြတုန္ၿပီး ၿပန္လွည့္ထြက္မည္အၿပဳတြင္ ရုတ္တရက္ ေၿခေခါက္ကာ ဗိုင္းကနဲ လဲက်သြားေလသည္ ။ အခန္းထဲမွ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး အသံေတြၾကားကာ အၿပင္သို႔ထြက္လာသံမ်ားကို ၾကားရေလသည္ ။ က်ေနာ္လည္း ေၾကာက္ကန္ကန္ၿပီး ေနာက္လွည့္၍ ေၿပးမိေၿပးရာ ေၿပးထြက္ေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္မွ လိုက္လာသံမ်ားကိုလည္းၾကားရာ အေပၚသို႔ တက္သည့္လမ္းကို ပင္မရွာႏိုင္ေတာ့ပဲ ေၿပးမိေၿပးရာ စြတ္ၿပီး ေၿပးထြက္လာမိသည္ ။ ေရွ႔သို႔အားသြန္ခြန္စိုက္ ေၿပးေနေသာ္လည္း ေနာက္မွ တစ္စံုတစ္ဦးက လွမ္းဆြဲထားသလို
ခံစားေနရသည္ ။ ေခ်ာ္လဲမည္စုိးသၿဖင့္ ထိမ္း၍ ေၿပးေနရၿခင္းေၾကာင့္လည္း ၿဖစ္ႏိုင္သည္ ။ ရုတ္တရက္ ေထာင့္ခ်ိဳးတစ္ခုတြင္ တံခါးေပါက္တစ္ခုေတြ႔၍ လွစ္ကနဲေၿပး၀င္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္တံခါးကို ပိတ္ကာ ၿပန္ေစ့ထားလိုက္သည္ ။ လိုက္လာေသာ ေၿခသံမ်ားလည္း နီးလာေခ်ၿပီ ။
(ေဟ့ ေကာင္ေတြ လူ၀င္ေနတယ္ကြ ခုနကေတြ႔လိုက္တယ္ )
(ဟုတ္တယ္ ဒီေရွ႔တည့္တည့္ပဲ ၿဖစ္မယ္ လိုက္ကြာ ...)
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္ ။
စာေရးသူ......သက္တန္႔ခ်ိဳ (၉း၀၀ ည ၂.၁၂.၀၉)
စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................
No comments:
Post a Comment