အခ်စ္ႏွင့္သူ၏အေၾကာင္း (အပိုင္း၂)

အခ်စ္ႏွင့္သူ၏အေၾကာင္း (အပိုင္း၂)

ဘာလိုလုိနဲ႔ ၇ တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကို ေရာက္ရွိလာပါၿပီ ။ မႏွစ္တုန္းက အသည္းကြဲဖူးတယ္ဆိုေတာ့ လူက ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနပါတယ္ ။ စမတ္က်က်နဲ႔ ရွိုးနဲ႔မိုးနဲ႔သြားတတ္လာတတ္ေနၿပီ ။ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကေတာ့ သိမ္းထားဆဲေပါ့ ။ အခု ဆို ကဗ်ာတိုေလးေတြေတာင္ ေရးေနၿပီ ။ ကာရံနဲ႔ ေမာ္ဒန္ .. ေမာ္ဒန္ဖက္ကို ပါသြားတယ္ ။ ေမာ္ဒန္က လြပ္လပ္တယ္လို႔လည္းထင္တယ္ ။ ေၿပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာကို ေကြ႔၀ိုက္စရာမလိုဘူး ။ ဒဲ့ ေၿပာလို႔ ရတယ္လို႔ထင္တယ္ ။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းကို ၿငိမ္းၿငိမ္းဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းေၿပာင္းလာပါတယ္ ။ အေတာ္လည္း ခ်မ္းသာပံုရပါတယ္ ။ ေက်ာင္းကို အပို႔အၾကိဳနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ႔ ေက်ာင္းတတ္တယ္ဆိုပါဆို႔ ။ အမွန္ေတာ့ ၇ တန္းေက်ာင္းသားခ်င္းယွဥ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ကိုက ထြားေနတာ ။ လူေကာင္ေၿပာတာေနာ္ ။ သူမ်ားေတြ ကေလးစိတ္မေပ်ာက္ေသးပဲ လမ္းမေပၚ ေဘာလံုးကန္ေကာင္းေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔က လမ္းေဘးအုတ္ခံုမွာ ဂစ္တာတီးရင္း ေကာင္မေလးေတြကို ၾကည့္တတ္ေနၿပီဆိုပါစို႔ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ၊ ႏိုင္၀င္းရယ္ ၊ ကုလားရယ္ ၊ ထက္ေအာင္ဆိုတဲ့ မင္းသားလိုလို ေကာင္ ရယ္ေပါ့ ။ သူတို႔အေၾကာင္းေတြကို ေနာက္မွေၿပာၿပဦးမယ္ ။

ၿငိမ္းၿငိမ္းက စာေတာ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သခၤ်ာတစ္ခုမွာေတာ့ သူမတူေအာင္ညံ့တယ္ ။ အဲဒီၿငိမ္းၿငိမ္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ရြယ္တူ လွတပတေလးဗ် ။ အိေၿႏၵၾကီး တခြဲသားနဲ႔ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာၿမင္ရင္ ခင္ခ်င္တတ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ၿငိမ္းၿငိမ္းနဲ႔ ခင္မင္ခြင့္႔ရေအာင္ အၾကံထုတ္ရပါေတာ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ မိုးေတြ သည္းၾကီးမည္းၾကီးရြာေနတဲ့ မိုးရာသီရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔မွာေပါ့ဗ်ာ ။ ဆရာမကလည္း မိုးရြာတာကို အေၾကာင္း ၿပဳၿပီး အဲဒီေန႔က ေနာက္က်ေနပါတယ္ ။ ဒါနဲ႔ ဆရာမ မလာေသးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔လည္း ေကာ္ရစ္တာ ကိုထြက္ၿပီး ေယာင္လည္ ေယာင္လည္ရပ္ေနတာေပါ့ ။ အဲဒီမွာ ဥာဏ္ၾကီးရွင္ ႏိုင္၀င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုအ ၾကံေပးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔အၾကံကို နားေထာင္ၿပီးေတာ့ ေဟ့ေကာင္ၿဖစ္ပါ့မလားေပါ့ ။

ဒီေတာ့ ႏိုင္၀င္းက ေယာကၤ်ားပဲကြာ ေသတစ္ေန႔ ေမြးတစ္ေန႔ေပါ့တဲ့ ။ ဒီကေကာင္ကလည္း ေၿမွာက္ေပးရင္ တာ ၀တိံ သာထိ တက္ခ်င္တဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ေပးတဲ့အၾကံအတိုင္းလုပ္ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။ ပထမဆံုး ဒီေကာင္ ၃ေကာင္က ဆရာမ အေၿခအေနနဲ႔ အတန္းထဲက လူလစ္မလစ္ ေစာင့္ၾကည့္ေပးပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ရင္ခုန္ခုန္နဲ႔ မိန္းကေလးဖိနပ္ ေလးေတြ စီထားတဲ့ဖက္ကို ကပ္သြားပါတယ္ ။ ေဟာ... ေတြ႔ပါၿပီ ၿငိမ္းၿငိမ္းရဲ႕ ဖိနပ္ေလး ။ ဖက္ဖူးေရာင္ အစိမ္းႏုေလး ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖ်က္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ၿငိမ္းၿငိမ္းရဲ႕ ဖိနပ္ သဲၾကိဳး ေလးကို အသင့္ပါလာတဲ့ ခဲတံခၽြန္တဲ့ဓါးနဲ႔ မၿပတ္တၿပတ္ေလး လွီးလိုက္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဟန္မပ်က္ ၿပန္လာၿပီး တစ္ဖြဲ႔လံုး အခန္းထဲ၀င္ ဆရာမလည္းေရာက္ အားလံုးကြက္တိပဲ ။

ဒီလိုနဲ႔ မုန္႔စားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ေရာက္လာေရာ ။ ၿငိမ္းၿငိမ္းက အၿပင္ထြက္ေလ့မရွိဘူး ။ ၿပီးေတာ့ သူက တစ္ ေယာက္ တည္းသီးသန္႔ေနတာ မ်ားတယ္ ။ မုန္႔စားခ်ိန္ဆို သူ႔အိမ္က ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ ထမင္းဘူး လွလွေလး ထဲက ထမင္းကို တစ္လုပ္ ႏွစ္လုပ္ ေလာက္သာစားၿပီး မုန္႔ေတြထိုင္စားေနတာမ်ားပါတယ္ ။ ကဲ.. ဒီလုိနဲ႔ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္လာေရာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ကေတာ့ ေနာက္ကေန ေယာင္လည္ လည္နဲ႔ေပါ့ ။ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ေက်ာင္းအၿပင္လည္း ေရာက္ေရာ သူ႔ဖိနပ္က ၿပတ္သြားပါေလေရာ ။ ကိုယ္ေတြ ကလည္ ဒီယုန္မေလး ၿမင္လို႔ ဒီၿခံဳေလးထြင္ထားတာဆိုေတာ့ အနားကို သြားၿပီး

" ၿငိမ္းၿငိမ္း ဘာၿဖစ္တာလည္း ဘာညီကူရမလည္း ဖိနပ္ၿပတ္သြားတာလား "

လို႔ေမးလိုက္ပါတယ္ ။ ပထမေတာ့ ၿငိမ္းၿငိမ္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို တအံ့တၾသနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္တယ္ ။ ဟုတ္တယ္ေလ အခုပဲ ဖိနပ္ၿပတ္ အခုပဲ အကူအညီေပးမယ့္ သူက ေရာက္လာတာကိုး ။ မိနစ္ေတာင္မၿခားဘူး ဟီးဟီး ။

ဒါနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းက

" ဟင္.. နင္က ဘယ္သူလည္း "

" ဟင္ ငါ့ကို မသိဘူးလား နင္နဲ႔ တစ္ခန္းတည္းေလ သက္တန္႔တဲ့ မွတ္ထား "

" မသိဘူး "

" ေဟ ေကာင္းေရာ ကဲကဲ ထားပါေတာ့ အခု ဘာအကူအညီေပးရမလည္း "

" ဘယ္သူက အကူအညီေတာင္းေနလို႔လည္း "

" ေဟ "

တစ္ခြန္းပဲ ၿပန္ေၿပာႏိုင္ၿပီး ဒီေကာင္မေလး မလြယ္ပါလားဆိုၿပီး စိတ္ထဲက ေတြးလိုက္မိတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဘာရ မလည္း သက္တန္႔ပဲဟာ ။

" အာ.. နင္ကလည္း တစ္တန္းတည္း သားခ်င္းဟာ မရွက္ပါနဲ႔ ဟ ေၿပာပါ ဘာလုပ္ေပးရမလည္း "

" ဒီမွာ ဖိနပ္ၿပတ္သြားတာမၿမင္ဘူးလား ဟြန္း"

" ေအာ္..ေအးပါ ကဲကဲ ေပးေပး ငါ့မွာခ်ိတ္ပါတယ္ ငါၿပင္ေပးမယ္ "

ဆိုၿပီး ေၿပာေၿပာဆိုဆို ထိုင္လုိက္ပါတယ္ ။

" ဟဲ့ဟဲ့ ..အို .. ငရဲေတြၾကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ "

ဆိုၿပီး သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ ပန္းႏုေရာင္ေလး သန္းသြားတာကို ဒီေန႔ထိ ၿပန္ၿမင္ေယာင္လိုက္တိုင္း ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ထြက္ပါတယ္ ။ (ပိုင္သကြာ... ) ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အလုပ္ လုပ္ငန္းၿပီးသြားလို႔ သူမကို ၾကည့္ လိုက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေငးၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ အဲဒီအၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ဒီေကာင္ ပါသြားတယ္ ထင္တာပါပဲ ။ ( ၇ တန္းေက်ာင္းသား ႏွလံုးသားနဲ႔ေပါ့ )

" သက္တန္႔ .. နင့္ဖိနပ္ခၽြတ္ေပး "

" ေဟ.. ဟမ္ "

" အာ.. ခၽြတ္ေပးဆို .."

" ဟင္ "

" ၾကည့္ "

" ေအာ္.. ေအးေအး ... ဒီ.. ဒီဖိနပ္က "

" နင္ယူသြား ငါက ၿပတ္သြားတဲ့ ဖိနပ္ကို ၿပန္စီးေလ့မရွိဘူး "

(ေသစမ္းဟ ေစာေစာစီးစီးေၿပာပါေတာ့လား ) စိတ္ထဲကေန ေတြးလိုက္တာေနာ္ ။

" ေအာ္.. ဒါ..ဒါဆို .ငါ..ငါကဘာလုပ္ "

" လုပ္ခ်င္တာလုပ္ နင့္ဖိနပ္ နက္ၿဖန္ၿပန္ေပးမယ္"

ဆိုၿပီး ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့နဲ႔ထြက္သြားပါေလေရာ ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ မိုးေရထဲ ဖိနပ္ၾကီးကိုင္လို႔ ။ ေက်ာင္း သား ေတြကလည္း ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔ ။ ( မွတ္ထား သူရဲေကာင္းလုပ္ခ်င္ဦး )

ဒါနဲ႔သူ႔ဖိနပ္ေလး အိမ္ယူလာၿပီး ဖိနပ္ခၽြတ္မွာ ထားလိုက္တယ္ ။(အခုေတာ့ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလည္းမသိပါဘူး ) အဲဒီၿဖစ္ရပ္ေလးက စတင္ၿပီး ၿငိမ္းၿငိမ္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးသြားတယ္ဆိုပါေတာ့ ။ သူမနားမလည္တဲ့ သခၤ်ာကို ကၽြန္ေတာ္က ပိုင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တပူးတြဲတြဲၿဖစ္ေနတာေပါ့ ။ ဒါနဲ႔ အတိုခ်ဳပ္ေၿပာရရင္ ၇ တန္း အတန္း တင္ေၿဖခါနီးမွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းကို ကၽြန္ေတာ္ ရည္းစားစကားေၿပာပါတယ္ ။ ၿငိမ္းၿငိမ္းက ရွက္ၿပံဳးေလးၿပံဳး နားေထာင္ၿပီး တို႔ေတြ ငယ္ပါေသးတယ္တဲ့ ဆယ္တန္း ေအာင္စာရင္းထြက္ရင္ နင့္ကို အေၿဖေပးမယ္ သက္တန္႔တဲ့... ။

အဲဒီမွာပဲ ၿဂိဳလ္၀င္တာလား ဘာလားမသိပါဘူး ။ ၇ တန္း အတန္းတင္လည္းၿပီးေရာ သူ႔အေဖအလုပ္ကိစၥနဲ႔ နယ္ေၿပာင္းရပါေလေရာ ။ ေမာ္လၿမိဳင္ဆိုလား ဘာလား ။ ကိုယ့္မွာသာ ဆန္႔တငန္႔ငန္႔နဲ႔ ။ အခုပဲ ကိုယ္ပဲ ဘြဲ႔ရလို႔ အလုပ္ေတာင္လုပ္ေနၿပီ ။ ၿငိမ္းၿငိမ္းလည္း ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိေတာ့ပါဘူး ။ အဆက္အသြယ္ကို လံုး၀ မရ ေတာ့တာ ။ ဟဲဟဲ.. ဒါေပမယ့္ သက္တန္႔ပဲေလ ။ မူလတန္းကတည္းက အတူတက္လာတဲ့ ယမင္းဆိုတဲ့ မဲတူးတူး ေလးက အခုဆို ၈ တန္းအစမွာ အလံုးနဲ႔ အထည္နဲ႔ မ်က္စိက်သြားတယ္ဆိုပါေတာ့ ။ ထားလိုက္ပါ အဲဒီအ ေၾကာင္းေနာက္မွဆက္ေၿပာၿပမယ္ ။ အခုေတာ့.....

ၿငိမ္းၿငိမ္းေရ.. နင့္ကို အထက ေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္းမွာ ၇ တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က ဖိနပ္ေလး ခ်ဳပ္ေပးခဲ့တဲ့ သက္တန္႔တစ္ေယာက္ အခုဆို သက္တန္႔ခ်ိဳ ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ ကဗ်ာေတြ စာေတြေရးေနေလရဲ႕ ။
( ေၿပာမယ့္သာေၿပာရတာ သူကအခုေလာက္ဆို အိမ္ေထာင္ေတြဘာေတြက်ၿပီး သားသားမီးမီးေတြေတာင္ ရ ေနၿပီ လား မသိ း))

သက္တန္႔ခ်ိဳ
29 May 2010

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................